အညာသားလက်ရာ ကြက်သားဗူးသီး

အညာသားလက်ရာ ပင်စိမ်းနံ့သင်းသင်း ကြက်သားဗူးသီးဟင်းနဲ့ ဆီးဖြူသီးသနပ်

ဒီတပတ်ပိတ်ရက်မှာ ကိုယ်နေတဲ့နားက ကုန်တိုက်မှာ ဗူးသီးဝယ်ရလို့ ကြက်သားဗူးသီးသောက်ဆမ်း အညာချက်လေး ချက်စားဖြစ်တယ်ဗျ။ အညာချက်ကို လွယ်လွယ်မျက်စေ့ထဲမြင်နိုင်အောင်ပြောရရင် ကိုယ်ထည့်ချင်တာ အစုံပလုံတခါတည်းထည့်ပြီးလုံး၊ ပြီးမှ ကိုယ်လိုချင်သလောက်ရေစွက်ပြီးချက်တာမျိုးပါ။ တချို့ဟင်းတွေကိုတော့ ဆီသတ်ချက်ကြတာမျိုးလည်းရှိတယ်။ ပုံမှန်ကတော့ လုံးချက် ရေစွက်ချက်တာများတယ်။ ကြက်သားကို သန့်စင်ပြီး ဆား၊ နနွင်း၊ ငါးပိအနည်းငယ်၊ ကြက်သွန်ဖြူချင်းထောင်းနဲ့ ရောနယ် လက်ဆေးရေလေးထည့်ပြီးအရင်လုံးပါတယ်။ ကြက်သားဟင်းချက်တဲ့အခါ အသားစားကြက်တွေမို့ ကြက်အရေခွံပါရင် ဆီမထည့်လည်း အဆင်ပြေပါတယ်။ ဗမာကြက်တွေကတော့ အသားစားကြက်လောက် အရေခွံမထူးတော့ အဆီပါတာနည်းလို့ ဆီနည်းနည်း ထည့်ချက်လို့ရတယ်။ ကြက်သားလုံးတာ ၁၀ မိနစ်လောက်ရှိရင် ကိုယ်လိုချင်တဲ့ ရေစွက်ပြီး ဆူပွက်အောင်တည်၊ အခွံနွှာပြီးအနေတော်တုံးထားတဲ့ ဗူးသီးထည့်ကျက်အောင်ချက် နောက်ဆုံးမှာ ပင်စိမ်းရွက်လေးအုပ်လိုက်ရင် အရသာရှိတဲ့ ကြက်သားဗူးသီးဟင်းတခွက်ရပါပြီ။ အစမ်းကြိုက်ရင် ငရုတ်သီးစိမ်း ၃ တောင့်လောက် ထက်ဝက်ချိုးထည့်ရင် ငရုတ်သီးနံ့လေးမွှေးပါတယ်။ အညာသားကတော့ ဆီးဖြူသနပ်၊ ငရုတ်သီးစိမ်းကြက်သွန်ဖြူထောင်းနဲ့တွဲပြီးစားလိုက်တယ်။ အရမ်းကိုစားလို့ကောင်းပါတယ်။ ဘေးတလမ်းကျော်က အဆောင်မှာ နေတဲ့မြန်မာအသိကိုလည်း ဟင်းတခွက်မျှစားလိုက်တယ်။ 

