Photo from Google images
ၾကက္သားေၾကာ္ပံုဂူဂယ္မွာရွာတာလိုခ်င္တဲ့ပံုမရတဲ့အဆံုးKFCပံုပဲတင္လုိက္ပါတယ္။
အခုတေလာျမန္မာႏိုင္ငံမွာKFCၾကက္ေၾကာ္ဆုိင္ဖြင့္ျပီဆုိတဲ႔သတင္းေတြခဏခဏေတြ႔ေနရေတာ့
ဖဦးထုပ္မွာမသြားျဖစ္တဲ႔KFCဆုိင္ဘက္ကိုေတာင္ေရာက္သြားျဖစ္ေသးတယ္။ေတာသားပီပီဘိုစာေတြသိပ္ မစားတတ္ေတာ့KFCတုိ႔Mcdonaldဆုိင္ဘက္ကိုေျခဦးမလွည့္ျဖစ္ပါဘူး။ဒါေပမဲ႔ျမန္မာျပည္ကသတင္းေတြ
ဖတ္ျပီးစိတ္ကသြားခ်င္မိေတာ့လည္းျမည္းစမ္းဖုိ႔ေရာက္ခဲ့တယ္ဆုိပါေတာ့ေလ။
အဲ့ဒီၾကက္ေၾကာ္ဆုိင္ေရာက္ေတာ့က်ေနာ္အလယ္တန္းတက္ခဲ့တုန္းကလက္ပံပ်ားရြာကၾကက္ေၾကာ္ဗန္းေတြ
ကိုမ်က္လံုးထဲေျပးျမင္မိရာကဒီပို႔စ္ေလးေရးတင္ဖုိ႔စဥ္းစားမိတာပါ။ပုပၸားနဲ႔ပုဂံေညာင္ဦးဘုရားဖူးေရာက္ဖူးတဲ့ သူေတာ္ေတာ္မ်ားလက္ပံပ်ားၾကက္ေၾကာ္ကိုသိၾကမယ္ထင္ပါတယ္။မိတၳီလာေက်ာက္ပန္းေတာင္းလမ္းေပၚ မွာရွိတဲ့ကားလမ္းေဘးရြာၾကီးတစ္ရြာေပါ့။က်ေနာ္ေက်ာင္းတက္တုန္းကဆုိထမင္းဆုိင္ေတြနဲ႔ခရီးသည္တင္
ကားေတြနဲ႔ေတာ္ေတာ္ကိုစည္းကားတဲ့ရြာပါ။ကားလမ္းေဘးတစ္ေလွ်ာက္ထမင္းဆုိင္ေတြအစီအရီနဲ႔ေတာ
မက်ျမိဳ႕မမည္တဲ႔ေနရာတစ္ခုပါ။က်ေနာ္တုိ႔ေက်ာင္းကလည္းကားလမ္းေဘးမွာပဲဆုိေတာ့ေက်ာင္းဆင္း
ခ်ိန္ဆုိေက်ာင္းေရွ႕ကေညာင္ပင္ၾကီးေအာက္မွာထိုင္ျပီးထမင္းဆုိင္ေတြမွာထမင္းစားနားတဲ့ခရီးသည္တင္
ကားေတြကိုေငးရတာအေမာ။ပုဂံေညာင္ဦးဖက္ကိုဘုရားဖူးသြားတဲ႔ကားေတြအမ်ားစုထမင္းစားနားတဲ့
ေနရာမုိ႔ဘုရားဖူးရာသီဆုိရင္ဆုိင္တုိင္းမွာကားေတြအျပည့္ပါပဲ။ႏိုင္ငံျခားသားေတြပါတဲ့ကားေတြရပ္ျပီဆုိ
က်ေနာ္တုိ႔အတြက္အထူးအဆန္းပါပဲ။အသားနီစပ္စပ္ႏွာေခါင္းခၽြန္ခၽြန္ေယာက်ာ္းမိန္းမေတြကားေပၚက
ဆင္းလာရင္ကေလးသဘာ၀စုျပံဳျပီးသြားၾကည့္ၾကတာေပါ့။တခါတေလသူတုိ႔ကထမင္းဆုိင္ထဲမ၀င္ဘဲ
က်ေနာ္တုိ႔ေက်ာင္းေပါက္ကိုလာေက်ာင္းသားေတြကိုေဘာ့ပင္ေလးေတြလက္ေဆာင္ေပးဓာတ္ပံုေတြရိုက္
