ငါလည္းတစ္ေယာက္ထဲ...နင္ကဘာပန္းလဲ

အမည္မသိလိေမၼာ္ေရာင္ပန္းေလးမ်ား

တုိက်ဳိျမိဳ႕ကုိေရာက္ျပီးႏွစ္ရက္အၾကာခဏတာေနထိုင္ရမည့္International house ကိုေရာက္ေရာက္ခ်င္း ရလိုက္တဲ့သင္းပ်ံ႕ပ်ံ႕ရနံေၾကာင့္ပတ္၀န္းက်င္ကိုအကဲခတ္ၾကည့္ေတာ့အေဆာင္ေရွ႕မွာလိေမၼာ္ေရာင္
အပြင့္ေသးေသးေလးေတြပြင့္ေနတဲ႔အပင္သံုးပင္ေတြ႔ရတယ္။ဘာပင္ပန္းေတာ့မသိပါဘူးေရာက္ေရာက္ခ်င္း
သင္းပ်ံ႕တဲ႔ပန္းရနံ႔ဆီးၾကိဳလို႔သေဘာက်မိတာေတာ့အမွန္ပါပဲ။ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့က်ေနာ္ေနရတဲ႔သံုးလႊာက
အခန္းေရွ႕တည့္တည့္မွာရွိတဲ႔အပင္ရဲ႕ထိပ္ဖ်ားပိုင္းေတြကအခန္းေရွ႕၀ရံတာကေနၾကည့္ရင္အတုိင္းသားျမင္
ေနရတယ္။

ဒီအပင္ရဲ႕အေပၚတည့္တည့္ကက်ေနာ့္ေနတဲ႔အခန္းပါ

ပန္းပြင့္ေနတဲ႔အခ်ိန္ဆုိေတာ့ပန္းရနံ႔ကေလသင့္တုိင္းေမႊးေနတာပါပဲ။အခန္းတံခါးဖြင့္ထားရင္ေလနဲ႔အတူအခန္း
ထဲအထိေရာက္လာတယ္။ဒါေပမဲ႔မၾကာပါဘူးသင္းပ်ံ႕တဲ့ေမႊးရနံ႔ေတြေပးျပီးလိေမၼာ္ေရာင္ပန္းပြင့္ေလးေတြ
သံုးေလးရက္အၾကာမွာပင္ယံထက္မွေပ်ာက္ကြယ္သြားၾကတယ္။ပတ္၀န္းက်င္အခန္းေတြကိုစူးစမ္းၾကည့္ေတာ့
လည္းလူရိပ္လူေယာင္မေတြ႔ရဘူး။တိတ္ဆိတ္ျခင္းကိုႏွစ္သက္တဲ႔က်ေနာ့္အတြက္အဆင္ေျပလွျပီလို႔ေတြးမိ
တယ္။

 အမည္မသိရန႔ံေမႊးတဲ႔ပန္းပင္

ဒါေပမဲ႔အရမ္းတိတ္ဆိတ္လြန္းေတာ့လည္းကိုယ့္အသက္ရႈသံကပင္ကုိယ့္ကိုျပန္ျပီးေျခာက္လွန္႔ေနသလိုခံစားရ
တယ္။အေဆာင္ကေက်ာင္းကိုႏိုင္ငံတကမွကာလတုိသုေသတနလာလုပ္တဲ႔Researcherေတြအတြက္သီးသန္႔
စီစဥ္ထားတဲ႔ေနရာျဖစ္တာေၾကာင့္လူကရွင္းေနတယ္။ရွိတဲ႔အခန္းေတြက်ေတာ့လည္းေက်ာင္းသြားတဲ႔သူနဲ႔
သူတုိ႔ျပန္လာခ်ိန္ကိုယ္ကမေတြ႔ကိုယ္ရွိတဲ႔အခ်ိန္သူတုိ႔ကအျပင္မထြက္ဆုိေတာ့တစ္ေယာက္ထဲကတစ္ေယာက္
ထဲပါပဲေလ။

