From Google images |
အလွဴမွာဧည့္ခံေဖ်ာ္ေျဖေရးအေၾကာင္းေရးျပီးေတာ့ေကၽြးေမြးဧည့္ခံတဲ႔အပိုင္းနဲ႔ေမာင္ရွင္ေလာင္းလွည့္တဲ႔အပိုင္းကိုသိသေလာက္ေလးမွ်
ေ၀ေပးပါအံုးမယ္ဗ်ာ။ေကၽြးေမြးဧည့္ခံေရးအပိုင္းကိုေျပာရမွာေတာ့နည္းနည္းေလးေခါင္းၾကိမ္းတယ္။ဒါေပမဲ႔ဗဟုသုတအျဖစ္လုိ႔ပဲမွတ္ေပး
ပါဗ်ာ။အမ်ားစုကေတာ့အလွဴဆုိရင္အသားဟင္းေကၽြးၾကတယ္။တခ်ဳိ႕က်ေတာ့လည္းငါးေျခာက္ေၾကာ္ေကၽြးတယ္။အသားဆုိရင္ေတာ့
၀က္သားကိုပဲေကၽြးတာမ်ားပါတယ္။၀က္သားဘယ္ကရတယ္ဆုိတာကိုေတာ့အေသးစိတ္မေျပာေတာ့ဘူးေနာ္။ေစ်းက၀ယ္ေကၽြးတယ္လုိ႔
ပဲမွတ္လိုက္ပါ။
တခ်ဳိ႕ကေတာ့ထူးထူးဆန္းဆန္းငါးသေလာက္ေပါင္းဆုိတာလည္းေကၽြးၾကတယ္။၀က္သား(သို႔မဟုတ္ငါးေျခာက္ေၾကာ္ကေတာ့အမ်ား
ဆံုးပါပဲ။ေရႊညာသားေလးသေဘာအရဆုိရင္ေတာ့ငါးေျခာက္ေၾကာ္ေလးပဲသန္႔သန္႔ေလးေကၽြးခ်င္ပါတယ္။ကုသိုလ္လိုခ်င္လုိ႔အလွဴလုပ္
တာဆိုေတာ့အတတ္ႏိုင္ဆံုးအကုသိုလ္ျဖစ္စရာေတြကိုေရွာင္ႏိုင္ရင္အေကာင္းဆံုးပဲမဟုတ္လား။
ေရႊညာသားေလးတုိ႔ရြာဘက္ေတြမွာေတာ႔အကူမခံတဲ႔အလွဴမ်ဳိးဆုိရင္ငါးေျခာက္ေၾကာ္ေကၽြးတာမ်ားပါတယ္။အကူမခံဘူးဆုိတာက
ဖိတ္ၾကားသမွ်ဧည့္သည္ေတြဆီကအကူေငြလက္မခံတာကိုေျပာတာပါ။အဲ႔ဒီလိုအလွဴမ်ဳိးကလည္းအရင္ကအကူခံျပီးႏွစ္ၾကိမ္ေလာက္လွဴ
ထားဖူးတဲ႔ေတာသူေဌးေတြပဲလွဴတာမ်ားပါတယ္။ပိုက္ဆံရွိလို႔လွဴေပမဲ႔လွဴတဲ႔အခါတုိင္းအကူခံစာရင္းေရးေနရင္အမ်ားေျပာစရာျဖစ္မွာ
ေၾကာင့္ပါ။အဲ႔ဒီလိုအကူေငြလက္မခံတဲ႔အလွဴကိုေတာ့နိဗၺာနပစၥေယာဆုိျပီးေခၚေလ့ရွိပါတယ္။အလွဴဖိတ္စာမွာကတည္းကအဲ႔ဒီလိုထည့္
ျပီးရိုက္ထားရင္ဒီအလွဴကအကူမခံဘူးဆုိတာနားလည္ၾကပါတယ္။ဖိတ္စာထဲမွာအဲ႔ဒီစာသားမပါရင္ေတာ့အကူခံအလွဴမို႔ကိုယ္တတ္ႏိုင္
သေရြ႕အလွဴလိုက္သြားရင္းစားေသာက္ျပီးရင္မ႑ပ္ေရွ႕ကစာရင္းကိုင္စားပြဲမွာနာမည္၊ေနရပ္လိပ္စာနဲ႔ကူေငြပမာဏကိုေျပာျပီးစာရင္း