ၾကတယ္။အဲ့ဒီတုန္းကေတာ့ကေလးအရြယ္ဆုိေတာ့အထူးအဆန္းျဖစ္ျပီးျပဴးျပဴးေၾကာင္ေၾကာင္ေလးေတြ
ေပါ့။
အဲ့ဒီႏိုင္ငံျခားသားကားေတြနားမွာေက်ာင္းသားေတြျပီးရင္အမ်ားဆံုးပရိတ္သတ္ကၾကက္သားေၾကာ္သည္
ေတြပါ။၀ယ္ခ်င္တာမ၀ယ္ခ်င္တာမစဥ္းစားၾကဘဲသူ႔ထက္ငါအရင္ဦးေအာင္ၾကက္သားေၾကာ္ဗန္းေတြေရွ႔
ထိုးျပီးျမန္မာတုိ႔ထံုးစံအတင္းေရာင္းေတာ့တာပဲ။တခါတေလဆုိသူတုိ႔ခ်င္းရန္ေတြျဖစ္ၾကေသးတယ္။ဟိုလူ
ေတြကေတာ့ၾကည့္ျပီးဓာတ္ပံုရိုက္မွတ္တမ္းတင္တာကလြဲဘယ္၀ယ္စားလိမ့္မလဲဗ်ာ။တခ်ဳိ႕ဆုိသြားတဲ႔
ေနာက္တေကာက္ေကာက္လိုက္ျပီးေရာင္းၾကေသးတာ။
ၾကက္သားေၾကာ္သည္ေတြကဘုရားဖူးရာသီဆုိသူတုိ႔အတြက္ခြင္ပါပဲ။နယ္ေ၀းကလာၾကတဲ့ဘုရားဖူးကား
ေတြကေတာ္ေတာ္ေလးအားေပးၾကတယ္ေလ။အိမ္အျပန္ကားေတြဆုိလည္းအလုအယက္၀ယ္ၾကတာဆုိ
ေတာ့သူတုိ႔ၾကက္ေၾကာ္ကေတာ္ေတာ္ေရာင္းရတယ္။ေနာက္ျပီးလက္ပံပ်ားၾကက္ေၾကာ္စားေကာင္းတာက
ဗမာၾကက္စစ္စစ္ကိုေၾကာ္တာေၾကာင့္လည္းပါတယ္။အနီးအနားရြာေတြမွာတစ္ႏိုင္တစ္ပိုင္ေမြးတဲ႔ဗမာၾကက္
ေတြကိုေယာက်ာ္းေတြကအေလးခ်ိန္နဲ႔လိုက္၀ယ္။မိန္းမကၾကက္သားေၾကာ္ေရာင္းအကုသိုလ္အလုပ္ဆုိေပမဲ့
စား၀တ္ေနေရးအတြက္ဆုိေတာ့လည္းမေကာင္းမွန္းသိလ်က္နဲ႔လုပ္ၾကရတာေပါ့ေလ။သူတုိ႔ေၾကာ္ထားတာ ကျမင္ရတာနဲ႔စားခ်င္စဖြယ္ပါ။အေပၚယံအသားေတြကိုရဲေနေအာင္၊ကၽြမ္းလည္းမကၽြမ္းေအာင္ေၾကာ္ထား
တာဗ်။ၾကက္သားေၾကာ္ဗန္းကိုမ်ားၾကည့္လိုက္ရင္ ရင္အုပ္ေလးေတြကိုစီျပီးထည့္ထားတာၾကည့္လို႔မ်ား
ေကာင္းေနေသးတယ္။တစ္ခုခ်င္းစီခြဲမ၀ယ္ခ်င္းရင္ေတာ့ရင္အုပ္ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းနဲ႔အျမစ္အသည္းတစ္စံုပါ
တစ္ေကာင္လံုးစာအတြက္၀ယ္ရင္ေစ်းွဆစ္လို႔ေကာင္းပါတယ္။
ေက်ာင္းတက္တဲ့အခ်ိန္တုန္းကေတာ့သူတုိ႔ၾကက္သားေၾကာ္ကို၀ယ္လည္းမစားႏိုင္သလိုေန႔စဥ္ေန႔တုိင္း
ျမင္ေနရေတာ့သိပ္လည္းစိတ္မ၀င္စားပါဘူး။ေနာက္ပိုင္းမိတၳီလာေက်ာင္းသြားတက္ေတာ့မွအသြားဆုိ
