အခုတစ္ေလာအတမ္းတဆံုးအညာအစားအစာတစ္ခုကိုေျပာရရင္တမာရြက္ျပဳတ္ကနံပတ္တစ္ေနရာကေျပာ
ရပါလိမ့္မည္ဗ်။ဘယ္လုိလဲမသိဘူးတမာရြက္ျပဳတ္ကိုအရမ္းစားခ်င္စိတ္ျဖစ္ေနမိတယ္။အညာမွာကေႏြဦးေပါက္
ရာသီဆုိရင္တမာရြက္ေတြလိႈင္လိႈင္ေပါတာမုိ႔ဒီအခ်ိန္ဆုိရင္တမာရြက္ေတြခူးလို႔ရေနျပီေပါ့။ဒီႏိုင္ငံမွာလည္း
တမာပင္ေတြေတာ့ေတြ႔ပါရဲ႕ကိုယ္နဲ႔နီးတဲ႔ေနရာမဟုတ္ေတာ့အရြက္ႏုျမင္ရေပမဲ႔ခူးလုိ႔မရဘူးဗ်။ဒီမွာအမ်ားဆံုး
ေတြ႔ရတဲ႔တမာရြက္ကေတာ့အညာမွာကုလားတမာလို႔ေခၚတဲ႔အမ်ဳိးအစားျဖစ္ပါတယ္။ဒါကေတာ့
အညာေဒသအေခၚအေ၀ၚသာလွ်င္ျဖစ္ပါတယ္။ရုကၡေဗဒသမားေတြကပိုျပီးတိတိက်က်သိႏိုင္ပါလိမ့္မည္။
အညာမွာေတာ့ကုလားတမာနဲ႔စားတမာဆုိျပီးေတာ့ႏွစ္မ်ဳိးရွိတယ္။ကုလားတမာလို႔ေခၚတဲ႔တမာမ်ဳိးကပင္စည္
အေပြးသိပ္ျပီးမထူဘဲအရြက္အရြယ္အစားလည္းေသးပါတယ္။အထူးသျဖင့္လူနဲ႔နီးတဲ႔ေနရာေတြမွာေပါက္တယ္။
အညာမွာေတာ့ရြာထဲမွာအပင္ၾကီးေတြအေနနဲ႔ရွိတတ္တယ္။စားတမာလုိ႔ေခၚတဲ႔အပင္ကေတာ့အမ်ားအားျဖင့္
ေတာထဲမွာပဲေပါက္တာမ်ားတယ္။ပင္စည္ကအေခါက္ေတြထူျပီးၾကမ္းပါတယ္။အရြက္ကလည္းကုလားတမာ
ထက္ပိုၾကီးျပီးေတာ့အသီးလည္းၾကီးပါတယ္။စားတမာရြက္ႏုေတြထြက္ခ်ိန္ဆုိျမင္ရတာနဲ႔ခူးခ်င္စရာ
သိပ္ေကာင္းပါတယ္။အပင္ကိုင္းဖ်ားေတြမွာအဆုပ္လုိက္ႏုေနတဲ႔တမာရြက္ႏုေတြျမင္ရင္ခူးခ်င္လုိ႔
လက္ကိုရြေနတာပဲ။တမာရြက္ကႏုျပီဆုိရင္အမ်ားအားျဖင့္အဖူးေတြပါတစ္ခါတည္းထြက္ပါတယ္။
အရြက္ႏုၾကားမွာအဖူးေလးေတြပါေရာလ်က္ႏုလာျပီးအရြက္ေတြရင့္တာနဲ႔အဖူးေလးေတြကလည္း
အပြင့္ပြင့္ပါတယ္။ေရႊညာသားေလးတို႔ဆီမွာေတာ့တမာေပါေတာ့အဲ႔လိုအဖူးေလးေတြမ်ားတဲ႔
အပင္ကိုေရြးျပီးခူးၾကပါတယ္။