စားချင်စဖွယ် အညာဟင်းတခွက်

အညာသားကိုယ်တိုင်လုပ်ထားတဲ့ ဆီးဖြူသီးသနပ်

ဒီလိုဟင်းလေးတွေချက်တိုင်း အိမ်ကအဖေနဲ့အမေကို အရမ်းသတိရတယ်။ ကိုယ်တိုင်ချက်တာလေးတွေကို အဖေနဲ့အမေကို ကျွေးချင်တယ်။ အခွင့်မသာသေးတော့ ကုသိုလ်ရအောင်  မြတ်စွာဘုရားရှင်နဲ့ သံဃာတော်အရှင်မြတ်တို့အား ရည်မှန်းပြီး နေ့စဉ်ဆွမ်းကပ်လှူဖြစ်တယ်။ အမေကလည်းဟင်းချက်ကောင်းတယ်၊ အမေ့လက်ရာမမီပေမဲ့ ကိုယ်တိုင်ချက်တာကိုစားစေချင်တယ်။ ကိုယ့်လက်ရာစားဖူးပြီး အိမ်ကိုအလည်ရောက်ဖူးတဲ့ သူငယ်ချင်းက အမေဟင်းချက်ကောင်းလို့ အညာသားလည်းဟင်းချက်ကောင်းတာဆိုပြီး ပြောတာမှတ်မိသေးတယ်။ တကယ်လည်းဟုတ်ပါတယ်။ ထမင်းဟင်းချက်တာကို အမေပဲသင်ပေးခဲ့တာ။ သူမွေးထားတဲ့အထဲမှာ သမီးမိန်းခလေးတယောက်မှမပါတော့ ငါ့သားတွေ ထမင်းဟင်းချက်တတ်မှဖြစ်မယ်ဆိုပြီး ငယ်ငယ်လေးကတည်းက သင်ပေးထားတာ။ ညီအစ်ကို ၆ ယောက်မှာ အကြီး ၄ ယောက်က ထမင်းဟင်းချက်တတ်ကြတယ်။ အမေ့ကျေးဇူးကြောင့်ပဲ ရောက်တဲ့နေရာမှာ အစားအစာအတွက်စိတ်မပူရဘူး။ အမေလည်း ကျန်းမာရေးအတွက် သာစိတ်ပူတယ်၊ အစားအသောက်အတွက်တော့ သူ့သားကို ရာနှုန်းပြည့်စိတ်ချတယ်။ ထော်ကိုင်းတွေ ကိုယ်ချက်တဲ့လက်ရာစားပြီး သဘောကျကြတယ်ပြောလို့ ဝမ်းသာနေတယ်။ အဝေးမှအတတ်နိုင်ဆုံး ပြုစုထောက်ပံ့ နေပေမဲ့၊ အဖေနဲ့အမေ သက်ရှိထင်ရှားရှိနေတုန်း အနီးကပ်နေပြီး ကိုယ်ထိလက်ရောက်ပြုစုကျေးဇူးဆပ်ခွင့်ရပါရလို၏လို့ ဆွမ်းကပ်ပြီးတိုင်း ဘုရားမှာဆုတောင်းတယ်။

လေးစားမှုဖြင့်

အညာသား

၁၃၈၇ ခုနှစ်၊ တန်ဆောင်မုန်းလဆန်း (၄) ရက်

၂၀၂၅ ခုနှစ်၊ အောက်တိုဘာလ ၂၄ ရက်၊ သောကြာနေ့။

My mini garden

အပင်စိုက်ပျိုးခြင်းက အညာသားရဲ့နောက်ထပ်ဝါသနာတခုမို့ ရောက်တဲ့နေရာတိုင်းမှာ အခွင့်အရေးရတိုင်း အပင်ကို ဖြစ်အောင်စိုက်ပါတယ်။ အရင်ကရေးခဲ့သလိုပါပဲ စိုက်သမျှအပင်တိုင်းကလည်း ကိုယ့်လက်နဲ့ထိရင် ရှင်သန်ဖြစ်ထွန်းတာကများတယ်။ ဒီပို့စ်မှာတော့ ထော်ကိုင်းတို့မြေကိုရောက်ကတည်းက စိုက်ခဲ့တဲ့အပင်လေးတွေရဲ့အပင်လေးတွေပါ။ ကျောင်းတွင်းအဆောင်မှာတုန်းကလည်း နောက်ဖေးဝရံတာမှာအပင်တွေစိုက်လွန်းလို့ ခိုတွေရဲ့နားခိုရာ ဖြစ်ခဲ့သေးတယ်။ ဒီထဲကအပင်တွေကတော့ ကျောင်းပြီးလို့ အပြင်ဆောင်ကိုပြောင်းပြီးမှ အလုပ်မှာစိုက်ဖြစ်တဲ့ အပင်လေးတွေပါ။ 

ဒီသစ်ခွပင်လေးကတော့ မကြာခဏပွင့်တယ်။ အခုလက်ရှိလည်း ပုံထဲကအတိုင်းပွင့်နေတာ အရမ်းလှတယ်။ ဒီအပင်လေးကိုစိုက်တုန်းကလည်း အုန်းသီးနုကို အုန်းရည်ဖောက်သောက်ပြီး ကျန်တဲ့ အုန်းသီးခွံထဲ ထည့်စိုက်ထားတာ။ အဲဒါကို ထော်ကိုင်းတွေမြင်ပြီး အမြင်ရှိလိုက်တာနော် အမှိုက်ကိုလည်း အသုံးချနိုင်တာပဲတဲ့။ 

ဒီဗွီဒီယိုကတော့ သစ်ခွပင်လေးကိုနေရာရွှေ့ပြီး သဘောကျလို့ ရိုက်ထားတာ။ အပင်စိုက်သူတယောက်ရဲ့ ပျော်ရွှင်မှုဟာ သူစိုက်ထားတဲ့အပင်လေးတွေ ရှင်သန်ဖြစ်ထွန်းပြီး ဖူးပွင့်ဝေဆာနေတဲ့အချိန်ပါပဲ။ အဲဒီအချိန်မှာ ခံစားရတဲ့ ပီတိက ဘာနဲ့မှလဲလိုမရဘူး။