ေရးရပါတယ္။ေနာက္တစ္ခ်ိန္ကိုယ္လွဴျဖစ္ရင္ဒီေငြပမာဏထက္အနည္းငယ္ပိုတဲ႔စာရင္ကိုယ့္ဆီျပန္ေရာက္မွာမုိ႔ပါ။တကယ္တမ္းတြက္
ၾကည့္ေတာ့ေငြစုသလိုပါပဲ။ကိုယ္မလွဴႏိုင္ခင္ဖိတ္တဲ႔အလွဴတုိင္းကိုလုိက္ျပီးတတ္ႏိုင္သေရြ႕အကူေငြထည့္ကိုယ္လွဴေတာ့ဒီလူေတြဆီက
ျပန္ထည့္အဲ႔ဒီသေဘာမ်ဳိးပါ။
ထမင္းေကၽြးတာကေတာ့ရြာခံလူေတြနဲ႔အရပ္ေ၀းကလာတဲ႔ဧည့္သည္ေတြကိုအလွဴအ၀င္ေန႔ညေနစာကတည္းကမီးခိုးတိတ္ေကၽြးပါတယ္။
အလွဴပြဲၾကီးေန႔ေန႔လယ္စာကိုေတာ့ရြာခံလူေရာ၊တျခားဖိတ္ၾကားထားသမွ်ဧည့္သည္ေတြကိုေရာထမင္းရံုမွာဧည့္ခံေကၽြးေမြးပါတယ္။
ရြာခံလူေတြကိုတျခားရြာကဧည့္သည္ေတြမေရာက္ခင္အရင္ဆံုးေခၚေကၽြးပါတယ္။ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့တျခားရြာကလာတဲ႔ဧည့္သည္ေတြ
ကိုပဲရြာနံမည္နဲ႔ထမင္းပြဲလြတ္ရွိတဲ႔အေပၚမွာမူတည္ျပီးထမင္းေကၽြးေခါင္းေဆာင္ကအဖြဲ႔လိုက္ေခၚျပီးေကၽြးပါတယ္။က်န္တဲ႔သူေတြကိုေတာ့
မ႑ပ္ထဲမွာထိုင္ရင္းဆုိင္၀ိုင္းကဧည့္ခံေဖ်ာ္ေျဖေပးပါတယ္။ဧည့္သည္ေတြေကၽြးေမြးဧည့္ခံေနခ်ိန္မွာရြာထဲကလူငယ္ေတြနဲ႔ေမာင္ရင္
ေလာင္းမိဘေတြအလွဴ႕ဒကာ၊အလွဴဒါယိကာမရဲ႕ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္းေတြနဲ႔ရြာရဲ႕ကြမ္းေတာင္ကိုင္၊ပန္းေတာင္ကိုင္ေတြကေမာင္ရင္ေလာင္း
လွည့္ထြက္ၾကပါတယ္။အရင္တုန္းကေတာ့ျမင္းေတြငွားတာရွိပါတယ္။အခုေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ႏြားလွည္းနဲ႔ပဲေမာင္ရင္ေလာင္းေတြကို
တင္ျပီးလွည့္ပါေတာ့တယ္။
ေရႊညာသားေလးတုိ႔ဆီမွာေတာ့ေမာင္ရင္ေလာင္းလွည့္တယ္ဆုိတာထက္နတ္ျပတယ္ဆုိျပီးေခၚေလ့ရွိပါတယ္။နတ္ျပထြက္တဲ႔အခါေရွ႕
ဆံုးကေမာင္းထမ္း၊ေနာက္ကအသက္ၾကီးတဲ႔အဖိုးအဖြားတစ္ေယာက္စႏွစ္ေယာက္စလိုက္ပါတယ္။အဲ႔ဒီေနာက္ကမွဘုရားပန္းအိုးရြက္ျပီး
အမ်ဳိးသမီးေတြတန္းစီ၊အဲ႔ဒီေနာက္မွာကန္ေတာ့ပြဲ၊နတ္ပြဲရြက္တဲ႔သူေတြျပီးမွကြမ္းေတာင္ကိုင္ပန္းေတာင္ကိုင္နဲ႔ကာလသမီးပ်ဳိေတြတန္းစီ
