အေမ့အိမ္အလြမ္းေျပခ်ဥ္ေပါင္ဟင္း
ငါးပိရည္၊လဘက္၊ပဲေၾကာ္၊မုန္႔ဟင္းခါးဖတ္၊ငရုတ္သီးစိမ္း၊ပုန္းရည္ၾကီးနဲ႔ငရုတ္သီးအၾကမ္းမႈန္႔၀ယ္ခဲ႔တယ္။
ခ်ဥ္ေပါင္ရြက္ကိုေတာ့အတမ္းတဆံုးေပါ့။မစားရတာႏွစ္ႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ရွိသြားျပီဆုိေတာ့ျမန္မာဆုိင္မွာ
စျပီးျမင္လုိက္ကတည္းကပိုစားခ်င္သြားတာ။ဒါနဲ႔ခ်ဥ္ေပါင္ရြက္ကိုေစ်းၾကီးေသာ္လည္းမ်က္စိမွိတ္ျပီး၀ယ္
ခဲ႔ပါတယ္း
အရင္ေန႔ေတြကေတာ့အိပ္ယာထတာနဲ႔ကိုယ္လက္သန္႔စင္ျပီးထမင္းခ်က္၊ဆူလြယ္က်က္လြယ္တာေလးေတြ
ျမန္ျမန္ခ်က္ျပီးဘုရားဆြမ္းကပ္၊ဘုရားရွိခိုး၊နံနက္စာစားျပီးေက်ာင္းကိုေျပး။အခ်ိန္ယူတဲ႔ဟင္းေတြကိုညေန
ေက်ာင္းကျပန္မွပဲေအးေအးေဆးေဆးခ်က္စားျဖစ္တယ္။ဂ်ပန္ေတြလည္းအခ်ိန္ေလးစားၾကပါတယ္။ဒါေပမဲ႔
ကုိယ္ကေရာက္ခါစဆုိေတာ့ေနာက္က်တယ္ဆုိတာမျဖစ္ရေအာင္၀ီရိယေလးထားျပီးေက်ာင္းကိုအေစာေရာက္
ေအာင္သြားတယ္။ဂ်ပန္ဆရာထက္Labကိုေစာေရာက္ေနလို႔ပထမဆံုးေန႔ကနာရီ၀က္ေလာက္ေစာင့္ေနရ
ေသးတယ္။Labခန္းေသာ့ကိုေပးမထားေတာ့အထဲကို၀င္လုိ႔မရဘူးေပါ့။ဆရာေရာက္လာေတာ့မွသူေသာ့မေပး
လိုက္ရတာခြင့္လြတ္ပါဆုိျပီးေသာ့တစ္ေခ်ာင္းခ်က္ခ်င္းေပးတယ္။ေက်ာင္းဖြင့္ရက္ဆုိရင္ေတာ့ေန႔တုိင္းအေစာ
ေရာက္ျဖစ္ပါတယ္။ရုရွားမွာတုန္းကလည္းအေဆာင္နဲ႔ေက်ာင္းနဲ႔ေလးဆယ့္ငါးမိနစ္ရထားစီးရတာကို၀ီရိယ
ေကာင္းျပီးေက်ာင္းကိုအျမဲတမ္းနာရီ၀က္ေစာေရာက္ေနလို႔ဆရာမကအိပ္ေရာအိပ္ရဲ႕လားလို႔ေမးပါတယ္။
ကိုယ္ကအျမဲတမ္းအဲ႔လိုေရာက္ေနေပမဲ႔က်န္တဲ႔သူေတြကကုိယ့္နဲ႔ေျပာင္းျပန္ဆယ္မိနစ္၊ဆယ့္ငါးမိနစ္ေနာက္
က်ျပီးမွေရာက္ေတာ့ေနတဲ႔ေနရာခ်င္းအတူတူဘာလို႔ေနာက္က်ရတာလဲဆုိျပီးဆရာမကေမးပါတယ္။က်ေနာ္
နဲ႔ယွဥ္ျပီးအျမဲတမ္းသူတုိ႔ကိုအေမးခံရေတာ့သိပ္ေတာ့မၾကည္ၾကဘူးေပါ့။ဒါေပမဲ႔ကိုယ့္၀ီရိယနဲ႔ကိုယ္ပဲေလ
ဘယ္တတ္ႏိုင္မလဲဗ်ာ။မွတ္မိေသးတယ္ေျမေအာက္ဘူတာရံုမွာဗုံးေပါက္တုန္းကက်ေနာ္ေက်ာင္းသြားတဲ႔