ဒီအပင်လေးကတော့ အသက်အကြီးဆုံးလို့ပြောလို့ရတယ် ၂၀၁၈ ခုနှစ်မှာစိုက်ထားတာ ဌာနက အညာသားထိုင်တဲ့စားပွဲမှာ တင်ထားတာမို့ တခန်းလုံးမှာ ကိုယ့်နေရာတခုပဲအပင်ရှိတော့ ပြည်တွင်းပြည်ပ လေ့လာရေးခရီးလာကြတဲ့ ပါမောက္ခတွေ ဧည့်သည်တွေရဲ့ စိတ်ဝင်စားကြတဲ့ နေရာတခုပေါ့

ဒီအပင်ကတော့ အညာသားရဲ့ co-adviser ပင်စင်ယူသွားပြီးနောက်ပိုင်း သူ့အခန်းရှင်းတော့ အပင်လေးတွေ တွေ့လို့ ဆရာမယူလာပေးတာ။ ညှိုးခြောက်ပြီး အရွက်နွမ်းလေး နှစ်ရွက်ပဲပါတောတယ်။ ဆရာမက ရှင်လိုရှင်ငြားမင်းပြုစုလိုက်အုံးဆိုတာနဲ့ အရွက်ခြောက်တွေဖယ်၊ မြေဆွေးထပ်ဖြည့်ရေလောင်းပေးလိုက်တာ ၂ ပတ်လောက်အတွင်း အရွက်သစ်တွေထွက်ပြီး ဝေဝေဆာဆာဖြစ်လာတာပဲ။

သူကလည်း ဆရာမဆီကပဲ ကိုယ့်ဆီရောက်တော့ အရှည်ဆုံးကိုင်းလေးပဲပါလာတာ သူလည်းနွမ်းခွေလို့။ မြင်နေကျ ကျောက်စိမ်းဧကရီအရွက်စိမ်းပဲထင်နေတာ အပင်သစ်လေးတွေထွက်လာတော့မှ အရောင်စပ်မျိုးမှန်းသိတာ။ ဆရာမကလည်း အပင်စိုက်တာဝါသနာပါလို့ အပင်သစ်ထွက်လာတော့ အိမ်ကိုယူသွားပါလားလို့ပြောတော့ သူ့ဆီမှာရှိတယ် အဲဒါမင်းအတွက်ပေးတာ အဆောင်ကိုယူသွားတဲ့။ ဌာနမှာထားရင် သူများမသွားလိမ့်မယ်လို့ပြောတယ်။ အဆောင်မှာကလည်းအပင်တွေနဲ့မို့ ထားစရာနေရာမရှိလို့ ဌာနမှာပဲထားလိုက်တယ်။

ဒီအပင်ကလည်း အညာသားရဲ့ co-adviser ပင်စင်ယူသွားပြီးနောက်ပိုင်း သူ့အခန်းရှင်းတုန်းကရလာတဲ့ အပင်ပါပဲ။ အရွက်တေွ နွမ်းခြောက်နေလို့ အိုးလဲမြေဖြည့်ပြီး ပြုစုထားတာ အပင်အသစ်လေးတွေပြန်ထွက်လာပြီ။

သူကတော့ ပြီးခဲ့တဲ့နှစ် ကျောင်းစိုက်ပျိုးရေးဈေးပွဲတော်က ဝယ်စိုက်ထားတာ။ ဝယ်တုန်းက အရွက်သေးလေး ၃ ရွက်ပဲပါတယ်။ အရင်က အခန်းထဲက အညာသားထိုင်တဲ့စားပွဲမှာထားတာ၊ အပြင်ကိုထုတ်လိုက်တော့ အရွက်တွေပိုထွက်လာတယ်။

ဒီရှားစောင်းလက်ပတ်ပင်ကလည်း အိုးကြီးထဲက လက်သန်းလောက်အရွယ်အပင်လေးကို ခွဲယူပြီး စိုက်ထားတာ အခုတော့ပွားလာလိုက်တာ အိုးပြည့်နေပြီ။

ဒီအပင်ကလည်း ဆရာပေးတဲ့အပင်ကနေ ပြန်ခွဲပြီးစိုက်ထားတာ၊ နောက် တအိုးရှိသေးတယ်။ 

အပေါ်က အပင်က ဒီထဲကခွဲပြီးစိုက်ထားတာ။ သူကတော့ အရွက်နည်းနည်းကျနေလို့ မြေထပ်ဖြည့်ထားတယ်။

