တစ္ခါတေလက်ေတာ့ဟာသအေနနဲ႔ၾကားဖူးတဲ႔စကားေလးကုိကိုယ္တုိင္ျပန္ေျပာၾကည့္ရင္း
ရယ္မိတယ္။အခ်င္းခ်င္းေနာက္ေျပာင္တဲ႔အခါငါ့ကိုမ်ားမလည္ဘူးမထင္နဲ႔တျခားတစ္ေယာက္က
ဒါဆုိလည္တယ္ေပါ့လို႔ေမးရင္မလည္ဘူးအတယ္ဆုိျပီးျပန္ေျဖတတ္တာမ်ဳိးေပါ့။
တကယ္ေတာ့လည္းကိုယ္က်င္လည္ေနက်ပတ္၀န္းက်င္တခုမွာအလြဲအမွားရွိတာေတာ့မထူးဆန္း
ပါဘူးေလ။အဲ႔ဒီလိုအလြဲေလးေတြရွိမွလည္းသင္ခန္းစာယူျပီးေနာက္မလြဲေအာင္ဆင္ျခင္လို႔ရမွာပါ။
ဘာလိုလိုနဲ႔အခ်ိန္ကုန္တယ္ဆုိတာေျပာေနရင္းက်ေနာ္ဂ်ပန္ျပည္ကိုေရာက္တာရက္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္
သြားပါျပီ။ဒီရက္ေတြအတြင္းမွာအထက္မွာေျပာသလိုက်င္လည္ေနက်သူတစ္ေယာက္အတြက္
အထူးအဆန္းမဟုတ္တဲ႔အလြဲေလးေတြရွိခဲ႔ပါတယ္။အဲ႔ဒီအလြဲေလးေတြကိုရယ္စရာအလုိ႔ငွာျပန္
မွ်လိုက္ပါတယ္။
ပထမဆံုးအလြဲကေတာ့တိုက်ဳိျမိဳ႕ကိုေရာက္ေရာက္ခ်င္းညေပါ့။တည္းခိုရတဲ႔အခန္းကေရာက္ဖူးသူ
ေတြေျပာထားသလိုေတာက္ေျပာင္သပ္ရပ္ေနတာမို႔သံုးရမွာေတာင္စိတ္ထဲမွာသိပ္မလံုမလဲျဖစ္
မိပါတယ္။အရင္ေရာက္ဖူးတဲ႔ေနရာေတြမွာလည္းသာမာန္ပဲမို႔အခုတစ္ေခါက္္ကေတာ့အညာသား
အတြက္တကယ့္အထူးအဆန္းေတြေတြ႔ရတဲ႔အၾကိမ္ေပါ့။ညေနပိုင္းေရာက္လို႔ထမင္းစားေသာက္
ျပီးေတာ့ခရီးပမ္းလာတာေၾကာင့္ေစာေစာအိပ္ယာ၀င္ပါတယ္။ဂ်ပန္ႏိုင္ငံရဲ႕ရာသီဥတုကသိပ္ျပီး
မေအးေသးေပမဲ႔မနီလာမွာထက္ေတာ့အေအးဓာတ္ကသိသိသာသာပိုေနေတာ့အခန္းထဲမွာ
Heaterရွိမွာပဲဆုိျပီးလုိက္ရွာတာဘယ္လိုမွမေတြ႔ပါဘူး။Air conditioner ကိုေတာ့ေတြ႔ေနတာမို႔
heater လည္းရွိမွာပဲဆုိျပီးရွာပါတယ္ေနာက္ဆံုးဘယ္လိုမွမေတြ႔ေတာ့ေအးေအးနဲ႔ပဲေကြးလိုက္
ရတယ္။
ေနာက္တခုကေတာ့မနက္မိုးလင္းေတာ့နံနက္စာသြားစားတဲ႔ေနရာမွာပါ။အဲ႔ဒီမွာတည္းတဲ႔သူတုိင္း
ကိုနံနက္စာအခမဲ႔ေကၽြးျပီးေန႔လယ္စာနဲ႔ညစာကိုေတာ့သူတုိ႔ကလုပ္ေပးထားတဲ႔mealcardကိုသံုးျပီး
စားရပါတယ္။နံနက္စာကအခမဲ႔ဆုိေပမဲ႔အမ်ဳိးအမည္ေတာ္ေတာ္မ်ားပါတယ္။မိမိၾကိဳက္ရာႏွစ္မ်ဳိးစီယူ