လိုင္းေပၚမွာျဖစ္တာ၊ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ဗံုးေပါက္တဲ႔အခ်ိန္မွာေက်ာင္းကိုေရာက္ေနျပီ၊တကယ္လုိ႔သာေနာက္
က်ေနရင္ကိုယ္ပါဗံုးေပါက္တဲ႔အထဲပါသြားမလားဘဲ။အဲ႔ဒီတုန္းကရံုးသြားေက်ာင္းသြားခ်ိန္ဆုိေတာ့ေက်ာင္း
သားေက်ာင္းသူေတြလည္းေသသြားၾကေသးတယ္။စာသင္ခန္းထဲမွာဆရာမအလာကိုေစာင့္ေနရင္းဆရာမ
ေရာက္လာေတာ့မ်က္ႏွာသိပ္မေကာင္းလို႔ဘာျဖစ္တာလဲေမးမွေျမေအာက္ဘူတာရံုထဲမွာဗုံးကြဲတာ မင္းမသိဘူးလားတဲ႔။မင္းလာတဲ႔ရထားလိုင္းမွာျဖစ္တာမို႔ငါေတာင္စိတ္ပူေနေသးတယ္ဆုိျပီးဆရာမက
ေျပာေသးတယ္။ကိုယ္လာတဲ႔အခ်ိန္မွာေအးေအးေဆးေဆးပဲဆုိေတာ့ဘာမွမသိလိုက္ပါဘူး။
အဲ့ဒီကတည္းကအက်င့္တခုလိုျဖစ္ေနတာဘာပဲလုပ္လုပ္သတ္မွတ္ထားတဲ႔အခ်ိန္ကိုေတာ့ေနာက္မက်ေအာင္
အျမဲဂရုစိုက္တယ္။ထားပါေတာ့ဘယ္ေတြေရာက္ကုန္လဲမသိေတာ့ဘူး:)ရည္ရြယ္တာကေတာ့ဒီေန႔ေက်ာင္း
မသြားလို႔ ခ်ဥ္ေပါင္ဟင္းခ်က္စားျဖစ္တယ္ဆုိလုိခ်င္တာပါ။ေျခဆင္းတာမ်ားတယ္:)
ေနာက္တစ္မ်ဳိးကေတာ့ၾကက္သားနဲ႔ခရမ္းသီးႏွပ္ခ်က္ေလးခ်က္ပါတယ္။ပဲပုတ္ေစ့ေၾကာ္ကအရင္ရက္ကခ်က္
တာ၊မိႈနဲ႔မုန္႔ညွင္းကလည္းအရင္ေန႔ကပါပဲ၊ပဲျပားနဲ႔ပဲပင္ေပါက္ကတေန႔ညေနတုန္းကထမင္းက်န္တာနည္းလို႔
ေၾကာ္စားတာ။ရွိတဲ႔ပံုေတြတစ္စုတည္းတင္လိုက္ပါတယ္။တစ္ေန႔တည္းခ်က္စားတာမဟုတ္ဘူးဆုိတာေတာ့
ေျပာပါရေစေနာ္..ေတာ္ၾကာအညာသားအစားၾကီးတယ္ထင္မွာစိုးလို႔....:)
ၾကက္သားခရမ္းသီးႏွပ္
ဂ်ပန္ပဲပုတ္ေမႊးေမႊးေလး :)
ဂ်ပန္ပဲပုတ္ေစ့ကိုဗမာစတုိင္ေၾကာ္ထားတာပါ :) ငရုတ္သီးစိမ္းနဲ႔ နံနံပင္အုပ္ထားတယ္
ညေနစာေခါက္ဆြဲေၾကာ္ :)
ေခါက္ဆြဲေၾကာ္နဲ႔တြဲစားဖုိ႔ၾကက္သြန္နီကိုပါးပါးလွီးျပီးငရုတ္သီးေဆာ့၊ငရုတ္သီးစိမ္းနဲ႔နံနံပင္အေရာ
သက္သတ္လြတ္ေန႔ကပဲျပားနဲ႔ပဲပင္ေပါက္ေၾကာ္ :)
ေနာက္တစ္ေန႔ မိႈနဲ႔မုန္႔ညွင္းေၾကာ္တာ :)
လည္း၀ါသနာပါေနေတာ့ခ်က္ရမွာပ်င္းတယ္ဆုိရင္ေတာင္စားခါနီရင္အရြက္ေၾကာ္ေလးေလာက္ေတာ့ျမန္ျမန္
