Pages

Sunday, April 21, 2013

ဖရံုတစ္ပင္လံုး ဟင္းအသံုး...



ဖရံုပင္ကိုအညာမွာဟင္းခ်က္ျပဳတ္စားေသာက္ပံုေလးေတြေျပာျပပါအံုးမယ္ဗ်ာ။
အပင္ေလးေတြအေၾကာင္းလည္းမေရးတာၾကာလို႔ဂူဂယ္မွာအပင္ပံုေလးေတြ
လိုက္ရွာရင္းနဲ႔ဖရံုပင္ပံုေတြေတြ႔ေတာ့အေမ့လက္ရာဖရံုရြက္နဲ႔မွ်စ္ဆတ္ဟင္းခ်ဳိ
ေလးကိုသတိရမိတယ္ဗ်။အညာမွာကမိုးဦးက်ျပီးလို႔၀ါဆုိ၀ါေခါင္ဆုိရင္ေျပာင္းဖူး
ခင္းေတြထဲမွာဖရံုရြက္ေလးေတြေခါင္ခ်လို႔ရျပီေလ။မိုးေကာင္းရင္အေနာက္ေတာင္
ရိုးမွာမွ်စ္ေတြကလည္းခ်ဳိးလို႔ရျပီေပါ့။ဒီအခ်ိန္မ်ဳိးဆုိရင္ထြန္းရွဥ္းျဖဳတ္တာနဲ႔မီးဖိုေခ်ာင္
ကိုတန္း၀င္တာပဲ။အေမကလည္းသားေတြအေၾကာင္းအလိုက္သိေတာ့ထမင္း၀ိုင္းကို
အဆင္သင့္ခူးခတ္ထားေပးတယ္။ယာထဲမွာအလုပ္လုပ္ရလို႔ဘယ္ေလာက္ပင္ပန္းပန္း
အေမ့လက္ရာဟင္းေလးေတြကိုစားလိုက္ရရင္ဆီမပါေသာ္လည္းထမင္းျမိ္န္လွတယ္။

ယာက်ဲဖို႔သြားရင္မ်ဳိးေစ့ေတာင္းထဲမွာဖရံုေစ့ေလးေတြကေရာလ်က္အျမဲတမ္းပါစျမဲ။
ကိုယ့္ယာထဲမွာဟင္းသီးဟင္းရြက္ရွိထားေတာ့ကိုယ္ေရာက္တဲ႔အခ်ိန္ခူးလို႔အဆင္
ေျပတာေပါ့ဆုိျပီးအေမကထည့္ထည့္ေပးတာ။ ေျပာင္းဖူးခင္းထဲဖရံုပင္သံုးေလးပင္
ေလာက္ထည့္ထားရင္ကိုယ့္မိသားစုဟင္းအုိးေတာ့၀ေအာင္စားလို႔ရတယ္ဗ်။


ဖရံုရြက္ကိုေတာ့ခ်က္လို႔တစ္မ်ဳိး၊ေၾကာ္လို႔တစ္သြယ္နဲ႔ခ်က္စားၾကတယ္။အမ်ားဆံုး
ကေတာ့ဟင္းခ်ဳိေပါ့။ေျပာင္းဖူးဟင္းခ်ဳိထဲမွာထည့္ခ်က္ရင္းလည္းေကာင္းတယ္။
မွ်စ္ဆတ္၊ရံုပတီသီးေလးေရာျပီးဟင္းခ်ဳိေလးခ်က္ရင္လည္းအေတာ္စားလို႔ေကာင္းဗ်။
သူ႔တြဲဖက္ကေတာ့မန္က်ည္းသီးစိမ္းေထာင္းေလးေပါ့။တခါတေလကံေကာင္းရင္
ငါးပိေကာင္မီးဖုတ္ထားတာေလးပါတတ္ေသးတယ္။ငါးပိေကာင္ကေတာ့ဆယ္ခါ့တစ္ခါ
စားရခဲပါတယ္။သူမပါလည္းထမင္းကျမိန္ျပီးသားဆုိေတာ့အေရးသိပ္မၾကီးပါဘူး။



