အေၾကာင္းသြားျပီးသတိရမိတယ္ဗ်။က်ဳပ္တုိ႔ကေလးဘ၀ကဘၾကီးတုိ႔လင္မယားရန္ျဖစ္သံၾကားရင္အျမဲတမ္းသြားၾကည့္ေနက်
ေပါ့။သူတုိ႔လင္မယားရန္ျဖစ္တာကသူမ်ားေတြလိုစီးပြားေရး၊လူမႈေရးေၾကာင့္မဟုတ္ပါဘူး။လင္မယားႏွစ္ေယာက္ထန္းရည္
အတူတူေသာက္ရင္းမူးျပီးစကားမ်ားၾကာတာေလ။
ဘၾကီးစိန္ရင္တုိ႔က်ဳပ္တုိ႔အိမ္နဲ႔မ်က္ေစာင္းထိုးမွာရွိပါတယ္။ရြာလယ္မန္က်ည္းပင္ၾကီးေအာက္ကအိမ္၀ိုင္းထဲမွာသူတုိ႔လင္မယား
ရယ္သားအငယ္ဆံုးလင္မယားရယ္အတူတူေနၾကပါတယ္။ဒါေၾကာင့္သူတုိ႔လင္မယားေတြရန္ျဖစ္ရင္အသံကအတုိင္းသားၾကား
ရေတာ့ကေလးပီပီသြားျပီးစပ္စုၾကတယ္။ဘၾကီးစိန္ရင္ကအသက္ၾကီးလာေတာ့မ်က္ေစ့သိပ္မေကာင္းေတာ့ပါဘူး။ဆံပင္ကို
ေသွ်ာင္ထံုးအျမဲထံုးထားတတ္တယ္။ထန္းရည္ကုိေတာ့ဒီအသက္အရြယ္ထိႏွစ္ျခိဳက္စြာေသာက္လာတာမို႔အေမၾကီးေဒၚဆန္းတုတ္
ထန္းရည္သမားျဖစ္တာကိုၾကည့္ျခင္းျဖင့္သိႏိုင္ပါတယ္။အရင္တုန္းကအေမၾကီးေဒၚဆန္းတုတ္ကထန္းရည္မေသာက္
တတ္ပါဘူး။ဘၾကီးစိန္ရင္မ်က္ေစ့သိပ္မေကာင္းေတာ့ညေနပိုင္းေယာက်ာ္းျဖစ္သူထန္းရည္ေသာက္ရင္သူကအျမည္းလုပ္ေပး
ထန္းရည္ငွဲ႔ေပးရင္းနဲ႔ခြက္လွည့္ဘ၀မွေနာက္ဆံုးေတာ့ေမာင္တစ္ခြက္မယ္တစ္ခြက္ဘ၀ကိုေရာက္သြားတာပါ။
အဲ႔ဒီလိုနဲ႔လင္မယားႏွစ္ေယာက္မူးတဲ႔ခါရန္ျဖစ္လုိက္၊အမူေျပေတာ့ျပန္ခ်စ္လုိက္နဲ႔ေနလာၾကတာႏွစ္အေတာ္ၾကာပါတယ္။
ရန္ျဖစ္တယ္ဆုိျပီးရိုက္လားပုတ္လားမလုပ္ၾကပါဘူး။ပါးစပ္နဲ႔ပဲတုတ္ဆြဲဓားဆြဲလုပ္ျပီးရိုက္လားထုလားလုပ္ၾကတာပါ။
လက္ေတြ႔ေတာ့မပါပါဘူး။မသိရင္ေတာ့သူတို႔လင္မယားကျပဇာတ္ကေနသလားထင္ရတယ္။ဘၾကီးစိန္ရင္ကအသက္ၾကီးလာ
