ရွှေညာသား: တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ ရြာကအေမ့အိမ္

လူမေနတဲ့အိမ္ကေလး ေရပိုက္ကအိမ္အထိသြယ္ထားေတာ့အခုေရခ်ဳိးဆိပ္ျဖစ္ေနတယ္လို႔ေျပာပါတယ္

ဒီေန႔ရြာမွာေရာက္ေနတဲ့ညီငယ္က Messenger ကေန က်ေနာ္တုိ႔အိမ္ပံုေလးေတြရိုက္ျပီးပို႔ေပးတယ္။
အရင္ကေတာ့အေဖ့ဘက္ကႏွမဝမ္းကြဲရြာမွာေက်ာင္းဆရာမလုပ္ေနတဲ့တစ္ေယာက္သူတုိ႔မိသားစုေနၾကတယ္။
အခုေတာ့သူတို႔မိဘေတြအိမ္ဝိုင္းထဲမွာအိမ္ေဆာက္ေနၾကလို႔က်ေနာ္တို႔အိမ္မွာမေနေတာ့ဘူးဆုိတာသိရတယ္။
အိမ္မွာသူတုိ႔ေနတုန္းကေတာ့စိုစိုျပည္ျပည္နဲ႔ေပါ့။အခုေတာ့လူမေနတဲ့အိမ္ကေလးကေျခာက္ကပ္ကပ္နဲ႔ပံုထဲမွာ
ျမင္ရတာစိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတယ္။

ဒီအိမ္ကိုေဆာက္ခါစတုန္းကက်ေနာ္တို႔မိသားစုသိပ္ျပီးေျပေျပလည္လည္မဟုတ္ပါဘူး။က်ေနာ္လည္းေက်ာင္း
တက္ေနတုန္း၊ညီငယ္ေတြလည္းပညာသင္တုန္းၾကားကေနအစ္ကိုၾကီးရဲ႕လစာေလးနဲ႔စုေဆာင္းျပီးေတာ့အၾကမ္း
ဖ်င္းတုိင္ေထာင္သြပ္မိုးေဆာက္ထားတာ။အကာနဲ႔အခင္းကိုေတာ့တျဖည္းျဖည္းခ်င္းမွပဲျဖည့္ယူၾကတာေပါ့ဆုိျပီး
အိမ္ေဟာင္းကထရံေကာင္းတာတခ်ဳိ႔ရယ္၊ေစ်းေပါ့တဲ့ဝါးထရံေလးေတြဝယ္ျပီးေလလံုယံုေလးပဲကာရံျပီးေနခဲ့ၾက
တာ။အိမ္ေဆာက္ျပီးေတာ့လည္းအကာနဲ႔အခင္းဘက္ကိုေတာ္တာ္နဲ႔မလွည့္ျဖစ္ပါဘူး။ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ဆုိေတာ့
ရသမွ်စားေရးနဲ႔ေက်ာင္းသားပညာေရးထဲကိုပဲစီးဝင္သြားတာမ်ားတယ္။အဲ့ဒီလိုနဲ႔အေမလည္းမိုးျဗဲကိုေစ်းေရာင္း
သြားလိုက္ရြာျပန္လာလိုက္နဲ႔ကူးခ်ည္သန္းခ်ည္လုပ္ေနရတာမ်ားေတာ့ေနာက္ဆံုးမိုးျဗဲမွာပဲဆုိင္ခန္းငွားျပီး
ေစ်းေရာင္းဖို႔ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။ဒါနဲ႔အေဖအေမရယ္အငယ္ဆံုးညီနဲ႔ညီမေလးရယ္ကမိုးျဗဲမွာပဲအေျခခ်ေနၾက
ေတာ့ရြာကအိမ္ေလးကိုတံခါးပိတ္ျပီးထားခဲ့တာ။ေနာက္ဆံုးအေဖ့ညီမဝမ္းကြဲေက်ာင္းဆရာမမိသားစုကအိမ္မွာ
ခဏေနခြင့္ျပဳထားတာအခုသူတို႔လည္းအိမ္အသစ္ေဆာက္ျပီးေတာ့က်ေနာ္တုိ႔အိမ္ကတံခါးျပန္ပိတ္ရျပန္ျပီးေပါ့