ဖရံုငံုနဲ႔ဖရံုပြင့္ကိုေတာ့အခ်ဥ္ရည္ဟင္းခ်က္တဲ႔အထဲမွာထည့္ခ်က္ရင္စားလို႔ေကာင္းတယ္။
ဖရံုပြင့္နဲ႔ဖရံုငံုမ်ားမ်ားရရင္ေတာ့မန္းက်ည္းသီးစိမ္းနဲ႔ခ်ဥ္စပ္ေလးခ်က္စားရင္လည္း
ထမင္းျမိန္ေစပါတယ္။ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့အေမဖရံုပြင့္သင္ရင္အထဲက၀တ္ဆံ၀ါ၀ါ
ေလးေတြကိုယူျပီးေတာ့ခရမ္းခ်ဥ္သီးဖုတ္တဲ႔သံေခ်ာင္းမွာတခုခ်င္းစီသီျပီးေတာ့မီးခဲေပၚ
မွာဖုတ္စားခဲ႔ဖူးတယ္။စားလုိ႔ေကာင္းတယ္ဗ်....။



ဖရံုသီးႏုႏုေလးေတြကိုေတာ့ဆီပူပူေလးမွာပါးပါးလွီးျပီးေၾကာ္စားၾကတယ္။မနက္အေစာ
ထမင္းၾကမ္းစားရင္ပါတတ္တာမ်ဳိးေလးေပါ့။ေနာက္ျပီးခ်ဥ္ေပါင္ရြက္ဟင္းထဲမွာလည္း
ပါးပါးလွီးျပီးထည့္ရင္အခ်ဥ္ထိန္းတယ္ဗ်။ဖရံုသီးျပာပက္တဲ႔အရြယ္ဆုိရင္ေတာ့သူ႔ခ်ည္းပဲ
ဟင္းခ်ဳိခ်က္စားလို႔ေကာင္းတယ္။ပဲငရွန္၊ဟင္းစားပဲစတဲ႔ပဲသီးေလးေတြထည့္ျပီးခ်က္ရင္
လည္းစားလို႔ေကာင္းပါတယ္။ဒီဖရံုသီးဟင္းနဲ႔လည္းမန္က်ည္းသီးေထာင္းကတြဲဖက္စား
လို႔အသင့္ေတာ္ဆံုးပါပဲ။တခ်ဳိ႕ကေတာ့မွ်စ္ဆတ္၊ဖရံုသီးမေထြရီနည္းနည္း၊ရံုပတီသီး၊
ဖရံုရြက္အနည္းငယ္ထည့္ျပီးဟင္းခ်ဳိခ်က္စားၾကတယ္။ဒါလည္းတစ္မ်ဳိးစားေကာင္းတာ
ပါပဲ။


ဖရံုသီးျပာပက္တစ္လံုးေလာက္ကိုခြဲျပီးေတာ့အေစ့ထုတ္အခြံခြာေကာက္ညွင္းဆန္ေလးနဲ႔
ေရာျပီးဖရံုသီးမႏွဲထိုးစားရင္လည္းအဆင္ေျပပါတယ္။အိမ္မွာတုန္းကဖရံုသီးေပါတဲ႔အခ်ိန္ဆို
အေမကညေနစာအတြက္ဖရံုသီးအေနေတာ္သံုးလံုးေလာက္ကိုဆန္ႏုိ႔ဆီဗူူးသံုးဗူးခန္႔နဲ႔ေရာျပီး
ေတာ့တစ္အိမ္လံုးစာဖရံုသီးမႏွဲထိုးေကၽြးတတ္ပါတယ္။ဆီးဆမ္းျပီးစားရံုပဲမို႔ဟင္းခ်က္စရာမလို
ေတာ့ဘူးေပါ့။ေနာက္ျပီးေတာ့ဖရံုသီးမႏုမရင့္အရြယ္(ျပာပက္ခ်ိန္)မွာဖရံုသီးကိုပါးပါးလွီးျပီးေတာ့
မုန္႔ႏွစ္နဲ႔ဗူးသီးေၾကာ္သလုိမ်ဳိးေၾကာ္စားရင္လည္းစားလို႔ေကာင္းပါတယ္။အရသာကခ်ဳိခ်ဳိေလးနဲ႔
အခ်ဥ္ရည္နဲ႔တြဲစားရင္ေဆြမ်ဳိးေမ့သြားမယ္။







