ဒီေန႔ေတာ့သက္သတ္လြတ္ေန႔လည္းျဖစ္လုပ္စရာေလးေတြလည္းနည္းနည္းပါးလို႔ကာလအေတာ္ၾကာ
ေပ်ာက္ေနတဲ႔မီးဖိုေခ်ာင္ကိုျပန္ရွာရင္းသက္သတ္လြတ္ဟင္းတခြက္နဲ႔မန္းက်ည္းသီးအတည္သီးေထာင္း
လုပ္ျဖစ္ပါတယ္။ႏွစ္ခုေပါင္းမွနာရီ၀က္ေလာက္အခ်ိန္ေပးရတာမုိ႔သိပ္ျပီးေတာ့အခ်ိန္မကုန္ပါဘူး။လြန္ခဲ႔တဲ႔
ရက္ေတြကေတာ့နာရီ၀က္လည္းမေပးႏိုင္ပါဘူး။စိတ္ပင္ပန္းလူပင္ပန္းအေတာ္ေလးအၾကပ္အတည္းႏိုင္တဲ႔
ေန႔ေတြေပါ့။တျခားေန႔ေတြမွာျဖစ္သလိုစားလုိ႔အဆင္ေျပေသာ္လည္းသက္သတ္လြတ္ေန႔ဆုိရင္ဟင္းကေရြး
ရပါတယ္။ဒီေန႔လည္းဟင္းစားဖုိ႔စဥ္းစားရင္းနဲ႔မန္က်ည္းသီးအတည္သီးေလးေတြ၀ယ္ထားတာရွိတာေတြ႔လို႔
အညာေထာင္းေလးေထာင္းပါတယ္။
သက္သတ္လြတ္မန္က်ည္းအတည္သီးေထာင္း
ေခၚတာပါ။မန္က်ည္းပြင့္ကေနအသီးျဖစ္ျပီးအသီးကင္းဘ၀မွာမေၾကြဘဲက်န္ခဲ႔တဲ႔မန္က်ည္းသီးေပါက္စေပါ့
အညာမွာေတာ့အတည္သီးဆိုျပီးေခၚၾကတယ္။သူေနာက္အရြယ္ေရာက္လာရင္ေတာ့မန္က်ည္းသီးစိမ္းဆုိ
ျပီးေခၚၾကတယ္။အဲ႔ဒီမန္က်ည္းသီးအတည္သီးကိုဆားငရုတ္သီးၾကက္သြန္ျဖဴ၊ခ်င္းအနည္းငယ္ေရာျပီး
ေထာင္းတာပါပဲ။အိမ္မွာဆိုရင္ေတာ့ၾကက္သြန္ျဖဴေတာင္မပါပါဘူး။ငရုတ္သီးစိမ္းနဲ႔မန္က်ည္းသီးကိုဆားနဲ႔
ေရာျပီးေထာင္းလိုက္တာပါပဲ။တခါတေလေတာ့အခ်ဥ္ထိန္းေအာင္ငါးပိမီဖုတ္၊ေျမပဲဆံေလွာ္နဲ႔ေထာင္းတတ္
ပါတယ္။ေျမပဲဆံတုိ႔ၾကက္သြန္ျဖဴတုိ႔ဆိုတာကလည္းေစ်းၾကီးေပး၀ယ္ရတာမုိ႔ဟင္းတုိင္းမထည့္ႏိုင္ပါဘူး။
ၾကက္သြန္ျဖဴဆုိရင္အသားငါးဟင္းခ်က္မွထည့္ရတဲ႔ပစၥည္းတခုလိုကိုသေဘာထားၾကတာ။ေျပာခ်င္တာက
မန္က်ည္းသီးေထာင္းတာပါဗ်ာ။စလိုက္ေတာ့ဘယ္ေတြေရာက္ကုန္လဲမသိေတာ့ဘူး :)
ပဲျပား၊ပဲပင္ေပါက္၊ကန္စြန္းရြက္နဲ႔ခ၀ဲသီးေရာသမေၾကာ္
သက္သတ္လြတ္သမားေတြအတြက္အဆင္အေျပဆံုးနဲ႔အလြယ္ဆံုးဟင္းတစ္ခြက္ပါပဲ။ဒီဟင္းႏွစ္ခြက္စီမံျပီး
ေတာ့ေကြကာအုပ္ဆြမ္းကိုမနားတမ္းဘုန္းေပးေနရတဲ႔ျမတ္စြာဘုရားကိုလည္းသက္သတ္လြတ္ဟင္းနဲ႔ပဲ
ဆြမ္းကပ္ျဖစ္ပါတယ္။အရင္ေန႔ေတြကေတာ့ဟင္းမခ်က္ျဖစ္လို႔ထမင္းဆီဆမ္းနဲ႔၊တခါတေလေကြကာအုပ္
ကိုေဖ်ာ္ျပီးဆြမ္းကပ္ခဲ့ရပါတယ္။အခုေနာက္ပိုင္းအေလ့အထတစ္ခုျဖစ္ေနတာကမနက္တုိင္းဆြမ္းကပ္
ရတာပါ။အမူအက်င့္တခုကေန႔စဥ္လုပ္မိသြားျပီဆုိရင္အေတာ္ျဖတ္ဖို႔ခက္ပါတယ္။ေကာင္းတာပဲျဖစ္ျဖစ္