ျပီးေနာက္ဆံုးမွာသပိတ္လြယ္တဲ႔ေမာင္ရင္ေလာင္းမိဘေတြလိုက္ပါတယ္။အဲ႔ဒီေနာက္မွာေတာ့ေမာင္ရင္ေလာင္းေတြတင္ထားတဲ႔လွည္း
ေတြတန္းစီျပီးလွည္းတန္းေနာက္ဆံုးမွာႏွဲဆရာနဲ႔ေမာင္းဆုိင္း၊ေျခာက္လံုးပတ္၊လင္းကြင္းသမားတုိ႔ပါတဲ႔လွည္းလိုက္ပါတယ္။တခ်ဳိ႕အလွဴ
မ်ားမွာေတာ့မင္းသမီးကိုနတ္ျပထြက္တဲ႔အခါလွည္းတစ္စီးေပၚတင္ျပီးအကခိုင္းပါတယ္။ဒါကလည္းပြဲငွားစဥ္ကတည္းကစာခ်ဳပ္ထဲမွာထည့္
မခ်ဳပ္ေသာ္လည္းပါးစပ္နဲ႔ေျပာထားခဲ႔ရင္ကေပးပါတယ္။အမ်ားစုနာမည္ရမင္းသမီးမ်ားကေတာ့ကေပးေလ့မရွိပါဘူး။ကခဲ႔ရင္လည္းသူတုိ႔
ပညာသင္ေခၚထားတဲ႔တပည့္မေလးေတြေလာက္ပဲကခိုင္းတာမ်ားပါတယ္။
ေ၀ေပးပါအံုးမယ္ဗ်ာ။ေကၽြးေမြးဧည့္ခံေရးအပိုင္းကိုေျပာရမွာေတာ့နည္းနည္းေလးေခါင္းၾကိမ္းတယ္။ဒါေပမဲ႔ဗဟုသုတအျဖစ္လုိ႔ပဲမွတ္ေပး
ပါဗ်ာ။အမ်ားစုကေတာ့အလွဴဆုိရင္အသားဟင္းေကၽြးၾကတယ္။တခ်ဳိ႕က်ေတာ့လည္းငါးေျခာက္ေၾကာ္ေကၽြးတယ္။အသားဆုိရင္ေတာ့
၀က္သားကိုပဲေကၽြးတာမ်ားပါတယ္။၀က္သားဘယ္ကရတယ္ဆုိတာကိုေတာ့အေသးစိတ္မေျပာေတာ့ဘူးေနာ္။ေစ်းက၀ယ္ေကၽြးတယ္လုိ႔
ပဲမွတ္လိုက္ပါ။
တခ်ဳိ႕ကေတာ့ထူးထူးဆန္းဆန္းငါးသေလာက္ေပါင္းဆုိတာလည္းေကၽြးၾကတယ္။၀က္သား(သို႔မဟုတ္ငါးေျခာက္ေၾကာ္ကေတာ့အမ်ား
ဆံုးပါပဲ။ေရႊညာသားေလးသေဘာအရဆုိရင္ေတာ့ငါးေျခာက္ေၾကာ္ေလးပဲသန္႔သန္႔ေလးေကၽြးခ်င္ပါတယ္။ကုသိုလ္လိုခ်င္လုိ႔အလွဴလုပ္
တာဆိုေတာ့အတတ္ႏိုင္ဆံုးအကုသိုလ္ျဖစ္စရာေတြကိုေရွာင္ႏိုင္ရင္အေကာင္းဆံုးပဲမဟုတ္လား။
ေရႊညာသားေလးတုိ႔ရြာဘက္ေတြမွာေတာ႔အကူမခံတဲ႔အလွဴမ်ဳိးဆုိရင္ငါးေျခာက္ေၾကာ္ေကၽြးတာမ်ားပါတယ္။အကူမခံဘူးဆုိတာက
ဖိတ္ၾကားသမွ်ဧည့္သည္ေတြဆီကအကူေငြလက္မခံတာကိုေျပာတာပါ။အဲ႔ဒီလိုအလွဴမ်ဳိးကလည္းအရင္ကအကူခံျပီးႏွစ္ၾကိမ္ေလာက္လွဴ
ထားဖူးတဲ႔ေတာသူေဌးေတြပဲလွဴတာမ်ားပါတယ္။ပိုက္ဆံရွိလို႔လွဴေပမဲ႔လွဴတဲ႔အခါတုိင္းအကူခံစာရင္းေရးေနရင္အမ်ားေျပာစရာျဖစ္မွာ