မိတၳီလာမွာေက်ာင္းတက္တုန္းက ေက်ာင္းပိတ္လို႔ရြာျပန္ရင္ အပင္ေတြသယ္ျပီးစိုက္တာ

အခုဒီပံုထဲက ဗာဒံပင္က အညာသားစိုက္ထားတာ ဒီတစ္ပင္ပဲက်န္ေတာ့တယ္ ထင္တာပဲ။

အေဖနဲ႔အေမကလည္းဟိုမွာေစ်းေရာင္းရတာကရြာမွာေတာင္သူလုပ္တာထက္အဆင္ေျပေတာ့ရြာကိုျပန္ေနဖို႔
အခုထိစကားမစပါဘူး။က်ေနာ့္သေဘာကေတာ့ရြာမွာပဲအဖိုးအဖြားေဆြမ်ဳိးေတြနဲ႔သိုက္သိုက္ဝန္းဝန္းျပန္ျပီးေန
ေစခ်င္တာေပါ့။အသက္ေတြလည္းၾကီးျပီဆုိေတာ့ကိုယ့္ရြာမွာကိုယ့္ေဆြမ်ဳိးမိဘေတြနားေနရေတာ့စိတ္ခ်မ္းသာ
မွာေပါ့။ညီငယ္ပို႔ေပးတဲ့အိမ္ပံုေတြၾကည့္ျပီးညီအစ္ကိုတစ္ေတြစုဖြဲ႔ထားတဲ့Group Chat မွာအေဖနဲ႔အေမရဲ႕
ေရွ႕ေရးကိုေဆြးေႏြးျဖစ္ၾကတယ္။အားလံုးကေတာ့ရြာမွာျပန္ေနေစခ်င္တဲ့ဆႏၵရွိၾကတယ္။ဒါေပမဲ့အေဖနဲ႔အေမကို
ေတာ့မေျပာၾကရေသးဘူး။အေမကေတာ့အရင္တုန္းကရြာမွာေနရတာေရခက္ခဲလို႔ဆိုျပီးအျမဲညည္းတယ္။
အခုေတာ့ေရလည္းအိမ္အထိပိုက္နဲ႔သြယ္ထားေတာ့ေခ်ာင္းထဲကိုသြားစရာမလိုေတာ့ပါဘူး။မီးရဖို႔လည္းၾကိဳးစား
ေနျပီဆုိေတာ့ေရမီးအဆင္ေျပသြားရင္အရင္ထက္ေတာ္ေတာ္ေလးေကာင္းသြားပါျပီ။

တစ္ခ်ိန္ကစိုစိုေျပေျပနဲ႔မိသားစုစည္းစည္းလံုးလံုးေနခဲ့တဲ့ေနရာေလး၊ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဘဝစခဲ့တဲ့ေနရာေလးမို႔
သေယာဇဥ္ရွိတယ္။အေဖနဲ႔အေမလည္းစားဝတ္ေနေရးအတြက္သာတစ္နယ္တစ္ေက်းမွာေနရေပမဲ့သူတုိ႔
မိဘေဆြမ်ဳိးေတြရွိရာမွာေနရတာကိုပိုျပီးခံုမင္ၾကမွာပါပဲ။အခုအခ်ိန္မွာအျဖစ္ခ်င္ဆံုးဆႏၵကိုေျပာရမယ္ဆုိရင္
အေဖနဲ႔အေမကိုေစ်းေရာင္းတာနားခိုင္းျပီးရြာမွာေအးေအးေဆးေဆးနဲ႔ေနထိုင္ေစခ်င္တာပါပဲ။ဒီဆႏၵေလးျပည့္
ဖို႔လည္းၾကိဳးစားေနပါတယ္။မၾကာခင္မွာဆႏၵျပည့္ေတာ့မယ္လို႔လည္းယံုၾကည္ပါတယ္။က်ေနာ့္ဆႏၵျပည့္တဲ့
တေန႔မၾကာေတာ့တဲ့အခ်ိန္မွာက်ေနာ္တုိ႔မိသားစုရဲ႕ကြန္းခိုရာေႏြးေထြးတဲ့ရိပ္ျမံဳေလးျပန္လည္စိုေျပလန္းဆန္း
လာေတာ့မွာပါ။အိမ္ပံုေလးေတြၾကည့္ျပီးခံစားရလို႔အမွတ္တရအေနနဲ႔ဒီပို႔စ္ေလးကိုေရးလိုက္တာပါ။အေမ့အိမ္
နဲ႔အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ခြဲခြာေနရတဲ့ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ားအားလံုးေႏြးေထြးလံုးျခံဳတဲ့အေမ့အိမ္ကို
အျမန္ဆံုးျပန္ႏိုင္ၾကပါေစလို႔ဆႏၵျပဳပါတယ္ဗ်ာ။

အားလံုးကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာက်န္းမာခ်မ္းသာျပီးေကာင္းက်ဳိးလိုရာဆႏၵေတြျပည့္ဝၾကပါေစ။လာေရာက္လည္ပတ္
ၾကတဲ့အတြက္လည္းေက်းဇူးအထူးတင္ပါတယ္။

အားေပးမႈကိုေလးစားလ်က္

ေရႊညာသား

ခွန်အားရှိသောစာ

အခက်အခဲတွေ ဘယ်လောက်ပဲကြီးမားပါစေ သင်အရှုံးမပေးမချင်း ရှုံးနိမ့်သူမဟုတ်သေးပါဘူး။ စိတ်ဓာတ်ကျတာဟာ ရှုံးနိမ့်ခြင်းကို ဒူးထောက်လိုက်ခြင်းပဲ။ မိမိဘာဖြစ်ချင်နေသလဲ စိတ်ကူးအမြော်အမြင်ထားရှိပါ သတ္တိရှိပါ မိမိ၏စိတ်ကူးနှင့်ပတ်သက်၍ မည်သူကမျှ အဝေဖန်မခံပါနှင့် လုပ်စရာရှိသည်ကို ဆက်လုပ်သွားပါ။ ပြိုင်ပွဲတိုင်းတွင် အောင်နိုင်မှုများရှိသကဲ့သို့ ရှုံးနိမ့်မှုများလည်းရှိတတ်သည်။ ရှုံးနိမ့်မှုများအတွက် မျက်နှာပျက်စရာမဟုတ်ပေ သို့ရာတွင် သင့်အနေဖြင့် လုပ်မိခဲ့သောအမှားကို နှစ်ကြိမ်ထပ်၍မလုပ်မိပါစေနှင့်။

ထိပ်ဆုံးသို့