Pages

Tuesday, November 15, 2016

သီတင္းကၽြတ္ ရြာအျပန္

ဒီႏွစ္သီတင္းကၽြတ္ေတာ့ ရြာကိုျပန္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ရြာဘုရားပြဲေန႔ကေက်ာငး္ပိတ္ေသာ္လည္း ေနာက္ေန႔စာေမးပြဲရွိလို႔
မျပန္ျဖစ္ခဲ့ဘူး။ စာေမးပြဲျပီးမွပဲ ဦးေလး ကထိန္ကို ျပန္ျဖစ္တယ္။ ကထိန္ျပီးေတာ့ ငါ့သေရာက္နယ္ကသူငယ္ခ်င္း
ရြာကိုအလည္လိုက္သြားတယ္။ ပထမႏွစ္ကတည္းကအတူတူတက္လာတာ အလုပ္ရေတာ့လည္းအတူတူရုရွားသြား
ေတာ့လည္းအတူတူ။ေက်ာင္းကတည္းကငယ္ေပါငး္ၾကီးေဖာ္ဆုိလို႔အနားမွာသူတစ္ေယာက္ပဲရွိတယ္။သူ႔ရြာကိုလည္း
ၾကားဖူးေပမဲ့ မေရာက္ဖူးလို႔ ဒီႏွစ္ေတာ့ေရာက္ေအာင္သြားခဲ့တယ္။ တနယ္တေဒသဆီ ျမင္ရတာေတြကေတာ့မတူဘူး။
ေနာက္ေတာ့မွ ဗဟုသုတေလးေတြျပန္ေရးအံုးမယ္။

ေျပာခ်င္တာကေတာ့ ရြာျပန္တုန္း မွတ္တမ္းေလးေတြပံုတင္ခ်င္လို႔ ဒီႏွစ္မိုးေတြကေကာင္းေတာ့ ဘယ္နားၾကည့္ၾကည့္
စိမ္းစိုေနတာပဲ။စပါးခင္းေတြမ်ားေကာင္းလြန္းျပီး အဆံမေအာင္ခင္လဲကုန္လို႔ လယ္သမားေတြျငီးေနၾကတာ ဒီႏွစ္ေတာ့
မိုးေကာင္း ထမင္းငတ္ ျဖစ္ပါျပီတဲ့။မိုးကလည္းရြာလိုက္တာဆုိတာ အညာသားရန္ကုန္ဆင္းခ်င္တာေတာင္ ေခ်ာင္းေရစီး
ျပီးရြာမွာေသာင္တင္ေနလို႔ မသြားလိုက္ရဘူး။ ညျပန္မယ္ေျပာလိုက္ မိုးရြာလိုက္ မနက္ေခ်ာင္းေရစီးလိုက္နဲ႔ သံုးရက္တိတိ
ေစာင့္ခဲ့ရတယ္။ေနာက္ဆံုးေတာ့ ရြာခ်င္ရြာ ျပန္မယ္ဆုိျပီး မိုးအုံ႔ေနတဲ့ၾကားက ထလာလိုက္တာ က်ဳပ္လည္းရြာျပင္ေရာက္
ေနလည္းအပူ က်ဳပ္ကိုမ်ားျငိဳးျပီးရြာေနသလားမွတ္ရတယ္။ေလးေလးေတြကေတာ့ မိုးရြာေလၾကိဳက္ေလ တခါတေလေပၚ
လာတဲ့သူတုိ႔တူေတာ္ေမာင္ကို တ၀ၾကီးျမင္ခ်င္ၾကလို႔။

အေမၾကီးကျပန္မယ္ဆုိေတာ့သူစုေဆာင္းထားတာေလးေတြဟိုဟာနည္းနည္းဒီဟာနည္းနည္းအထုပ္ၾကီးအထုပ္ငယ္နဲ႔
ထုတ္လာတာ ခဏေနျပန္လာအံုးမွာဆုိေတာ့ အရင္တေခါက္ကလည္း အဲ့ဒီလိုေျပာသြားတာအခုမွျပန္ေပၚလာတာပဲတဲ့
လူၾကီးေတြမ်ားမွတ္ဥာဏ္ေကာင္းလိုက္တာကိုယ္ေျပာတာကိုေသခ်ာမွတ္ထားလိုက္ေသး။ေပးတာေတြအေတာ္အသင့္
ယူအဘနဲ႔အေမၾကီးကိုကန္ေတာ့ျပီးျပန္လာခဲ့တယ္။

ႏိုင္ငံျခားကျပန္ေရာက္ကတည္းကဌာနမွာအလုပ္ရွိေသာ္လည္းကိုယ့္ေျမကိုယ့္ေရမွာအစားအေသာက္ေရာစိတ္ေရာ
ကိုယ္ပါခ်မ္းသာေတာ့လူကလည္း၀လာတာသိသိသာသာပဲ။ရြာကျမင္တဲ့သူတုိင္းကဒီတစ္ေခါက္၀တယ္ေနာ္ဆုိတိုင္း
ေျဖရတာအေမာ။တကယ္၀ေနတာမေကာင္းမွန္းေတာ့သိတယ္ဒါေပမဲ့ပိန္ေအာင္ကမလုပ္ႏိုင္ေသးဘူး။အဓိကကေတာ့
စားတာမ်ားျပီးလႈပ္ရွားမႈနည္းေတာ့ဗိုက္ေခါက္ေတြတက္လာတာ။အေမကေတာ့သူ႔သားနံပိန္၀လာလို႔သေဘာေတြက်
ေနတာေပါ့။၀ိတ္ေလွ်ာ့အံုးမယ္ အရင္လုိေလး က်စ္က်စ္လစ္လစ္ေလးျဖစ္ေအာင္ :)

စကားေတြမ်ားေနတာပံုေတြျမင္ရမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး ေနာက္မွေလထပ္ရွည္ေတာ့မယ္ေနာ္ အခုေတာ့ရြာကပံုတခ်ဳိ႕
ၾကည့္သြားၾကအံုး။ကထိန္ထမင္းေကၽြးတာ ဦးဇင္းဘုန္းဘုန္းေတြ ဆြမ္းဘုန္းေပးတဲ့နား ကူညီလုပ္ကိုင္ေပးေနလို႔
၀က္သားတံုးၾကီး လက္သီးဆုပ္သ႑ာန္ကိုမရိုက္ခဲ့ရဘူး။အေ၀းကေနပဲလွမ္းဆြဲခဲ့တယ္။

သိမ္ နဲ႔ ရြာဦးေစတီေတာ္မ်ား

ညီ ဦးဇင္း သိမ္ထပ္မွာ သိမ္ဆင္းေလာင္းေနတဲ့ အေမနဲ႔ ေဆြမ်ဳိးတစု
ေရာင္စံုပလပ္စတစ္ေတြေနရာယူလာေတာ့ ေတာဓေလ့စားပြဲခံု၀ိုင္းေတြ အနားယူရျပီ
ကထိန္တရားနာပရိတ္သတ္
 ရြာေျမာက္ဘက္က ရင့္မွည့္ခါနီး စပါးခင္းေတြ



ထန္းပင္ေတြေနာက္က တိမ္ခေမာက္ေဆာင္းေနတဲ့ ပုပၸားေတာင္
၀က္မလြတ္ဆိုလား တဖီးကို ၉၀၀ က်ပ္ ေရာင္းရတယ္တဲ့ ငွက္ေပ်ာခင္းရွင္ေတြ လက္ဖ်ားေငြသီးတဲ့ သီတင္းကၽြတ္လ :)
ေက်ာက္ဖရံုသီးေတြလည္း ေပါေနတာ ထိုင္၀မ္သီးဆုိလားပဲ

က်န္တဲ့ပံုေတြ ေနာက္တပိုင္းမွာထပ္တင္ေပးမယ္ဗ်ာ....အားလံုးကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
အားေပးမႈကိုအစဥ္ေလးစားလ်က္
ေရႊညာသား

Wednesday, October 26, 2016

ငါးနဲ႔ဆီးျဖဴးသီး၊ ဇရစ္ရိုးခ်ဥ္စပ္

အခုရက္ပို္င္းစာေမးပြဲေတြျပီးသြားလို႔အားလပ္ခ်ိန္ေလးအနည္းငယ္ရေတာ့ေစ်းသြားစားခ်င္တာေလးေတြ၀ယ္ခ်က္
စားျဖစ္တယ္။တမယ္ကေတာ့အရင္ကအျမဲတမ္းေျပာတဲ့ငါးနဲ႔ဆီးျဖဴသီးဟင္းေပါ့။ဆီးျဖဴသီးအစိမ္းနဲ႔ငါးရံ႕ကိုခ်က္
စားျဖစ္တယ္။ေနာက္တမ်ဳိးကေတာ့ဇရစ္ရိုးကိုမက်ည္းရြက္ေျခာက္နဲ႔ခ်ဥ္စပ္ခ်က္ထားတာပါ။


ေစ်းထဲေရာက္မွမ်က္စိက်တာကိုဟင္းစပ္တည့္ေအာင္စဥ္းစားျပီး၀ယ္တာအက်င့္ျဖစ္ေနျပီ။ေစ်းသြားမယ္ဆုိအိမ္က
တည္းကဘယ္ေတာ့မွ၀ယ္မည့္ဟာကိုစဥ္းစားမသြားဘူး။ေစ်းထဲေရာက္မွျမင္တဲ့အသီးအရြက္ကိုၾကည့္ျပီးဟင္းစပ္
တည့္ေအာင္၀ယ္တယ္။


ငါးတန္းဘက္ေလွ်ာက္ေတာ့ငါးေပါင္းစံုထဲကမွငါးရံ႕အေနေတာ္အေကာင္ေလးေတြေတြ႔တာနဲ႔အစိတ္သား(၁၅၀၀)ဖိုး
၀ယ္တယ္။ငါးသည္အေဒၚၾကီးကလည္းလက္ပါတာအဆစ္ထည့္တာနဲ႔အစိတ္သားကိုသူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္သံုးရက္
ေလာက္အမုန္းစားလိုက္ရတယ္။