ေၾကာင့္ပါ။အဲ႔ဒီလိုအကူေငြလက္မခံတဲ႔အလွဴကိုေတာ့နိဗၺာနပစၥေယာဆုိျပီးေခၚေလ့ရွိပါတယ္။အလွဴဖိတ္စာမွာကတည္းကအဲ႔ဒီလိုထည့္
ျပီးရိုက္ထားရင္ဒီအလွဴကအကူမခံဘူးဆုိတာနားလည္ၾကပါတယ္။ဖိတ္စာထဲမွာအဲ႔ဒီစာသားမပါရင္ေတာ့အကူခံအလွဴမို႔ကိုယ္တတ္ႏိုင္
သေရြ႕အလွဴလိုက္သြားရင္းစားေသာက္ျပီးရင္မ႑ပ္ေရွ႕ကစာရင္းကိုင္စားပြဲမွာနာမည္၊ေနရပ္လိပ္စာနဲ႔ကူေငြပမာဏကိုေျပာျပီးစာရင္း
ေရးရပါတယ္။ေနာက္တစ္ခ်ိန္ကိုယ္လွဴျဖစ္ရင္ဒီေငြပမာဏထက္အနည္းငယ္ပိုတဲ႔စာရင္ကိုယ့္ဆီျပန္ေရာက္မွာမုိ႔ပါ။တကယ္တမ္းတြက္
ၾကည့္ေတာ့ေငြစုသလိုပါပဲ။ကိုယ္မလွဴႏိုင္ခင္ဖိတ္တဲ႔အလွဴတုိင္းကိုလုိက္ျပီးတတ္ႏိုင္သေရြ႕အကူေငြထည့္ကိုယ္လွဴေတာ့ဒီလူေတြဆီက
ျပန္ထည့္အဲ႔ဒီသေဘာမ်ဳိးပါ။
ထမင္းေကၽြးတာကေတာ့ရြာခံလူေတြနဲ႔အရပ္ေ၀းကလာတဲ႔ဧည့္သည္ေတြကိုအလွဴအ၀င္ေန႔ညေနစာကတည္းကမီးခိုးတိတ္ေကၽြးပါတယ္။
အလွဴပြဲၾကီးေန႔ေန႔လယ္စာကိုေတာ့ရြာခံလူေရာ၊တျခားဖိတ္ၾကားထားသမွ်ဧည့္သည္ေတြကိုေရာထမင္းရံုမွာဧည့္ခံေကၽြးေမြးပါတယ္။
ရြာခံလူေတြကိုတျခားရြာကဧည့္သည္ေတြမေရာက္ခင္အရင္ဆံုးေခၚေကၽြးပါတယ္။ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့တျခားရြာကလာတဲ႔ဧည့္သည္ေတြ
ကိုပဲရြာနံမည္နဲ႔ထမင္းပြဲလြတ္ရွိတဲ႔အေပၚမွာမူတည္ျပီးထမင္းေကၽြးေခါင္းေဆာင္ကအဖြဲ႔လိုက္ေခၚျပီးေကၽြးပါတယ္။က်န္တဲ႔သူေတြကိုေတာ့
မ႑ပ္ထဲမွာထိုင္ရင္းဆုိင္၀ိုင္းကဧည့္ခံေဖ်ာ္ေျဖေပးပါတယ္။ဧည့္သည္ေတြေကၽြးေမြးဧည့္ခံေနခ်ိန္မွာရြာထဲကလူငယ္ေတြနဲ႔ေမာင္ရင္
ေလာင္းမိဘေတြအလွဴ႕ဒကာ၊အလွဴဒါယိကာမရဲ႕ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္းေတြနဲ႔ရြာရဲ႕ကြမ္းေတာင္ကိုင္၊ပန္းေတာင္ကိုင္ေတြကေမာင္ရင္ေလာင္း
လွည့္ထြက္ၾကပါတယ္။အရင္တုန္းကေတာ့ျမင္းေတြငွားတာရွိပါတယ္။အခုေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ႏြားလွည္းနဲ႔ပဲေမာင္ရင္ေလာင္းေတြကို