ႏိုင္ျပီးေပါင္မုန႔္နဲ႔ႏြားႏို႔ေတြလည္းပါတယ္။ဘုိစာသိပ္မစားတတ္တဲ႔က်ေနာ္ကေတာ့ကိုယ္စိတ္ထဲမွာ
ေကာင္းမည္ထင္တာေလးေတြပဲယူျပီးႏြားႏို႔တစ္ခြက္ေသာက္ခဲ့ပါတယ္။နံနက္စာစားေသာက္ျပီး
ေတာ့ေရေႏြးသမားပီပီေရေႏြးသြားယူတယ္။ဓာတ္ဗူးနဲ႔မဟုတ္ဘဲစက္နဲ႔ေရပူေရေအးအျပင္ေရေႏြး
ကိုပဲသံုးမ်ဳဳိးေလာက္ရတာမို႔ဆန္ညိဳလဘက္ေျခာက္လို႔ေရးထားတဲ႔ခလုပ္ကိုေရွ႕ကလူမ်ားနည္းတူ
ႏွိပ္ပါတယ္။တစ္ခါႏွိပ္လိုက္တဲ႔အခ်ိန္မွာေရေႏြးကခြက္ထဲကိုနည္းနည္းပဲက်ေတာ့ထပ္ႏွိပ္ရမယ္
ထင္ျပီးေနာက္တစ္ခါခလုပ္ကိုထပ္ႏွိပ္ပါတယ္ႏွစ္ခါႏွိပ္ျပီးသြားျပီေပါ့။ဒါလည္းခြက္ထဲကိုတ၀က္
မျပည့္ေသးေတာ့ေနာက္တစ္ၾကိမ္ထပ္ႏွိပ္ပါတယ္။အဲ႔ဒီေနာက္ဆံုးအၾကိမ္ႏွိပ္အျပီးမွာေတာ့ကိုယ့္
အမွားကိုသိလိုက္ရတယ္။သူကတစ္ၾကိမ္ႏွိပ္ရင္ ဂဏန္းတစ္ဆယ္ကေနေနာက္ျပန္ျပီးတစ္အထိ
ေရတြက္ရင္ေရေႏြးကခြက္ထဲက်တာပါ။အဲ႔ဒါကိုစက္ကပထမတစ္ၾကိမ္စဖုိ႔ျပင္ေနတုန္းေနာက္တစ္
ခါထပ္ႏွိပ္မိေတာ့သံုးခြက္စာကိုတစ္ခါတည္းမနားတမ္းေရေႏြးေတြက်လာပါေလေရာ။
ခြက္ျပည့္ရင္ေတာ့ရပ္မွာပါဆိုတဲ႔အထင္နဲ႔ေစာင့္ရင္းမဟန္တာနဲ႔ေနာက္ခြက္အလြတ္တစ္လံုးယူျပီး
ထပ္ခံပါတယ္အဲ႔ဒီခြက္ျပည့္ေတာ့လည္းမရပ္ေသးပါဘူးသံုးခြက္စာႏွိပ္ထားတာဆုိေတာ့သံုးခြက္
အျပည့္ကုန္မွာရပ္မည့္သေဘာမုိ႔ႏွစ္ခြက္နဲ႔ပဲေတာ္ျပီးက်န္တဲ႔ဟာေတာ့စက္ကေအာက္ခံထဲကိုပဲ
က်ခိုင္းလိုက္ေတာ့တယ္။ေရေႏြးႏွစ္ခြက္နဲ႔စားပြဲဆီျပန္သြားေတာ့အတူတူထိုင္စားတဲ႔ဖိလစ္ပိုင္က
အစ္မႏွစ္ေယာက္ကဘယ္လိုျဖစ္တာလဲတဲ႔။ေရေႏြးခြက္ႏွစ္ခြက္စားပြဲေပၚခ်ျပီးမွပဲကိုယ့္ဒုကၡကို
ေျပာျပေတာ့သူတုိ႔ကပထမဆံုးအၾကိမ္မုိ႔ပါတဲ႔။တစ္ခြက္ကိုေတာ့အစ္မတစ္ေယာက္ကကူေသာက္
ေပးတယ္။အဲ႔ဒီအလြဲေလးကလည္းေနာက္တစ္ခါဒီလိုမ်ဳိးၾကံဳလာခဲ႔ရင္မလြဲေတာ့ေအာင္သင္ခန္းစာ
ေပးလိုက္တာပါပဲ။
တတိယတစ္ခုကလည္းHeaterဒုကၡပါပဲ။ေက်ာင္းေဆာင္ကိုေျပာင္းေတာ့ရံုးကတာ၀န္ခံကအခန္းကို
အကုန္လိုက္ျပပါတယ္။အ၀တ္ေလွ်ာ္စက္ထားရာေနရာ၊အမိႈက္ပစ္ရန္ေနရာ၊အခန္းတြင္းပစၥည္းေတြ
