ရွှေညာသား: ဘေလာ့ခ္သို႔ အျပန္....

မေရာက္တာ ၾကာလို႔ လာရတာလမ္းေတြမွားေနတယ္...။ ဘေလာ့ခ္လည္း ဖုန္ေတြေတာ္ေတာ္ထူေနေလာက္ျပီဗ်ာ။ ေရႊညာသားေလး သင္တန္းတခုသြားတက္ေနရလို႔ ဘေလာ့ခ္နဲ႔ႏွစ္လေလာက္အဆက္ျပတ္သြားတယ္။ ေရးခ်င္တာေတြ ေျပာျပခ်င္တာေတြကလည္း အမ်ားၾကီးဗ်ာ။ ဘယ္ကစေျပာရမယ္မွန္းမသိဘူး။ အညာအေၾကာင္းအဓိက ထားေရးတာဆုိေတာ့ အညာအေၾကာင္းေျပာျပရမလား။ ကိုယ့္အလုပ္နဲ႔ဆက္စပ္ပတ္သက္တာေတြေျပာရမလား၊ သင္တန္းအေတြ႔အၾကံဳေလးေတြျပန္မွ်ေ၀ရမလား စသည့္ စသည့္ ေျပာစရာေတြေပါ့ဗ်ာ။ အညာမွာေတာ့ ဒီႏွစ္မိုးေခါင္တယ္ဗ်ာ...ရြာကိုဖုန္းဆက္လို႔ ဦးၾကီး ေဒြးေလးေတြက ေျပာျပတာပါ။ အလုပ္နဲ႔ဆုိေတာ့ ရြာကိုလည္းမေရာက္ျဖစ္ဘူး။ အခုခ်ိန္အထိ လယ္ေတြလည္း မစိုက္ရေသးဘူးတဲ႔။ ေျပာင္းဖူးဆုိလည္း ဘာမွမရွိဘူးတဲ႔။ ႏွစ္တုိင္းဒီအခ်ိန္ဆုိ ေပါတဲ႔ ခ်ဥ္ေပါင္ရြက္လည္း မရွိဘူးေျပာတယ္ဗ်။

ေတာင္သူလယ္သမားဆုိတာကေတာ့ မုိးေလ၀သေကာင္းမွ အဆင္ေျပတာမုိ႔ မုိးမရြာရင္ သူတုိ႔လုပ္ငန္းခြင္က အဆင္မေျပဘူးေလ။ အခုခ်ိန္ထိ ပ်ဳိးမေထာင္ရေသးဘူးဆုိရင္ လယ္ေတြစိုက္ရဖို႔ကမေသခ်ာေတာ့ဘူးေပါ့။ ေျခာက္ပ်ဳိးေထာင္တာကလည္း မိုးမရြာေတာ့ အပင္ကိုမေပါက္ဘူးတဲ႔။ အဲ့ဒါေတြၾကားေတာ့ ဟိုစကားပံုေလးကို သတိရမိတယ္။ ဘာတဲ႔ ေရမ်ားရာ မိုးရြာ ဆုိတာေလ။ ေရႊညာသားေလး ရန္ကုန္ကို ႏွစ္လေလာက္ ေနခဲ႔တာ ရြာလိုက္တဲ႔ မုိး တစ္ရက္မွမျပတ္ဘူးဗ်ာ။ က်ဳပ္တုိ႔အညာမွာမ်ား ရြာလုိက္ရင္ တန္းဖိုးရိွတဲ႔ မုိးေရေတြေပါ့။ ရန္ကုန္ကျပန္လာတဲ့ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္မွာလည္း ၾကည့္ရတာ စိမ္စိမ္းစိုစိုနဲ႔ စိတ္ခ်မ္းသာစရာေကာင္းလိုက္တာ...။ အညာေျမဘက္ကိုလည္း တျဖည္းျဖည္းေရာက္လာေတာ့ လယ္ကြက္ေတြၾကည့္ရတာ ဘာမွမကိုမရွိဘူး။ တကယ့္ေႏြရာသီအတုိင္းပဲ။ ဘယ္ကုိပဲ ၾကည့္ၾကည့္ ေျခာက္ေသြ႔ေနတဲ႔ ယာကြက္ေတြပဲ ျမင္ရတယ္။

ရန္ကုန္မွာက်ေတာ့လည္း ေကာင္းလုိက္တဲ႔မုိးက အျပင္ထြက္ရင္ ထီးေကာက္ၾကီးကို ကိုင္သြားရတာ။ ေရာက္စကေတာ့ ထီးကိုင္က်င့္မရိွတာေၾကာင့္ စိတ္ထဲမွာတစ္မ်ဳိးၾကီးဗ်ာ။ ေနာက္ေတာ့လည္းလူတုိင္းက ထီးကိုင္ျပီး သြားလာေနၾကတာမို႔ အက်င့္ရသြားတယ္။ အျပင္ထြက္မယ္ဆုိရင္ က်န္တာေတြထက္ ထီးကိုအရင္ဆံုး လက္ကဆြဲတယ္။ အခု ေက်ာင္းကို ျပန္ေရာက္ေတာ့လည္း ထီးမကိုင္ခ်င္ေတာ့ဘူး။ အညာမွာက သြားေလရာ ထီးယူစရာမလိုဘူးေလေနာ့။ ရန္ကုန္မွာကေတာ့ သြားေလရာမွာ ထီးမပါရင္ မိုးအခါမွသိမယ္ဆုိသလိုမ်ဳိးကို ျဖစ္ေနျပီ။

အိမ္ျပန္ေရာက္ျပီဆုိေတာ့ ပို႔စ္ေလးေတြလည္း ဆက္ျပီးေရးျဖစ္ေတာ့မွာပါ။ လာလည္ၾကတဲ႔သူေတြအားလံုးကိုလည္း အထူးေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ။ ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာက်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ....။

ခွန်အားရှိသောစာ

အခက်အခဲတွေ ဘယ်လောက်ပဲကြီးမားပါစေ သင်အရှုံးမပေးမချင်း ရှုံးနိမ့်သူမဟုတ်သေးပါဘူး။ စိတ်ဓာတ်ကျတာဟာ ရှုံးနိမ့်ခြင်းကို ဒူးထောက်လိုက်ခြင်းပဲ။ မိမိဘာဖြစ်ချင်နေသလဲ စိတ်ကူးအမြော်အမြင်ထားရှိပါ သတ္တိရှိပါ မိမိ၏စိတ်ကူးနှင့်ပတ်သက်၍ မည်သူကမျှ အဝေဖန်မခံပါနှင့် လုပ်စရာရှိသည်ကို ဆက်လုပ်သွားပါ။ ပြိုင်ပွဲတိုင်းတွင် အောင်နိုင်မှုများရှိသကဲ့သို့ ရှုံးနိမ့်မှုများလည်းရှိတတ်သည်။ ရှုံးနိမ့်မှုများအတွက် မျက်နှာပျက်စရာမဟုတ်ပေ သို့ရာတွင် သင့်အနေဖြင့် လုပ်မိခဲ့သောအမှားကို နှစ်ကြိမ်ထပ်၍မလုပ်မိပါစေနှင့်။

ထိပ်ဆုံးသို့