ဆီးျဖဴသီးကအစိမ္းဆိုေတာ့အမ်ားၾကီးမထည့္ဘဲငါးလံုးေျခာက္လံုးေလာက္ကိုအလံုးးကြဲေအာင္ထုျပီးခရမ္းခ်ဥ္သီး
ၾကက္သြန္ျဖဴနီငါးပိနႏြင္းတို႔နဲ႔အရင္ဆံုးလံုးခ်က္ခ်က္။ငါးကိုေရစင္ေအာင္ေဆးျပီးဆားနႏြင္နယ္ထားတယ္။ခရမ္းခ်ဥ္သီး
နဲ႔ဆီးျဖဴသီးအႏွစ္ရေတာ့မွငါးထည့္ျပီးေျဖးေျဖးခ်င္းေမႊေပး ငါးမာသြားေတာ့မွေရလိုသေလာက္ထည့္ျပီးခ်က္ထားတာ။
ဆီးျဖဴသီးကလတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ဆိုေတာ့အဖန္ဓာတ္မ်ားတယ္။ငါးကအဖန္ဓာတ္နဲ႔ေတြ႔ရင္မေက်ေတာ့ဘူး။
ေတာင့္ေတာင့္ေလးနဲ႔ေနာက္ဆံုးဆီလည္ေရလည္ေလးက်န္ေတာ့မွငရုတ္သီးစိမ္းနဲ႔ပင္စိမ္းရြက္အုပ္ျပီးမီးဖိုေပၚကခ်။
ထမင္းပူပူေလးနဲ႔ေရေႏြးေသာက္စားရင္ဟင္းတမ်ဳိးထဲစားျဖစ္တယ္ဗ်။ဟင္းခ်ဳိဟင္းနဲ႔ဆုိရင္ေတာ့ပိုျပီးလုိက္ဖက္တာေပါ့။


ဇရစ္ရိုးကေတာ့တခါစားဖူးကတည္းကၾကိဳက္သြားတာျမင္တုိင္၀ယ္ခ်က္တယ္။သိပ္မခါးေပမဲ့၀ါးရတဲ့အရသာကို
သေဘာက်လို႔အခ်ဥ္ရည္ေသာက္ဟင္း၊အခုလိုမန္က်ည္းရြက္နဲ႔ခ်ဥ္စပ္ဟင္းခ်က္တာသေဘာက်တယ္။
ခရမ္းခ်ဥ္သီးသံုးလံုးၾကက္သြန္ျဖဴနီဆားနႏြင္းငါးပိအစံုထည့္ျပီးဆီသတ္၊ဇရစ္ရိုးကိုအေနေတာ္ျဖတ္ေတာက္ျပီး
ေရေဆးထားအႏွစ္က်က္ေတာ့မွဇရစ္ရိုးထည့္ျပီးေရစပ္စပ္ေလးခ်က္ပါတယ္။မန္က်ည္းရြက္ကိုေတာ့အစိုျဖစ္ျဖစ္
အေျခာက္ျဖစ္ျဖစ္အဆင္ေျပရာထည့္ႏိုင္ပါတယ္။က်ေနာ္ကမန္က်ည္းရြက္ေပါတဲ့အခ်ိန္တုန္းကရြာကအစ္မေတြ
ကိုဂ်ီတုိက္ထားလို႔မန္က်ည္းရြက္ေျခာက္ေတြရိွတာနဲ႔ထည့္ခ်က္တာ။ခ်ဥ္ေပါင္ရြက္၊ကင္ပြန္းခ်ဥ္ရြက္စတာေတြနဲ႔
လည္းခ်က္စားလို႔ေကာင္းပါတယ္။ေနာက္ဆံုးမွာငရုတ္သီးကိုၾကက္သြန္ျဖဴနဲ႔ေရာေထာင္းျပီးအုပ္၊နံနံပင္ေရာ
ပင္စိမ္းရြက္ၾကိဳက္ရာထည့္ျပီးထမင္းပူပူေလးနဲ႔စားရင္ထမင္းျမိန္တယ္။ငါးပိေကာင္ေၾကာ္ေလးပါရင္ေတာ့ေဆြမ်ဳိး
ေမ့တာေပါ့ဗ်ာ။


တင္ခ်င္တာေတြကမ်ားအခ်ိန္ကမရျဖစ္ေနလို႔ရတဲ့အခ်ိန္ေလးမွာအေျပးအလႊားလာတင္သြားတယ္ဗ်ဳိ႕။အျမဲလာလည္
ၾကတဲ့ညီအစ္အကိုေမာင္ႏွမေတြကိုအထူးေက်းဇူးတင္ပါတယ္။အားလံုးကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာက်န္းမာခ်မ္းသာျပီးလိုရာဆႏၵ
ေတြျပည့္၀ၾကပါေစ။

အစဥ္ေလးစားလ်က္
ေရႊညာသား

Wednesday, October 12, 2016

ငါးျမင္းကင္ပြန္းခ်ဥ္

အရင္တခါ အစာအဆိပ္ျဖစ္ၿပီးကတည္းက ငါးျမင္းကိုေရွာင္ေနတာအခုမွျပန္စားျဖစ္တယ္။အဲ့ဒီတုန္းကျဖစ္တာလဲ
ငါးျမင္းနဲ႔ဒံေပါက္တြဲစားမိလို႔ထင္ပါတယ္။တကယ္ေတာ့တျခားငါးေတြနဲ႔စာရင္အေၾကးခြံမပါအရိုးလည္းနည္းတဲ့အတြက္
စားလို႔အဆင္ေျပပါတယ္။

ငါးမွာပါတဲ့အဆီေတြကလည္းလူနဲ႔တည့္တယ္ေျပာၾကတာပဲ။ဒါေပမဲ့၀ယ္တဲ့အခါေတာ့အဆီမ်ားတဲ့ဗိုက္သားကိုမပါေအာင္
ခုတ္ခိုင္းရတယ္။တျခားအပိုင္းကပါတဲ့အဆီကိုေတာ့အသားနဲ႔ေရာျပီးစားလို႔ရေသးတယ္။ဗိုက္သားအဆီေတြဆုိရင္ေတာ့
စားလို႔မရဘူး။

အဆီပါတဲ့ငါးမို႔အခ်ဥ္နဲ႔တြဲခ်က္ေတာ့စားလို႔တမ်ဳိးေကာင္းပါတယ္။ခရမ္းခ်ဥ္သီးၾကက္သြန္ျဖဴနီဆီသတ္၊ငါးပိအနည္းငယ္
ထည့္ျပီးအႏွစ္ရေတာ့မွသန္႔စင္ထားတဲ့ငါးျမင္းပိုင္းကိုထည့္ျပီးေရစပ္စပ္ေလးနဲ႔ခ်က္ပါတယ္။ကင္ပြန္းခ်ဥ္ရြက္ကိုဟင္းအိုး
ဆူပြက္လာမွအေပၚကထည့္ပါတယ္။ငါးအသားေတြမာသြားရင္အထက္ေအာက္လွန္ေပးျပီးေရအေနေတာ္က်န္ရင္
ငရုတ္သီးစိမ္း၊ပင္စိမ္းရြက္၊နံနံပင္တုိ႔ပါအုပ္ျပီးဟင္းအုိးကိုမီးဖိုေပၚကခ်ပါ။အခ်ဥ္ဓာတ္ေလးပါတဲ့ငါးျမင္းကင္ပြန္းခ်ဥ္ဟင္း
ကိုထမင္းပူပူေလးနဲ႔တြဲဖက္စားလို႔ရပါျပီ။

ေက်ာင္းဖြင့္ရက္ေတြဆုိရင္ေတာ့ေစ်းမသြားျဖစ္ဘဲရွိတာေလးကိုမီးမပ်က္ခင္ျမန္ျမန္ခ်က္ခဲ့ျပီးမွေက်ာင္းကိုသြား။ေန႔လယ္စာ
စားခ်ိန္အေဆာင္ျပန္စားနဲ႔ညေနပိုင္းက်မွစိတ္တိုင္းက်ေအးေအးေဆးေဆးခ်က္စားျဖစ္တယ္။သူမ်ားေတြလိုရပ္ကြက္ထဲ
မဆင္းေတာ့ရတဲ့အခ်ိန္ကိုယ့္၀ါသနာကိုအေကာင္အထည္ေဖာ္လို႔ရတာေပါ့။

အားလံုးကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာက်န္းမာခ်မ္းသာၾကျပီးေကာင္းက်ဳိးလိုအင္ဆႏၵေတြျပည့္၀ၾကပါေစဗ်ာ။
အားေပးမႈကိုအစဥ္ေလးစားလ်က္
ေရႊညာသား

Tuesday, September 13, 2016

ယိုယြင္းေနေသာတကၠသိုလ္ပညာေရး


 photo credit >>>>> google images
ပညာေရးေလာကကၾကီးၾကီးငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္လတ္လတ္ေျပာၾကတဲ့အေၾကာင္းျပခ်က္တခုရွိတယ္။
အျပင္မွာမသင္ေစခ်င္ရင္လစာေလာက္ငေအာင္ေပးေပါ့တဲ့။ဟုတ္ပါျပီသူတုိ႔အလိုအတုိင္းလစာကို
အတုိင္းအတာတခုအထိတုိးေပးလိုက္ပါျပီတဲ့ဒီစနစ္ကေပ်ာက္ကြယ္သြားမွာေသခ်ာလား။

လူ႔ေလာဘဆုိတာမ်ဳိးကအေတာမသတ္ႏိုင္ပါဘူး။ငါးသိန္းရတဲ့သူဆယ္သိန္းေပးျပီးအျပင္မွာမသင္ဖုိ႔
ေျပာၾကည့္ဆယ္သိန္းထက္ပိုလိုခ်င္စိတ္နဲ႔ရတဲ့နည္းသံုးျပီးသင္အံုးမွာပဲ။ရတဲ့လစာမေလာက္ငဘူးဆုိတာ
၀န္ခံပါတယ္။မိသားစုရွိတဲ့သူ၊သားသမီးေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားရွိတဲ့၀န္ထမ္းေတြဆုိမေျပလည္ၾကပါဘူး။