အေဆာင္ကဆရာမလက္ေဆာင္ေပးဖို႔၀ယ္ရင္ကိုယ္အတြက္ပါအျမစ္အသည္းေၾကာ္ေလးေသြးေၾကာ္
ေလး၀ယ္ရင္းျမည္းစမ္းဖူးတာ။သူတုိ႔မွာကလည္းေစ်းကအစားစားရွိပါတယ္။ရင္အုပ္ဆုိတစ္မ်ဳိး၊ေပါင္ဆုိ
တစ္မ်ဳိးအျမစ္အသည္းဆုိတစ္မ်ဳိး၊လည္းေခ်ာင္းနဲ႔ေခါင္းတြဲလ်က္ကတစ္ေစ်းစသျဖင့္ေပါ့။ၾကက္ေသြးေၾကာ္
ကလည္းစားလို႔ေကာင္းပါတယ္။ေခါင္းနဲ႔ေသြးခဲေၾကာ္ကေတာ့ရင္အုပ္နဲ႔ေပါင္ေလာက္ေစ်းမၾကီးေတာ့ရြာ
ျပန္ရင္ခဏခဏ၀ယ္သြားျဖစ္တယ္။
ေနာက္တစ္ခုသူတုိ႔ေစ်းေရာင္းတဲ့အခါျပိဳင္ဆုိင္ၾကတဲ့စကားကလည္းဟာသတစ္ခုလိုျဖစ္ေနေသးတယ္။
ဘုရားဖူးကားတစ္စီး၀င္လာလို႔ၾကက္သားေၾကာ္သည္ေတြေစ်းျပိဳင္ေရာင္းတဲ့အခါသူေပါင္ကၾကီးတယ္
ငါ့ေပါင္ကၾကီးတယ္နဲ႔ေအာ္ၾကတာေလ။ေျပာတာကေတာ့ၾကက္ေပါင္ေပါ့သူတုိ႔ၾကက္ကိုျဖဳတ္ျပီးသူ႔ေပါင္
ငါ့ေပါင္လုပ္ေတာ့၀ယ္တဲ႔သူကၾကက္ေပါင္လားလူေပါင္လားမကြဲေတာ့ဘူးေလ :) ရင္အုပ္ဆုိလည္းအဲ့လိုပဲ
သူ႔ရင္အုပ္ကၾကီးတယ္ငါ့ရင္အုပ္ကၾကီးတယ္နဲ႔အဲ့ဒါကိုလူရႊင္ေတာ္ေတြကအျငိမ့္ထဲမွာဟာသပ်က္လံုးအေန
နဲ႔ထည့္ထည့္ပ်က္ၾကတာေပါ့။
က်ေနာ္သူငယ္ခ်င္းေတြထဲမွာလဲအေဖအေမကၾကက္ေၾကာ္ေရာင္းၾကတဲ့သူေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားပါတယ္။
အဲ့ဒီအခ်ိန္ကေတာ့သူတုိ႔ေတြကေန႔စဥ္၀င္ေငြရွိၾကေတာ့မုန္႔ဖိုးပဲဖုိးမ်ားမ်ားရၾကတယ္။ၾကက္ေၾကာ္သည္ေတြ
ၾကည့္လုိက္ရင္လည္ပင္းမွာဆြဲၾကိဳးလက္မွာလည္းလက္ေကာက္သံုးေလးကြင္းနဲ႔ေပါ့။လူတုိင္းမဟုတ္ေပမဲ႔
ၾကက္သားေၾကာ္ေရာင္းတဲ့သူေတြကေျပာင္ေျပာင္းလက္လက္ေနႏိုင္တယ္ဆုိျပီးရြာမွာေတာ့ေျပာစမွတ္ျပဳ
ၾကတယ္။ကိုးတန္းေအာင္ျပီးေနာက္ပိုင္းေက်ာင္းေျပာင္းေတာ့လက္ပံပ်ားကိုျဖတ္သြားျဖတ္လာေလာက္ပဲ
ေရာက္ျဖစ္ေတာ့တယ္။ေနာက္ျပီးရြာၾကားလမ္းမွာက်ေနာ္တုိ႔ငယ္ငယ္တုန္းကေလာက္ထမင္းဆိုင္ေတြ
မေပါေတာ့ဘူး။ဆုိင္ေတြကမ်ားလာေတာ့ရြာ့အျပင္ဘက္ကိုတစ္ေယာက္ဆုိင္ေျပာင္းေတာ့ေနာက္လူေတြ
