ေပ်ာ္ရမွာ မေနရ ေတာ္ရာမွာေနရ ဆုိတဲ့စကားက က်ေနာ့္အတြက္အမွန္ပဲျဖစ္ေနသလားမေျပာတတ္ပါဘူး။
တကယ္ဆုိအေမ့အိမ္မွာအတူတူေနခ်င္တာ၊ဆယ္တန္းေအာင္ျပီးကတည္းက ပညာေရးေၾကာင့္အိမ္နဲ႔ခြဲျပီး
ၿမိဳ႕ေပၚေရာက္လာတာ။အဲ့ဒီပညာေရးေၾကာင့္ပဲၿမိဳ႕ကေနတဆင့္တုိင္းတပါးကိုထပ္ေရာက္ခဲ့ျပန္တာအခုတၾကိမ္ဆုိ
တတိယအၾကိမ္ေရာက္လာခဲ့ျပီ။တကယ္ေတာ့ပညာေတာ္သင္ဆုရဖုိ႔ဆုိတာ၀န္ထမ္းေလာကမွာေတာ္ေတာ္မလြယ္
လွပါဘူး။အခုေနာက္ပိုင္းကိုယ္တိုင္ခ်ိတ္ဆက္လို႔ရရင္သြားခြင့္ျပဳလို႔အရင္ကထက္အခြင့္အလမ္းပိုမ်ားလာေပမဲ့
သြားတဲ့သူသိပ္မရွိသေလာက္ပါပဲ။
အစိုးရခ်င္းခ်ိတ္ဆက္ျပီးေခၚတဲ့ပညာသင္ဆုအမ်ားစုကလည္းကိုယ္ေတြဆီေရာက္တဲ့အခ်ိန္ဆုိသတ္မွတ္ရက္ကပ္
ေနမွဘာမွျပင္ဆင္ခ်ိန္မရေတာ့မွေရာက္လာတာမ်ားတယ္။တကယ္ေရာက္လာေတာ့လည္းကိုယ္စိတ္၀င္စားတဲ့
ဘာသာရပ္နယ္ပယ္ျဖစ္ေနေတာ့ရလိုရျငား၀င္ေျဖမိတယ္။ကံေကာင္းတယ္ပဲဆုိရမလားမသိဘူးအစမ္း၀င္ေျဖရင္း
ပါပါသြားတာ။အခုတစ္ေခါက္လည္းပညာသင္ေခၚလို႔၀င္ေျဖလိုက္တယ္ေရးေျဖႏႈတ္ေျဖကေနတဆင့္ျပီးတဆင့္
စစ္ထုတ္လိုက္တာအဂၤလိပ္စာစစ္တဲ့အခ်ိန္မွာတခ်ဳိ႕ျပဳတ္၊အင္တာဗ်ဴးမွာျပဳတ္နဲ႔ကိုယ္အလွည့္ဘယ္ေတာ့မ်ားေရာက္
လာမလဲစိတ္ပူရင္းေမွ်ာ္ရတာေတာ္ေတာ္ေမာတာပဲ။လူႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ေလာက္ကေနစစ္ရင္းစစ္ရင္းနဲ႔ေနာက္ဆံုး
ဆန္ကာတင္ ၇ ေယာက္စာရင္းမွာကိုယ့္နာမည္ပါလာေတာ့၀မ္းသာရျပန္တယ္။
အိမ္ကအေမကေတာ့ဒုတိယတစ္ေခါက္ျပန္လာကတည္းကစိတ္ပူရလြန္းလို႔ေနာက္ထပ္မသြားရေတာ့ဘူးဆိုျပီး
ေျပာရွာတယ္။အင္းပါအေမရယ္ အေမရိကန္တုိ႔ အဂၤလန္တုိ႔လိုႏိုင္ငံမ်ဳိးဆုိရင္ေတာ့သြားခ်င္ေသးလို႔ရယ္စရာစရင္း
အခုရတဲ့အာဆီယံပညာသင္ဆုကိုတိတ္တိတ္ကေလး၀င္ေျဖတယ္။အေဖကေတာ့ပညာေရးကိုတီးမိေခါက္မိရွိေတာ့
ငယ္တုန္းသြားရတာသြားသာသြားပဲ။ေျဖတာကိုအေဖ့အသိေပးျပီးအေမ့ကိုစိတ္ဆင္းရဲမွာစိုးလို႔မေျပာခိုင္းဘူး။ေနာက္ဆံုး
တကယ္သြားရမယ္ဆုိေတာ့မွဖြင့္ေျပာျပီးေတာ္ေတာ္ေလးကိုႏွစ္သိမ့္ရတယ္။အေမရယ္မိန္းခေလးေတြေတာင္သြားေန