တကယ္ေတာ့က်ေနာ္တုိ႔ဆီကဥပေဒဆုိတာကလည္းစာရြက္ေပၚမွာပဲလက္တလံုးျခားလုပ္လုပ္သြားတာ
မ်ားတယ္။အခုလႊတ္ေတာ္အမတ္ျဖစ္ေနတဲ့ေက်ာင္းအုပ္လက္ထက္ကဆုိေက်ာင္းဖြင့္ခ်ိန္ေရာက္တုိငး္
က်ေနာ္က်မအခေၾကးေငြမယူပါဘူးဆုိျပီးစာရြက္မွာအခ်က္အလက္ေတြျဖည့္လက္မွတ္ထိုးခိုင္းတယ္။
ဒါမ်ဳိးကိုလိုလားေနသူဆုိေတာ့၀မ္းသာမိတာအတုိင္းထက္အလြန္ပါပဲ။ဒါေပမဲ့အဲ့ဒီ၀မ္းသာစိတ္ကၾကာၾကာ
မခံပါဘူး။ဘာလို႔လဲဆုိေတာ့စာေမးပြဲနီးျပီဆုိလက္မွတ္ထိုးထားတဲ့သူမ်ားကိုယ္တုိင္အထုပ္ေလးကိုင္ျပီး
လူျမင္ေအာင္တမ်ဳိး၊လူမျမင္ေအာင္တဖံုရပ္ကြက္ထဲဆင္းတာက ဆင္းတာပါပဲ။

ေက်ာင္းခ်ိန္မဟုတ္တဲ့အခါမ်ဳိးေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြအုပ္စုလိုက္ကိုယ့္အိမ္ေရွ႕ကျဖတ္ေလွွ်ာက္ေနေပမဲ့
လက္မွတ္ထိုးခုိင္းတဲ့ေက်ာင္းအုပ္ကလည္းေနျမဲအတုိင္းပါပဲ။အဲ့ဒီမွာသတိထားမိတာကဥပေဒဆုိတာစာရြက္
ေပၚမွာပဲရွိတယ္ဆိုတာသိရတာပါပဲ။တခုခုျဖစ္လာခဲ့ရင္သူ႔အျပစ္မျဖစ္ရေအာင္လက္မွတ္ထုိးခုိင္းထားတာ
မို႔ဘာမွမျဖစ္သေရြ႕သူကလည္းမျမင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတာပါ။အဲ့လိုနဲ႔အခ်ိန္တန္ေတာ့ဘြဲ႕ရပညာမတတ္
ရာေပါင္းမ်ားစြာသူ႔လက္မွတ္နဲ႔ဘြဲ႔ေတြကိုယ္စီရကုန္ေတာ့တာပါပဲ။

တကယ္တမ္းျဖစ္သင့္တာကဥပေဒစည္းကမ္းတခုထုတ္လုိက္ျပီဆုိရင္တကယ္လက္ေတြ႔အေကာင္အထည္
ေဖာ္ႏိုင္မွသာဒီဥပေဒစည္းကမ္းရဲ႕တန္ဖိုးကလူသိမွာပါ။အဲ့ဒီလိုမဟုတ္ဘဲစာရြက္ထဲမွာသိမ္းထားျပီးလိုအပ္
လာမွထုတ္သံုးေတာ့တန္ဖိုးမဲ့သြားတယ္။

တခါတခါေတာ့ကိုယ္ကိုယ္တုိင္လူၾကီးေနရာကေနစဥ္းစားျပီးစည္းကမ္းေတြထုတ္၊ဥပေဒေတြထုတ္လို႔
စိတ္ကူးနဲ႔အေကာင္အထည္ေဖာ္ၾကည့္မိတယ္။တကယ္သာတင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္နဲ႔တိတိက်က်အေရး
ယူအျပစ္ေပးလိုက္မယ္ဆုိတကၠသိုလ္ေက်ာင္းေတြတံခါးေပါက္ခ်ိတ္ပိတ္ထားရံုရွိမွာပါပဲ။ကင္းတဲ့သူက
လက္ခ်ဳိးေရလို႔ရတာကိုး။

အဲ့ဒီေတာ့အဓိကတရားခံကလစာလား၊လူေတြရဲ႕အေတာမသတ္ႏိုင္တဲ့ေလာဘလား၊စနစ္ရဲ႕လိုအပ္ခ်က္
အားနည္းခ်က္လားဆုိတဲ့ေတြးစရာေတြေပၚလာပါတယ္။ လစာေၾကာင့္ဆုိရင္အတုိင္းအတာတခုအထိ
ေလာက္ငေအာာင္ေပးျပီး၊စည္းကမ္းေဖာက္ရင္တိတိက်က်အေရးယူအျပစ္ေပးလုပ္မယ္ဆုိတကယ္တမ္း
အလုပ္ကိုျမတ္ႏိုးတဲ့သူကစည္းကမ္းေဖာက္ဖုိ႔အတြက္စဥ္းစားေတာ့ၾကမွာပါ။

အခုကဘယ္လိုျဖစ္ေနလဲဆုိေတာ့တကၠသိုလ္အျပင္မွာသင္ျပီးေငြရွာရတာကိုဂုဏ္တခုလိုထင္မွတ္ေနၾကတာ
ပါပဲ။ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားဆီကရသမွ်ပိုက္ဆံနဲ႔မိသားစုစား၀တ္ေနေရးေျပလည္ယံုသာမကအခ်င္းခ်င္းၾကား
မွာဂုဏ္ျပိဳင္ႏိုင္ဖို႔အေထာက္အကူလဲျဖစ္ပါတယ္။အ၀တ္အစားမွအစလက္ကိုင္အိတ္အဆံုးအေတာ္အသင့္
ေစ်းျမင့္တာေလးလက္မွာခ်ိတ္ႏိုင္တာေပါ့။ဒါေတြကိုသိေနတဲ့ကေလးေတြကပံုမွန္စာသင္ခ်ိန္မ်ားမွာေပါ့ေပါ့ပါးပါး
နဲ႔စာသင္ခန္းထဲ၀င္ထိုင္၊ဆရာဆရာမသင္သမွ်ကိုအေလးမထားေတာ့ပါဘူး။သူတုိ႔စိတ္ထဲမွာအခ်ိန္တန္ရင္ငါတုိ႔
ပိုက္ဆံေပးလို႔ရတာပဲဆုိတဲ့အေတြးေက်ာင္းသားအားလံုးနီးပါးရဲ႕စိတ္ထဲမွာစြဲေနပါျပီ။

က်ဳပ္တုိ႔ေက်ာင္းသားဘ၀တုနး္ကလည္းအမ်ားနည္းတူအျပင္မွာတက္ခဲ့ရတာပါပဲ။ဒါေပမဲ့ေက်ာင္းထဲကအတန္းခ်ိန္
လံုး၀အပ်က္မခံပါဘူး။အခုကေတာ့အဲ့ဒီၾသကာသတန္းေတြစျပီဆုိေက်ာင္းထဲမွာသင္တဲ့ဆရာဆရာမကစာသင္ခန္း
ထဲသြားျပီးစာသင္ခံုနဲ႔စကားေျပာယံုသာရွိပါတယ္။ဒါေတြကိုသိတဲ့ဌာနမွဴး၊ပါေမာကၡ၊တြဲဖက္ပါေမာကၡနဲ႔ကထိကမ်ား
တခြန္းမွ်မဟၾကပါဘူး။ဘာလို႔လဲဆုိေတာ့သူတုိ႔ကိုယ္တုိင္ၾသကာသတန္းေတြမွာတုိက္ရိုက္ျဖစ္ေစသြယ္၀ိုက္ေသာ
နည္းနဲ႔ျဖစ္ေစပါ၀င္ပတ္သက္ေနၾကလို႔ပါ။

"ေျမေခြးေတာေရာက္္ရင္ေျမေခြးလိုအူတတ္ရမယ္"ဆိုတဲ႔စကားတုိ႔"ေရာမေရာက္ရင္ေရာမလိုက်င့္ရမယ္"တို႔စတဲ့
စကားေတြဟာလက္ရွိအခ်ိန္မွာက်ေနာ္႔အတြက္အေတာ္ေလးကိုေ၀းေနပါေသးတယ္။ေျမေခြးေတာေရာက္ေပမဲ့ျခေသၤ့
ဆိုတာသိေအာင္ေတာ့ရွိတဲ့အင္အားနဲ႔ဟိန္းေဟာက္ျပရမွာပါပဲ။မဟုတ္ရင္ေျမေခြးေတြေပါသထက္ေပါျပီးေျမေခြး
မ်ဳိးဆက္သစ္ေတြပဲတိုးပြားလာမွာပါ။

ေနာက္တခုက်ေနာ္ဘ၀င္မက်တဲ့ျမန္မာစကားပံုတခုရွိပါေသးတယ္။"ငါးခံုးမတစ္ေကာင္ေၾကာင့္တေလွလံုးပုတ္"
ဆိုတဲ့စကားပါ။တကယ္ေတာ့ျမန္မာ့ပညာေရးေလာကဟာငါးပုတ္ေတြနဲ႔ျပည့္ေနတဲ့ေလွၾကီးတစင္းပါ၊ဘယ္ေလာက္
ေကာင္းတဲ့ငါးျဖစ္ျဖစ္တေလွလံုးပုတ္ေနတဲ႔ငါးေတြထဲေရာက္ေတာ့မပုတ္ခ်င္ေသာ္လည္းပုတ္သြားၾကရတာပါ။
မပုတ္ေသးတဲ့ငါးလည္းပုတ္ခ်င္လာေအာင္နည္းမ်ဳိးစံုနဲ႔ျမဴဆြယ္တတ္ပါတယ္။အစကမပုတ္ခ်င္ေသာ္လည္းပုတ္ေနတဲ့
ေလွေပၚေရာက္သြားေတာ့မထူးဇာတ္ခင္းျပီးေရာေယာင္ပုတ္သြားရင္းငါးပုတ္ေလွၾကီးမွာေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီးစံစားလို႔ေနၾက
ပါတယ္။

