အေဆာင္တံစက္ျမိတ္ဆီမွတေဖ်ာက္ေဖ်ာက္က်ေနတဲ႔မိုးစက္သံကိုအဆက္မျပတ္ၾကားေနရသည္။
လွ်ပ္စီးလက္ျခင္းနဲ႔အတူမိုးျခိမ္းသံတုိ႔ကေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာေကာင္းလွသည္။အခန္းျပတင္းမွအျပင္
ဘက္ကိုလွမ္းေမွ်ာ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့၀န္းက်င္တစ္ခုလံုးအံု႔မိႈင္းေနသည္။မိုးရာသီကိုေရာက္လာျပီဆုိ
ေတာ့ကိုေရႊမိုးကရြာဖုိ႔ဟန္ျပင္ေနသည္။အခန္းထဲမွာကြန္ပ်ဴတာကိုအေဖာ္ျပဳရင္းတစ္ေယာက္ထဲေန
ရတာၾကာလာေတာ့လူလည္းထိုင္းမိႈင္းလာသည္။အခုလိုမ်ဳိးရာသီဥတုကအံု႔ဆုိင္းမဲေမွာင္လာေတာ့
တစ္ေယာက္ထဲေနရသည့္ဘ၀အေတာ္ေလးအထီးက်န္လွသည္။အထူးသျဖင့္ငယ္ငယ္ကအေမ့အိမ္
မွာညီအစ္ကိုတစ္ေတြစည္းစည္းလံုးလံုးနဲ႔ေနရတဲ႔အျဖစ္ေလးေတြကိုသတိရမိသည္။အခုေတာ့ညီအစ္ကို
တစ္ေတြလည္းတာ၀န္ကုိယ္စီဘ၀ကိုယ္စီနဲ႔မုိ႔အိမ္မွာအေဖအေမနဲ႔အငယ္ဆံုးႏွစ္ေယာက္သာအနားမွာ
ရွိေတာ့သည္။
ႏိုင္ငံရပ္ျခားေရာက္ေနတဲ႔က်ဳပ္အတြက္အေမကစိတ္ပူတတ္လြန္းလို႔ဖုန္းကိုမၾကာမၾကာဆက္ျဖစ္သည္။
ေတြ႔တိုင္းလည္းစိတ္မပူဖို႔ကအရင္ဆံုးေျပာရသည္။အခုလည္းမိုးေတြအံု႔ေနတာကိုၾကည့္ရင္းအေမ့နဲ႔အိမ္
ကုိသတိရမိလို႔ဖုန္းကိုေကာက္ကိုင္လိုက္ျပီးအေမ့ဆီကိုဖုန္းေခၚလိုက္သည္။ဖုန္း၀င္သြားလို႔အေမ့အသံ
ေလးကိုၾကားလိုက္ရတယ္ဆိုရင္ပဲရင္ထဲမွာအားအင္ေတြျပည့္၀သြားသလိုခံစားလိုက္ရသည္။အေမက
ေတာ့ထံုးစံအတုိင္းလူေလးေနေကာင္းလား၊စာေတြလိုက္ႏို္င္လား၊ေနရတာအဆင္ေျပရဲ႕လားစသည့္
လားေပါင္းမ်ားစြာျဖင့္ေမးခြန္းေတြတစ္သီၾကီးေမးေတာ့သည္။အေမေမးတာေတြေျဖျပီးေတာ့မွအေမ
ေနေကာင္းလားဆုိတာကိုျပန္ေမးရသည္။ေနေကာင္းပါတယ္လူေလးရယ္ဒီမွာကဟိုအသံေတြၾကား
ဒီအသံေတြၾကားနဲ႔ဆုိေတာ့လူေလးကိုစိတ္ပူတယ္ဆုိတဲ႔စကားေၾကာင္႔ဘာမွစိတ္မပူဖို႔ကိုေသခ်ာနား
လည္ေအာင္ရွင္းျပရသည္။သားသမီးအေပၚထားတဲ႔မိခင္တစ္ေယာက္ရဲ႕ေမတၱာကိုအေမ့စကားေတြ
ၾကားရေတာ့ပိုျပီးနားလည္လာသည္။