ေတာ့ဘာမွမလုပ္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။အိမ္အေပါက္နားမွာပဲမုိးလင္းမိုးခ်ဳပ္ထိုင္ျပီးအေမၾကီးဆန္းတုတ္နဲ႔စကားေျပာလိုက္ရယ္လိုက္
ေမာလိုက္နဲ႔ေနၾကတယ္။အေမၾကီးဆန္းတုတ္ကေတာ့မ်က္စိေကာင္းေသးလို႔ထမင္းခ်က္၊တခါတေလသူ႔သားမအားတဲ႔အခါ
ႏြားႏွစ္ေကာင္ေတာထဲထြက္ေက်ာင္းႏိုင္ပါေသးတယ္။
ဘၾကီးစိန္ရင္ကကြမ္းလည္းျမံဳ႕ပါေသးတယ္။သြားေတြမက်န္ေတာ့တာေၾကာင့္ကြမ္းသီးစိပ္ေလးကိုပဲပါးစပ္ထဲမွာထည့္ျပီးအျမဲ
တမ္းတျမံဳ႕ျမၤဳ႕နဲ႔၀ါးေနတတ္ပါတယ္။သူ႔အိမ္ေရွ႕ျဖတ္သြားလို႔ၾကည့္လိုက္ရင္ဘၾကီးစိန္ရင္ပါးစပ္ေလးကတလႈပ္လႈပ္နဲ႔အျမဲတမ္း
ျမင္ေတြ႔ရတယ္။အဲ႔ဒီလိုနဲ႔တစ္ေန႔ေတာ့ဆုိင္းမဆင့္ဗံုမဆင့္အေမၾကီးဆန္းတုတ္ရဲ႕ေၾသာ္ငိုသံကိုၾကားလိုက္ရတယ္။အခါတုိင္းလို
ရန္ျဖစ္တယ္ထင္ျပီးကေလးေတြသြားၾကည့္ေတာ့ဘၾကီးစိန္ရင္ကပက္လက္ၾကီးျဖစ္ေနတာေၾကာင့္အိမ္ျပန္ေျပးလာခဲ႔ၾကတယ္။
ေနာက္ရြာထဲကလူၾကီးေတြ၀ုိင္းလာျပီးတခ်ဳိ႕ကေပါက္တူးေတြ၊သံတူရြင္းေတြယူျပီးရြာျပင္ထြက္သြားတာျမင္ေတာ့မွဘၾကီးစိန္ရင္
ေသမွန္းသိရတယ္။
အေမၾကီးဆန္းတုတ္ချမာခင္ပြန္းလည္းျဖစ္၊ထန္းရည္ေသာက္ေဖာ္လည္းျဖစ္တဲ႔ဘၾကီးစိန္ရင္ဆံုးသြားေတာ့ငိုလိုက္တာမ်ား
တခါတခါတက္တက္သြားလို႔၀ိုင္းျပီးႏွာႏွပ္ေပးၾကရတယ္။ဘၾကီးစိန္ရင္ဆံုးျပီးရက္လည္ဆြမ္းေတြကပ္ျပီးေတာ့ရန္ျဖစ္သံလည္း
မၾကားရေတာ့က်ဳပ္တုိ႔ကေလးေတြလည္းရန္ပြဲမၾကည့္ရေတာ့ပါဘူး။ဒါေပမဲ႔တခါတေလညေနပိုင္းသူတုိ႔အိမ္ဘက္ကိုသြားရင္
အေမၾကီးဆန္းတုတ္ကေတာ့အိမ္ေရွ႕ကြပ္ပ်စ္ေလးမွာတစ္ေယာက္ထဲခြက္ေလးေရွ႕ခ်ျပီးေငးေငးမိႈင္မိႈင္နဲ႔ေသာက္တတ္ပါေသး
တယ္။ဘၾကီးရွိတုန္းကလုိေန႔စဥ္မဟုတ္ေတာ့ေပမဲ႔ခ်က္ခ်င္းျဖတ္မရတာေၾကာင့္ရယ္၊သူ႔ေယာက်ာ္းသတိရတာေၾကာင့္ရယ္