တင္ျပီးလွည့္ပါေတာ့တယ္။
ေရႊညာသားေလးတုိ႔ဆီမွာေတာ့ေမာင္ရင္ေလာင္းလွည့္တယ္ဆုိတာထက္နတ္ျပတယ္ဆုိျပီးေခၚေလ့ရွိပါတယ္။နတ္ျပထြက္တဲ႔အခါေရွ႕
ဆံုးကေမာင္းထမ္း၊ေနာက္ကအသက္ၾကီးတဲ႔အဖိုးအဖြားတစ္ေယာက္စႏွစ္ေယာက္စလိုက္ပါတယ္။အဲ႔ဒီေနာက္ကမွဘုရားပန္းအိုးရြက္ျပီး
အမ်ဳိးသမီးေတြတန္းစီ၊အဲ႔ဒီေနာက္မွာကန္ေတာ့ပြဲ၊နတ္ပြဲရြက္တဲ႔သူေတြျပီးမွကြမ္းေတာင္ကိုင္ပန္းေတာင္ကိုင္နဲ႔ကာလသမီးပ်ဳိေတြတန္းစီ
ျပီးေနာက္ဆံုးမွာသပိတ္လြယ္တဲ႔ေမာင္ရင္ေလာင္းမိဘေတြလိုက္ပါတယ္။အဲ႔ဒီေနာက္မွာေတာ့ေမာင္ရင္ေလာင္းေတြတင္ထားတဲ႔လွည္း
ေတြတန္းစီျပီးလွည္းတန္းေနာက္ဆံုးမွာႏွဲဆရာနဲ႔ေမာင္းဆုိင္း၊ေျခာက္လံုးပတ္၊လင္းကြင္းသမားတုိ႔ပါတဲ႔လွည္းလိုက္ပါတယ္။တခ်ဳိ႕အလွဴ
မ်ားမွာေတာ့မင္းသမီးကိုနတ္ျပထြက္တဲ႔အခါလွည္းတစ္စီးေပၚတင္ျပီးအကခိုင္းပါတယ္။ဒါကလည္းပြဲငွားစဥ္ကတည္းကစာခ်ဳပ္ထဲမွာထည့္
မခ်ဳပ္ေသာ္လည္းပါးစပ္နဲ႔ေျပာထားခဲ႔ရင္ကေပးပါတယ္။အမ်ားစုနာမည္ရမင္းသမီးမ်ားကေတာ့ကေပးေလ့မရွိပါဘူး။ကခဲ႔ရင္လည္းသူတုိ႔
ပညာသင္ေခၚထားတဲ႔တပည့္မေလးေတြေလာက္ပဲကခိုင္းတာမ်ားပါတယ္။
ဒီပံုေလးကဂူဂယ္လ္မွာေတြ႔တာပါ..အလွဴနတ္ျပတဲ႔ပံုေလးပါ။
နတ္ျပထြက္္တဲ႔အခါအရင္ဆံုးရြာဦးေက်ာင္းကို၀င္ပါတယ္။ေမာင္ရင္ေလာင္းေတြဘုရားကန္ေတာ့၊ရွင္ေလာင္းထိန္းကရွင္ေလာင္းသြင္းျပီး
ရြာဦးေက်ာင္းဆရာေတာ္ထံမွငါးပါးသီလခံယူျပီးမွနတ္ျပဖို႔အတြက္ေညာင္ပင္သို႔မဟုတ္နတ္စင္နတ္ကြန္းရွိရာဆီကိုအားလံုးတန္းစီျပီး
သြားၾကပါတယ္။တခါတေလည္းနတ္အရင္ျပျပီးမွေက်ာင္းကို၀င္ပါတယ္။နတ္ျပတဲ႔ေနရာမွာေတာ့ပါလာတဲ႔ကန္ေတာ့ပြဲပန္းအိုးအေမႊးရည္
ခြက္၊ကြမ္းေတာင္ပန္းေတာင္ေတြကိုဖ်ာတစ္ခ်ပ္ေပၚမွာစုျပီးခ်ပါတယ္။ေမာင္ရင္ေလာင္းေတြကိုလည္းပလပ္စတစ္ေကာ္ေဇာသို႔မဟုတ္
သင္ျဖဴးဖ်ာေပၚမွာထိုင္ခိုင္းျပီးရွင္ေလာင္းထိန္းကႏွဲဆရာဒိုးသမားတုိ႔နဲ႔တြဲဖက္ျပီးနတ္ပင့္ပါတယ္။ဘယ္နတ္ကိုပင့္တာလဲဆုိတာေတာ့