အစားအေသာက္ေတြဆင္ျခင္ဖို႔လည္းမွာသည္။သူမ်ားေကၽြးတိုင္းမစားနဲ႔ေနာ္လူေလးတဲ႔။ဒီမွာလည္း
ေတာ္ၾကာအသားထဲအဆိပ္ခပ္ျပန္ျပီ၊ေတာ္ၾကာေဆးထိုးျပန္ျပီနဲ႔ခဏခဏၾကားေနရေတာ့စိတ္ပူလို႔ပါတဲ႔။
အဲ႔ဒီအတြက္လည္းဘာမွမပူဖို႔၊အေမ့သားကအသီးအရြက္ကိုသာအားျပဳျပီးစားတဲ႔အေၾကာင္း၊အသားဆုိ
လို႔ငါး၊ပုစြန္နဲ႔ၾကက္ဥကလြဲျပီးတျခားအသားေတြမစားေၾကာင္းေျပာျပရသည္။အေမနားလည္ထားသည္
ကျမန္မာျပည္မွာကုလားနဲ႔ျမန္မာေတြျပႆနာျဖစ္တာကိုႏိုင္ငံျခားမွာရွိတဲ႔ကုလားေတြကႏိုင္ငံျခားေရာက္
ေနတဲ့ျမန္မာေတြကိုျပန္ျပီးလက္စားေခ်မွာပဲဆုိတဲ႔အသိနဲ႔ခဏခဏစိတ္ပူေနျခင္းျဖစ္သည္။အခုေရာက္
ေနတဲ့ေနရာကကုလားႏိုင္ငံမဟုတ္ဘူးဆုိတာရယ္၊ ျမန္မာျပည္ကဆုိတာကိုလူတုိင္းေတာင္မွမသိဘူးဆို
တာရယ္၊သူတုိ႔လည္းစား၀တ္ေနေရးအတြက္လံုးပန္းေနၾကရတာရယ္တုိ႔ေၾကာင့္ဘာမွျပႆနာမျဖစ္ဘူး
ဆုိတာေတြကိုနားလည္ေအာင္ရွင္းျပရသည္။ဒီေတာ့မွအနည္းငယ္စိတ္ေအးသြားဟန္တူသည္။မသိပါ
ဘူးအေမကအသံေတြဟိုကၾကားဒီကၾကားနဲ႔ဆုိေတာ့စိတ္ပူလြန္းလို႔ပါဆုိျပီးသက္ျပင္းခ်ေတာ့သည္။
အေမ့ချမာလည္းစိတ္ပူရတာအေတာ္ပင္ပန္းလိမ့္မည္။သားေတြကတစ္နယ္စီေရာက္ေနေတာ့ပိုးဆုိး
ေသးသည္။ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့အေမ့ကိုစိတ္မပူဖို႔အၾကိမ္ၾကိမ္ေျပာျပီးေတာ့ဖုန္းခ်လိုက္သည္။
ဖုန္းသာခ်လိုက္ရသည္ေျပာစရာမွာစရာေတြကေတာ့အေမ့ဆီမွာက်န္ေနလိမ့္အံုးမည္။ဖုန္းဆက္ျပီးျပန္
ေတာ့လဲေနရတာစိတ္ထဲမွာတစ္မ်ဳိးၾကီးျဖစ္က်န္ရစ္သည္။မိုးကလည္းတစ္ေဖ်ာက္ေဖ်ာက္နဲ႔က်ေနဆဲ။
ျပတင္းေပါက္ကုိုျဖတ္သန္းတုိ္က္ခတ္လာတဲ႔ေလႏုေအးေအးမွာမိုးန႔ံေလးပါလာေတာ့ရႈရိႈက္ရတာအရသာ
ရွိလွသည္။ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့အခုလိုမိုးေတြအံု႔ျပီးမိုးသည္ျပီဆုိတာနဲ႔အက်ၤီစုတ္၊ပုဆုိးစုတ္ေလး၀တ္
ျပီးေရထမ္းပံုကိုပခံုးမွာတင္လုိ႔သြပ္မိုးအိမ္ေတြရွိရာကိုမိုးေရသြားခံရသည္။ကိုယ့္အိမ္ကသြပ္မမိုးႏိုင္ေတာ့
မိုးရြာရင္သူမ်ားအိမ္မွာမိုးေရသြားခံရတာလည္းမ်က္ႏွာငယ္ရသည္။ေရတစ္ထမ္းရဖို႔အေရးအိမ္ရွင္