ဒီအပင်လေးကလည်း ဆရာမဆီကရောက်လာတော့ အရွက်တွေနွမ်းနေပြီ။ ကိုယ်ပြုစုလို့ ပြန်ရှင်လာတာကနေ တခါအရွက်ပြန်ကြွေပြီး အခုဒုတိယတကြိမ်အရွက်ပြန်ထွက်လာတာ။

ဒီအပင်ကိုတော့ ညပွင့်မနက်ကြွေဆိုပြီး နာမည်ပေးထားတယ်။ အဖြူ၊ ခရမ်းနဲ့ ပန်းရောင် သုံးမျိုးရှိတယ်။ အဆောင်မှာတော့ အဖြူနဲ့ခရမ်းရောင်ရှိတယ်။ တချိန်လုံးကိုပွင့်နေတာပဲ။ ဒါပေမဲ့ သူ့အပွင့်က ညနေပိုင်းပွင့်ပြီး မနက်ဆိုရင်ကြွေသွားပြီ။ လှပေမဲ့ ကြာကြာမခံဘူး၊ သူ့ကိုကြည့်ပြီး မတည်မြဲခြင်းတရားကို ဆင်ခြင်လို့အလွန်ကောင်းတယ်။ 

အရင်တခါ မိုးကြီးလေးကြမ်းလို့ အပင်တွေတင်ထားတဲ့ စင်လေးကျွမ်းပြန်သွားတာ အပင်အိုးတွေ အကုန်နီးပါး ကျိုးကျေကုန်လို့ ရင်ကွဲမတမ်းခံစားလိုက်ရတယ်။ ဒီတခါတော့ အခင်းမကောင်းလို့ ပစ်ထားတဲ့သံထောက်တိုင်ပါစားပွဲဟောင်းကို အခင်းဟောင်းတွေခွာပြီး ပစ်ထားတဲ့မှန်ချပ်ခင်းပြီး အပင်တင်ထားတာ။ ထော်ကိုင်းတွေက ပစ္စည်းတခုကို ဘယ်လိုပြန်အသုံးချရမလဲဆိုတာကောင်းကောင်းနားလည်လို့ ချီးကျူးနေကြလေရဲ့။

ဒါကတော့ ရှိသမျှအပင်အားလုံးပေါ့၊ တချို့အပင်တွေကအိုးလဲပေးရတော့မယ်။ ဒီနေရာလေးက ဓာတ်ခွဲခန်းအပြင်ဘက် တခြားအဆောင်ကိုကူးတဲ့ ဝရံတာမှာဆိုတော့ လေကောင်းလေသန့်လည်းရ၊ အလင်းရောင်လည်းကောင်းကောင်းရ မိုးရွာရင် မိုးပက်တော့ မိုးရေလည်းရတော့ အပင်လေးတွေအတွက် အဆင်ပြေတယ်။ ကိုယ့်အတွက်ကတော့ အပန်းဖြေတဲ့နေရာပေါ့၊ ဓာတ်ခွဲခန်းထဲကထွက်လို့ပင်ပမ်းရင် သူတို့နားသွားပြီး သူတို့ကိုကြည့် စိတ်ခွန်အားယူရင်း အပန်းဖြေရတာပဲ။ တပင်ချင်းစီရဲ့ ရှင်သန်မှုအခြေအနေကို အမြဲတမ်း အကဲခတ်ပြီး လိုအပ်တာလေးတွေဖြည့်ပေး ရေလောင်းပေါင်းသင်လုပ်ပေးရတာ အရမ်းပျော်ဖို့ကောင်းတယ်။

လာရောက်လည်ပတ်ကြတဲ့ မိတ်ဆွေများလည်း အညာသားစိုက်ပျိုးထားတဲ့ အပင်လေးတွေကြည့်ပြီး ပျော်ရွှင်ချမ်းမြေ့ကြပါစေဗျာ။ အဆောင်မှာစိုက်ထားတဲ့အပင်လေးတွေကိုတော့ နောက်တခါမှတင်ပေးတော့မယ်ဗျ။ အားလုံးကိုကျေးဇူးတင်ပါတယ်။