အခန္းေရွ႕ဘယ္ဘက္ျခမ္းမွျမင္ရတဲ႔အေဆာင္တစ္ဖက္ျခမ္း

ေက်ာင္းသြားခ်ိန္ေက်ာင္းမွာLabကသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ေတြ႔ရတာကလြဲျပီးက်န္တဲ႔အခ်ိန္ကေတာ့အေဆာင္မွာ
တစ္ေယာက္ထဲပါပဲ။ေက်ာင္းကေနအေဆာင္ျပန္ေရာက္ရင္ဂ်ပန္ဘာသာစကားနဲ႔လႊင့္တဲ႔တီဗြီchennalေတြ
ကိုၾကည့္လိုက္၊ညစာအတြက္ခ်က္ျပဳတ္လိုက္၊မအိပ္ခင္စာၾကည့္၊ဘုရားရွိခိုး၊တရားနာနဲ႔အထီးက်န္တာေတြ
ကိုေျဖေဖ်ာက္ရင္းအမည္အသိတဲ႔ပန္းပင္ေတြရွိတဲ႔အေဆာင္မွာအညာသားတစ္ေယာက္ခဏတာေနထိုင္ရင္း
ဘ၀တုိးတက္ရာတုိးတက္ေၾကာင္းအတြက္ဆက္လက္ေလွ်ာက္လွမ္းေနပါတယ္။

အခန္းေနာက္ဘက္မွျမင္ရတဲ႔သစ္ပင္ေတြ

အခ်ိန္ကိုတန္ဖုိးထားျပီးအလုပ္လုပ္တဲ႔တုိင္းျပည္ျဖစ္တာေၾကာင့္ပဲလားမေျပာတတ္ဘူးစားပြဲေပၚမွာျမင္ေနရ
တဲ႔နာရီစိတ္ထဲမွာျမန္ေနသလိုခံစားရတယ္။အရင္ကလည္းအခ်ိန္ကုိေတာ့ဂရုစိုက္တာပါပဲ။ဒါေပမဲ႔ဒီမွာေတာ့
ၾကည့္ရင္းနဲ႔ကိုကုန္ကုန္သြားတာျမန္လိုက္တာ။မနက္ေက်ာင္းသြား၊ညေနေက်ာင္းျပန္အခန္းကိုေရာက္လို႔
ခ်က္ျပဳတ္စားေသာက္ျပီးတာနဲ႔နာရီၾကည့္လုိက္ရင္ကိုးနာရီထုိးျပီ။

အခန္းေရွ႕မွျမင္ရတဲ႔အေဆာင္တစ္ဖက္ျခမ္း

အိပ္ျပန္ေတာ့လည္းေအးစျပဳေနတဲ႔ဂ်ပန္ႏိုင္ငံရဲ႕ရာသီဥတုမွာေကြးလုိ႔ေကာင္းတုန္းႏိႈးစက္ကထျမည္လို႔
မ်က္လံုးဖြင့္တာနဲ႔အလင္းေရာင္ကအခန္းထဲကိုေရာက္ေနျပီ။ေစာေစာအိပ္ေစာေစာထတဲ႔အက်င့္ကိုျပန္
ျပီးက်င့္ယူရေတာ့မယ္။အိပ္လို႔ေကြးလို႔ေကာင္းေသာ္လည္းေနဖင္ထုိးေအာင္ေကြးဖို႔ကံဇာတာပါမလာလို႔
မထခ်င္ဘဲၾကိတ္မွိတ္ထကိစၥ၀ိစၥအကုန္လုပ္ထမင္းအုိးတည္၊အျမန္ဆံုးျဖစ္မည့္ဟင္းကိုေရြးခ်က္ဘုရား
ဆြမ္းကပ္၊ဘုရားရွိခိုး၊နံနက္စာစားေသာက္ျပီးေက်ာင္းကိုထြက္ေက်ာင္းေရာက္ရင္ကိုးနာရီထိုးသြားျပန္ျပီ။

အေဆာင္အ၀င္ေလွကားတစ္ေနရာ

အခ်ိန္ကေတာ့သူ႔ဘာသာပံုမွန္သြားေနတာပါပဲ။ဂရုမျပဳမိတဲ႔အခါတုန္းကမထူးဆန္းသလိုနဲ႔တကယ္သတိျပဳ
မိေတာ့မွအကုန္ျမန္တယ္လို႔ထင္ေနတာ။ေက်ာင္းပိတ္ရက္အခန္းထဲမွာေနရင္းျငီးေငြ႔လာလို႔ေရာက္တတ္
ရာရာေတြးရင္းဒီပို႔စ္ကိုတင္လိုက္တာပါ။အပင္နာမည္သိရင္ေျပာခ့ဲပါအံုးဗ်ာ....။

 International house office

 ဒီပန္းေလးေတြကေတာ့သိပ္ျပီးမေမႊးဘူး..မ်က္လံုးထဲမွာသေဘာက်လို႔ :)

အားလံုးကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာက်န္းမာခ်မ္းသာျပီးေကာင္းက်ဳိးလိုရာဆႏၵျပည့္၀ၾကပါေစ။

အားေပးမႈကိုေက်းဇူးတင္လ်က္

ေရႊညာသားေလး