လမ္းေဘးက ပန္းခင္းေလး

အရင္ပို႔စ္မွာ ကၽြန္ေတာ္ေျပာခဲ႔တဲ႔ လမ္းေဘးက ပန္းခင္းထဲက ပန္းပင္ေလးေတြ ဖူးပြင့္ေနတာကို အမွတ္တရ ရိုက္ထားတဲ႔ ဓာတ္ပံုေလးေတြပါ။ ပန္းနာမည္ကိုေတာ့ မသိပါဘူး။ က်ဳးလစ္ပန္း တစ္မ်ဳိးပဲသိတယ္။ က်န္တဲ့ပန္းေလးေတြ ကုိ နာမည္သိရင္ ေျပာခဲ႔အံုးဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း သိရတာေပ့ါ။ ပံုေလးေတြၾကည့္ျပီး စိတ္အေမာေျဖသြားၾကအံုးဗ်ာ။

 ဒီပံုေလးက အေဆာင္နားေရာက္မွ ရိုက္ထားတာ ေနာက္ကအနီေရာင္က တိုက္နံရံပါ(ပံုေလးကို သေဘာက်တယ္)

ဒီေအာက္က ပံုေလးေတြကေတာ့  ေက်ာင္းနားေလးမွာ ပြင့္ေနၾကတဲ႔ ပန္းပင္ေတြက သေဘာက်လို႔ ရိုက္ထားတာေလးေတြပါ။ ေလးလေလာက္ သစ္ရြက္ဆုိတာကို မျမင္ရဘဲ ရိုးတံက်ဲက်ဲ သစ္ပင္ေတြနဲ႔ ႏွင္းျပင္ျဖဴေဖြးေဖြးေတြကိုသာ ၾကည့္ေနခဲ့ရတဲ့ မ်က္ေစ့ေတြလည္း အခုမွပဲ အစိမ္းေရာင္ဆုိတာကို တ၀ၾကီး ျမင္ရေတာ့တယ္။ ဒီအခ်ိန္က်ေတာ့လည္း ဘယ္အပင္ကိုပဲ ၾကည့္ၾကည့္ အရြက္ေတြ၊ အဖူးအပြင့္ေတြနဲ႔ ေ၀ဆာေနလိုက္ၾက တာဗ်ာ ေပ်ာ္စရာေကာင္းမွေကာင္း။

 ဒီအပင္ေတြကလည္း မသိရင္ မုန္႔ညွင္းပြင့္ေတြအလား... တူေတာ့အေတာ္ေလးတူတယ္ဗ်ာ...

 ဒီအထက္ကပန္းေလးေတြက အျဖဴေရာင္လည္း ရိွေသးတယ္ ပြင့္ရင္ေတာ့အေတာ္ေလးေမႊးတယ္ နာမည္ေတာ့မသိပါေၾကာင္း

 သူကေတာ့အပြင့္ေတြေ၀ေနတဲ႔ ပန္းသီးပင္ေပါ့

ေတာသားမ်ားဗ်ာ ခက္ေတာ့ခက္သားကလား။ ဒီျမက္ခင္းနားေရာက္ေတာ့ မဆီမဆိုင္ ရြာကႏြားေတြကို သြားသတိရလိုက္ေသးတယ္။ ႏြားေတြမ်ား ခ်ည္ျပီး ေက်ာင္းလိုက္ရလို႔ကေတာ့ စားလိုက္မည့္ျဖစ္ခ်င္းဆုိျပီးေပါ့။ ျမက္ေတြက သန္သန္မာမာ ႏုႏုထြတ္ထြတ္ေတြ။ ႏြားေက်ာင္းလို႔ သိပ္ေကာင္းေပါ့ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆီမွာေျပာၾကတယ္ မိုးေလးမ်ား အံု႔ဆုိင္းဆိုင္းဆုိရင္ ႏြားေတြေတာင္ သူတုိ႔ခ်ည္တိုင္ကို ျပန္ျပီးလြမ္းသတဲ႔။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ျမက္ခင္းစိမ္စိမ္းကိုျမင္လို႔ အိမ္ကႏြားေတြကို လြမ္းလိုက္မိေသးတယ္။ ႏြားေတြက ေတာင္သူလယ္သမားတုိ႔ရဲ႕ ေက်းဇူးရွင္ေတြေလ။

ပံုေလးေတြၾကည့္ျပီး စိတ္ခ်မ္းသာၾကပါေစဗ်ာ...