လေးစားမှုဖြင့်

အညာသား

၁၃၈၇ ခုနှစ်၊ တန်ဆောင်မုန်းလဆန်း (၂) ရက်

၂၀၂၅ ခုနှစ်၊ အောက်တိုဘာလာ (၂၂) ရက်၊ ဗုဒ္ဓဟူးနေ့။

အညာသားလက်ရာ မုန့်ဟင်းခါး

အညာသားလက်ရာ ပဲဝါလေး၊ ငှက်ပျောအူ၊ ဘဲဥ၊ တူနာငါးသေတ္တာနဲ့ ချက်တဲ့ မုန့်ဟင်းခါး

ဒီတခါတော့ ပြီးခဲ့တဲ့တပတ်ပိတ်ရက်မှာ ချက်စားဖြစ်တဲ့မုန့်ဟင်းခါးအကြောင်းမျှဝေချင်ပါတယ်။ ကျောင်းမပြီးခင်တုန်းကတော့ ကျောင်းမီးဖိုဆောင်နားမှာ ငှက်ပျောပင်ပေါလို့ မုန့်ဟင်းခါးမကြာခဏ ချက်စားဖြစ်တယ်။ ကျောင်းပြီးလို့အပြင်ဆောင်ပြောင်းလာတော့ ငှက်ပျောအူဝယ်လို့ရတဲ့အခါလောက်ပဲ ချက်စားဖြစ်တော့တယ်။ ငှက်ပျောအူရောင်းတာကလည်း သူတို့ထိုင်းဟင်းလျာအတွက် ငှက်ပျောအူနုလေးတွေကို အသင့်ချက်အနေအထားအပိုင်းလေးတွေဖြတ်ပြီး ထုပ်ရောင်းတာ။ ဟင်းဆိုင်တွေမှာတော့ ကြက်သားကိုထိုင်းဟင်းအနှစ်အုန်းနို့နဲ့ငှက်ပျောအူရောချက်ကြတာတွေ့ဖူးတယ်။ ကိုယ့်အတွက်ကတော့ မုန့်ဟင်းခါးချက်ဖို့အကောင်းဆုံး ငှက်ပျောအူပါပဲ။ အညာသားချက်တဲ့နည်းကလည်း ငါးတွေဘာတွေဆီသတ်ပြီး အထူတလည်ပြင်ဆင်ပြီးချက်တာမျိုးမဟုတ်ဘူး ပဲဝါလေးနဲ့ငှက်ပျောအူ ကြက်သွန်နီ ဘဲဥ အဲလောက်ပဲထည့်တာ။ တခါတလေစိတ်ကူးရရင်တော့ငါးထည့်ချက်တယ်။ ပုံမှန်ချက်ဖြစ်တာကတော့ ပဲ၊ ငှက်ပျောအူ၊ ကြက်သွန် ဘဲဥ ဒီလောက်ပဲ။ ပဲကပ်ကြော်ကတော့ ကုလားပဲခြမ်းရှိရင်ကြော်တယ်။ မရှိတဲ့အခါတော့ မထည့်ဖြစ်ဘူး။ ဒီတခါမုန့်ဟင်းခါးမှာတော့ တူနာငါးသေတ္တာတဗူးထည့်ချက်ထားတယ်။ လတ်လတ်ဆတ်ဆတ်ငါးလောက်အချိုအရသာမရပေမဲ့ ငါးအသားဖတ်နဲ့စားရတာအဆင်ပြေတယ်။ 