ေနာက္ျပီးေစတနာ၀ါသနာအနစ္နာဆိုတဲ႔နာသံုးနာနဲ႔ျပည့္တဲ့ဆရာဆရာမဒီဘက္ေခတ္မွာေတာ္ေတာ္ကိုရွွားသြားပါျပီ။
ေစတနာမပါေတာ့အနစ္နာလည္းမခံေတာ့သလို၀ါသနာဆုိတာကလည္းအသျပာရေရးအတြက္ျဖစ္လာတဲ၀ါသနာမ်ဳိး
လို႔ပဲဆုိခ်င္ပါတယ္။တကယ္သာေစတနာထားတယ္အနစ္နာခံတယ္၀ါသနာရွိတယ္ဆုိရသမွ်နဲ႔တင္းတိမ္ျပီးဆရာဆုိတဲ့
ဂုဏ္ကိုလက္မေထာင္ျပီးေစတနာထားသင္ျပလိုက္စမ္းပါ။ဘယ္သူမွလက္ညိွဳးမထိုးရဲ႕ဘူး၊ဘယ္ေက်ာင္းသားမွမထီမဲ့ျမင္
မေစာ္ကားရဲဘူး။အခုေတာ့အသျပာအတြက္နဲ႔တပည့္ကိုျပန္ျပီးေၾကာက္ေနရတဲ့အျဖစ္မ်ဳိး။ကိုယ့္ၾသကာသသင္တန္း
ေက်ာင္းသားမလာမွာစိုးေတာ့ေက်ာင္းသားဘာလုပ္လုပ္မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနၾကရတာ၊ဒီေတာ့ေက်ာင္းသားေတြ
စိတ္ထဲဒီဆရာဆရာမကေတာ့ငါတုိ႔ဘာလုပ္လုပ္ခြင့္လြတ္ပါတယ္ကြာဆုိတဲ့အေတြးမ်ဳိး၀င္လာျပီးဆရာဆရာမကို
ေလးစားမႈ႕မထားေတာ့ပါဘူး။

အဲ့ဒီလိုနဲ႔အခ်ိန္တန္ေတာ့ဒါသင္ဒါေမးဒါပဲေျဖစနစ္နဲ႔သံသရာလည္သံုးေလးႏွစ္ေက်ာင္းမွာအခ်ိန္ကုန္ျပီးဘြဲ႔ေတြရသြား
အလုပ္ထဲေရာက္ေတာ့ဘာမွသုံုးစားမရတဲ့ဘြဲ႕ရဆိုျပီးတျခားသင္တန္းေတြတန္းစီေအာင္တက္ဘြဲ႕ကတျခားအလုပ္က
တျခားနဲ႔ကေမာက္ကမေတြျဖစ္လို႔ေတာ္ေတာ္ေလးကိုရင္ေလးစရာေကာင္းတဲ႔ျမန္မာပညာေရးေလာကၾသကာသအျမန္
ဆံုးကင္းျပီးေစတနာ၀ါသနာအနစ္နာဆုိတဲ႔နာသံုးနာအရင္းခံတဲ့ဆရာေကာင္းဆရာမေကာင္းေတြေပၚေပါက္ပါေစလို႔
ဆုေတာင္းရင္းအေျပာင္းအလဲကိုေမွ်ာ္လင့္လ်က္။

အားေပးမႈ႔ကိုအေလးထားတဲ့
ေရႊညာသား

Friday, September 2, 2016

ဖားငယ္ျဖစ္ဖူးခဲ့ေသာ္လည္း ဖားမေကာက္ခ်င္သူ

 photo credit >>>> Google images

က်ေနာ္ပတ္၀န္းက်င္မွာၾကားဖူးေနက်စကားတစ္ခြန္းရွိတယ္။ဖားက တႏွစ္ကိုႏွစ္ၾကိမ္ေပၚတယ္တဲ့။အစတုန္းကေတာ့
ဖားေကာက္တာေတြဖားရိုက္တာေတြကိုေကာင္းေကာင္းနားမလည္ပါဘူး။အေနၾကာလာေတာ့လည္းဒီေလာကရဲ႕
အသံုးအႏႈန္းနဲ႔အေခၚအေ၀ၚေတြနဲ႔ရင္းနီးလာတယ္။ရင္းနီးလာတာနဲ႔အမွ်ကိုယ့္ခံယူခ်က္ကလည္းတျဖည္းျဖည္းခိုင္ျမဲ
လာတယ္။

တစ္ခ်ိန္တုန္းကေတာ့က်ေနာ္လည္းဖားတေကာင္ျဖစ္ခဲ့ဖူးတာပါပဲ။ဖားမွက်န္းက်န္းမာမာသန္သန္စြမ္းမဟုတ္ပါဘူး။
ဖားေပါင္စင္းလိုပိန္ပိန္ရွည္ဖားမ်ဳိး။ေနထိုင္က်က္စားရတဲ့ပတ္၀န္းက်င္ကမေသယံုတမည္။သို႔ေသာ္လည္းဖားျဖစ္ရတဲ့
ဘ၀မွာေတာ့ဖားရိုက္တဲ့သူ၊ဖားေကာက္တဲ့သူရဲ႕လက္တြင္းကိုေရွာင္ကြင္းမရဘဲသက္ဆင္းခဲ့ရတာပါပဲ။တျခားေသာ
ဖားေတြအတြက္ေတာ့အရိုက္ခံရတာသိပ္မသိသာလွေပမဲ့က်ေနာ္လိုပိန္လွီျပီးအဖက္ဖက္ကမျပည့္စံုတဲ့ဖားတေကာင္
အတြက္သိပ္ကိုသိသာလွတယ္ဗ်။ဒါေၾကာင့္မလြန္ဆံႏိုင္လို႔သာအရိိုက္ခံခဲ့ရေပမည့္စိတ္ထဲကေတာ့ရွိတဲ့အားနဲ႔အန္တု
ခ်င္မိတယ္။သို႔ေသာ္လည္းအရိုက္ခံဘ၀မွာေတာ့ဘာမွမလုပ္ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။

ဒါေပမဲ့တကယ္တမ္းကံေကာင္းေထာက္မျပီးကိုယ္တုိင္ဖားရိုက္ဖုိ႔အခြင့္ၾကံဳလာတဲ့အခါက်ေနာ္မရိုက္ရက္ပါဘူး။
ကိုယ္အရိုက္ခံဘ၀တုန္းကကိုယ့္ကိုကိုယ္ခ်င္းစာနားလည္ေပးႏိုင္သူရွိႏိုင္ေပမဲ့ကိုယ္ကရိုက္ရမည့္အလွည့္မွာေတာ့
အားလံုးကိုကိုယ္ခ်င္းစာျပီးမရိုက္ရက္ေတာ့ပါဘူး။ဖားေတြအနားမွာ၀ိုင္းေနပါလ်က္မရိုက္ရက္တဲ့ဖားေကာက္သမား
ဘ၀အမ်ားအျမင္မွာေတာ့ေတာ္ေတာ္ကိုအတဲ့သူေပါ့ဗ်ာ။

ဘယ္တတ္ႏိုင္ပါ့မလဲကိုယ့္ခံယူခ်က္နဲ႔ကိုယ္ပဲေလ။၀န္ထမ္းျဖစ္ရတဲ့ဘ၀မွာဒါေလးတခုကိုယ္ပိုင္ဆံုးျဖတ္ခ်က္နဲ႔ရပ္ႏိုင္
ခြင့္ရွိလို႔ေက်နပ္ရေသးတယ္။အားလံုးကေတာ့ဖားမရိုက္လို႔လူအၾကီးလို႔သတ္မွတ္ေနၾကမွာေျမၾကီးလက္ခတ္မလြဲပါ။
ဘယ္သူေတြဘယ္လုိပဲထင္ထင္က်ေနာ္ကေတာ့တရားမ၀င္တာလုပ္ျပီးလူလည္က်ေနရတာထက္တရား၀င္လုပ္ျပီး
လူအၾကီးျဖစ္ေနရတာကိုပဲဂုဏ္ယူမိပါတယ္။ဒါေပမဲ့သူတုိ႔ေျပာတဲ့ဖားေလးေတြကလာလာျပီးအသံေပးတဲ့အခါမွာ
ေတာ့မရိုက္ခ်င္လို႔အသာေနတဲ့စိတ္ကိုလာလာဆြတဲ့အတြက္မွတ္ေလာက္သားေလာက္ေအာင္ရိုက္ပစ္လိုက္ခ်င္မိ
တယ္။သို႔ေသာ္လည္းက်ေနာ္မရိုက္ရက္ပါဘူးဗ်ာ။ကိုယ္တုိင္လည္းအရိုက္ခံခဲ့ရဘူးေတာ့အဲ့ဒီရိုက္ခ်က္ဘယ္ေလာက္
ျပင္းတယ္ဆုိတာက်ေနာ္ေကာင္းေကာင္းသိတယ္ေလ။

တခါတခါေတာ့လည္း၀ါသနာအရင္းခံျပီးလုပ္ရတဲ့ဒီအလုပ္ကအကုသုိလ္ေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမွန္းသိျပီးစြန္႔လႊတ္
ခ်င္စိတ္ျဖစ္မိတယ္။အခုအခ်ိန္ထိေတာ့အေကာင္အထည္မေဖာ္ျဖစ္ေသးပါဘူး။ကိုယ္တုိင္ကလဲသက္သတ္လြတ္
စားႏိုင္ေနေသးတာေၾကာင့္ထင္ပါတယ္။သူမ်ားေတြအသားငါးဟင္းစံုနဲ႔မနားမေနသြားလာစားေသာက္ေနခ်ိန္မွာ
က်ေနာ္ကေတာ့သက္သတ္လြတ္ဟင္းခြက္ေလးနဲ႔ပဲက်ရာတာ၀န္ကိုေက်ပြန္ေအာင္ထမ္းေဆာင္ေနျဖစ္တယ္။

