 |
| ေဖ့စ္ဘြတ္မွာေတြ႔တဲ႔ပံုေလးကိုသေဘာက်လို႔သိမ္းထားတာေလးပါ..ဘယ္သူ႔ေ၀ါကလဲဆုိတာမမွတ္မိေတာ့ပါဘူး..။ |
ပင္လယ္ျပင္မွာမုန္တိုင္းရွိလို႔မိုးေစြေနတာႏွစ္ရက္ျပည့္ေတာ့ပါမည္။ေက်ာင္းလည္းပိတ္ထားေတာ့အိမ္
မွာပဲရွိတာေလးေတြခ်က္ျပဳတ္စားေသာက္ရင္းစာေလးၾကည့္လိုက္၊အင္တာနက္ကေနမုန္တိုင္းသတင္း
နားစြင့္လိုက္၊အိပ္ယာထဲေကြးရင္းအိမ္အေၾကာင္းစဥ္းစားလိုက္နဲ႔အလုပ္ျဖစ္ေနပါတယ္။အိမ္အေၾကာင္း
စဥ္းစားမိေတာ့ငယ္ငယ္တုန္းကျဖတ္သန္းခဲ႔ရတဲ႔မုိးေတြေစြတဲ႔အခ်ိန္ကိုျပန္လည္သတိရမိတယ္။
အညာမွာကမိုးရာသီဆိုရင္မုိးဦး၊မိုးလယ္၊မိုးေႏွာင္းဆုိျပီးသံုးပိုင္းရွိတာကိုး။မုိးဦးေကာင္းရင္သီးႏွံပင္ေတြ
ေစာေစာစိုက္ပ်ဳိးႏိုင္ေပမဲ႔မုိးလယ္မေကာင္းရင္စိုက္ပ်ဳိးထားသမွ်အပင္ေလးေတြႏြမ္းလိမ္ျပီးေတာ့ေသကုန္
ရင္မ်ဳိးပါဆံုးတတ္ေရာ။ထို႔အတူမုိးေႏွာင္းေကာင္းျပန္ရင္လည္းသီးႏွံရိတ္သိမ္းခ်ိန္မွာမုိးေတြရြာလို႔အခ်ိန္မွီ
မရိတ္သိမ္းရရင္သီးႏွံေတြပ်က္စီးရျပန္တယ္။ဒါေၾကာင့္အညာကေတာင္သူတုိ႔လက္သံုးစကားကမုိးဦး၊
မုိးလယ္၊မိုးေႏွာင္းသံုးပိုင္းလံုုးညီပါမွအသီးအႏွံျဖစ္ထြန္းေအာင္ျမင္တယ္လို႔ဆိုပါတယ္။
အခုေနာက္ပိုင္းေဖာက္လြဲေဖာက္ျပန္ျဖစ္ေနတဲ႔ရာသီဥတုေၾကာင့္မိုးဦးေနာက္က်သလို၊မိုးလယ္လည္း
မေကာင္း၊မိုးေႏွာင္းမွာလာေကာင္းေနတဲ႔အျဖစ္မ်ဳိးၾကံဳေနရတာအေတာ္ၾကာခဲ႔ပါျပီ။မိုးဦး၊မိုးလယ္မရြာ
ဘဲမိုးေႏွာင္းမွာလာေကာင္းေနရင္လည္းအလုပ္မျဖစ္ျပန္ပါဘူး။ဘာလို႔လဲဆုိေတာ့အသီးအႏွံပင္ကမရွိ
ေတာ့ဘူးေလ။ေနာက္ပိုင္းသီးႏွံေလာက္ပဲအဆင္ေျပေတာ့မွာေပါ့။ဒါေၾကာင့္ေတာင္သူအမ်ားဆံုးတမ္းတ
ၾကတာမုိးဦးနဲ႔မုိးလယ္ႏွစ္ပိုင္းပါ။
မိုးလယ္ပိုင္းေရာက္ရင္ေတာ့ခုနစ္ရက္ခုနစ္လီေစြမိုးကပါလာတတ္ပါတယ္။မုိးေကာင္းတဲ႔ႏွစ္ဆုိရင္ေတာ့
ေတာ္သလင္းသီးတင္းကၽြတ္ေလာက္ဆုိရင္မိုးေစြတတ္ပါတယ္။အဲ႔လိုမိုးေစြတဲ႔အခ်ိန္ဆိုရင္အိမ္မွာစားဖို႔
အလံုအေလာက္ရွိတဲ႔သူေတြအတြက္ေတာ့ရွိတာေလးေကာ္ခတ္ျပီးခ်က္စားေနႏိုင္ေပမဲ႔စားစရာအလံု
အေလာက္သုိေလွာင္မထားႏိုင္တဲ႔သူေတြအဖို႔ေတာ့စားေရးကခက္ခဲပါတယ္။ေရႊညာသားေလးတုိ႔ၾကံဳ
ခဲ့ရတာမ်ဳိးေပါ့။အိမ္မွာကေလးေတြကလည္းမ်ားမလုပ္ႏိုင္မကိုင္ႏိုင္ဘုစုခရုေတြျဖစ္တာေၾကာင့္မိုးကေအး