တမာပန္းရန႔ံမွာေတာ့ကုလားတမာကအနည္းငယ္ပိုေမႊးသလိုခံစားရပါတယ္။ရြာထဲမွာကုလားတမာပင္ေတြ
ရွိေတာ့ေႏြရာသီေရာက္ရင္ေႏြေလပူနဲ႔အတူတမာပန္းရနံ႔သင္းသင္းကိုရႈရိႈက္ရတတ္ပါတယ္။တမာရြက္ကို
အမ်ားအားျဖင့္အတုိ႔အျမဳပ္အျဖစ္နဲ႔စားၾကတာမ်ားပါတယ္။တမာရြက္ျပဳတ္ကိုသုပ္စားမယ္ဆုိလည္း
ခါးသက္သက္နဲ႔စားရတာတစ္မ်ဳိးေကာင္းပါတယ္။အညာမွာဆုိရင္ေတာ့တမာရြက္ႏုေပၚခါစဆုိရင္
ေစ်းေကာင္းရပါတယ္။တမာပင္တုိင္းအရြက္ႏုမထြက္ခင္ေရအစိုဓာတ္ရတဲ႔ေခ်ာင္းေဘး၊ရိုးေဘးက
တမာပင္ေတြကအေစာႏုတတ္တာမုိ႔ေႏြေပါက္လုိ႔သစ္ရြက္ေတြေၾကြရင္အဲ႔ဒီေခ်ာင္းေဘးကတမာပင္ေတြ
လည္းအေစာႏုပါတယ္။ဒီအေၾကာင္းသိတဲ႔သူေတြကဦးဦးဖ်ားဖ်ားတမာရြက္ႏုေလးေတြကိုခူးျပီးျပဳတ္၍ျမိဳ႕
ေပၚကိုတက္ေရာင္းၾကပါတယ္။အေစာဆံုးေပၚတဲ႔တမာရြက္ဆုိရင္ေတာ့ေစ်းထဲမွာအစည္းအေနနဲ႔ေတြ႔မွာ
မဟုတ္ပါဘူး။တမာရြက္ေလးေတြကငယ္ေသးေတာ့အစည္းစည္းလို႔မရေသးလို႔ပါ။
တမာရြက္ေတြလိႈင္လိႈင္ေပါလာရင္ေတာ့သံုးကိုင္းေလးကိုင္းစသျဖင့္အစည္းေလးေတြစည္းျပီးျပဳတ္ပါတယ္။
ျပီးရင္ျမိဳ႕ေပၚကိုတက္ေရာင္းၾကပါတယ္။ေရႊညာသားေလးတုိ႔ရြာဘက္ကပုပၸားေတာင္နဲ႔နီးတာေၾကာင့္အပင္မ်ဳိး
စံုရွိပါတယ္။တမာပင္ေတြဆုိရင္လည္းေတာထဲမွာေပါေပါမ်ားမ်ားေတြ႔ရတယ္။ဒါေၾကာင့္ေႏြရာသီ
တမာရြက္ေတြႏုခ်ိန္ဆုိတျခားရြာေတြကတမာရြက္ခူးသူေတြလာၾကတယ္။ထမင္းထုပ္နဲ႔ကိုလာျပီးခူးၾက
သူေတြလည္းရွိတယ္။တမာရြက္ခူးမယ္ဆုိရင္ေတာ့အနည္းဆံုးသစ္ပင္တက္ေတာ့ကၽြမ္းက်င္ရပါလိမ့္မယ္။
အပင္ငယ္ရွိေပမဲ႔အနည္းဆံုးလူတစ္ရပ္ေက်ာ္ေက်ာ္ရွိတာမုိ႔တက္ျပီးခူးမွသာလွ်င္အဆင္ေျပပါတယ္။
အညာသူအညာသားအမ်ားစုကေတာ့သစ္ပင္တက္ကၽြမ္းက်င္ၾကပါတယ္။တမာပင္၊မန္က်ည္းပင္၊ေဂြးပင္၊