နဲ႔ေဆးေၾကာဖုိ႔ဆပ္ျပရည္ကသံုးေလးမ်ဳိး၊မီးဖိုအဖြင့္အပိတ္အားလံုးျပသြားခဲ႔ျပီးအဲယားကြန္းနဲ႔Heater
တြဲထားတာကိုေတာ့ေျပာမျပသြားပါဘူး။အဲ႔ဒါနဲ႔ညပိုင္းေရာက္လာေတာ့အခန္းထဲမွာနည္းနည္းေအး
လာတာနဲ႔ေရာက္စတုန္းကလိုHeaterလိုက္ရွာျပန္ပါတယ္။ေရပူပိုက္ကေနတဆင့္ေပးတာဆုိလည္း
ပိုက္ကေရခ်ဳိးခန္းနဲ႔မီးဖိုေခ်ာင္လက္ေဆးဇလံုကလြဲျပီးက်န္တဲ့ေနရာမေတြ႔ဘူး။စိတ္ထဲမွာေတာ့မေက်
မနပ္နဲ႔ေပါ့။ပထမတစ္ညေတာ့လက္ေလွ်ာ့ျပီးေအးေအးနဲ႔ပဲအိပ္လိုက္ရျပန္တယ္။
ေနာက္ေန႔က်ေတာ့မေက်နပ္ပြဲထပ္ရွာရင္းစားပြဲေပၚကစာအုပ္ေတြလွန္ေလွာၾကည့္ေတာ့မွအခန္း
တြင္းအသံုးအေဆာင္ေတြရဲ႕manualကိုသြားေတြ႔တယ္။တစ္ရြက္ခ်င္းစီးလွန္ရင္းအဂၤလိပ္စာျမင္ရာ
ကိုလိုက္ဖတ္ေတာ့မွေနာက္ဆံုးအဲယားကြန္းremote control ကုိဂ်ပန္လိုေရာအဂၤလိပ္လိုေရာရွင္း
ျပထားတဲ႔အထဲကအဂၤလိပ္လိုကိုေသခ်ာဖတ္ၾကည့္ေတာ့မွသေကာင့္သားကအဲယားကြန္းမွာတင္
တစ္ခါတည္းတြဲလ်က္ထားတာကိုသိလိုက္ရတယ္။အဲ႔ဒီေတာ့မွခ်က္ခ်င္းremote control ေကာက္
ကိုင္ျပီးစာအုပ္ထဲကအညႊန္းခလုပ္ေတြကိုႏွိပ္ေတာ့မွေလေႏြးေႏြးေတြအခန္းထဲေရာက္လာတယ္။
အပူခ်ိန္အတုိးအေလ်ာ့လုပ္ရတာေရာပန္ကာအေႏွးအျမန္လုပ္တာေတြေရာခလုပ္ေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔
ေလပူေလေအးစက္ကိုတစ္လံုးတည္းထားတာၾကံဳဖူးသြားတယ္ေပါ့။ေမာ္စကိုမွာတုန္းကေတာ့
ေရပူေပးတဲ႔ပိုက္ကအခန္းတြင္းေဘးကေနျဖတ္သြားေတာ့အဲ႔ဒီပိုက္ကထြက္တဲ႔အပူကိုအခန္းထဲ
ေပးတာဆုိေတာ့ခလုပ္ႏိွပ္စရာမလိုဘူးေလ။မနီလာကေတာ့ေလပန္ကာကိုအျမဲတမ္းဖြင့္ထားရလို႔
အပူေပးစက္ကလံုး၀မလိုတဲ႔ေနရာ။အညာမွာက်ေတာ့လည္းအိုက္ရင္ယပ္ေတာင္ခတ္၊ခ်မ္းရင္မီးလံႈ
ဒီေလာက္ပဲၾကံဳဖူးတဲ႔သူကနည္းပညာအသစ္အဆန္းေတြနဲ႔ဖြံျဖိဳးေနတဲ႔ႏိုင္ငံမွာဒီလိုလြဲေခ်ာ္တာေတာ့
က်ေနာ္အလြန္မဟုတ္ေလာက္ပါဘူးေနာ္။အဲ႔ဒါေၾကာင့္အစမွာေျပာသလိုေပါ့အညာသားကိုမ်ားလည္
တယ္မထင္နဲ႔ အပါတယ္လို႔...:)