တကယ္ေတာ့သူတုိ႔ေျပာတဲ့ဖား သြားေကာက္ရတာလည္းသိပ္မလြယ္ပါဘူး။ပိုင္ဆုိင္ထားတဲ့အရာမွန္သမွ်ကို
ခဏတာခ၀ါခ်ျပီးဖားတုိ႔ရွိရာရပ္ကြက္ထဲဖားေကာက္ဆင္းၾကရတယ္။အမ်ားအျမင္မွာေတာ့ၾကီးက်ယ္တယ္လို႔
ထင္ခ်င္ထင္ႏိုင္ပါတယ္။ရပ္ကြက္ထဲကိုဖားဆင္းေကာက္ရမွာက်ေနာ္အေတာ္ေလးရွက္ပါတယ္။ဘယ္ေလာက္
ၾကီးတဲ့ဖားပဲျဖစ္ပါေစက်ေနာ္မေကာက္ရဲပါဘူး။သူမ်ားေတြေကာက္လို႔ငါလည္းေကာက္တာပဲလို႔စိတ္ထဲမွာေတြး
မိေသာ္လည္းစိတ္ထဲကအေတြးဟာစိတ္ထဲမွာပဲရွိျပီးအျပင္မွာအေကာင္အထည္မေဖာ္ျဖစ္ပါဘူး။

သူမ်ားေတြဖားေကာက္ထြက္ခ်ိန္က်ေနာ္ကေတာ့ကိုယ့္ကိုယ္ပိုင္အခ်ိန္ေလးမွာေအးေဆးစြာပဲေနထုိင္ရင္းကိုယ့္
ဘ၀တုိးတက္ရာတုိးတက္ေၾကာင္းရွာေဖြဆည္းပူးလို႔ေပါ့။တကယ္ေတာ့ျမတ္စြာဘုရားေဟာတဲ့တရားထဲကလို
လိုခ်င္မႈနည္းျပီးရွိတာေလးနဲ႔ေရာင့္ရဲ႕တင္းတိမ္ႏိုင္တာဟာလည္းခ်မ္းသာျခင္းတစ္မ်ဳိးပဲမဟုတ္လား။လိုခ်င္ေန
တဲ့ေလာဘမေလွ်ာ႔ႏိုင္သမ်ွေတာ့ဒုကၡဆုိတဲ့ဆင္းရဲျခင္းေတြပိုတုိးလို႔သာျဖစ္ေနအံုးမွာပါ။

လူတုိငး္ကိုေတာ့ကိုယ့္စိတ္နဲ႔ႏိႈင္းျပီးစဥ္းစားလို႔ဘယ္ရမလဲေလ။သူတုိ႔မွာလည္းသူတုိ႔ခံယူခ်က္နဲ႔သူတုိ႔ရွိၾကမွာ
ေပါ့။ဖားေကာက္တာမေကာင္းမွန္းသိေပမဲ့မလိုက္နာႏိုင္ဘူးဆိုကတည္းကအေၾကာင္းတခုခုရွိေနၾကလို႔ဆုိ
တာေသခ်ာပါတယ္။က်ေနာ္ကေတာ့ရပ္ကြက္ထဲကသူမ်ားအိမ္ေအာက္သြားျပီးဖားေကာက္ရတဲ့အေျခအေန
ဟာကိုယ့္အဆင့္နဲ႔မထိုက္တန္ဘူးလို႔ပဲေခါင္းထဲမွာထည့္ထားတယ္။မေလာက္ငေပမဲ့ထိုက္သင့္တဲ့လစာေပး
ျပီးတရား၀င္လြတ္လပ္စြာပညာေတြေပးေ၀လို႔ရတဲ့ေနရာထက္အႏၱရာယ္ကင္းတာမရွိဘူးေလ။က်ေနာ္ကေတာ့
ကိုယ္တရား၀င္လြတ္လပ္စြာလႈပ္ရွားခြင့္ရွိတဲ့ေနရာမွာပဲရတာေလးနဲ႔တင္းတိမ္ျပီးကိုယ့္အဆင့္အတန္းနဲ႔
ေအးခ်မ္းစြာေနထိုင္ျပီးကိုယ္တတ္ထားသမွ်ကိုဘ၀အတြက္ၾကိဳးစားေနသူေတြကိုေရာ၊စာေမးပြဲေအာင္ဖုိ႔အတြက္
ၾကိဳးပမ္းေနသူကိုေရာေစတနာအရင္းခံနဲ႔မွ်ေ၀ေပးရင္းသင္ၾကားရင္းသင္ယူ၊သင္ယူရင္းသင္ၾကားဆုိတဲ့စကား
အတုိင္းကိုယ္မသိတာေတြကိုျပန္လည္သင္ယူ၊ကိုယ္သိတာေလးေတြကိုျပန္မွ်ရင္းေက်ာင္းကစာသင္ခန္းထဲမွာ
ပဲေပ်ာ္ေမြ႕ေနမိပါတယ္။

ဖားေတြကေတာ့ခဏခဏလာလာအသံေပးျပီးေသြးတုိးစမ္းၾကပါတယ္။ဒီကဖားမေကာက္ခ်င္တဲ့သူကလည္း
သူတုိ႔အသံေတြကိုမၾကားသလိုဘဲမွတ္ထားေတာ့ေရွ႕ဆက္မတုိးၾကေတာ့ဘူး။ေလာကၾကီးမွာပိုက္ဆံေပးျပီး
အေစာ္ကားခံရတာမ်ဳိးေလာက္အခံရခက္တာမရွိပါဘူး။ကိုယ္ကေစတနာထားေနခ်ိန္မွာတန္ဖိုးမထားဘဲ
လိုအပ္လာမွပိုက္ဆံျပျပီးေၾကးစားဆန္ဆန္လာျမဴဆြယ္ခံရတာေလာက္ခံရခက္တာလည္းမရွိပါဘူး။ဒါေပမဲ့ေလ
ဖားေကာက္သူေတြၾကိတ္ၾကိတ္တုိးေနခ်ိန္မွာကိုယ္ကေတာ့ပြဲၾကည့္ပရိတ္သတ္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ထိုင္ၾကည့္
ေနမိတယ္။ဒီဖားရိုက္လို႔ရတဲ့အခေၾကးေငြအလြန္ဆံုးခံရင္တစ္ႏွစ္ေပါ့။ဒါေတာင္ဖားေပါတဲ့ျမိဳ႕ၾကီးကလယ္ကြင္း
ေတြမွာရိုက္ရပါမွ။မဟုတ္ရင္(၆)လေလာက္နဲ႔ကိစၥျပတ္ျပီ။ခဏတာအဆင္ေျပမႈ႕ေလးတခုအတြက္နဲ႔ေတာ့
ကိုယ္ဒီအသက္အရြယ္ထိသင္ယူမွတ္သားလာခဲ့ရတဲ့ပညာေတြ၊ေပးဆပ္ခဲ့ရတဲ့အခ်ိန္ေတြကိုပိုက္ဆံတခုတည္း
အတြက္နဲ႔တန္ဖုိးျဖတ္ျပီးမလဲႏိုင္ပါဘူး။

တေန႔ေန႔တခ်ိန္ခ်ိန္မွာေတာ့ဖားေကာက္ျခင္း၊မိႈေကာက္ျခင္းေတြကင္းရွင္းတဲ့ပညာေရးပတ္၀န္းက်င္တခုျဖစ္ေပၚ
လာလိမ့္မည္လို႔စိတ္ထဲကေနၾကိတ္ျပီးေမွ်ာ္လင့္ေနမိပါတယ္။အဲ့ဒီလိုပညာေရးစနစ္ေပၚထြန္းလာတဲ့ေနဟာက်ေနာ္
တို႔ႏိုင္ငံရဲ႕ပညာေရးအမွန္တကယ္ေျပာင္းလဲတဲ့ေန႔ျဖစ္မွာပါ။ဒီလိုမဟုတ္ရင္ေတာ့ေခါင္းေဆာင္ေတြဘယ္ေလာက္ပဲ
ေတာ္ေတာ္၊ေနာက္လိုက္ေတြကမိမိအတၱကိုအေျခခံျပီးတကိုယ္ေကာင္းဆန္တဲ့စိတ္ေတြနဲ႔ဆက္လက္ေလွ်ာက္လွမ္း
ေနသမွ်ေတာ့တုိင္းျပည္တည္ေဆာက္ရာမွာအဓိကက်တဲ့ပညာေရးဟာျမင့္တက္ဖုိ႔ထက္ဆက္လက္က်ဆင္းဖုိ႔သာ
ရွိပါေတာ့တယ္။

ဖားေကာက္ျခင္းကင္းေသာပညာေရးပတ္၀န္းက်င္ေကာင္းတခုအျမန္ဆံုးေပၚေပါက္ျပီးအေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္
ဘြဲ႔ရာထူးဂုဏ္သိန္ေတြကိုေဘးဖယ္ျပီးရပ္ကြက္ထဲကသူမ်ားအိမ္ေအာက္၊ေလးတိုင္စင္အရိပ္ေအာက္နဲ႔အိမ္ေနာက္
အဖီထဲမွာအပို၀င္ေငြရွာေနရတဲ့ဖားေကာက္သူမ်ားအျမန္ဆံုးေလ်ာ့နည္းပါေစလို႔ဆႏၵျပဳရင္းဖားမေကာက္ခ်င္တဲ့သူ
တစ္ေယာက္ရဲ႕ခံစားခ်က္ကိုမွ်ေ၀ေပးလိုက္ပါတယ္။

မွတ္ခ်က္။      ။အထက္ေဖာ္ျပပါအေၾကာင္းအရာမ်ားသည္ျမင္ေတြ႔ေနရေသာအေၾကာင္းအရာမ်ားကိုအေျခခံ၍
စာေရးသူတစ္ဦးတည္း၏စိတ္ခံစားခ်က္ကိုပံုေဖာ္ထားျခင္းသာျဖစ္ျပီးမည္သူတဦးတစ္ေယာက္ကိုမွ်ထိခိုက္ေစလိုျခင္း
အလ်င္းမရွိပါ။

အားလံုးကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာက်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစေၾကာင္းဆုမြန္ေကာင္းေတာင္းပါတယ္ဗ်ာ။