ထန္းရည္ခြက္ေလးနဲ႔ေတြ႔ရတတ္ပါတယ္။ဘၾကီးစိန္ရင္ဆံုးျပီးတစ္ႏွစ္ခန္႔အၾကာမွာေတာ့အေမၾကီးဆန္းတုတ္လည္းလြမ္းစိတ္
လြမ္းနာေရာ၊လူၾကီးေရာဂါေရာစုေပါင္းႏွိပ္စက္တာခံရျပီးဘၾကီးစိန္ရင္ေနာက္ကိုလိုက္သြားရွာပါေတာ့တယ္။ထန္းရည္ၾကိဳက္တဲ႔
ဘၾကီးတုိ႔လင္မယားႏွစ္ေယာက္တမလြန္မွာမ်ားျပန္ဆံုျပီးစိန္ရင္တစ္ခြက္ဆန္းတုတ္တစ္ခြက္လုပ္ရင္းရန္ေတြမ်ားျဖစ္ေနအံုး
မလားမေျပာတတ္ပါဘူးဗ်ာ။
ဘၾကီးတုိ႔လင္မယားနဲ႔ပတ္သက္ျပီးရြာမွာေျပာစရာေလးက်န္ခဲ႔တာကေတာ့မိန္းခေလးေတြထန္ရည္၀ိုင္းအရက္၀ိုင္းနာလာကပ္
ရင္"နင္မဆန္းတုတ္လုပ္ခ်င္လုိ႔လား"ဆိုျပီးလူၾကီးေတြကဆံုးမတတ္ၾကပါတယ္။ေနာက္တခုကအေမၾကီးဆန္းတုတ္ထင္ေခြထြက္ရင္
သူမ်ားေတြလိုေ၀းေ၀းလံလံသြားစရာမလိုပါဘူး။ရြာအျပင္ထြက္တာနဲ႔ထင္းတစ္စည္းကေတာ့ခဏေလးပါပဲ။သူကမီးဆုိက္လို႔ရ
သမွ်အကုန္ယူပါတယ္။ရြာမွာကတမာသား၊ထန္းလက္၊၀ါးလံုးစတာေတြကိုထင္းအျဖစ္မသံုးပါဘူး။တမာသားကေတာ့ေညွာ္န႔ံနံ
တာေၾကာင့္ပါ။က်န္တာေတြကေတာ့အပြေတြဆုိေတာ့မီးၾကာၾကာအရိႈ႕မခံတာေၾကာင့္ပါ။အေမၾကီးဆန္းတုတ္ထင္ေခြတာနဲ႔
ပတ္သက္ျပီးေတာ့လည္းေျပာၾကေသးတယ္။ထင္ေခြထြက္မယ္ဆုိရင္"မဆန္းတုတ္ထင္ေခြသလိုေတာ့မလုပ္ခဲ႔နဲ႔ေနာ္"ဆိုျပီးမွာ
တတ္ၾကတယ္။
ေၾသာ္အေမၾကီးဆန္းတုတ္ထန္းရည္ေသာက္တာကဘယ္သူ႔မွမထိခိုက္ေပမဲ႔မိန္းခေလးေတြအတြက္ပံုႏိႈင္းစရာတခု အျဖစ္က်န္ခဲ႔ရွာတယ္။ထင္ေခြတာလည္းအတူတူပဲ...အခုေနာက္ပိုင္းေတာေတြခုတ္လြန္းလို႔မဆန္းတုတ္ထင္းေခြသလိုေတာင္
ရြာနားမွာထင္းရွာမရေတာ့ဘူးဗ်ာ။အေ၀းၾကီးကိုတကုတကသြားမွထင္းတစ္စည္းရတဲ႔အေျခအေနေရာက္ေနပါျပီ...။
အားလံုးေပ်ာ္ရႊင္ၾကပါေစ...။
ေလးစားမႈျဖင့္
ေရႊညာသားေလး
0 comments:
Post a Comment