ကပါလိုက္ေျပာင္းၾကရင္းရြာၾကားလမ္းမွာထမင္းဆုိင္ေတြသိပ္မက်န္ေတာ့ဘဲစည္းကားမႈ႔လည္းနည္းသြား
ၾကတာ။အရင္ကတစ္အုပ္တစ္မတည္းရွိခဲ့တဲ့ၾကက္သားေၾကာ္သည္ေတြလည္းအျပင္ထြက္တဲ့ဆုိင္ေတြ
ေနာက္လိုက္ရင္းအုပ္စုေလးေတြျဖစ္ကုန္ၾကေတာ့တယ္။
က်ေနာ့္ေက်ာင္းေနဖက္သူငယ္ခ်င္းမေတြထဲမွာကိုပဲအခုအိမ္ေထာင္ေတြက်ျပီးၾကက္သားေၾကာ္ေရာင္း
ေနၾကသူေတြရွိတယ္။တခါရြာျပန္တုန္းကလက္ပံပ်ားမွာထမင္းစားနားရင္းသူငယ္ခ်င္းမတစ္ေယာက္
ေတြ႔လို႔ေရွးေဟာင္းေႏွာင္းျဖစ္ေတြေျပာမိၾကေသးတယ္။ေက်ာင္းေနဖက္သူငယ္ခ်င္းေတြအေၾကာင္းေမး
ရင္းသူ႔ဆီကၾကက္သားေၾကာ္အားေပးခဲ့ေသးတယ္။သူငယ္ခ်င္းေတြဆုိေတာ့လည္းပိုပိုသာသာထည့္ေပး
ရွာပါတယ္။က်ေနာ္ကိုေျပာေသးတယ္နင္ကေတာ့ေတာ္တယ္ေနာ္ငါတုိ႔ေတာ့ဆယ္တန္းကိုႏွစ္ခါေျဖတာ
မေအာင္တာနဲ႔ေက်ာင္းထြက္ျပီးအခုၾကက္ေၾကာ္ေရာင္းေနတာတဲ့။သူကအဲ့လိုေျပာေတာ့လည္းစိတ္ထဲ
မွာတစ္မ်ဳိးခံစားရတယ္။
KFCကေနလက္ပံပ်ားၾကက္ေၾကာ္အေၾကာင္းေရးေနရင္းငယ္ငယ္ကေက်ာင္းတက္ခဲ့တဲ့လက္ပံပ်ားရြာ
ကေက်ာင္းၾကီးကိုေရာေက်ာင္းေနဖက္သူငယ္ခ်င္းေတြကိုေရာ၊သူ႔ေပါင္ၾကီးတယ္ငါ့ေပါင္ၾကီးတယ္ဆုိျပီး
ေျပာေျပာေရာင္းၾကတဲ႔သနပ္ခါးပဲၾကားနဲ႔ၾကက္သားေၾကာ္သည္အစ္မေတြကိုေရာသတိရမိပါတယ္။
ႏိုင္ငံျခားကလာတဲ့KFCဘယ္ေလာက္ပဲေကာင္းေကာင္းဗမာၾကက္စစ္စစ္ကိုဆီသန္႔သန္႔နဲ႔ေၾကာ္ေရာင္း
တဲ႔လက္ပံပ်ားၾကက္ေၾကာ္ကိုေတာ့မွီမယ္မထင္ပါဘူး။KFCမွာသြားစားခဲ့တုန္းကေတာ့အေပၚကမံထား
တာေတြအကုန္ခြာထုတ္ျပီးအထဲကၾကက္သားကိုပဲထြင္စားခဲ့ပါတယ္။အခြံေတြကိုေတာ့ေဘးကသူငယ္ခ်င္း
ကကူစားေပးတယ္။အသားကိုမခံုမင္ေတာ့စားျပန္ရင္လည္းအဲ့ဒီလိုဇီဇာေၾကာင္တတ္ေသးတာဗ်။
အားလံုးစိတ္၏ခ်မ္းသာျခင္းကိုယ္၏က်န္းမာျခင္းနဲ႔ျပည့္စံုျပီးလိုအင္ဆႏၵေတြျပည့္၀ၾကပါေစလို႔ေမတၱာပုိ႔သ
ပါတယ္။လာလည္ၾကတဲ့အတြက္လည္းေက်းဇူးအထူးတင္ရွိပါေၾကာင္း။
ေလးစားမႈျဖင့္
မ်ဳိးခန္႔ (ပုပၸား)