သရက္ပင္စတဲ႔အပင္ေတြကိုတက္ျပီးခူးၾကဆြတ္ၾကရတာဆုိေတာ့လူတုိင္းနီးပါးသစ္ပင္တက္တတ္ၾကတယ္။
တမာရြက္ခူးရာမွာလြယ္အိတ္တစ္လံုးနဲ႔ေနာက္ထပ္လိုတာတခုကခ်ိတ္(ဂ်ိတ္)လို႔ေခၚတဲ႔အရာပါ။
ျမင္လြယ္ေအာင္ေျပာရရင္ေတာ့၀ါးလံုးရွည္ရွည္ကုိထိပ္မွာထက္ျခမ္းခြဲျပီးအျခားသစ္သားတစ္ခုနဲ႔ညွပ္ထား
တာမ်ဳိးပါ။အညာမွာေခၚတဲ႔ဂ်ိတ္ဆုိတာကလည္း၀ါးပင္ကရတဲ႔ပစၥည္းပါပဲ။၀ါးပင္ကိုအရင္းနားအထိတူးရင္ေဘး
မွာထြက္ေနတဲ႔အတက္ေလးေတြထဲကအသန္မာဆံုးအတက္တခုကိုခ်ိန္ျပီးက်န္တာေတြကိုဓားနဲ႔ဖဲ႔ျပီးရလာတဲ႔
၀ါးပင္ပါ။၀ါးပင္ရင္းမွာဂ်ိတ္အျဖစ္သံုးလို႔ရမည့္အတက္ေလးပါတဲ႔၀ါးေပါ့ဗ်ာ။အနည္းဆံုးတလံေက်ာ္ေက်ာ္
ေလာက္အရွည္ရွိျပီးလံုးပတ္သိပ္မၾကီးတဲ႔ေတာထဲက၀ါးပင္ကိုသံုးၾကပါတယ္။ေတာထဲက၀ါးရံုပင္တုိင္း
မွာအလြယ္တကူလုပ္ယူလု႔ိရပါတယ္။
အဲ႔ဒီဂ်ိတ္ကအသီးခူးရာမွာလည္းအလြန္အသံုး၀င္ပါတယ္။ဒါေၾကာင့္အိမ္တိုင္းလိုလိုမွာရွိတတ္ၾကတယ္။
မန္က်ည္းသီးဆြတ္ခ်င္ရင္လည္းဂ်ိတ္နဲ႔ဆြဲျပီးဆြတ္လုိ႔ရသလို၊တျခားအသီးအရြက္ခူးခ်င္လွ်င္လည္းအသံုးျပဳႏိုင္
ပါတယ္။တမာရြက္ခူးရာမွာလည္းတမာပင္ေပၚကိုတက္ရင္အဲ႔ဒီဂ်ိတ္ကမပါမျဖစ္ပါရပါတယ္။မဟုတ္ရင္ေတာ့
တမာရြက္ခူးလို႔မလြယ္ပါဘူး။တမာပင္ေပၚေရာက္ရင္လူကခြင္ေကာင္းတဲ႔တမာကိုင္းေပၚမွာစိတ္ခ်ရေအာင္
ထိုင္ျပီးမိမိနဲ႔နီးစပ္ရာကိုင္းကိုဂ်ိတ္နဲ႔ဆြဲယူျပီးလက္တဖက္ကတမာရြက္ႏုေလးေတြကိုခ်ဳိးယူရပါတယ္။ရလာတဲ႔
တမာရြက္ကိုလြယ္အိတ္ထဲမွာထည့္ရပါတယ္။တမာရြက္ခ်ဳိးယူရာမွာလည္းတမာကိုင္းေလးပါလက္တဆစ္
စာေလာက္ပါေအာင္ခ်ဳိးရပါတယ္။ဒါမွသာအစည္းစည္းတဲ႔အခါအဆင္ေျပပါတယ္။
တခ်ဳိ႕တစ္ခါစားသမားမ်ဳိးေတြက်ေတာ့လည္းဂ်ိတ္အစားဓားကိုသံုးျပီးတမာကိုင္းေတြကိုခ်ဳိင္ခ်ပါတယ္။