အားလံုးကိုေလးစားလ်က္
ေရႊညာသား

Saturday, August 20, 2016

ထီလာေျမမွာခ်က္စားျဖစ္တဲ့အညာဟင္းေလးမ်ား

လိုင္းမရတာရယ္စာေတြနဲ႔အလုပ္မ်ားေနတာရယ္ေၾကာင့္ကိုယ္အိမ္ထဲကိုမေရာက္ျဖစ္တာေတာ္ေတာ္ၾကာသြားတယ္။
စိတ္ရွိေသာ္လည္းဘာမွလုပ္မရတဲ့အင္တာနက္လိုင္းနဲ႔မို႔မတင္ျဖစ္တာလည္းပါတယ္။

ကိုယ့္ေျမကိုယ့္ေရျပန္ေရာက္ျပီးေနရာတက်ျဖစ္ကတည္းကအေဆာင္မွာခ်က္ျပဳတ္စားေသာက္ရံုးတက္စာသင္စာျပ
နဲ႔ေနလာတာဒီေန႔ဆုိ(၅)လျပည့္သြားျပီ။အခ်က္အျပဳတ္က၀ါသနာတခုလိုျဖစ္ေနေတာ့ဆုိင္ကထမင္းဟင္းလည္း
တခါတေလစားလို႔ရေပမဲ့အျမဲတမ္းက်ေတာ့အဆင္မေျပဘူးေလ။ဒါေၾကာင့္ရတဲ့အခ်ိန္ထဲကဖဲ့ျပီးေတာ့ခ်က္ျပဳတ္စား
ေသာက္ျဖစ္တယ္။

 ငါးကိုခ်ဥ္ေပါင္ရြက္နဲ႔နယ္စားလို႔ရေအာင္ခ်က္ထားတာပါ။ငရုတ္သီးစိမ္းနဲ႔ပင္စိမ္းရြက္နံ႔ေမႊးေမႊးေလးမို႔ထမင္းျမိန္ေစပါတယ္။

မွ်စ္ဆတ္ကိုဖရံုရြက္၊ရံုးပတီသီးတုိ႔နဲ႔ေရာျပီးအညာဟင္းခ်ဳိခ်က္ထားတာပါ။မွ်စ္အစိမ္းကိုေရႏွစ္ညေလာက္စိမ္လိုက္ရင္
မွ်စ္ဆတ္ကိုရပါတယ္။မူလအရသာမပ်က္ဘဲဆတ္ဆတ္ေလးနဲ႔၀ါးလို႔အင္မတန္ေကာင္းပါတယ္။ရြာမွာေတာ့အခုခ်ိန္ဆို
အိမ္တိုင္းလိုလိုမွာမွ်စ္ဆတ္အိုးထားၾကတယ္။ေတာထဲကျပန္လာရင္ပါလာတဲ့မွ်စ္ေလးေတြကိုမွ်စ္ဆတ္အုိးထဲပစ္ထည့္
ထားလိုက္တယ္။ဟင္းခ်က္ခါနီးရင္ထြန္သြားတိုနဲ႔ေက်ာက္ခဲျပားေပၚမွာတင္အလံုးကြဲေအာင္ထုျပီးခ်ဥ္ရည္ေသာက္ဟင္း
ထဲလည္းထည့္ခ်က္တယ္။ဟင္းခ်ဳိလည္းခ်က္တယ္။ဖရံုသီးနဲ႔ေရာခ်က္တယ္။မွ်စ္ဆတ္ဟင္းခ်ဳိနဲ႔အလိုက္ဖက္ဆံုးကမန္က်ည္း
သီးစိမ္းေထာင္းပါ။

ဒါကေတာ့ေရႊညာသားအသည္းစြဲေၾကာင္လွ်ာသီးဟင္းပါ။ေၾကာင္လွ်ာပြင့္ခ်ိန္တုန္းကလည္းအ၀စားထားျပီးျပီ။အခုေတာ့
အသီးေပၚခ်ိန္မို႔ျမန္မာျပည္ျပန္ေရာက္ျပီးပထမဆံုးစားျဖစ္တဲ့ေၾကာင္လွ်ာသီးဟင္းပါ။အိမ္မွာခ်က္သလိုမ်ဳိးမဟုတ္ဘဲအစိမ္း
ကိုပါးပါးလွီးျပီးပုစြန္ေျခာက္နဲ႔ငရုတ္သီးစပ္ေၾကာ္ခ်က္ခ်က္ထားတာပါ။ရြာကနည္းအတုိင္းဆုိရင္ေတာ့ေၾကာင္လွ်ာသီးကို
မီးဖုတ္ျပီးေရစိမ္၊အခြံေတြကြာသြားမွလက္သံုးလံုးခန္႔အပိုင္းေလးေတြပိုင္းျပီးခရမ္းခ်ဥ္သီးနဲ႔ငရုတ္သီးစပ္ခ်က္တာ။
တခါတေလမန္က်ည္းသီးစိမ္းေထာင္းျပီးထည့္ခ်က္လည္းစားလို႔ေကာင္းတယ္။က်ေနာ္ကေတာ့မီးဖုတ္ဖို႔အဆင္မေျပတာနဲ႔
အစိမ္းကိုပဲပါးပါးလွီးျပီးေၾကာ္ခ်က္ေလးခ်က္လိုက္ပါတယ္။ရြာကခ်က္နည္းအတုိင္းေနာက္တခါခ်က္စားျဖစ္ရင္ျပန္လည္မွ်ေ၀
ေပးပါအံုးမယ္။


အသားဟငး္မပါေပမဲ့အသီးအရြက္အကိုပဲလိုက္ဖက္ေအာင္တြဲစပ္ခ်က္ျပဳတ္မယ္ဆုိက်န္းမာေရးနဲ႔ညီညြတ္ျပီးအရသာရွိတဲ့
ဟင္းေတြရႏိုင္ပါတယ္။

အားလံုးလာေရာက္လည္ပတ္ၾကတဲ့အတြက္ေက်းဇူးအထူးတင္ရွိပါတယ္ဗ်ာ။ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာက်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။

အားေပးမႈကိုေလးစားလ်က္
ေရႊညာသား




Sunday, July 31, 2016

ေလွခြင္းေတာင္ သို႔ အလည္တစ္ေခါက္


သၾကၤန္ျပီးရြာကအျပန္ေနျပည္ေတာ္ကိုသြားရင္းေပါင္းေလာင္းစီမံကိန္းကအကိုနဲ႔ညီဆီအလည္သြားတုန္းကေရာက္ခဲ့တယ္။
ညီငယ္သားအဖနဲ႔တူအရီးသံုးေယာက္ဆုိင္ကယ္နဲ႔တက္ၾကတာေတာင္တက္လမ္းကေတာ္ေတာ္မတ္ေစာက္တယ္။
ေပါင္းေလာင္းဆည္စီမံကိန္းနဲ႔နီးေတာ့ေတာင္ထိပ္ေပၚအထိလမ္းေဖာက္ေပးထားတာကားနဲ႔တက္တက္ဆုိင္ကယ္နဲ႔
တက္တက္အဆင္ေျပတယ္။သမိုငး္ေၾကာင္းကိုေကာင္းေကာင္းမသိေပမဲ့တရားဘာ၀နာပြားမ်ားအားထုတ္လိုသူေတြ
အတြက္ေတာ့ဆိတ္ျငိမ္ေအးခ်မ္းတဲ့ေနရာတစ္ခုပါပဲ။ေတာင္ေပၚကေနလွမ္းၾကည့္ေတာ့ေပါင္းေလာင္းေရေလွာင္တမံန႔ဲ
ေပါင္းေလာင္းျမစ္ကိုျမင္ေနရတယ္။






အားလံုးကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖားက်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစဗ်ာ။တကၠသိုလ္ဆိုတာကိုသမီးရည္စားထားဖုိ႔ေလာက္သေဘာထားျပီး
စာဆုိစိတ္မ၀င္စားတဲ့တပည့္ေက်ာ္ပဲေလွာ္ေတြၾကားမွာအာေပါက္လိပ္ေခါင္းထြက္မတတ္ေန႔စဥ္ေအာ္ဟစ္ေနရလို႔
ဘေလာ့ထဲစိတ္ေရာက္ေသာ္လည္းကိုယ္မေရာက္ႏိုင္တဲ့အတြက္ေရာက္တုန္းမွာရွိတာေလးတင္ေပးခဲ့ပါတယ္။
လာေရာက္လည္ပတ္ၾကတဲ့အတြက္လည္းေက်းဇူးအထူးတင္ရိွပါတယ္။

အားေပးမႈကိုအစဥ္ေလးစားလ်က္
ေရႊညာသား

Friday, June 10, 2016

ရာသီစာထန္းသီးဟင္း

ဒီတစ္ခါေတာ့မစားရတာၾကာျပီျဖစ္တဲ့ရာသီစာအညာဟင္းတခြက္ခ်က္စားျဖစ္တယ္ဗ်ာ။ျမိဳ႕ေပၚမွာေတာ့အစစအရာရာ
ပိုက္ဆံေပး၀ယ္စားရေတာ့ရြာမွာေလာက္အဆင္မေျပဘူး။ဒါေၾကာင့္ရြာကလူၾကံဳနဲ႔ထန္းသီးႏုရယ္မန္က်ည္းရြက္ေျခာက္
ရယ္မွာျပီးခ်က္စားျဖစ္တယ္။ေစ်းထဲမွာေရာင္းတဲ့ထန္းသီးဆံကနည္းနည္းမာေနေတာ့ဟင္းခ်က္စားဖို႔သိပ္အဆင္မေျပဘူး။
ဒါေၾကာင့္ထန္းသီးကိုရြာကေနလူၾကံဳမွာျပီးစိတ္ၾကိဳက္ခ်က္စားရင္းလာလည္ၾကတဲ့မိတ္ေဆြညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ားအတြက္
ျပန္လည္မွ်ေ၀လိုက္ပါတယ္။