ရင္အစားကသိပ္ျပီးဆာတတ္တာေလ။အဲ႔လိုအခ်ိန္မ်ားထမင္းခ်က္ရျပီဆုိရင္အေတာ္စိတ္ပ်က္ဖို႔ေကာင္း
တာ။ဆန္ရွိေနရင္ေတာ့ျပႆနာမဟုတ္ဘူးေပါ့ဗ်ာ။ဆန္မရွိဘူးဆုိရင္မုိးစုိစိုမွာသူမ်ားအိမ္ကိုသြားျပီးဆန္
ကေခ်းရေသးတာ။
ကေလးေတြဆုိတာကေတာ့ကေလးအေတြးပဲေလ။မုိးရြာတာလည္းမမႈ႕ဘူး၊ဆန္မရွိတာလည္းမသိဘူး၊
အခ်ိန္တန္လို႔ဗိုက္ဆာရင္အေမ့ဗိုက္ဆာတယ္၊ထမင္းခူးေပးဆိုတာေလာက္ပဲသိတာမို႔အိမ္ရဲ႕စားဖိုမႈး
အေမတစ္ေယာက္သာအားလုံးအတြက္စီမံရရွာတာ။အဲ႔ဒီအခ်ိန္တုန္းကေတာ့ေရႊညာသားေလးလည္း
သံုးေလးတန္းေရာက္ေနျပီဆုိေတာ့ညီေလးေတြနဲ႔စာရင္အိမ္အေၾကာင္းအနည္းငယ္သိတတ္ေနခဲ႔ပါျပီ။
အေမကဘယ္သူ႔အိမ္ေတာ့ဆန္တစ္ျပည္ေလာက္သြားေခ်းခ်ည္အံုးဆုိရင္ပုဆုိးစုတ္ေလးေခါင္းမွာေဆာင္း
ျပီးျပည္ေတာင္းေလးေပြ႔လို႔မိုးစိုစိုထဲမွာသြားရျပီေပါ့။ရတဲ႔အိမ္ရွိသလိုမရတဲ႔အိမ္လည္းရွိခဲ႔ပါတယ္။တစ္ခါေလ
ေတာ့လည္းဆန္တစ္ျပည္ဖိုးမတန္ေအာင္အေျပာအဆိုခံရတတ္ပါတယ္။တကယ္ေတာ့ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္း
ဆုိတာလည္းအစစျပည့္စံုေနမွအမ်ဳိးေတာ္ခ်င္တတ္ၾကတာကမ်ားတယ္ေလ။အဲ႔လိုမ်ဳိးအေျပာအဆုိခံရျပီ
ဆုိရင္စိတ္ထဲမွာအျမဲတမ္းမွတ္ထားတတ္တယ္။ေနာင္တစ္ခ်ိန္ကိုယ့္ဆီကသူတုိ႔လိုအပ္လို႔လာေခ်းငွားျပီ
ဆုိရင္သူတုိ႔ေျပာသလိုျပန္ျပီးေျပာတတ္လို႔အေမကၾကားထဲကေန၀င္ျပီးတားရတဲ့အထိရွိခဲ႔ဖူးတယ္။
ဆန္ေခ်းလို႔ရလာျပီဆုိရင္ရသေလာက္ကိုတစ္နပ္ထဲအကုန္မခ်က္ရဘူး။တစ္ျပည္ဆုိရင္ေလးဗူးေလာက္
ခ်န္ထားျပီးေျပာင္းဖူးကိုပါးပါးလွီးထားတာေလးကႏို႔ဆီေလးဗူးေလာက္နဲ႔ေရာျပီးခ်က္ရတယ္။က်န္တဲ႔ေလး
ဗူးကုိလည္းညေနစာအတြက္ေျပာင္းဖူးေလးနဲ႔ေရာျပီးခ်က္စားခဲ႔ရတယ္။ဒါေၾကာင့္ေႏြရာသီမွာပိုက္ဆံေလး
နည္းနည္းလက္ထဲျမင္ျပီဆုိရင္အေမ့ကိုမိုးတြင္းစာဆန္၀ယ္ျပီးစုထားဖို႔ေရႊညာသားေလးအျမဲတမ္းပူဆာ
တယ္။သားေတြထဲမွာအလတ္ေနရာကမို႔ခိုင္းစရာရွိရင္အၾကီးနဲ႔အလတ္ကိုပဲခို္င္းတာမ်ားေတာ့သူမ်ားအိမ္
ဆန္သြားေခ်းရမွာကိုအေၾကာက္ဆံုးပါပဲ။အေမကလည္းမတတ္သာတဲ႔အခါမွသာေရႊညာသားေလးတုိ႔ကို
ခုိင္းတာပါ။အမ်ားအားျဖင့္ဆုိရင္သူကိုယ္တုိင္သြားတာကမ်ားပါတယ္။တခါတေလသြားရေပမဲ႔ကေလးမုိ႔
စတဲ႔ေနာက္တဲ႔သေဘာမ်ဳိးနဲ႔ေျပာလည္းကေလးပီပီမခံႏိုင္ပါဘူး။အေျပာခံရရင္စိတ္ထဲမွာစြဲေနေအာင္မွတ္
ထားျပီးအခြင့္ၾကံဳရင္ထိထိမိမိျပန္ေျပာတတ္ပါတယ္။