ဖရံုသီးမွည့္ကိုေတာ့ရွစ္စိတ္ခြဲျပီးအေစ့ထုတ္အခြံပါေရာျပဳတ္လို႔ေန႔လည္ေန႔ခင္းဘက္မွာ
အဆာေျပအျဖစ္နဲ႔စားသံုးၾကတာလည္းရွိပါတယ္။ဆီန႔ဲဆားကိုေဖ်ာ္ျပီးဖရံုသီးျပဳတ္နဲ႔တို႔
စားရတာလည္းအရသာရွိမွရွိ။ဖရံုေစ့ေတြကိုေတာ့အေျခာက္ခံထားျပီးေတာ့တခ်ဳိ႕ကို
ေနာက္ႏွစ္အတြက္စိုက္ပ်ဳိးဖို႔သိမ္း၊တခ်ဳိ႕ကိုေတာ့အိုးကင္းပူပူမွာေလွာ္စားရင္ဖရံုေစ့ေလွာ္
ေမႊးေမႊးေလးစားလို႔ရေသးတယ္။ဖရံုသီးကအညွာကိုေတာ့ဆီပုလင္းပိတ္ဖိုပအတြက္သံုး
ေသးတယ္ဗ်ာ။ဖရံုတစ္ပင္လံုးကသံုးတတ္ရင္အမ်ားၾကီးအသံုး၀င္တယ္ေနာ္...
မသိေသးသူေတြအတြက္ဗဟုသုတေပါ့ဗ်ာ။ ဒီမွာဖရံုသီးေတြေတြ႔ေတာ့ေတြ႔တယ္ဒါေပမဲ႔
အညာကဖရံုသီးလိုမ်ဳိးမေစးေတာ့စားရတာတစ္မ်ဳိးပဲ...။ ဖရံုသီးႏွပ္ကုိပင္စိမ္းရြက္ေလး
အုပ္ျပီးေတာ့စားရင္ဟင္းပိုေလးပါတယ္...။

ႏွစ္သစ္မွာအားလံုးေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစဗ်ာ...။
မ်ဳိးခန္႔(စကား၀ါေျမ)

 All photos from Google...

Saturday, April 20, 2013

အြန္လိုင္းသၾကၤန္နဲ႔ႏွစ္သစ္ဆုေတာင္း....


သၾကၤန္ပြဲလည္းျပီးသြားျပီ...စာေမးပြဲလည္းျပီးသြားျပီ။ မႏွစ္တုန္းကေတာ့ မိတၳီလာမွာ
သၾကၤန္က်ခဲ႔တယ္။သံုးႏွစ္တာမွ်သၾကၤန္နဲ႔ခြဲခြာခဲ႔ရတာမို႔မႏွစ္တုန္းကသၾကၤန္မွာေပ်ာ္
ရႊင္ခဲ႔တယ္။ဒီႏွစ္ေတာ့တုိက္တိုက္ဆိုင္ဆုိင္စာေမးပြဲရက္နဲ႔ကြက္တိျဖစ္ေနလုိ႔စာအုပ္
တဖက္နဲ႔skynet ကလႊင့္တဲ႔Up to Date channel ကိုၾကည့္ရင္းသၾကၤန္က်လိုက္
ရတယ္။သူမ်ားေတြေပ်ာ္ရႊင္ေနတာကိုျမင္ေတာ့လည္းစိတ္ခ်မ္းသာမိတယ္။
ကိုယ္တိုင္လြတ္လြတ္လပ္လပ္မေပ်ာ္ရတာကိုေတာ့ရင္ထဲမွာတစ္မ်ဳိးၾကီးေပါ့ဗ်ာ။ 
ေက်ာင္း၀န္းထဲမွာပိေတာက္ပန္းေတြပြင့္ေနတာလည္းေတြ႔ရတယ္။ဒါေပမဲ႔ပိေတာက္
ပင္ေအာက္ကိုမေရာက္ျဖစ္လိုက္ပါဘူး။