ေနာက္ထပ္ႏွစ္မ်ဳိးက်န္ေသးတယ္..ေနာက္ေန႔မွဆက္တင္မယ္ေနာ္...အားလံုးက်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္ၾကပါ
ေစလို႔က်ေနာ္အညာသားမွဆုေတာင္းေမတၱာပို႔သပါတယ္။
ရယ္မိတယ္။အခ်င္းခ်င္းေနာက္ေျပာင္တဲ႔အခါငါ့ကိုမ်ားမလည္ဘူးမထင္နဲ႔တျခားတစ္ေယာက္က
ဒါဆုိလည္တယ္ေပါ့လို႔ေမးရင္မလည္ဘူးအတယ္ဆုိျပီးျပန္ေျဖတတ္တာမ်ဳိးေပါ့။
တကယ္ေတာ့လည္းကိုယ္က်င္လည္ေနက်ပတ္၀န္းက်င္တခုမွာအလြဲအမွားရွိတာေတာ့မထူးဆန္း
ပါဘူးေလ။အဲ႔ဒီလိုအလြဲေလးေတြရွိမွလည္းသင္ခန္းစာယူျပီးေနာက္မလြဲေအာင္ဆင္ျခင္လို႔ရမွာပါ။
ဘာလိုလိုနဲ႔အခ်ိန္ကုန္တယ္ဆုိတာေျပာေနရင္းက်ေနာ္ဂ်ပန္ျပည္ကိုေရာက္တာရက္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္
သြားပါျပီ။ဒီရက္ေတြအတြင္းမွာအထက္မွာေျပာသလိုက်င္လည္ေနက်သူတစ္ေယာက္အတြက္
အထူးအဆန္းမဟုတ္တဲ႔အလြဲေလးေတြရွိခဲ႔ပါတယ္။အဲ႔ဒီအလြဲေလးေတြကိုရယ္စရာအလုိ႔ငွာျပန္
မွ်လိုက္ပါတယ္။
ပထမဆံုးအလြဲကေတာ့တိုက်ဳိျမိဳ႕ကိုေရာက္ေရာက္ခ်င္းညေပါ့။တည္းခိုရတဲ႔အခန္းကေရာက္ဖူးသူ
ေတြေျပာထားသလိုေတာက္ေျပာင္သပ္ရပ္ေနတာမို႔သံုးရမွာေတာင္စိတ္ထဲမွာသိပ္မလံုမလဲျဖစ္
မိပါတယ္။အရင္ေရာက္ဖူးတဲ႔ေနရာေတြမွာလည္းသာမာန္ပဲမို႔အခုတစ္ေခါက္္ကေတာ့အညာသား
အတြက္တကယ့္အထူးအဆန္းေတြေတြ႔ရတဲ႔အၾကိမ္ေပါ့။ညေနပိုင္းေရာက္လို႔ထမင္းစားေသာက္
ျပီးေတာ့ခရီးပမ္းလာတာေၾကာင့္ေစာေစာအိပ္ယာ၀င္ပါတယ္။ဂ်ပန္ႏိုင္ငံရဲ႕ရာသီဥတုကသိပ္ျပီး
မေအးေသးေပမဲ႔မနီလာမွာထက္ေတာ့အေအးဓာတ္ကသိသိသာသာပိုေနေတာ့အခန္းထဲမွာ
Heaterရွိမွာပဲဆုိျပီးလုိက္ရွာတာဘယ္လိုမွမေတြ႔ပါဘူး။Air conditioner ကိုေတာ့ေတြ႔ေနတာမို႔
heater လည္းရွိမွာပဲဆုိျပီးရွာပါတယ္ေနာက္ဆံုးဘယ္လိုမွမေတြ႔ေတာ့ေအးေအးနဲ႔ပဲေကြးလိုက္
ရတယ္။
ေနာက္တခုကေတာ့မနက္မိုးလင္းေတာ့နံနက္စာသြားစားတဲ႔ေနရာမွာပါ။အဲ႔ဒီမွာတည္းတဲ႔သူတုိင္း
ကိုနံနက္စာအခမဲ႔ေကၽြးျပီးေန႔လယ္စာနဲ႔ညစာကိုေတာ့သူတုိ႔ကလုပ္ေပးထားတဲ႔mealcardကိုသံုးျပီး