ချက်နည်းကတော့ သိပ်လည်းမခက်ပါဘူး၊ ငှက်ပျောအူကို ငံပြာရည်နဲ့ဆနွင်းရေထည့်ပြီးအရင်ပြုတ်ထားတယ်။ ငှက်ပျောအူက ညနေပိုင်းဝယ်တာဆိုတော့ မည်းသွားမှာစိုးလို့ ပြုတ်ထားတာ။ နောက်မှထည့်လို့လည်းရတယ်။ ပဲဝါလေးကိုနူးအောင်ပြုတ်ပြီးကြက်သွန်ဖြူချင်းထောင်းဆီသတ်တဲ့ထဲထည့်၊ တူနာငါးသေတ္တာတဗူးဖောက်ထည့်ရောပြီးဆီသတ်ဆားငံပြာရည်ကြက်သားမှုန့်ထည့် ဆီသတ်တာမွှေးလာတော့ ငှက်ပျောအူပြုတ်ထားတဲ့အိုးထဲပေါင်းထည့် အပျစ်အကျဲရေလိုအပ်သလိုဖြည့်ပြီးချက်တာပါပဲ။ ကြက်သွန်နီဥအလုံးလိုက်ထည့် ဘဲဥပြုတ်ထည့်ပြီး အားလုံးကျက်သည်အထိ မီးအေးအေးလေးနဲ့ချက်ပါတယ်။ ပဲကပ်ကြော်ကတော့ ကုလားပဲခြမ်းရေစိမ်ထားတာကို ထိုင်းဆန်မှုန့်နဲ့မပျစ်မကျဲလေးဖျော်ပြီး ကြော်တယ်။ မုန့်ဟင်းခါးနဲ့တွဲစားဖို့ နံနံပင် ငရုတ်သီးနဲ့ သံပုရာသီးကတော့ အဆင်ပြေသလိုပေါ့။ ချက်ပြီးလို့အားလုံးအဆင်သင့်ဖြစ်ရင် ဆွမ်းပွဲပြင်ဆင်ပြီးဘုရားဆွမ်းကပ်တယ်။ ကိုဗစ်ကိုကာလ အဆိုးထဲကအကောင်းလို့ပြောစရာက နံနက်တိုင်း ဘုရားဆွမ်းကပ်တဲ့အကျင့်လေးရလာတာပဲ။ နံနက်မိုးလင်းအိပ်ရာထတာနဲ့ကိုယ်လက်သန့်စင်ပြီး ဆွမ်းချက်တယ်။ ဆွမ်းတော်ကပ် ဘုရားရှိခိုး မေတ္တာပို့ အမျှဝေပြီးရင် ဆွမ်းတော်တင်တာပြန်စွံ့ပြီး နံနက်စာစားတယ်။ တချို့က ဘုရားဆွမ်းတော်တင်တာမစားကောင်းဘူးလို့လည်းပြောကြတယ်။ ကိုယ်ကတော့ ဘုရားပေးတဲ့ဆေးအဖြစ်နဲ့ယုံယုံကြည်ကြည်ကိုစားပါတယ်။ အတုမရှိတဲ့ မြတ်စွာဘုရားကိုကပ်ထားတဲ့စားစရာပဲ ဘေးဥပါဒ်ဖြစ်ရာမရှိပါဘူး။ ဘုရားရဲ့ ဂုဏ်တော်အစွမ်းနဲ့ပိုပြီးတော့တောင်အစွမ်းထက်လိမ့်မယ်လို့ထင်တယ်။ ထားပါတော့လေ ကိုယ်ယုံကြည့်ရာပေါ့။ ဘုရားဆွမ်းတော်ဝတ်မပျက် ကပ်ပြီးနောက်ပိုင်း အစားအသောက်နဲ့ပတ်သက်ပြီး တိုင်ဆိုင်တာလေးတွေလည်း ဗဟုသုတရအောင်မျှဝေပါအုံးမယ်။

 

အညာသား လက်ရာ ပဲကပ်ကြော် ကြွပ်ကြွပ်ရွရွလေး

(၇) ရက်သားသမီးအားလုံးကိုယ်စိတ်နှစ်ဖြာ ကျန်းမာချမ်းသာကြပါစေဗျာ။ အညာသားဆီကို လာရောက် လည်ပတ်တဲ့အတွက်လည်းကျေးဇူးတင်ပါတယ်ဗျ။ 