စာၾကည့္ရင္းနဲ႔ေခါင္းပူလာရင္ up to Date ဆီကိုေရာက္သြားလိုက္။စာျပန္ၾကည့္လိုက္နဲ႔
တစ္ေယာက္ထဲအဆင္ကိုေျပေနတာပါပဲ။ဒီၾကားထဲသၾကၤန္သီခ်င္းေလးဖြင့္ျပီးလိုက္ဟဲ
လိုက္ေသးတယ္။ႏွစ္ဆန္းတစ္ရက္ေန႔ကေတာ့စာေမးပြဲေနာက္ဆံုးေန႔မို႔ေစာေစာအိပ္ယာ
ကထျပီးဘုရားရွိခုိး၊ပဌာန္းရြတ္စတဲ႔ကုသုိလ္ေကာင္းမႈေလးေတြျပဳျပီးေက်ာင္းကိုသြား
တယ္။ေက်ာင္းမွာရွစ္နာရီေလာက္ေနျပီးေတာ့ညေနပိုင္းမွာအိမ္ျပန္ေရာက္တယ္။ 
ေလေအးေပးခန္းထဲမွာတစ္ေန႔လံုးေနလာခဲ႔ရေတာ့ေခါင္းေတြကိုက္ျပီးေဆးေသာက္လုိက္
ရေသးတယ္။ ညပိုင္းဘုရားရွိခိုး၊ပဌာန္းရြတ္ျပီးေတာ့အေဖနဲ႔အေမ့ဆီကိုဖုန္းဆက္တယ္။
အဲ႔လိုနဲ႔ဒီႏွစ္သၾကၤန္ကေတာ့အြန္လိုင္းကေနပဲသူမ်ားေတြနဲ႔အတူစိတ္ကူးနဲ႔ေရပက္လိုက္ရတယ္။
ေနျပည္ေတာ္၊မႏၱေလး နဲ႔ရန္ကုန္သၾကၤန္ေတြကိုေရမစိုပဲလည္လိုက္ရတာေလးကေတာ့ 
အမွတ္တရေပါ့။

ႏွစ္သစ္ကာလမွာ ေဘးရန္ကင္းကြာျပီးစိတ္ခ်မ္းသာကိုယ္က်န္းမာရွိၾကပါေစ။လုပ္ေဆာင္ဖြယ္ရာ
ကိစၥအ၀၀ကိုအဆင္ေျပေခ်ာေမြ႔စြာနဲ႔ေဆာင္ရြက္ရင္းတုိေတာင္းလွတဲ႔လူ႔ဘ၀ေလးမွာ
သံသရာအတြက္အေထာက္အပံ႔ျဖစ္ေစမည့္ဒါန၊သီလ၊ဘာ၀နာတရားေတြကိုလည္းတဖက္
တစ္လမ္းကေနအားထုတ္က်င့္ၾကံပြားမ်ားႏိုင္ၾကပါေစေၾကာင္းက်ဳပ္ေရႊညာသားေလးက
ႏွစ္သစ္ဆုမြန္ေကာင္းေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္ဗ်ာ...။

အားလံုးေသာညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ားႏွစ္သစ္မွာ စိတ္သစ္လူသစ္နဲ႔ ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ...။
မ်ဳိးခန္႔(စကား၀ါေျမ)

Friday, April 5, 2013

ျမဴေမွာင္ေ၀ကင္း...

သာယာျငိမ့္ေညာင္းတဲ႔သံစဥ္ေလးနဲ႔အတူျမန္မာ့ရိုးရာအတာသၾကၤန္ရဲ႕အဆိုအကေလးေတြ
ၾကားရသူရင္ထဲမွာျမဴးၾကြလန္းဆန္းေစတဲ႔သီခ်င္းေလးတစ္ပုဒ္ပါပဲ။အင္မတန္က်က္သေရရွိ
တဲ႔သၾကၤန္သီခ်င္းေကာင္းတစ္ပုဒ္ပါ။အဆိုေတာ္သံုးဦးရဲ႕သီဆုိဟန္ေလးေတြကိုစုစည္းျပီး
ႏွစ္သစ္ကူးအမွတ္တရအျဖစ္တင္ေပးလိုက္ပါတယ္။ႏွစ္သစ္မွာေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ။
ကိုေရႊညာတုိ႔ကေတာ့သၾကၤန္ရက္နဲ႔စာေမးပြဲနဲ႔ကြက္တိျဖစ္ေနလို႔သၾကၤန္လည္းက်ႏိုင္မည္
မထင္ပါဘူး။







အားလံုးေသာညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ားႏွစ္သစ္မွာေဘးရန္ကင္းကြာက်န္းမာခ်မ္းသာျပီးလိုရာဆႏၵျပည့္၀ၾကပါေစ။
မ်ဳိးခန္႔(စကား၀ါေျမ)

Thursday, April 4, 2013

ႏွစ္ကူးလက္ေဆာင္...