မေကာင္းတာပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ့။အဲ႔ဒီဆြမ္းကပ္တာေလးကအခုဆုိအက်င့္တခုလုိျဖစ္ေနလို႔ေန႔စဥ္၀တၱရားတစ္ခု
အျဖစ္ျပဳလုပ္ျဖစ္ပါတယ္။တခါေလအရမ္းအဆင္မေျပျဖစ္ရင္ေတာင္ထမင္းမခ်က္ျဖစ္ရင္အလြယ္ရွိတဲ႔
ငွက္ေပ်ာသီးျဖစ္ျဖစ္၊မုန္႔ၾကြတ္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ေကြကာအုပ္ပဲျဖစ္ျဖစ္တမ်ဳိးမ်ဳိးေတာ့ကပ္လွဴျပီးမွဘုရားရွိခိုးတာကို
လုပ္ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါနကုသုိလ္ေလးကိုေတာ့ေန႔စဥ္လုပ္ျဖစ္ေနလို႔ကိုယ့္ကိုကိုယ္လည္းေက်နပ္မိပါတယ္။အေမ့ဆီကိုဖုန္းဆက္
ေတာ့လည္းဒီအေၾကာင္းေလးေျပာျပေတာ့အေမက၀မ္းသာေနရွာတယ္။အေမလည္းေန႔စဥ္အိမ္ေရွ႕က
ဆြမ္းခံၾကြတဲ႔သံဃာဆယ္ပါးကိုနံနက္တုိင္းဆြမ္းေလာင္းျဖစ္တယ္တဲ႔။သားအမိခ်င္းဖုန္းထဲကေနတစ္ေယာက္
ကုသိုလ္တစ္ေယာက္မွ်ေ၀ရင္းသာဓုေခၚျဖစ္ၾကတယ္။
ပုိ႔စ္ေခါင္းစဥ္နဲ႔ဆိုင္တာေရာမဆုိင္တာေရာစိတ္ထဲမွာရွိတာေလးေတြေရးလိုက္တာပါ။ဖတ္ျပီးအဆင္မသင့္
ပါကခြင့္လြတ္ပါလို႔။စိတ္ဖိစီးေတြမ်ားလြန္းလို႔လူလည္းရူးေၾကာင္ေၾကာင္မ်ားျဖစ္ေနသလားမသိပါဘူးဗ်ာ။
အေမကေတာ့လူေလးျမန္ျမန္ျပန္လာခဲ႔ေတာ့တဲ႔။အေမကေတာ့ႏွစ္ေတြဘယ္ေလာက္က်န္ေသးတယ္ဆုိ
တာကိုေခါင္းထဲမထည့္ဘဲေမ့ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္ေနပဲေနတယ္တဲ႔။ရက္ေတြတြက္ေနရင္ပိုျပီးေတာ့ၾကာတယ္
ထင္လို႔တဲ႔။ဒါေပမဲ႔ေလသိပ္မၾကာေတာ့ပါဘူးအေမလြမ္းရရင္အလြန္ဆံုးတစ္ႏွစ္ေပါ့လို႔ဖုန္းထဲကေနႏွစ္သိမ့္
လုိက္ရတယ္။သားသမီးနဲ႔ေ၀းေနတဲ႔မိဘတုိင္းက်ဳပ္အေမလိုခံစားၾကရမွာပါေနာ္။မိဘနဲ႔ေ၀းေနတဲ႔သားသမီး
တုိင္းလည္းလြမ္းဆြတ္မႈကိုေတာ့ခံစားၾကရမယ္ထင္ပါတယ္။
အားလံုးလာလည္ၾကလို႔ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ။ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာက်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။
ေရႊညာသားေလးေန႔စဥ္ျပဳသမွ်ကုသုိလ္အားလံုးကိုလည္းအမွ်ေပးေ၀ပါတယ္ဗ်ာ...သာဓုေခၚၾကပါ။
ေလးစားမႈျဖင့္
ေရႊညာသားေလး
1 comments:
Thank you for your recipe.
Also thar du, thar du, thar du. Such a great habit to offer swun to Lord Buddha everyday.
I wish I could do the same!
gwan
Post a Comment