လေးစားမှုဖြင့် 

အညာသား

၁၃၈၇ ခုနှစ်၊ သီတင်းကျွတ်လပြည့်ကျော် (၁၁) ရက်

၂၀၂၅ ခုနှစ်၊ အောက်တိုဘာလ (၁၇) ရက်၊ သောကြာနေ့။

အညာသားနဲ့ Carolina Reaper ငရုတ်သီး

ယူကျု့မှာ အစားအသောက်စားပြတဲ့ချန်နယ်တွေကြည့်ရင်း နာဂလူမျိုးဦးလေးကြီးထမင်းစားတာ အဲဒီနာဂငရုတ်သီးအတောင့်လိုက်ကိုက်စားပြတာ တရှူးရှူးတရှဲရှဲနဲ့သူလည်းချွေးပြန် ကြည်မိတဲ့ကိုယ်လည်းချွေးပြန်နဲ့ အဲဒီငရုတ်သီးကိုမြည်းကြည့်ချင်စိတ်ဖြစ်မိတယ်။ မြန်မာပြည်မှာတော့ ရွှေလံဗိုလ်ငရုတ်လို့ခေါ်တယ်လို့ ချင်းပြည်နယ်ဘက်ကသူငယ်ချင်းကပြောဖူးတယ်။ နောက်ပိုင်းငါးပိရည်ဖျော်တွေထဲမှာ အာဝါးသီးဆိုပြီးလည်းတွေ့ရတယ်။ ထိုင်းမှာတော့ မြန်မာအွန်လိုင်းရှော့ပ်တွေမှာရတယ်ဆိုလို့ရှာကြည့်တော့တစ်ဆိုင်တွေ့တယ်၊ ဒါပေမဲ့ ကိုယ်နေတဲ့နေရာထိပို့ပေးဖို့ဆို လမ်းမှာကြာမည့် အချိန်နဲ့ပုတ်သွားမှာစိုးရိမ်တယ်ဆိုလို့ မမှာဖြစ်တော့ဘူး။ Lazada မှာရှာကြည့်တော့လည်း ထိုင်းဆိုင်တွေကရောင်းကြတာတွေ့တယ်၊ မျိုးစေ့ရောင်းတဲ့ဆိုင်တွေကများပြီး လတ်လတ်ဆတ်ဆတ် ရောင်းတဲ့ဆိုင်တချို့ကလည်း အသီးအရွယ်အစားအလိုက် ဈေးကြီးလှတယ်။ ဒါနဲ့နောက်ဆုံး မျိုးစေ့ပဲဝယ်ပြီး ကိုယ်တိုင်စိုက်ဖြစ်တယ်။ မျိုးစေ့ကလည်း ၅ စေ့လောက်ပါတာကို ဘတ် ၃၀ လောက်ပေးရတယ်။ ရလာတဲ့မျိုးစေ့ကို ပျိုးထောင်လိုက်တာ အပင်ပေါက်လာတဲ့ထဲက ၂ ပင်ပဲကျန်တယ်။ အဲဒီကျန်တဲ့ ၂ ပင်ကို ပိုးမွေးသလိုယုယုယယနဲ့ပြုစုပြီးနောက်ဆုံးမှာ အရွယ်ရောက်လာတယ်။ အပင်ထားတဲ့နေရာကနေရောင်သိပ်မရတော့ အရွက်တွေသိပ်မသန်ဘဲ ၂ လလောက်စောင့်လိုက်ရတယ်။ နောက်တော့မှ နေရောင်မရလို့ထင်တယ်ဆိုပြီး နေရောင်ရတဲ့ဆီပြောင်းထားလိုက်မှ အရွက်တေွသန်ပြီးအပွင့်တွေ ထွက်လာတယ်။ အဲလိုဖြစ်ထွန်းလာတာမြင်တော့ ပျော်လိုက်တာဆိုတာလေ။ အပွင့်ပွင့်ပြီးသိပ်မကြာခင် လက်တဆစ်လောက်အရွယ် အသီးလေးတစ်လုံးအရွက်ကြားမှာသီးနေတာတွေ့တော့ ငါစိုက်တဲ့ငရုတ်ပင်တော့ သီးပြီဟေ့ဆိုပြီး ပိုပြီးပျော်ရတယ်။ အဲဒီကစပြီး အသီးတွေသီးလိုက်တာဆိုတာ တယောက်တည်းစားမကုန်အောင်ပါပဲ။ ပထမဆုံးသီးတဲ့အလုံးရင့်တော့ခူးပြီးမြည်းကြည့်တယ်။ အားပါး စပ်လိုက်တာမှ နည်းနည်းလေးနဲ့ကိုတကိုယ်လုံးပူထူသွားတာပဲ။ မှည့်လာတဲ့အသီးတေွခူးပြီး အခြောက်လှန်း၊ နီးစပ်ရာသူငယ်ချင်းတွေေးပေးစားနဲ့ ငရုတ် ၂ ပင်ကနေ အလုံး ၄၀ လောက်သီးတယ်။ ကိုယ်တိုင်ကလည်း အစပ်လည်းကြိုက်တော့ အဲဒီငရုတ်သီးနဲ့ ငါးပိရည်ဖျော်လိုက် ခရမ်းချဉ်သီးငါးပိချက်ချက်လိုက် အတောင့်လိုက်ကိုက်စားလိုက်နဲ့အဆင်ကိုပြေနေတာပဲ။ အသီးမှည့်တွေကမျိုးစေ့ ထုတ်ထားပြီး ပြန်စိုက်နဲ့ အခုတော့ ဌာနမှာလည်းအိုးနဲ့စိုက်ထားတာ ၃ သုတ်လောက်သီးတာက အလုံး ၅၀ လောက်ရှိတယ်။ ထိုင်းငရုတ်သီးတွေလည်း စပ်ပေမဲ့ ဒီငရုတ်သီးလောက်တော့ မစပ်ဘူး။ ဒီတိုင်းထမင်းနဲ့ အစိမ်းလိုက်ကိုက်စားရင်း တတောင့်ကို ထမင်း ၅ နပ်လောက်စားရတယ်။

ဒါက ပထမဆုံး သီးတဲ့ နှစ်လုံးပါ

ဒီပုံကတော့ အသီးမှည့်နေတဲ့ပုံ အပင်ကအလင်းရောင်ရှိတဲ့ဆီကိုတိုးထွက်နေတာ

ကိုယ်စိုက်တဲ့အပင်က ဖြစ်ထွန်းပြီး အသီးသီးတာကိုမြင်ရတဲ့အချိန်ခံစားရတဲ့ပီတိကဘာနဲ့မှမလဲနိုင်ဘူးဗျ