အညာသားလက္ရာထန္းသီးဟင္း :)
မန္က်ည္းရြက္ကလည္းတခါ၀ယ္ရင္အနည္းဆံုးႏွစ္ရာဖိုးေလာက္မွ၊တစ္ရာဖုိးေလာက္ေပးပါဆုိေစ်းသည္ကသိပ္မေရာင္းခ်င္
ၾကဘူးဗ်။ဒါေၾကာင့္ရြာမွာမန္က်ည္းရြက္ေပါမ်ားေနခ်ိန္အစ္မ၀မ္းကြဲေတြကိုမန္က်ည္းရြက္အေျခာက္လွန္းျပီးလူၾကံဳနဲ႔ထည့္ေပး
ခိုင္းလိုက္တာ၊ထန္းသီးဆံပါထည့္ေပးလိုက္တယ္။ခ်ဥ္ေပါင္ေျခာက္နဲ႔ကရင္းႏွီးျပီးသားမို႔မန္က်ည္းရြက္ကိုလည္းကိုယ့္စိတ္ကူး
နဲ႔ကိုယ္အေျခာက္လွန္းခိုင္းလိုက္တာ၊ခ်က္စားေတာ့အစိုနဲ႔မျခားအရသာကတူတူပါပဲ။အေျခာက္ဆုိေတာ့ၾကာၾကာအထားခံ
တယ္။ေစ်းထဲေရာက္ရင္လည္းမန္က်ည္းရြက္သည္ဘက္လွည့္ၾကည့္စရာမလိုေတာ့ဘူးေပါ့ဗ်ာ။

ရြာမွာေတာ့ ဇြန္းထိုး၀က္သားဟင္းလို႔လည္းေခၚတယ္ဗ် :)
ထန္းသီးကအခ်ဳိဓာတ္ပါလို႔မန္က်ည္းရြက္အခ်ဥ္ဓာတ္ေလးနဲ႔ထိန္းျပီးနယ္စားေလးခ်က္ပါတယ္။ဇြန္းနဲ႔ထိုးေကာ္လို႔ရတဲ့
အေနေတာ္ထန္းေစ့(၆)ေစ့(ထန္းသီးႏွစ္လံုး၊တစ္လံုးကိုသံုးေစ့ပါတာ)ကိုအကာဖတ္ေလးေတြပါေအာင္ဇြန္းနဲ႔ထြင္ျပီး
ဟင္းခ်က္မည့္အိုးထဲကိုထည့္ပါတယ္။ၾကက္သြန္နီတလံုး၊ခရမ္းခ်ဥ္သီးတလံုး၊ငါးပိလက္တဆစ္ပိုပို၊နႏြင္း၊အေရာင္တင္၊
ဆားနဲ႔ဆီသင့္ေတာ္ယံုပမာဏထည့္ျပီးေရနည္းနည္းနဲ႔အရင္ဆံုးလံုးပါတယ္။ထန္းသီးနဲ႔အဆာပလာေတြက်က္ျပီဆိုမွ
မန္က်ည္းရြက္ေျခာက္လက္တဆုပ္ေလ်ာ့ေလ်ာ့ထည့္ပါတယ္။မန္က်ည္းရြက္အစိုလည္းသံုးႏိုင္ပါတယ္။မန္က်ည္းရြက္
ေျခာက္ႏူးေအာင္ေရအနည္းငယ္ထပ္ထည့္ျပီးမီးေအးေအးနဲ႔ခ်က္ပါ။ငရုတ္သီးစိမ္းသို႔မဟုတ္ငရုတ္သီးေျခာက္ကို
ၾကက္သြန္ျဖဴနဲ႔ေရာေထာင္းထားပါ။မန္းက်ည္းရြက္ႏူးေတာ့မွငရုတ္သီးၾကက္သြန္ျဖဴ ေထာင္းထားတာကိုထည့္ျပီးအေပါ့
အငန္ျမည္းျပီးမီးဖိုေပၚကခ်ပါ။က်ေနာ္ကေတာ့ပင္စိမ္းရြက္ၾကိဳက္လို႔ပင္စိမ္းေလးပါအုပ္လိုက္ပါေသးတယ္။ထမင္းပူပူ
ေလးနဲ႔ထန္းသီးခ်ဥ္ခ်ဳိစပ္ေလးတြဲဖက္ျပီးလဘက္ေျခာက္ေကာင္းေကာင္းခတ္ထားတဲ့ေရေႏြးေလးနဲ႔ဆုိတျခားဟင္းမလို
ဘဲတစ္မည္ထဲနဲ႔စားလို႔ျဖစ္တဲ့ရာသီစာအညာဟင္းေလးတစ္ခြက္ပါ။

ထန္းသီးကိုဟင္းအျဖစ္မစားဖူးေသးတဲ့မိတ္ေတြညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ားအတြက္ရည္ရြယ္ျပီးဟင္းခ်က္နည္းမွ်ေ၀ေပး
လိုက္ပါတယ္ဗ်ာ။မန္က်ည္းရြက္အစားသရက္သီးစိမ္းနဲ႔လည္းခ်က္စားလို႔ရပါတယ္။က်ေနာ္ကေတာ့မန္က်ည္းရြက္နဲ႔
ခ်က္စားရတာကိုပိုသေဘာက်ပါတယ္။အခ်ဥ္အရသာခ်င္းတူေပမဲ႔မန္က်ည္းရြက္နဲ႔ကပိုလိုက္ဖက္ျပီးဟင္းေလးတယ္
လို႔ခံစားရလို႔ပါ။အေ၀းေရာက္ေနတဲ့အစ္ကိုအစ္မေတြအတြက္ေတာ့ထန္းသီးကပိုက္ဆံရွိရင္ေတာင္၀ယ္ဖို႔မလြယ္
ေလာက္ဘူးထင္တယ္ဗ်ာ။ျမန္မာျပည္ျပန္ေရာက္လို႔ထန္းသီးေပၚခ်ိန္ဆုိရင္ခ်က္စားၾကည့္ေပါ့။အညာသားကကိုယ္
တုိင္ခ်က္စားျပီးမွစားလို႔ေကာင္းတဲ့ဟင္းအမည္ေလးေတြကိုပဲအားလံုးကိုျပန္မွ်ေ၀တာမို႔စားမေကာင္းမွာေတာ့မပူပါ
နဲ႔ဗ်ာ။

အားလံုးကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာက်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစလို႔ေရႊညာသားကဆုေတာင္းေမတၱာပို႔သပါတယ္။လာေရာက္
လည္ပတ္ၾကတဲ့အတြက္လည္းေက်းဇူးအထူးတင္ရွိပါေၾကာင္း။

အားေပးမႈကိုအစဥ္ေလးစားလ်က္
ေရႊညာသား

Saturday, May 28, 2016

ပဲဆူးပုတ္နဲ႔ဟင္းငုတ္ပြင့္ေၾကာ္


အညာသားလက္ရာ ပဲဆူးပုတ္ဟင္းခ်ဳိး

တေန႔တုန္းကအညာသားခ်က္စားျဖစ္တဲ့ဟင္းေလးေတြပါဗ်ာ။လာလည္ၾကတဲ့ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြအတြက္ျပန္လည္မွ်ေ၀
ေပးလိုက္ပါတယ္။

ပဲဆူးပုတ္ဟင္းကေတာ့ေစ်းထဲမွာေရာင္းတဲ့ပဲေရစိမ္နဲ႔ဆူးပုတ္ၾကီးရြက္ထည့္ျပီးအရည္ေသာက္ေလးခ်က္ထားပါတယ္ဗ်ာ။
ခ်က္တာကလည္းလြယ္လြယ္ေလးပဲ၊ပဲေရစိမ္အခြံခၽြတ္ျပီးသားကိုေရေျပာင္ေအာင္ေဆး၊ခ်က္မည့္အုိးထဲထည့္ဆားနႏြင္း၊
ငါးပိအနည္းငယ္နဲ႔ၾကက္သြန္နီႏွစ္လံုးေလးစိတ္ထုိးထည့္ျပီးေရနည္းနည္းနဲ႔လံုးခ်က္ျပီးမွလိုသေလာက္ေရထည့္ျပီးဆူေအာင္
တည္၊ပဲေတြနပ္ျပီးေက်သြားမွဆူးပုတ္ရြက္ခတ္ျပီးစားယံုပဲ။

ဟင္းငုတ္ပြင့္ကေတာ့ေစ်းထဲမွာအစိုေရာအေျခာက္ေရာႏွစ္မ်ဳိးေရာင္းေနတာေတြ႔လို႔အေျခာက္ႏွစ္ရာဖိုး၀ယ္ခဲ့တာအမ်ားၾကီး
ရတယ္။ရြာတုန္းကဟင္းငုတ္ပြင့္ေတြမေကာက္ခဲ့ရဘူး၊ရြာမွာဆုိတအားေပါတာ။ျမိဳ႕မွာ၀ယ္စားရေတာ့မွအဖုိးတန္မွန္းသိ
တယ္ေလ။ျပီးေတာ့အပြင့္လိုက္ေကာက္ျပီးအေျခာက္လွန္းထားတာမို႔မခ်က္ခင္အထဲက၀တ္ဆံေတြထုတ္ရတာအခ်ိန္ကုန္
ေသးတယ္။ရြာကလူေတြေရာင္းတာကအပြင့္အစိုမွာကတည္းက၀တ္ဆံေတြထုတ္ျပီးအေျခာက္လွန္းေတာ့ဘာမွထပ္လုပ္
စရာမလိုေတာ့ဘူး။စားမယ္ဆုိမွေရေႏြးစိမ္ျပီးျပဳတ္သုပ္ေၾကာ္ေလွာ္စားယံုပဲ။အခုေတာ့အဲ့ဒီ၀တ္ဆံထုတ္ရတာကိုေတာ္ေတာ္
ၾကာတယ္။မတတ္ႏိုင္ဘူးေလစားခ်င္ေတာ့လည္းအပင္ပန္းခံရတာေပါ့။