ပိေတာက္ပန္း

လတန္ခူးေပမို႔ အလွထူးပါဘိ
 ျမျမဖူးရယ္တဲ႔ ခိုင္ေရႊ၀ါ။

တကယ္တန္းသာျဖင့္
ဘယ္ပန္းေနာ္ စံမတူဘု
နႏၵမူ ဖန္ဂူ ထိပ္မွာလ
ပေစၥကာ ေခၽြးေတာ္သိပ္ရတယ္
ေအးရိပ္ဆာယာ ။

တစ္ႏွစ္တြင္သည္တစ္လေပပ
တစ္လတြင္ တစ္ရက္ထဲ
ခက္ခဲတဲ့ ရက္ဗုဒၶါ
ပြင့္ရွာၾက စံုျမိဳင္တြင္း ။

ျမဴမင္းလြင္ထန္
ၾကဴသင္း တာခ်ိန္ယံမေတာ့
ေရႊ၀တ္ဆံငံုတံေညွာက္ကယ္ႏွင့္
ခါသၾကၤန္ ဂိမွာန္ေရာက္ျပန္ေတာ့
သိန္သေရထိန္ေ၀လို႕ေတာက္တဲ့ျပင္
လမ္းတစ္ေလွ်ာက္သင္းေပမယ့္
ဆန္းသေလာက္မလင္းႏိုင္ဘု
ပန္းပိေတာက္မင္း ။       ။
(ဦးေၾကာ့)

Monday, April 1, 2013

ရြာေက်ာင္းကဘုရားရွိခိုးသံ


တစ္ေန႔ကညပိုင္းအိပ္မေပ်ာ္လို႔အိပ္ယာေပၚမွာလဲေလ်ာင္းရင္းစိတ္ထဲမွာငယ္ငယ္တုန္းက
အေၾကာင္းေလးေတြကိုျပန္ေတြးမိပါတယ္။လြန္ခဲ႔တဲ႔ဆယ့္ငါးႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ေရႊညာသားေလး
မူလတန္းေက်ာင္းသားဘ၀တုန္းကအျဖစ္ေလးေတြပါပဲ။အဲ့ဒီအခ်ိန္တုန္းကရြာေက်ာင္းေလး
မွာေက်ာင္းသားဦးေရကလည္းသိပ္မမ်ားလွပါဘူး။သူငယ္တန္းကေနစတုတၳတန္းအထိမွေက်ာင္း
သားေလးဆယ္ပတ္၀န္းက်င္ပဲရွိပါတယ္။ဆရာဆရာမကလည္းေက်ာင္းအုပ္ဆရာမၾကီးနဲ႔ေက်ာင္း
လုပ္သားရယ္ျမိဳ႕ေပၚကလာသင္ေပးတဲ႔ဆရာမတစ္ေယာက္ရယ္ပဲရွိပါတယ္။တစ္ရြာလံုးမွာလည္း
အိမ္ေျခကတစ္ရာမျပည့္တာမို႔ေက်ာင္းသားဦးေရလည္းနည္းပါတယ္။ရြာသူရြာသားေတြဟာရိုးရာ
တာင္သူလုပ္ငန္းကိုလုပ္ကိုင္ၾကျပီးဗုဒၶဘာသာကိုးကြယ္ၾကသူေတြျဖစ္ၾကပါတယ္။
ေက်းရြာမူလတန္းေက်ာင္းကရြာ၏ေျမာက္ဘက္မွာတည္ရွိျပီးစာသင္ေက်ာင္းနဲ႔ကပ္လ်က္က
ရြာဦးဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္းျဖစ္ပါတယ္။