စားရပါတယ္။နံနက္စာကအခမဲ႔ဆုိေပမဲ႔အမ်ဳိးအမည္ေတာ္ေတာ္မ်ားပါတယ္။မိမိၾကိဳက္ရာႏွစ္မ်ဳိးစီယူ
ႏိုင္ျပီးေပါင္မုန႔္နဲ႔ႏြားႏို႔ေတြလည္းပါတယ္။ဘုိစာသိပ္မစားတတ္တဲ႔က်ေနာ္ကေတာ့ကိုယ္စိတ္ထဲမွာ
ေကာင္းမည္ထင္တာေလးေတြပဲယူျပီးႏြားႏို႔တစ္ခြက္ေသာက္ခဲ့ပါတယ္။နံနက္စာစားေသာက္ျပီး
ေတာ့ေရေႏြးသမားပီပီေရေႏြးသြားယူတယ္။ဓာတ္ဗူးနဲ႔မဟုတ္ဘဲစက္နဲ႔ေရပူေရေအးအျပင္ေရေႏြး
ကိုပဲသံုးမ်ဳဳိးေလာက္ရတာမို႔ဆန္ညိဳလဘက္ေျခာက္လို႔ေရးထားတဲ႔ခလုပ္ကိုေရွ႕ကလူမ်ားနည္းတူ
ႏွိပ္ပါတယ္။တစ္ခါႏွိပ္လိုက္တဲ႔အခ်ိန္မွာေရေႏြးကခြက္ထဲကိုနည္းနည္းပဲက်ေတာ့ထပ္ႏွိပ္ရမယ္
ထင္ျပီးေနာက္တစ္ခါခလုပ္ကိုထပ္ႏွိပ္ပါတယ္ႏွစ္ခါႏွိပ္ျပီးသြားျပီေပါ့။ဒါလည္းခြက္ထဲကိုတ၀က္
မျပည့္ေသးေတာ့ေနာက္တစ္ၾကိမ္ထပ္ႏွိပ္ပါတယ္။အဲ႔ဒီေနာက္ဆံုးအၾကိမ္ႏွိပ္အျပီးမွာေတာ့ကိုယ့္
အမွားကိုသိလိုက္ရတယ္။သူကတစ္ၾကိမ္ႏွိပ္ရင္ ဂဏန္းတစ္ဆယ္ကေနေနာက္ျပန္ျပီးတစ္အထိ
ေရတြက္ရင္ေရေႏြးကခြက္ထဲက်တာပါ။အဲ႔ဒါကိုစက္ကပထမတစ္ၾကိမ္စဖုိ႔ျပင္ေနတုန္းေနာက္တစ္
ခါထပ္ႏွိပ္မိေတာ့သံုးခြက္စာကိုတစ္ခါတည္းမနားတမ္းေရေႏြးေတြက်လာပါေလေရာ။
ခြက္ျပည့္ရင္ေတာ့ရပ္မွာပါဆိုတဲ႔အထင္နဲ႔ေစာင့္ရင္းမဟန္တာနဲ႔ေနာက္ခြက္အလြတ္တစ္လံုးယူျပီး
ထပ္ခံပါတယ္အဲ႔ဒီခြက္ျပည့္ေတာ့လည္းမရပ္ေသးပါဘူးသံုးခြက္စာႏွိပ္ထားတာဆုိေတာ့သံုးခြက္
အျပည့္ကုန္မွာရပ္မည့္သေဘာမုိ႔ႏွစ္ခြက္နဲ႔ပဲေတာ္ျပီးက်န္တဲ႔ဟာေတာ့စက္ကေအာက္ခံထဲကိုပဲ
က်ခိုင္းလိုက္ေတာ့တယ္။ေရေႏြးႏွစ္ခြက္နဲ႔စားပြဲဆီျပန္သြားေတာ့အတူတူထိုင္စားတဲ႔ဖိလစ္ပိုင္က
အစ္မႏွစ္ေယာက္ကဘယ္လိုျဖစ္တာလဲတဲ႔။ေရေႏြးခြက္ႏွစ္ခြက္စားပြဲေပၚခ်ျပီးမွပဲကိုယ့္ဒုကၡကို
ေျပာျပေတာ့သူတုိ႔ကပထမဆံုးအၾကိမ္မုိ႔ပါတဲ႔။တစ္ခြက္ကိုေတာ့အစ္မတစ္ေယာက္ကကူေသာက္
ေပးတယ္။အဲ႔ဒီအလြဲေလးကလည္းေနာက္တစ္ခါဒီလိုမ်ဳိးၾကံဳလာခဲ႔ရင္မလြဲေတာ့ေအာင္သင္ခန္းစာ
ေပးလိုက္တာပါပဲ။
တတိယတစ္ခုကလည္းHeaterဒုကၡပါပဲ။ေက်ာင္းေဆာင္ကိုေျပာင္းေတာ့ရံုးကတာ၀န္ခံကအခန္းကို