အဲ႔ဒီလိုလုပ္ေတာ့ေနာက္ႏွစ္မွာဒီတမာပင္ကေနအရြက္ခူးလို႔မရေတာ့ဘူးေပါ့။တခ်ဳိ႕ကိုယ္က်ဳိးရွာသမား
အမ်ားစုကအဲ႔လိုလုပ္ၾကတယ္။သူတုိ႔အတြက္သာၾကည့္ျပီးေတာ့သူတပါးအတြက္လံုး၀ထည့္မစဥ္းစားၾကတဲ႔
သူမ်ဳိးေတြေပါ့။တမာရြက္ႏုခ်ိန္ဆုိရင္ေတာ့တမာရြက္ခူးေရာင္းျပီးတဖက္တလမ္းကေနငါးပိဖိုးဆားဖုိးရွာလို႔ ရပါတယ္။တမာရြက္စစႏုခ်င္းဆုိေစ်းေကာင္းရတာမုိ႔လူတုိင္းကတမာရြက္စႏုျပီဆုိေတာထဲကိုထြက္ျပီး
တမာရြက္ရွာၾကပါတယ္။
စားခ်င္တာကေတာ့တမာရြက္ျပဳတ္၊ေရးမိတာကတမာပင္နဲ႔တမာရြက္ခူးတဲ႔အေၾကာင္း၊ဗဟုသုတေလးေတြ
သိသေလာက္မွ်ေ၀ခ်င္တာနဲ႔ေရးရင္းေရးရင္းဒီေလာက္ျဖစ္သြားတာပါ။ေနာက္ေန႔မွပဲတမာရြက္ျပဳတ္တာနဲ႔
တမာရြက္ျပဳတ္စားေသာက္တာေလးေတြဆက္ေရးေတာ့မယ္ဗ်ာ။ဒီပို႔စ္ကိုဖတ္ျပီးအနည္းငယ္မွ်ေသာ
ဗဟုသုတေလးမ်ားရင္ထဲေရာက္သြားရင္ေက်နပ္ပါတယ္။
ရပါလိမ့္မည္ဗ်။ဘယ္လုိလဲမသိဘူးတမာရြက္ျပဳတ္ကိုအရမ္းစားခ်င္စိတ္ျဖစ္ေနမိတယ္။အညာမွာကေႏြဦးေပါက္
ရာသီဆုိရင္တမာရြက္ေတြလိႈင္လိႈင္ေပါတာမုိ႔ဒီအခ်ိန္ဆုိရင္တမာရြက္ေတြခူးလို႔ရေနျပီေပါ့။ဒီႏိုင္ငံမွာလည္း
တမာပင္ေတြေတာ့ေတြ႔ပါရဲ႕ကိုယ္နဲ႔နီးတဲ႔ေနရာမဟုတ္ေတာ့အရြက္ႏုျမင္ရေပမဲ႔ခူးလုိ႔မရဘူးဗ်။ဒီမွာအမ်ားဆံုး
ေတြ႔ရတဲ႔တမာရြက္ကေတာ့အညာမွာကုလားတမာလို႔ေခၚတဲ႔အမ်ဳိးအစားျဖစ္ပါတယ္။ဒါကေတာ့
အညာေဒသအေခၚအေ၀ၚသာလွ်င္ျဖစ္ပါတယ္။ရုကၡေဗဒသမားေတြကပိုျပီးတိတိက်က်သိႏိုင္ပါလိမ့္မည္။
အညာမွာေတာ့ကုလားတမာနဲ႔စားတမာဆုိျပီးေတာ့ႏွစ္မ်ဳိးရွိတယ္။ကုလားတမာလို႔ေခၚတဲ႔တမာမ်ဳိးကပင္စည္
အေပြးသိပ္ျပီးမထူဘဲအရြက္အရြယ္အစားလည္းေသးပါတယ္။အထူးသျဖင့္လူနဲ႔နီးတဲ႔ေနရာေတြမွာေပါက္တယ္။
အညာမွာေတာ့ရြာထဲမွာအပင္ၾကီးေတြအေနနဲ႔ရွိတတ္တယ္။စားတမာလုိ႔ေခၚတဲ႔အပင္ကေတာ့အမ်ားအားျဖင့္