ဗုဒၶဘာသာမိဘေတြကေမြးဖြားလာတဲ႔ သားသမီးေတြပီပီ ငယ္စဥ္ေတာင္းေက်းကေလးဘ၀
ကတည္းကဘာသာတရားကိုင္းရိႈင္းတတ္ေအာင္စာသင္ေက်ာင္းမွာဆရာဆရာမေတြက
အတန္းစာအျပင္(၃၈)ျဖာမဂၤလာကဗ်ာေတြဘုရားရွိခိုးနည္းေတြကိုသင္ၾကားေပးပါတယ္၊
ေရႊညာသားေလးစိတ္ထဲမွာေပၚလာတာေလးကေတာ့အဲ႔ဒီအခ်ိန္တုန္းကညေနေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္
တိုင္းမွာေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားအားလံုးျပဳလုပ္ေနက်စုေပါင္းျပီးဘုရားရွိခုိးၾကတဲ႔ျမင္ကြင္ေလးပါ။
ညေနေက်ာင္းဆင္းေခါင္းေလာင္းထိုးျပီဆုိတာနဲ႔ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေလးေတြ
ဟာအိမ္ကုိခ်က္ခ်င္းမျပန္ၾကဘဲမိမိလြယ္အိတ္ကိုယူျပီးေတာ့ရြာဦးေက်ာင္းေပၚကိုသြားရပါတယ္။
ေက်ာင္းေပၚကိုေရာက္ရင္ေယာက်ာ္းေလးေတြကေရွ႕ဆံုးမွေနျပီးတစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္
ေဘးခ်င္းကပ္ျပီးတန္းစီကာေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ၾကရပါတယ္။ ေယာက်ာ္းေလးေတြေနာက္က
မိန္းခေလးေတြကေဘးခ်င္ကပ္လ်က္တန္းစီျပီးထိုင္ၾကရပါတယ္။ဘုရားရွိခိုးကိုေတာ့စတုတၳတန္း
ေက်ာင္းသားေတြထဲကတစ္ေယာက္ခ်င္းစီအလွည့္က်ေရွ႕မွာထြက္ျပီးတုိင္ေပးပါတယ္။
ေက်ာင္းဖြင့္ရက္ေတြမွာအျမဲတမ္းျပဳလုပ္ေနက်တာ၀န္ေလးတစ္ခုပါ။ေက်ာင္းသားေက်ာင္း
သူေလးေတြဟာငယ္ရြယ္ေပမဲ႔ညေနေက်ာင္းဆင္းေခါင္းေလာင္းထိုးျပီဆိုတာနဲ႔ဘုရာရွိခိုးရမယ္
ဆုိတာကို သူတုိ႔ေလးေတြရဲ႕စိတ္ထဲမွာအလိုလိုသိေနၾကျပီးတစ္ေယာက္မွ်အိမ္ကိုခ်က္ခ်င္း
မျပန္ၾကပါဘူး။ဘုရားရွိခိုးျပီးျပီဆုိလွ်င္လည္းမိန္းခေလးတန္းမွစျပီးတစ္ေယာက္ခ်င္းစီလက္ပိုက္
လ်က္ေက်ာင္းေပၚမွတန္းစီျပီးဆင္းရပါတယ္။ေက်ာင္း၀န္းအျပင္ေရာက္သည္အထိ
လက္ပိုက္ျပီးသြားရပါတယ္။

တစ္ခါတစ္ေလဆုိရင္ေတာ့ ဦးဇင္းက ေက်ာင္းေလွကားအဆင္းကေနခ်ဳိခ်ဥ္၊ငွက္ေပ်ာသီး၊
မုန္႔ဆီေၾကာ္၊ထန္းလ်က္၊မာလကာသီး၊ၾသဇာသီး စတဲ႔ စားစရာေလးေတြကိုေ၀ေပးတတ္ပါတယ္။
အိပ္ျပန္ေရာက္ရင္လည္းခ်က္ခ်င္းမေဆာ့ၾကရေသးပါဘူး။အိမ္မွာရွိတဲ႔ေရဗူး၊ေရထမ္းပံုး
စတာေလးေတြနဲ႔ေခ်ာင္းထဲကေနေရကိုႏိုင္သေလာက္သယ္ျပီးေတာ့ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းကို
ေရလွဴၾကရပါတယ္။မိန္းခေလးေတြကေတာ့ ေရအိုးေသးေသးေလးေတြေခါင္းေပၚရြက္ျပီး
ေရခပ္ၾကပါတယ္။ေရခပ္ရာမွာလည္းကေလးပီပီသူ႔ထက္ငါအေျပးအလႊားခပ္ၾကပါတယ္။
ေက်ာင္းကိုဘယ္သူအရင္ေရာက္မလဲဆုိတာကိုျပိဳင္ၾကတာပါ။ဘယ္သူကစခဲ႔တယ္ဆုိတာ
မသိေပမဲ႔ေရႊညာသားေလး ေလးတန္းအထိက်ာင္းဖြင့္ရက္တုိင္းျပဳလုပ္ခဲ႔ရတာမို႔မွတ္မိေနတာပါ။
အခုေနာက္ပိုင္းေတာ့ဘုန္းၾကီးလည္းပ်ံေတာ္မူ၊ေက်ာင္းအုပ္ဆရာမၾကီးလည္းေျပာင္းသြားေတာ့
အဲ႔ဒီအစဥ္အလာေလးကိုမေတြ႔ရေတာ့ပါဘူး။