ၾကတာက်ေနာ့္ကိုဘာလို႔စိတ္မခ်တာလဲေမးေတာ့စိတ္ပူရလြန္းလို႔ကလြဲျပီးဘာမွမေျပာဘူး။
ဒီလိုနဲ႔အခက္အခဲေပါင္းမ်ားစြာကိုတဆင့္ခ်င္းသည္းခံေက်ာ္ျဖတ္ျပီးတဲ့ေနာက္ထိုင္းႏိုင္ငံ Prince of Songkla University
မွာသံုးႏွစ္တာပညာသင္ယူခြင့္ရခဲ့တယ္။အမ်ားအျမင္ေတာ့ဆရာေတာ္ေတာ္ကံေကာင္းတယ္ေပါ့။ကိုယ္တုိင္အျမင္မွာ
အတိတ္က၀ဋ္ေၾကြးျပန္ဆပ္ေနရတယ္ထင္တာပဲ။ဘယ္လိုမ်ားသူမ်ားမိသားစုကိုေ၀းေအာင္ခြဲခဲ့လည္းမသိဘူး အခုေတာ့
ကိုယ္တုိင္အိမ္နဲ႔ခြဲလုိက္ခဏျပန္ဆံုလိုက္ခြဲလိုက္ျဖစ္ေနတာ။ဆယ္တန္းေအာင္ခါစကအေရွ႕ဘက္ရြာကနတ္ကေတာ္
မၾကည္ၾကည္ေျပာတဲ့ ငါ့ေမာင္ကပညာနဲ႔ကမၻာပတ္ရမယ္လကၡဏာ ဆိုတဲ့စကားကိုသာျပန္ၾကားေယာင္ရင္း သူ႔စကား
ေတြမွန္မ်ားမွန္ေနျပီလားေပါ့။
မတတ္ႏိုင္ဘူးေလ ကံတရားကေရာက္လာေအာင္ဖန္တီးေပးေတာ့လည္းရလာတဲ့အေပၚမွာေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္ေနရင္း
သင္ယူရအံုးမွာေပါ့။
တကယ္ဆုိအေမ့အိမ္မွာအတူတူေနခ်င္တာ၊ဆယ္တန္းေအာင္ျပီးကတည္းက ပညာေရးေၾကာင့္အိမ္နဲ႔ခြဲျပီး
ၿမိဳ႕ေပၚေရာက္လာတာ။အဲ့ဒီပညာေရးေၾကာင့္ပဲၿမိဳ႕ကေနတဆင့္တုိင္းတပါးကိုထပ္ေရာက္ခဲ့ျပန္တာအခုတၾကိမ္ဆုိ
တတိယအၾကိမ္ေရာက္လာခဲ့ျပီ။တကယ္ေတာ့ပညာေတာ္သင္ဆုရဖုိ႔ဆုိတာ၀န္ထမ္းေလာကမွာေတာ္ေတာ္မလြယ္
လွပါဘူး။အခုေနာက္ပိုင္းကိုယ္တိုင္ခ်ိတ္ဆက္လို႔ရရင္သြားခြင့္ျပဳလို႔အရင္ကထက္အခြင့္အလမ္းပိုမ်ားလာေပမဲ့
သြားတဲ့သူသိပ္မရွိသေလာက္ပါပဲ။
အစိုးရခ်င္းခ်ိတ္ဆက္ျပီးေခၚတဲ့ပညာသင္ဆုအမ်ားစုကလည္းကိုယ္ေတြဆီေရာက္တဲ့အခ်ိန္ဆုိသတ္မွတ္ရက္ကပ္
ေနမွဘာမွျပင္ဆင္ခ်ိန္မရေတာ့မွေရာက္လာတာမ်ားတယ္။တကယ္ေရာက္လာေတာ့လည္းကိုယ္စိတ္၀င္စားတဲ့
ဘာသာရပ္နယ္ပယ္ျဖစ္ေနေတာ့ရလိုရျငား၀င္ေျဖမိတယ္။ကံေကာင္းတယ္ပဲဆုိရမလားမသိဘူးအစမ္း၀င္ေျဖရင္း
ပါပါသြားတာ။အခုတစ္ေခါက္လည္းပညာသင္ေခၚလို႔၀င္ေျဖလိုက္တယ္ေရးေျဖႏႈတ္ေျဖကေနတဆင့္ျပီးတဆင့္