ဒီပုံကတော့ ငရုတ်သီးမှည့်တွေခူးထားတာပါ နေလှန်းဖို့လည်းအဆင်မပြေလို့ ငရုတ်သီးဆီချက်ချက်ပြီး ဗူးနဲ့ထည့်သိမ်းထားလိုက်တယ်

ဒါကတော့ ဒုတိယမျိုးဆက်ပေါ့ ဌာနမှာစိုက်ထားတာ သူတို့ကတော့ နေအလင်းရောင်ကောင်းကောင်းရတော့ ပိုသန်တယ် အသီးသီးတာလည်းမြန်တယ်

ခွသီး သီးချိန်မှာ အသီးတွေက ပထမမျိုးဆက်အပင်ထက်ပိုကြီးတယ်

ဌာနဝရံတာမှာစိုက်ထားတာဆိုတော့ ဖြတ်သွားဖြတ်လာတဲ့လူတိုင်းရဲ့စိတ်ကိုဖမ်းစားနိုင်သောငရုတ်ပင်လေးများပါ

ဒုတိယမျိုးဆက်ရဲ့ ပထမဆုံးအသီးလေးတွေ လက်ဆောင်ပေးဖို့ခူးထားတာ

ဒါကတော့ ဒုတိယမျိုးဆက်ရဲ့ နောက်ဆုံးအသုတ်က သီးတဲ့ ငရုတ်သီးမှည့်လေးတွေပါ။ မိုးရာသီဆိုတော့အခြောက်လှန်းဖို့ခက်တာနဲ့ ခူးပြီးရေခဲရိုက်ထားလိုက်တယ်။ ကိုယ်တိုင်စိုက်တဲ့အပင်မို့ စားချင်တဲ့အချိန်ခူးစားလို့ရတယ်။ နီးစပ်ရာလည်း လက်ဆောင်ပေးတယ်။ ဆရာမလည်းမြည်းကြည့်ချင်တယ်ဆိုလို့ ပေးလိုက်တယ်။ ဌာနမှာစိုက်ထားတဲ့ ဥယျာဉ်လေးအကြောင်းတော့ ပို့စ်သပ်သပ်တင်ပါအုံးမယ်ဗျာ။ ကိုယ်စိုက်သမျှအပင်တိုင်းကဖြစ်ထွန်းပြီး ဖူးငုံ ပွင့်သီးနေတာကို မြင်ကြတော့ မင်းရဲ့လက်က အစိမ်းရောင်ပိုင်ရှင် အေးမြတဲ့လက်ပိုင်ရှင်ဆိုပြီး ထိုင်းတွေက မကြာခဏပြောကြတယ်။ မြန်မာစကားအတိုင်းဆိုရင်တော့ လက်ဆိပ်ရှိတယ်ခေါ်တာပေါ့။ တချို့ကျတော့သူတို့လက်နဲ့ဆိတ်ပြီးခူးလိုက်ရင် အဲဒီအပင်က ဆက်ပြီးမကြီးထွားတော့ဘူး၊ အသီးတွေဆိုလည်းမတင်ဘဲ ပုတ်ကုန်တာမျိုးဖြစ်တယ်၊ အဲလိုလူရဲ့လက်ကိုတော့ လက်ခါးတယ်လို့ပြောကြတယ်။ ကျနော်ကတော့ သူများဆီကသေခါနီးအရွက်မပါဘဲ ရောက်လာတဲ့အပင်လည်းကိုယ့်လက်နဲ့ထိရင်ပြန်ရှင်သန်အရွက်တွေထွက်လာတာပဲ။ ကိုယ့်ဆီရောက်လာမှ ပြုစုထားလို့ လှပဝေဆာနေတဲ့အပင်လေးတွေလည်းရှိတယ်ဗျ၊ နောက်ပို့စ်‌တွေမှာ တင်‌ပေးမယ်ဗျ။

(၇) ရက်သားသမီးအားလုံး ကိုယ်စိတ်နှစ်ဖြာကျန်းမာချမ်းသာကြပါစေ။ အညာသားရဲ့ဘလော့ကိုကြည့်ပြီး စိတ်ချမ်းသာကြည်နူးကြလိမ့်မယ်လို့မျှော်လင့်ပါတယ်ခင်ဗျ။ လာရောက်လည်ပတ်ကြတဲ့အတွက်လည်း ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ဗျ။

လေးစားမှုဖြင့်

အညာသား

၁၃၈၇ ခုနှစ် သီတင်းကျွတ်လပြည့်ကျော် (၈) ရက် 

၂၀၂၅ ခုနှစ် အောက်တိုဘာလ ၁၄ ရက်၊ အင်္ဂါနေ့။