ဆန္ဆန္ေၾကာ္ျဖစ္ပါတယ္။Labလည္းမစေသးလို႔ပါ။ပစၥည္းမွာထားတာမရေသးလို႔ရတာနဲ႔မနားတမ္းလုပ္ရ
ေတာ့မွာဆုိေတာ့နည္းနည္းေခ်ာင္တုန္ေလးစားခ်င္တာေလးေတြခ်က္စားထားမွေနာက္ဆိုဒီလိုခ်က္ႏိုင္ေတာ့
မွာမဟုတ္ဘူး...။
လာလည္ၾကတဲ႔ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ားအားလံုးကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္။အားလံုးကုိယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာက်န္းမာ
ခ်မ္းသာျပီးေကာင္းက်ဳိးလိုရာဆႏၵေတြျပည့္၀ၾကပါေစ...:)
ေလးစားမႈျဖင့္
ေရႊညာသားေလး
3 comments:
အုုိး..ဟင္းေတြကစံုုျပီးစားခ်င္စရာေကာင္းလုုိက္တာ။ ပဲပုုတ္ခ်က္ကလည္းစားခ်င္စရာ။ က်မလည္းအဲဒီပဲပုုတ္ခဏခဏခ်က္စားျဖစ္တယ္။
အေမ့ေခြ်းမေတာ့ကံေကာင္းမွာဘဲ။ ဟီး..ဟီး
ဖ မွာ ခ်ဥ္ေပါင္မရဘူးဆုုိလိုု ့အံ့ၾသေနတာ။ သူတိုု ့ေတြစားသလားလိုု ့။
စိတ္တုုိင္းက်စားေနရလိုု ့၀မ္းသာေပ်ာ္ရႊင္မိပါတယ္။
ေနရတာလည္းႏွစ္ျခိဳက္စရာမိုု ့အေတာ္စိတ္ခ်မ္းသာေနမယ္ထင္ပါတယ္။
ေက်ာင္းစာေတြလည္းအဆင္ေျပပါေစလိုု ့...
အိုုင္အိုုရာ
စံုေနတာပဲ..........။ စားခ်င္စရာ....။ ဟုတ္ပါ႔ မအိုင္အိုရာေျပာသလို...အေမ႔ေခြ်းမ ေတာ္ေတာ္ကံေကာင္းမွာပဲ ;P
အခုကအေမ့ေခၽြးမမရွိေသးလို႔ပါ...ေခၽြးမရွိရင္ကိုယ္တုိင္မခ်က္ေတာ့ဘူးေလ အစ္မအိုင္အိုရာ
သူ႔ကိုပဲခ်က္ခိုင္းျပီးအကဲျဖတ္ေပးမွာေပါ့...:)
ဖ ဦးထုပ္မွာေနခဲ႔တဲ႔ကာလအတြင္းခ်ဥ္ေပါင္မေတြ႔မိဘူးအစ္မေရ..တျခားအသီးအရြက္ေတြ
ကေတာ့ျမန္မာနဲ႔မျခားပါဘူး..အားလံုးနီးပါရတယ္...
ကုလားေအာ္သီးကို..အသီးမစားဘဲ..အရြက္ပဲစားၾကတယ္...
ဖ မွာနဲ႔စာရင္ေတာ့အားလံုးေအးေအးေဆးေဆးပါပဲ..စိတ္ဖိစီးမႈလည္းေလ်ာ့သြားတယ္
မဆုျမတ္မိုးေရ...အေမ့ေခၽြးမက ေလာေလာဆယ္ရွာေနတုန္းပဲ :) မီးဖိုေခ်ာင္နဲ႔အိမ္မႈကိစၥ
ႏိုင္နင္းျပီးျမန္မာယဥ္ေက်းမႈ႕ကိုျမတ္ႏိုးတဲ႔သူမ်ဳိးေပါ့...:)
Post a Comment