တိတိက်က်မမွတ္မိပါဘူး။ရွင္ေလာင္းထိန္းကနတ္ပင့္ျပီးေမာင္ရင္ေလာင္းကိုနတ္ျပျပီးရင္ထမင္းခြံ႔၊အားလံုးျပီးေတာ့နတ္ဒိုးနဲ႔ျပန္ပို႔ေပးပါ
တယ္။က်ဳပ္တုိ႔ရြာဘက္ဆီမွာေတာ့ပုပၸားေတာင္ရွိရာဆီကိုမ်က္ႏွာမူျပီးနတ္ျပေလ႔ရွိပါတယ္။ပုပၸားေတာင္နားနီးေပမဲ႔နတ္စင္ရယ္လုိ႔
ၾကီးၾကီးမားမားမရွိပါဘူး။ရြာေျမာက္ဘက္နားမွာအရင္တုန္းကဆယ္တန္းေက်ာင္းသူတစ္ေယာက္ေဗဒင္အရနတ္စင္ေဆာက္ရမယ္ဆိုလို႔
ေဆာက္ထားတဲ႔ေလတုိင္စင္၀ါးကပ္မုိးပန္းအိုးေလးမ်ားတင္ထားတဲ႔နတ္စင္ေလးပဲရွိပါတယ္။
နတ္ျပျပီးျပန္ရင္ေတာ့အလွဴမ႑ပ္ဆီကုိအတန္းလိုက္ျပန္ၾကပါတယ္။ေက်းရြာသူကာလသမီးပ်ဳိတုိ႔အတြက္လည္းပြဲမစခင္ကတည္းက
ျပင္ဆင္ထားသမွ်အ၀တ္အစားအသစ္ကိုနတ္ျပထြက္တဲ႔အခ်ိန္မွာျပသခြင့္ရၾကတာမို႔အ၀တ္အစားအသစ္ရွိတဲ႔သူေတြကအလွဴနတ္ျပ
လိုက္ၾကပါတယ္။အလွဴမတုိင္ခင္ေတာ့ဘယ္သူကဘယ္အ၀တ္အစား၀ယ္တယ္ဆုိတာမေျပာၾကပါဘူး။ကိုယ့္ဘာသာသိုသိုသိပ္သိပ္နဲ႔
စီစဥ္ျပီးအလွဴေန႔ၾကမွထုတ္ၾကြားေလ့ရွိပါတယ္။နတ္ျပျပန္ေရာက္တဲ႔အခ်ိန္မွာတရားနာတာရွိသလို၊တခ်ဳိ႕လည္းညေနပိုင္းမွာမွတရား
နာတာရွိပါတယ္။ဘိသိတ္နဲဲ႔ေန႔ခင္းပိုင္းအျငိမ္႔ပါရင္ေတာ့မနက္ပိုင္းနတ္ျပျပန္မွာအလွဴေရစက္ခ်တရားနာယူေလ႔ရွိပါတယ္။အားလံုးျပီးဆံုး
ခ်ိန္မွာေတာ့ဆိုင္း၀ိုင္းကေနာက္ဆံုးအေနနဲ႔ေျဗာတီးျပီးအလွဴကိုသိမ္းေပးပါတယ္။
ဆိုင္း၀ိုင္းၾကီးလည္းတစစီျဖဳတ္သိမ္းျပီးခ်ိန္၊မျပန္ခင္မွာဆိုင္းအဖြဲ႔သားအားလံုးနဲ႔မင္းသမီးကိုေနာက္ဆံုးအလွဴကေနထမင္းေကၽြးလိုက္ပါ
ေသးတယ္။အရင္တုန္းကေတာ့ျမိဳ႕ကဆုိင္းငွားရင္ကားလမ္းေရာက္သည္အထိႏြားလွည္းနဲ႔သြားၾကိဳျပီးဆုိင္းေသတၱာေတြကိုရြာအထိသယ္
ယူရပါတယ္။မင္းသမီးဆုိရင္လည္းႏြားလွည္းနဲ႔သြားၾကိဳရပါတယ္။ဆုိင္းနဲ႔မင္းသမီးဆုိမင္းသမီးကိုၾကိဳခ်င္တဲ႔ကာလသားကမ်ားပါတယ္။