အကုန္လိုက္ျပပါတယ္။အ၀တ္ေလွ်ာ္စက္ထားရာေနရာ၊အမိႈက္ပစ္ရန္ေနရာ၊အခန္းတြင္းပစၥည္းေတြ
နဲ႔ေဆးေၾကာဖုိ႔ဆပ္ျပရည္ကသံုးေလးမ်ဳိး၊မီးဖိုအဖြင့္အပိတ္အားလံုးျပသြားခဲ႔ျပီးအဲယားကြန္းနဲ႔Heater
တြဲထားတာကိုေတာ့ေျပာမျပသြားပါဘူး။အဲ႔ဒါနဲ႔ညပိုင္းေရာက္လာေတာ့အခန္းထဲမွာနည္းနည္းေအး
လာတာနဲ႔ေရာက္စတုန္းကလိုHeaterလိုက္ရွာျပန္ပါတယ္။ေရပူပိုက္ကေနတဆင့္ေပးတာဆုိလည္း
ပိုက္ကေရခ်ဳိးခန္းနဲ႔မီးဖိုေခ်ာင္လက္ေဆးဇလံုကလြဲျပီးက်န္တဲ့ေနရာမေတြ႔ဘူး။စိတ္ထဲမွာေတာ့မေက်
မနပ္နဲ႔ေပါ့။ပထမတစ္ညေတာ့လက္ေလွ်ာ့ျပီးေအးေအးနဲ႔ပဲအိပ္လိုက္ရျပန္တယ္။
ေနာက္ေန႔က်ေတာ့မေက်နပ္ပြဲထပ္ရွာရင္းစားပြဲေပၚကစာအုပ္ေတြလွန္ေလွာၾကည့္ေတာ့မွအခန္း
တြင္းအသံုးအေဆာင္ေတြရဲ႕manualကိုသြားေတြ႔တယ္။တစ္ရြက္ခ်င္းစီးလွန္ရင္းအဂၤလိပ္စာျမင္ရာ
ကိုလိုက္ဖတ္ေတာ့မွေနာက္ဆံုးအဲယားကြန္းremote control ကုိဂ်ပန္လိုေရာအဂၤလိပ္လိုေရာရွင္း
ျပထားတဲ႔အထဲကအဂၤလိပ္လိုကိုေသခ်ာဖတ္ၾကည့္ေတာ့မွသေကာင့္သားကအဲယားကြန္းမွာတင္
တစ္ခါတည္းတြဲလ်က္ထားတာကိုသိလိုက္ရတယ္။အဲ႔ဒီေတာ့မွခ်က္ခ်င္းremote control ေကာက္
ကိုင္ျပီးစာအုပ္ထဲကအညႊန္းခလုပ္ေတြကိုႏွိပ္ေတာ့မွေလေႏြးေႏြးေတြအခန္းထဲေရာက္လာတယ္။
အပူခ်ိန္အတုိးအေလ်ာ့လုပ္ရတာေရာပန္ကာအေႏွးအျမန္လုပ္တာေတြေရာခလုပ္ေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔
ေလပူေလေအးစက္ကိုတစ္လံုးတည္းထားတာၾကံဳဖူးသြားတယ္ေပါ့။ေမာ္စကိုမွာတုန္းကေတာ့
ေရပူေပးတဲ႔ပိုက္ကအခန္းတြင္းေဘးကေနျဖတ္သြားေတာ့အဲ႔ဒီပိုက္ကထြက္တဲ႔အပူကိုအခန္းထဲ
ေပးတာဆုိေတာ့ခလုပ္ႏိွပ္စရာမလိုဘူးေလ။မနီလာကေတာ့ေလပန္ကာကိုအျမဲတမ္းဖြင့္ထားရလို႔
အပူေပးစက္ကလံုး၀မလိုတဲ႔ေနရာ။အညာမွာက်ေတာ့လည္းအိုက္ရင္ယပ္ေတာင္ခတ္၊ခ်မ္းရင္မီးလံႈ
ဒီေလာက္ပဲၾကံဳဖူးတဲ႔သူကနည္းပညာအသစ္အဆန္းေတြနဲ႔ဖြံျဖိဳးေနတဲ႔ႏိုင္ငံမွာဒီလိုလြဲေခ်ာ္တာေတာ့
က်ေနာ္အလြန္မဟုတ္ေလာက္ပါဘူးေနာ္။အဲ႔ဒါေၾကာင့္အစမွာေျပာသလိုေပါ့အညာသားကိုမ်ားလည္