ေတာထဲမွာပဲေပါက္တာမ်ားတယ္။ပင္စည္ကအေခါက္ေတြထူျပီးၾကမ္းပါတယ္။အရြက္ကလည္းကုလားတမာ
ထက္ပိုၾကီးျပီးေတာ့အသီးလည္းၾကီးပါတယ္။စားတမာရြက္ႏုေတြထြက္ခ်ိန္ဆုိျမင္ရတာနဲ႔ခူးခ်င္စရာ
သိပ္ေကာင္းပါတယ္။အပင္ကိုင္းဖ်ားေတြမွာအဆုပ္လုိက္ႏုေနတဲ႔တမာရြက္ႏုေတြျမင္ရင္ခူးခ်င္လုိ႔
လက္ကိုရြေနတာပဲ။တမာရြက္ကႏုျပီဆုိရင္အမ်ားအားျဖင့္အဖူးေတြပါတစ္ခါတည္းထြက္ပါတယ္။
အရြက္ႏုၾကားမွာအဖူးေလးေတြပါေရာလ်က္ႏုလာျပီးအရြက္ေတြရင့္တာနဲ႔အဖူးေလးေတြကလည္း
အပြင့္ပြင့္ပါတယ္။ေရႊညာသားေလးတို႔ဆီမွာေတာ့တမာေပါေတာ့အဲ႔လိုအဖူးေလးေတြမ်ားတဲ႔
အပင္ကိုေရြးျပီးခူးၾကပါတယ္။
ကုလားတမာလို႔ေခၚတဲ႔အမ်ဳိးအစားကအရြက္ေလးေတြေသးပါတယ္...
ပင္စည္ၾကည့္ျပီးခြဲရတာကပိုျပီးလြယ္ပါတယ္..တမာရွားတဲ႔အရပ္ေဒသမွာေတာ့ဘယ္တမာပဲျဖစ္ျဖစ္စားလို႔ရပါတယ္..
ရွိေတာ့ေႏြရာသီေရာက္ရင္ေႏြေလပူနဲ႔အတူတမာပန္းရနံ႔သင္းသင္းကိုရႈရိႈက္ရတတ္ပါတယ္။တမာရြက္ကို
အမ်ားအားျဖင့္အတုိ႔အျမဳပ္အျဖစ္နဲ႔စားၾကတာမ်ားပါတယ္။တမာရြက္ျပဳတ္ကိုသုပ္စားမယ္ဆုိလည္း
ခါးသက္သက္နဲ႔စားရတာတစ္မ်ဳိးေကာင္းပါတယ္။အညာမွာဆုိရင္ေတာ့တမာရြက္ႏုေပၚခါစဆုိရင္
ေစ်းေကာင္းရပါတယ္။တမာပင္တုိင္းအရြက္ႏုမထြက္ခင္ေရအစိုဓာတ္ရတဲ႔ေခ်ာင္းေဘး၊ရိုးေဘးက
တမာပင္ေတြကအေစာႏုတတ္တာမုိ႔ေႏြေပါက္လုိ႔သစ္ရြက္ေတြေၾကြရင္အဲ႔ဒီေခ်ာင္းေဘးကတမာပင္ေတြ
လည္းအေစာႏုပါတယ္။ဒီအေၾကာင္းသိတဲ႔သူေတြကဦးဦးဖ်ားဖ်ားတမာရြက္ႏုေလးေတြကိုခူးျပီးျပဳတ္၍ျမိဳ႕
ေပၚကိုတက္ေရာင္းၾကပါတယ္။အေစာဆံုးေပၚတဲ႔တမာရြက္ဆုိရင္ေတာ့ေစ်းထဲမွာအစည္းအေနနဲ႔ေတြ႔မွာ
မဟုတ္ပါဘူး။တမာရြက္ေလးေတြကငယ္ေသးေတာ့အစည္းစည္းလို႔မရေသးလို႔ပါ။