မ်က္ႏွာၾကည့္ရေသးသည္။ဒီမိုးေရေတြအုတ္ကန္ျပည့္ေတာ့လည္လွ်ံက်သြားေတာ့အလကားျဖစ္သြား
တာကိုဘာေၾကာင့္ႏွေျမာတြန္႔တုိၾကလဲဆုိတာကိုနားမလည္ႏိုင္ေအာင္ျဖစ္ရသည္။
ဒါေၾကာင့္လည္းအေမ့ကိုအိမ္သြပ္မိုးဖို႔အျမဲတမ္းပူဆာသည္။အေမကေတာ့တစ္ေန႔ေတာ့အေမတို႔
အိမ္လည္းသြပ္မိုးႏိုင္ေပါ့လူေလးရာဆုိျပီးႏွစ္သိမ့္တတ္သည္။ထမင္းနပ္မွန္ေအာင္မနည္းၾကိဳးစားေနရတဲ႔
ဘ၀ေတြမို႔သြပ္မုိးအိမ္နဲ႔ေနဖို႔ဆုိတာစိတ္ကူးမွ်သာျဖစ္ခဲ႔သည္။ေႏြမိုးေဆာင္းရာသီေတြသာေျပာင္းခဲ့ေပမဲ႔
မိုးရြာရင္ေတာ့သူမ်ားအိမ္မွာမိုးေရခံျမဲခံခဲ့ရသည္။မွတ္မွတ္ရရက်ဳပ္တုိ႔ညီအစ္ကိုတစ္ေတြအရြယ္ေရာက္မွ
က်ဳပ္တုိ႔အိမ္ေလးသြပ္မိုးႏိုင္ခဲ႔ၾကသည္။အိမ္ေလးသြပ္မုိးျပီးေတာ့လည္းမိုးရြာပါေစဟုသာဆုေတာင္းေနမိ
သည္။ေက်ာက္စည္ႏွစ္လံုးရာ၀င္စဥ့္အိုးတစ္လံုးနဲ႔မိုးေရေတြကိုကိုယ့္အိမ္မွာပဲခံထားႏိုင္ေတာ့သည္။
သူမ်ားေတြမိုးေရလာခံရင္လည္းဒီေက်ာက္စည္ထဲပဲခပ္သြားခိုင္းသည္။မိုးတိတ္မွေရာက္လာတဲ႔သူကို
လည္းေရတစ္ထမ္းေတာ့ခပ္သြားခိုင္းလိုက္သည္။ကိုယ္ေတြမိုးေရခံဘ၀တုန္းကေတာ့အဲ႔ဒီလိုမ်ဳိးၾကံဳရ
သည္ကခပ္ရွားရွားေပါ့။ဒါေပမဲ႔ကိုယ့္အလွည့္မွာေတာ့အဲ႔ဒီလိုမဟုတ္ပါဘူး။
မုိးရာသီေတြလည္းေျပာင္းခဲ႔တာအခါေပါင္းမ်ားစြာရွိခဲ႔ျပီ။သူမ်ားအိမ္မွာမိုးေရခံခဲ႔ရတဲ႔က်ဳပ္လည္းအသက္
အရြယ္အားျဖင့္သံုးဆယ္နားကိုနီးလာခဲ႔ျပီ။ခါးသီးစြာၾကံဳခဲ႔ရတဲ႔အခက္အခဲေတြလည္းမေရမတြက္ႏိုုင္
ေအာင္မ်ားျပားခဲ႔သည္။ယခုတိုင္လည္းၾကံဳေနရဆဲေနာင္လည္းၾကံဳေနရအံုးမည္မွာမလြဲဧကန္အမွန္
ပင္ျဖစ္သည္။ေႏြမိုးေဆာင္းဆိုတဲ႔ရာသီစက္၀န္းကလည္းလည္ပတ္ေနအံုးမည္မွာေသခ်ာသလိုပဲမိုးရာသီ
ေပါင္းမ်ားစြာလည္းဆက္လက္ျပီးတည္ရွိေနအံုးမည္။က်ဴပ္အတြက္ေတာ့ေနာက္လာမည့္မိုးရာသီတုိင္း
ဟာအလြမ္းမိုးရာသီေတြမျဖစ္ပါေစနဲ႔လို႔ပဲဆုေတာင္းေနမိေတာ့သည္။
အားလံုးကိုေလးစားခင္မင္လ်က္
မ်ဳိးခန္႔(စကား၀ါေျမ)
0 comments:
Post a Comment