တယ္မထင္နဲ႔ အပါတယ္လို႔...:)
ေနာက္ထပ္ႏွစ္မ်ဳိးက်န္ေသးတယ္..ေနာက္ေန႔မွဆက္တင္မယ္ေနာ္...အားလံုးက်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္ၾကပါ
ေစလို႔က်ေနာ္အညာသားမွဆုေတာင္းေမတၱာပို႔သပါတယ္။
အားေပးမႈကိုအစဥ္ေလးစားလ်က္
ေရႊညာသားေလး
4 comments:
ေနရာသစ္ အသံုုးအေဆာင္သစ္ေတြဆုုိေတာ့ဒီလိုုဘဲေပါ့ေနာ။
ေနာက္မွသာရယ္ႏုုိင္တာ။ ျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္ဆုုိအေတာ္စိတ္အုုိက္တာ။
ေဘးမွာလူမရွိရင္ေတာ့ဟုုိႏွိပ္ဒီႏွိပ္ေပါ့။ ဒီလိုုနဲ ့တတ္သြားသိသြားရတာေပါ့။ ကုုိယ္ေတြ ့။ း)
ေရႊညာသားေလး ကႏုုိင္ငံေျပာင္းလိုု ့။
ဒီမွာက အရင္တစ္ေလွ်ာက္လံုုးေနလာခဲ့တဲ့ေနရာကအျမဲေအးေနေတာ့ ဟိတာဘဲသံုုုုးရတာ။
အဲကြန္းကုုိမလိုုဘူး။ သိပ္ရာသီေကာင္းရင္ ဟိတာလည္းမလိုု အေနေတာ္ေလးနဲ ့ေနခဲ့တာ။
ဒီဘက္ေျပာင္းေတာ့ စစခ်င္းအရမ္းေအးတဲ့အခ်ိန္မွာေရာက္လာတာ။
အဲေတာ့ဟိတာဘဲသံုုးေနရတာေလ။ ဟိတာကုုိသာမျမင္ရတာ ကြန္ထရုုိးလ္ခလုုတ္ကလည္း အရင္သံုုးခဲ့တာနဲ ့တေထရာတည္းဘဲ။ ဒီေတာ့အရင္အေတြ ့အၾကံဳနဲ ့ပဲကိုုယ္လုုိသလိုု အတိုုးအေလ်ာ ့လုုပ္သံုုးေနခဲ့တာ။
ေရာ္...ေႏြခါေရာက္ေတာ့မွ ေရႊညာသားေလးၾကံဳသလိုုၾကံဳေတာ့တာ။
ကုိယ္ကေျပာင္းျပန္။ အဲကြန္းရွာတာေလ။
ေနရာသစ္ဆုုိေတာ့ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာပူတဲ့ရာသီရွိမွန္းလည္းမသိထားဘူး။
တျခားျပည္နယ္မွာတုုန္းက အေတြ ့အၾကံဳက်ေတာ့လည္း အဲဒီကအျမဲေအးေတာ့ဟိတာဘဲထားၾကတာ။ ကုုိယ္သြားေနတဲ့အခ်ိန္မွာ အရမ္းပူေတာ့ျမိဳ ့ခံေတြက စိတ္ညစ္ၾကတာ။ သူတိုု ့စီမွာအဲကြန္းထားေလ့မရွိဘူးတဲ့ေလ။
ခုုေနတဲ့ေနရာေရာက္ေတာ့ အဲလိုုမ်ားလားလိုု ့ေတြးမိေသးတာ။
ဟိတာလည္းမေတြ ့ခလုုတ္လည္းမေတြ ့ဘူးေလ။
ဒါနဲ ့သူငယ္ခ်င္းနဲ ့စကားစပ္မိေတာ့ အရင္ဒီေနရာမွာေနတာအေမရိကန္ဘဲ။
သူကေတာ့ပူရင္ေနမွာမဟုုတ္ဘူး။ ခလုုတ္မွာရွာၾကည့္ဆုုိေတာ့မွ...