တမာရြက္ေတြလိႈင္လိႈင္ေပါလာရင္ေတာ့သံုးကိုင္းေလးကိုင္းစသျဖင့္အစည္းေလးေတြစည္းျပီးျပဳတ္ပါတယ္။
ျပီးရင္ျမိဳ႕ေပၚကိုတက္ေရာင္းၾကပါတယ္။ေရႊညာသားေလးတုိ႔ရြာဘက္ကပုပၸားေတာင္နဲ႔နီးတာေၾကာင့္အပင္မ်ဳိး
စံုရွိပါတယ္။တမာပင္ေတြဆုိရင္လည္းေတာထဲမွာေပါေပါမ်ားမ်ားေတြ႔ရတယ္။ဒါေၾကာင့္ေႏြရာသီ
တမာရြက္ေတြႏုခ်ိန္ဆုိတျခားရြာေတြကတမာရြက္ခူးသူေတြလာၾကတယ္။ထမင္းထုပ္နဲ႔ကိုလာျပီးခူးၾက
သူေတြလည္းရွိတယ္။တမာရြက္ခူးမယ္ဆုိရင္ေတာ့အနည္းဆံုးသစ္ပင္တက္ေတာ့ကၽြမ္းက်င္ရပါလိမ့္မယ္။
အပင္ငယ္ရွိေပမဲ႔အနည္းဆံုးလူတစ္ရပ္ေက်ာ္ေက်ာ္ရွိတာမုိ႔တက္ျပီးခူးမွသာလွ်င္အဆင္ေျပပါတယ္။
အညာသူအညာသားအမ်ားစုကေတာ့သစ္ပင္တက္ကၽြမ္းက်င္ၾကပါတယ္။တမာပင္၊မန္က်ည္းပင္၊ေဂြးပင္၊
သရက္ပင္စတဲ႔အပင္ေတြကိုတက္ျပီးခူးၾကဆြတ္ၾကရတာဆုိေတာ့လူတုိင္းနီးပါးသစ္ပင္တက္တတ္ၾကတယ္။
တမာပန္းေလးေတြပါ...တေပါင္းတန္ခူးဆုိရင္တမာေတြလိႈင္လိႈင္ပြင့္ျပီေပါ့ဗ်ာ...
ျမင္လြယ္ေအာင္ေျပာရရင္ေတာ့၀ါးလံုးရွည္ရွည္ကုိထိပ္မွာထက္ျခမ္းခြဲျပီးအျခားသစ္သားတစ္ခုနဲ႔ညွပ္ထား
တာမ်ဳိးပါ။အညာမွာေခၚတဲ႔ဂ်ိတ္ဆုိတာကလည္း၀ါးပင္ကရတဲ႔ပစၥည္းပါပဲ။၀ါးပင္ကိုအရင္းနားအထိတူးရင္ေဘး
မွာထြက္ေနတဲ႔အတက္ေလးေတြထဲကအသန္မာဆံုးအတက္တခုကိုခ်ိန္ျပီးက်န္တာေတြကိုဓားနဲ႔ဖဲ႔ျပီးရလာတဲ႔
၀ါးပင္ပါ။၀ါးပင္ရင္းမွာဂ်ိတ္အျဖစ္သံုးလို႔ရမည့္အတက္ေလးပါတဲ႔၀ါးေပါ့ဗ်ာ။အနည္းဆံုးတလံေက်ာ္ေက်ာ္
ေလာက္အရွည္ရွိျပီးလံုးပတ္သိပ္မၾကီးတဲ႔ေတာထဲက၀ါးပင္ကိုသံုးၾကပါတယ္။ေတာထဲက၀ါးရံုပင္တုိင္း
မွာအလြယ္တကူလုပ္ယူလု႔ိရပါတယ္။
အဲ႔ဒီဂ်ိတ္ကအသီးခူးရာမွာလည္းအလြန္အသံုး၀င္ပါတယ္။ဒါေၾကာင့္အိမ္တိုင္းလိုလိုမွာရွိတတ္ၾကတယ္။