ရြာျပန္ေရာက္လို႔ ေက်ာင္းကိုသြားလည္ရင္ ေက်ာင္းသားေလးေတြကအသက္အရြယ္နဲ႔အတန္းနဲ႔
မလိုက္သလိုပါပဲ။ေလးတန္းေက်ာင္းသားေလးေတြဆုိတကယ့္ကိုငယ္ငယ္ေလးေတြပါ။
ေရႊညာသားေလးတုိ႔တုန္းကေလးတန္းေက်ာင္းသားေတြဆုိလူပ်ဳိအပ်ဳိျဖစ္ေနၾကျပီ။
အခုကေတာ့ကေလးေလးေတြမွတကယ့္ကိုအငယ္ေလးေတြ။ ေလးတန္းေက်ာင္းသားလို႔ေျပာ
ရင္ေတာင္မယံုႏိုင္စရာပါ။စနစ္ေတြအမ်ဳိးမ်ဳိးေျပာင္းျပီးမေအာင္မရွိင့ါတပည့္လုပ္ခိုင္းေနေတာ့
ေလးတန္းေအာင္လို႔ေက်ာင္းဆက္မတက္ႏိုင္တဲ႔ကေလးေတြဆိုရင္ ေက်ာင္းထြက္ျပီး
တစ္ႏွစ္ေလာက္ၾကာတာနဲ႔ကိုယ့္နာမည္ကိုေတာင္မွန္ေအာင္မေရးတတ္ေတာ့ပါဘူး။
အရင္တုန္းက ေကာင္းမြန္တဲ႔အစဥ္အလာေလးေတြနဲ႔ ရွင္သန္လာခဲ႔တဲ႔ေက်ာင္းေလးဟာ အဲ႔လိုျဖစ္ပ်က္ေနတာကိုျမင္ရေတာ့စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိပါတယ္။ 

ဘယ္သူ႔ကိုအျပစ္တင္ရမွန္းလည္းမသိပါဘူး။တစ္ေန႔မွာေတာ့ အရင္တုန္းကရွိခဲ႔တဲ႔
အစဥ္အလာေလးေတြကိုတတ္ႏိုင္သေလာက္ျပန္လည္အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏိုင္ဖို႔စိတ္ထဲ
မွာေတြးရင္းနဲ႔အစီအစဥ္ေတြဆြဲေနမိပါတယ္။အဲ့ဒီစိတ္ကူးေလးေတြအေကာင္အထည္ေဖာ္ႏိုင္
ေအာင္လည္းအတတ္ႏိုင္ဆံုးၾကိဳးစားေနပါတယ္။ကိုယ္တိုင္လည္းဆရာတစ္ေယာက္ျဖစ္တာမို႔
ေကာင္းတဲ႔အစဥ္အလာေလးေတြကို ကိုယ့္ရပ္ကိုယ့္ရြာမွာ ျပန္လည္ရွင္သန္ေစခ်င္ေနမိတယ္။ အဲ႔ဒီအခါက်ရင္ေတာ့ ရြာေက်ာင္းကေခါင္းေလာင္းသံတင္မဟုတ္ဘဲေက်ာင္းသူေက်ာင္းသား
ေလးေတြရဲ႕ဘုရားရွိခိုးသံေလးေတြကိုပါစိတ္ကူးထဲမွာေမွ်ာ္လင့္ၾကားေယာင္ရင္းနဲ႔...
အဲ႔ဒီတစ္ေန႔ဆုိတာကိုေရာက္ဖုိ႔အတြက္လိုအပ္တာေလးေတြကိုဆည္းပူးေလ့လာရင္း ရင္ခုန္စြာနဲ႔ေစာင့္စားေနမိပါတယ္...။

ငယ္စဥ္က ပညာရည္ႏို႔ေသာက္စုိ႔ခဲ႔ရာ ပုပၸားေတာင္ေျခစကား၀ါေျမမွ စာသင္ေက်ာင္းေလးနဲ႔အတူ အနာဂတ္ရဲ႕မ်ဳိးဆက္သစ္ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေလးမ်ားသို႔အမွတ္တရ....
မ်ဳိးခန္႔(စကား၀ါေျမ)