ေရႊညာသားေလးနဲ ့တထပ္တည္း။
ကုုိယ္ကပိုုဆုုိးတာအဲဒီကြန္ထရုုိးလ္ခလုုတ္က အရင္ေနရာမွာတစ္ေလွ်ာက္လံုုးသံုုးလာတာနဲ ့အတူတူဘဲ။ အဲကြန္းသာမတပ္ထားေတာ့မသံုုးခဲ့ဘူးတာ။
တကယ္ေတာ့ system ခလုုတ္ေလးကိုု ႏွိပ္လိုုက္တာနဲ ့cool နဲ ့heat ကုုိေျပာင္းသြားတာ။
ကုုိယ္တုုိ ့မွာရယ္လိုုက္ရတာ။
ဂ်ပန္မွာ တစ္ခုုသတိထားရအုုန္းမွာ အိမ္သာေပါ့။
ကုုိယ့္သူငယ္ခ်င္းေတြက အရင္ေရာက္ဖူးၾကေတာ့ သိပ္ေခတ္မွီတဲ့ ဂ်ပန္အိမ္သာရဲ ့ေရအသံုုးခ်ပံုုစနစ္ကုုိေျပာျပဘူးေတာ့ကုုိယ့္အတြက္လံုုး၀ျပႆနာမရွိခဲ့ဘူး။ သတိေလးနဲ ့ဟုုိဖတ္ဒီဖတ္နဲ ့စမ္းသပ္တာ အုုိေခဘဲ။
သတိ...သူငယ္ခ်င္းရဲ ့ေယာက္်ားေလးတစ္ေယာက္ရဲ ့အေတြ ့အၾကံဳအရ..
မ်က္ႏွာငံုု ့၍ေသာ္၎ နိမ္ ့၍ေသာ္၎ေတာ့ အိမ္သာကခလုုတ္မ်ားကိုစူးစမ္း၍မႏိွပ္ပါေလႏွင့္။
တခါတည္းအိမ္သာထဲကပန္းထြက္လာတဲ့ေရနဲ ့မ်က္ႏွာသစ္ျပီးသားျဖစ္သြားမယ္။ း)
ေျပာရမယ္ဆုုိရင္ ကုုိယ့္အေတြ ့အၾကံဳအရ ဂ်ပန္က အီလက္ထေရာနစ္အသံုုးခ်မွုုေတြက အေမရိကန္ထက္ ေခတ္မွီတယ္။ အသစ္ေတြလည္းမ်ားေတာ့ပိုုမ်ားတာေပါ့။
အေမရိကန္ကေတာ့ အရင္ဆံုုးေခတ္မွီခဲ့ေတာ့ ခုုထိဟုုိးတုုန္းက စနစ္ေတြအမ်ားၾကီးသံုုးေနတုုန္း။
ေနာက္အေတြ ့အၾကံဳေလးေစာင့္ေမွ်ာ္လွ်က္..
က်မလည္း အ ပါတယ္။
အိုုင္အိုုရာ
သူငယ္ခ်င္းေယာက္်ားေလးတစ္ေယာက္...
လိုု ့ေျပာတာ။
အုုိင္အိုုရာ
ကိုေရႊညာသားေလးကမွေတာ္ပါေသးတယ္...။ ဒီမွာ atm ေတြမွာေငြထုတ္ၾကေတာ႔ စက္က please enter your password ဆိုျပီးေျပာတယ္..အဲဒါကို ျမန္မာတစ္ေယာက္က password ကိုေအာ္ျပီးျပန္ေျဖတာတဲ႔..။ ေနာက္မွာ q ေနတဲ႔လူေတြက တခြိခြိေပါ႔ေန္ာ..။ ေနာက္ေတာ႔မွ မေနႏိုင္တဲ႔သူက လုပ္ေပးေတာ႔မွ ေငြထုတ္လို႔ရသြားတယ္တဲ႔ ။ အဲလိုနဲ႕ သူ႕ password ကို လူတုိင္းသိေရာ ။ :P အဆင္ေျပပါေစေနာ္...အားရင္ အညာစာေလးဘာေလးခ်က္ပါဦး ။ ေနာက္ျပီးရႊာအေၾကာင္းေလးဘာေလးေရးပါဦး ။ အညာကိုမေ၇ာက္ဖူးေပမယ္႔ အညာသူမၾကီးလို အညာကိုသိပ္သေဘာက်တာ :P
ဟုတ္ကဲ႔ပါ မဆုျမတ္မုိး လုပ္စရာေလးေတြနည္းနည္းၾကပ္ေနလို႔ပါ
ေရးခ်င္တာေတြကေတာ့အမ်ားၾကီးပဲ အဆင္ေျပတဲ႔အခ်ိန္ေရးပါ့မယ္။
အညာအေၾကာင္းေတြစိတ္၀င္တစားရွိတယ္ၾကားရလို႔၀မ္းသာမိပါတယ္။
အခ်ိန္ေပးျပီးလာလည္တဲ႔အတြက္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ....
Post a Comment