မကခင္ကတည္းကမင္းသမီးနဲ႔ခင္ထားေတာ့အျငိမ့္ကတဲ႔အခါသီးခ်င္းေတာင္းလုိ႔အဆင္ေျပတာေၾကာင့္ပါ။အခုေနာက္ပိုင္းေတာ့ရြာအထိ
ကားလမ္းေပါက္ထားေတာ့ဆုိင္းကားနဲ႔မင္းသမီးပါတစ္ခါတည္းအတူတူလိုက္လာလို႔အဆင္ေျပတာမုိ႔အၾကိဳအပို႔ဒုကၡကလြတ္သြားပါျပီ။
ဒီေလာက္ဆုိရင္ေတာ့က်ဳပ္သိသမွ်အညာအလွဴအေၾကာင္းကုန္သေလာက္ရွိပါျပီဗ်ာ။ဒီၾကားထဲမွာအင္တာနက္လိုင္းျပႆနာေပၚေနလို႔
ဒီအပိုင္းတင္ဖုိ႔ရာနည္းနည္းၾကာသြားတယ္။ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနရတယ္ဆုိရင္နားလည္ေပးပါဗ်ာ။အင္တာနက္လိုင္းခ်ိတ္ေပးတဲ႔ကုမၸဏီကိုသြား
ေျပာရတာလည္းေခ်ာင္းေပါက္မတတ္ပါပဲ။ဒါလည္းသိပ္မထူးပါဘူး။လာၾကည့္ေပးမယ္ေျပာလိုက္ေစာင့္လိုက္ေရာက္မလာလိုက္သြားေျပာ
လိုက္နဲ႔ေနာက္ေတာ့စိတ္တုိျပီးတျခားလိုင္းတခုကို၀ယ္လုိက္ပါတယ္။အေဟာင္းကိုမင္းတုိ႔ဆားဗစ္ေကာင္းလြန္းလုိ႔ပိတ္ေတာ့မယ္လို႔ပါ
ေျပာခဲ႔လိုက္တယ္။ၾကာေတာ့စိတ္မရွည္ႏိုင္ေတာ့လုိ႔မင္းတုိ႔ဆီလာရတာငါရွက္လာျပီလု႔ိ၊မင္းတုိ႔ဘက္ကဘာမွထူးျခားမလာေပမဲ႔ငါ့အမွာ
အခ်ိန္လည္းကုန္တယ္၊ေငြလည္းကုန္တယ္ဆုိျပီးခပ္မာမာခပ္ေအာ္ေအာ္နဲ႔ေျပာေတာ့မွSorrySrပဲရွိေသးတယ္။ လာၾကည့္မယ္ေတာ့ေျပာထားတာပဲဘယ္ေတာ့လဲဆိုတာမသိေသးဘူး။ျမန္မာျပည္မွာေတာင္ဒီေလာက္ခခယယလုပ္စရာမလိုဘူးထင္တာပဲ။
အားလံုပဲေရႊညာသားေလးတင္သမွ်ေလးေတြကိုဖတ္ရင္းအညာနဲ႔ပတ္သက္တဲ႔ဗဟုသုတေလးေတြအနည္းငယ္ရသြားတယ္ဆုိရင္ေရးရက်ဳိး
နပ္ပါတယ္ဗ်ာ။ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာက်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။သိခ်င္တာ၊မရွင္းတာေလးမ်ားရွိရင္လည္းေဆြးေႏြးအၾကံေပးႏိုင္ပါတယ္
ေရႊညာသားေလးသိသေလာက္အတတ္ႏိုင္ဆံုးၾကိဳးစားျပီးရွင္းျပေပးပါမယ္။
ေရႊညာသားေလးသိသေလာက္အတတ္ႏိုင္ဆံုးၾကိဳးစားျပီးရွင္းျပေပးပါမယ္။
အားေပးမႈကိုေက်းဇူးတင္လ်က္
ေရႊညာသားေလး
0 comments:
Post a Comment