စစ္ထုတ္လိုက္တာအဂၤလိပ္စာစစ္တဲ့အခ်ိန္မွာတခ်ဳိ႕ျပဳတ္၊အင္တာဗ်ဴးမွာျပဳတ္နဲ႔ကိုယ္အလွည့္ဘယ္ေတာ့မ်ားေရာက္
လာမလဲစိတ္ပူရင္းေမွ်ာ္ရတာေတာ္ေတာ္ေမာတာပဲ။လူႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ေလာက္ကေနစစ္ရင္းစစ္ရင္းနဲ႔ေနာက္ဆံုး
ဆန္ကာတင္ ၇ ေယာက္စာရင္းမွာကိုယ့္နာမည္ပါလာေတာ့၀မ္းသာရျပန္တယ္။
အိမ္ကအေမကေတာ့ဒုတိယတစ္ေခါက္ျပန္လာကတည္းကစိတ္ပူရလြန္းလို႔ေနာက္ထပ္မသြားရေတာ့ဘူးဆိုျပီး
ေျပာရွာတယ္။အင္းပါအေမရယ္ အေမရိကန္တုိ႔ အဂၤလန္တုိ႔လိုႏိုင္ငံမ်ဳိးဆုိရင္ေတာ့သြားခ်င္ေသးလို႔ရယ္စရာစရင္း
အခုရတဲ့အာဆီယံပညာသင္ဆုကိုတိတ္တိတ္ကေလး၀င္ေျဖတယ္။အေဖကေတာ့ပညာေရးကိုတီးမိေခါက္မိရွိေတာ့
ငယ္တုန္းသြားရတာသြားသာသြားပဲ။ေျဖတာကိုအေဖ့အသိေပးျပီးအေမ့ကိုစိတ္ဆင္းရဲမွာစိုးလို႔မေျပာခိုင္းဘူး။ေနာက္ဆံုး
တကယ္သြားရမယ္ဆုိေတာ့မွဖြင့္ေျပာျပီးေတာ္ေတာ္ေလးကိုႏွစ္သိမ့္ရတယ္။အေမရယ္မိန္းခေလးေတြေတာင္သြားေန
ၾကတာက်ေနာ့္ကိုဘာလို႔စိတ္မခ်တာလဲေမးေတာ့စိတ္ပူရလြန္းလို႔ကလြဲျပီးဘာမွမေျပာဘူး။
ဒီလိုနဲ႔အခက္အခဲေပါင္းမ်ားစြာကိုတဆင့္ခ်င္းသည္းခံေက်ာ္ျဖတ္ျပီးတဲ့ေနာက္ထိုင္းႏိုင္ငံ Prince of Songkla University
မွာသံုးႏွစ္တာပညာသင္ယူခြင့္ရခဲ့တယ္။အမ်ားအျမင္ေတာ့ဆရာေတာ္ေတာ္ကံေကာင္းတယ္ေပါ့။ကိုယ္တုိင္အျမင္မွာ
အတိတ္က၀ဋ္ေၾကြးျပန္ဆပ္ေနရတယ္ထင္တာပဲ။ဘယ္လိုမ်ားသူမ်ားမိသားစုကိုေ၀းေအာင္ခြဲခဲ့လည္းမသိဘူး အခုေတာ့
ကိုယ္တုိင္အိမ္နဲ႔ခြဲလုိက္ခဏျပန္ဆံုလိုက္ခြဲလိုက္ျဖစ္ေနတာ။ဆယ္တန္းေအာင္ခါစကအေရွ႕ဘက္ရြာကနတ္ကေတာ္
မၾကည္ၾကည္ေျပာတဲ့ ငါ့ေမာင္ကပညာနဲ႔ကမၻာပတ္ရမယ္လကၡဏာ ဆိုတဲ့စကားကိုသာျပန္ၾကားေယာင္ရင္း သူ႔စကား
ေတြမွန္မ်ားမွန္ေနျပီလားေပါ့။
မတတ္ႏိုင္ဘူးေလ ကံတရားကေရာက္လာေအာင္ဖန္တီးေပးေတာ့လည္းရလာတဲ့အေပၚမွာေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္ေနရင္း
သင္ယူရအံုးမွာေပါ့။
အားလံုးကိုေလးစားလ်က္
အညာသား
0 comments:
Post a Comment