မန္က်ည္းသီးဆြတ္ခ်င္ရင္လည္းဂ်ိတ္နဲ႔ဆြဲျပီးဆြတ္လုိ႔ရသလို၊တျခားအသီးအရြက္ခူးခ်င္လွ်င္လည္းအသံုးျပဳႏိုင္
ပါတယ္။တမာရြက္ခူးရာမွာလည္းတမာပင္ေပၚကိုတက္ရင္အဲ႔ဒီဂ်ိတ္ကမပါမျဖစ္ပါရပါတယ္။မဟုတ္ရင္ေတာ့
တမာရြက္ခူးလို႔မလြယ္ပါဘူး။တမာပင္ေပၚေရာက္ရင္လူကခြင္ေကာင္းတဲ႔တမာကိုင္းေပၚမွာစိတ္ခ်ရေအာင္
ထိုင္ျပီးမိမိနဲ႔နီးစပ္ရာကိုင္းကိုဂ်ိတ္နဲ႔ဆြဲယူျပီးလက္တဖက္ကတမာရြက္ႏုေလးေတြကိုခ်ဳိးယူရပါတယ္။ရလာတဲ႔
တမာရြက္ကိုလြယ္အိတ္ထဲမွာထည့္ရပါတယ္။တမာရြက္ခ်ဳိးယူရာမွာလည္းတမာကိုင္းေလးပါလက္တဆစ္
စာေလာက္ပါေအာင္ခ်ဳိးရပါတယ္။ဒါမွသာအစည္းစည္းတဲ႔အခါအဆင္ေျပပါတယ္။
တခ်ဳိ႕တစ္ခါစားသမားမ်ဳိးေတြက်ေတာ့လည္းဂ်ိတ္အစားဓားကိုသံုးျပီးတမာကိုင္းေတြကိုခ်ဳိင္ခ်ပါတယ္။
အဲ႔ဒီလိုလုပ္ေတာ့ေနာက္ႏွစ္မွာဒီတမာပင္ကေနအရြက္ခူးလို႔မရေတာ့ဘူးေပါ့။တခ်ဳိ႕ကိုယ္က်ဳိးရွာသမား
အမ်ားစုကအဲ႔လိုလုပ္ၾကတယ္။သူတုိ႔အတြက္သာၾကည့္ျပီးေတာ့သူတပါးအတြက္လံုး၀ထည့္မစဥ္းစားၾကတဲ႔
သူမ်ဳိးေတြေပါ့။တမာရြက္ႏုခ်ိန္ဆုိရင္ေတာ့တမာရြက္ခူးေရာင္းျပီးတဖက္တလမ္းကေနငါးပိဖိုးဆားဖုိးရွာလို႔ ရပါတယ္။တမာရြက္စစႏုခ်င္းဆုိေစ်းေကာင္းရတာမုိ႔လူတုိင္းကတမာရြက္စႏုျပီဆုိေတာထဲကိုထြက္ျပီး
တမာရြက္ရွာၾကပါတယ္။
စားခ်င္တာကေတာ့တမာရြက္ျပဳတ္၊ေရးမိတာကတမာပင္နဲ႔တမာရြက္ခူးတဲ႔အေၾကာင္း၊ဗဟုသုတေလးေတြ
သိသေလာက္မွ်ေ၀ခ်င္တာနဲ႔ေရးရင္းေရးရင္းဒီေလာက္ျဖစ္သြားတာပါ။ေနာက္ေန႔မွပဲတမာရြက္ျပဳတ္တာနဲ႔
တမာရြက္ျပဳတ္စားေသာက္တာေလးေတြဆက္ေရးေတာ့မယ္ဗ်ာ။ဒီပို႔စ္ကိုဖတ္ျပီးအနည္းငယ္မွ်ေသာ
ဗဟုသုတေလးမ်ားရင္ထဲေရာက္သြားရင္ေက်နပ္ပါတယ္။
ေလးစားလ်က္
ေရႊညာသားေလး
0 comments:
Post a Comment