ဟင္းငုတ္ပြင့္ေျခာက္ကို၀တ္ဆံထုတ္ျပီးေတာ့ေရေႏြးနဲ႔ဆယ္မိနစ္ေလာ္ကစိမ္ထား၊ဗမာခရမ္းခ်ဥ္သီးႏွစ္လံုး၊ၾကက္သြန္နီ
တလံုး၊ၾကက္သြန္ျဖဴေလးမႊာအခြံသင္ျပီးေထာင္း၊ဒယ္ထဲမွာၾကက္သြန္နီ၊ခရမ္းခ်ဥ္သီးကိုငါးပိအနည္းငယ္ထည့္ျပီးဆီသတ္
ၾကက္သြန္ျဖဴေထာင္းထားတာထည့္အန႔ံေမႊးျပီးဆီျပန္လာရင္ေရေႏြးစိမ္ထားတဲ့ဟင္းငုတ္ပြင့္ေျခာက္ကိုအရည္ညွစ္ျပီးထည့္၊
ပုစြန္ေျခာက္အေသးစားကိုေရေဆးျပီးထည့္၊ဟင္းငုတ္ပြင့္က်က္ေအာင္ေရေႏြးနည္းနည္းေလာက္ထည့္ျပီးခ်က္၊ေနာက္ဆံုး
ဟင္းအိုးခ်ခါနီးမွငရုတ္သီးစိမ္းသံုးေလးေတာင့္ခ်ဳိးထည့္၊ပင္စိမ္းရြက္ေလးအုပ္ျပီးသံုးေဆာင္ေပါ့ဗ်ာ။ထမင္းအတူစားတဲ့
သူငယ္ခ်င္းကေတာ့အရင္တုန္းကမစားဖူးဘူးတဲ့။စားေကာင္းတယ္ဆိုျပီးဟငး္ငုတ္ပြင့္ေၾကာ္နဲ႔ထမင္းေတြစားလိုက္တာ
ေခါင္းေတာင္မေဖာ္ႏိုင္ဘူး။ႏိုင္ငံျခားမွာေရာက္ေနတုန္းေက်ာင္းကအညာသားနဲ႔ဆုိင္တဲ့ကိစၥမွန္သမွ်အကုန္တာ၀န္ယူျပီး
ကူညီေပးတဲ့အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းၾကီးေပါ့။ျပန္ေရာက္ေတာ့တေဆာင္တည္းေနတာမို႔ထမင္းဟင္းခ်က္ျပဳတ္ေကၽြးျပီးေက်းဇူး
ဆပ္ေနတာ။
ပင္စိမ္းန႔ံေမႊးေမႊးေလးနဲ႔အရသာရွိတဲ့အညာသားလက္ရာဟင္းငုတ္ပြင့္ေၾကာ္ :)
လာလည္တဲ့က်ေနာ့္အစ္ကိုအစ္မေတြလည္းအညာသားလက္ရာဟင္းငုတ္ပြင့္ေၾကာ္နဲ႔ပဲဆူးပုတ္ဟင္းေလးျမည္းစမ္းသြားအံုး
ဗ်ာ။အညာသားထမင္းဆုိင္ဖြင့္ခ်င္တဲ့စိတ္ေတြတဖြားဖြားျဖစ္ေနတယ္။အေကာင္အထည္ေတာ့မေပၚေသးဘူး။ဆုိင္ဖြင့္ျဖစ္ရင္
လာအားေပးဖုိ႔အခုကတည္းကဖိတ္ေခၚတယ္ေနာ္။အြန္လိုင္းကေနသိျပီးလာစားတဲ့သူမည္သူမဆုိ ၅၀%ေစ်းေလ်ာ့ေပးမယ္:)


အားလံုးကိုယ္စိတ္ႏွစ္ပါးက်န္းမာခ်မ္းသာျပီးေကာင္းက်ဳိးလိုရာဆႏၵေတြျပည့္၀ၾကပါေစလို႔ေရႊညာသားကဆုေတာင္းေမတၱာ
ပို႔သပါတယ္ဗ်ာ။လာေရာက္လည္ပတ္ၾကတဲ့အတြက္လညး္ေက်းဇူးအထူးတင္ရွိပါတယ္ဗ်ာ။
အစဥ္ေလးစားလ်က္
ေရႊညာသား


Wednesday, May 18, 2016

၂၀၁၂ ခုႏွစ္ကထီလာေျမမွာစိုက္ခဲ့တဲ့ပန္းတစ္ပြင့္


ဒုတိယတစ္ေခါက္ပညာသင္မထြက္ခင္အခ်ိန္မွာကပ္ျပီးေက်ာင္းႏွစ္လည္မဂၢဇင္းအတြက္စာမူတင္ႏိုင္တယ္ဆိုလို႔
ကြန္ပ်ဴတာနဲ႔စာအျမန္စီျပီးျမန္မာစာဌာနကဆရာဆီမွာထားခဲ့တယ္။မဂၢဇင္းထြက္ခ်ိန္ေရာက္ေတာ့စာမူရွင္ကအနီး
မွာမရွိလို႔ကိုယ့္စာမူအေရြးခံရလားမခံရလားမသိေပမဲ႔သတင္းေတာ့ေမွ်ာ္ေနမိတာအမွန္ပါ။ေက်ာင္းမွာက်န္ခဲ့တဲ့
သူငယ္ခ်ငး္ကလည္းဘာမွမေျပာေတာ့ကိုယ့္စာမူေလးအပယ္ခံရလို႔ျဖစ္မွာပါဆိုျပီးကိုယ့္ဘာသာႏွစ္သိမ့္ထားလိုက္တယ္။

အခုသံုးႏွစ္ေက်ာ္ၾကာျပီးျပန္ေရာက္ေတာ့မသြားခင္တုန္းကစာမူေပးထားခဲ့တဲ့ျမန္မာစာကဆရာကျမင္ျမင္ခ်င္းကိုမ်ဳိးစာမူအေရြး
ခံရတယ္။စာမူခကို ကိုမ်ဳိးသူငယ္ခ်ငး္ထုတ္ေပးထားတယ္တဲ့။မထင္မွတ္ဘဲၾကားလိုက္ရတဲ့သတင္းစကားေၾကာင့္ရင္ထဲမွာေပ်ာ္
ရႊင္လုိက္တာ။စာမူခဘယ္ေလာက္ရသလဲဆုိတာအခုထိသူငယ္ခ်င္းကိုမေမးရေသးေပမဲ့သတင္းေပးတဲ့ဆရာကိုအငန္းမရေမး
လိုက္မိတာကဆရာက်ေနာ့္ကိုမဂၢဇင္းစာအုပ္လက္က်န္ေလးရွိရင္ရွာေပးပါ၊က်ေနာ္ဖတ္ခ်င္တယ္ဆိုျပီးေျပာလိုက္တယ္။
ဆရာကဌာနမွာရွိပါေသးတယ္က်ေနာ္ယူလာခဲ့မယ္ေျပာျပီးေရာက္မလာေတာ့၊ထပ္ေမးရမွာအားနာတာနဲ႔ဒီအတုိငး္ပဲ
ေနလိုက္တယ္။


ကိုယ့္ဌာနေရာက္ေတာ့လည္းစာအုပ္လက္က်န္၊ဒါမွမဟုတ္စာမူရွင္အတြက္လက္ေဆာင္ေပးတဲ့တစ္အုပ္တစ္ေလမ်ား
က်န္မလားဆုိျပီးရွာၾကည့္မိေသးတယ္။သံုးႏွစ္အတြင္းတထပ္ေဆာင္ကေနသံုးထပ္ေဆာင္နဲ႔ျဖစ္ေနတဲ့ဌာနမွာစာအုပ္ေတြ႔ဖုိ႔
ကမလြယ္ေတာ့။ဒါနဲ႔အေဆာင္မွာထမင္းဟင္းခ်က္ဖို႔ေလွကားထိပ္ကေနရာလြတ္နံရံေဘးမွာယမကာလုလင္တုိ႔ရဲ႕ပုလင္းခြံ
ေတြၾကားမွာစာအုပ္ပံုၾကီးျမင္လို႔လွန္ေလွာၾကည့္မိေတာ့ကိုယ္လိုခ်င္တဲ့ေက်ာင္းႏွစ္လည္မဂၢဇင္းစာအုပ္ေတြျဖစ္ေနတယ္။
ေရငတ္တုန္းေရတြင္းထဲက်ဆုိသလိုလြန္ခဲ့တဲ့သံုးႏွစ္ေက်ာ္ကကိုယ္ေရးခဲ့တဲ့စာမူေလးကပံုႏွိပ္စာလံုးေလးေတြအျဖစ္နဲ႔မဂၢဇင္း
စာအုပ္ထဲမွာေနရာေလးတခုယူထားတာျမင္လိုက္ရေတာ့ခံစားရတဲ့ပီတိကေျပာမျပတတ္ေအာင္ပါပဲ။

သရုပ္ေဖာ္ပံုကလည္းက်ေနာ္ရဲ႕စားသားေလးမ်ားနဲ႔ကိုက္ညီစြာပဲတကၠသိုလ္ပင္မေဆာင္ၾကီးေနာက္ခံနဲ႔စိန္ပန္းပင္က
စိန္ပန္းပြင့္ေတြပြင့္ခ်ိန္မွာရိုက္ထားတဲ့ဓာတ္ပံုနဲ႔လိုက္ဖက္ညီလွတယ္။စိတ္ထဲမွာရွိတာေလးေတြကိုစာရြက္ေပၚမွာစာလံုးေတြ
အျဖစ္နဲ႔ေျပာင္းလဲျပီးမွတ္တမ္းတင္ထားတဲ့ဘ၀ရဲ႕ကိုယ္ေတြ႔အမွတ္တရအျဖစ္ေလးမ်ားကိုပံုႏွိပ္စာအုပ္ထက္မွာေဖာ္ျပခြင့္ရလို႔
အတုိင္းမသိေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးမိပါတယ္။


က်ေနာ္စာမူေလးကိုဖတ္ရႈ႕ခံစားျပီးေက်ာင္းမဂၢဇင္းစာအုပ္မွာထည့္သြင္းပံုႏွိပ္ဖုိ႔ဆံုးျဖတ္ခဲ့ၾကတဲ့မဂၢဇင္းျဖစ္ေျမာက္ေရး
ေကာ္မတီမွအဖြဲ႔၀င္မ်ားအားလံုးကိုလည္းေက်းဇူးအထူးတင္ရွိပါေၾကာင္းဒီေနရာကေနမွတ္တမ္းတင္ပါတယ္။

 လာေရာက္လည္ပတ္ၾကတဲ့ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ားအားလံုးကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာက်န္းမာခ်မ္းသာျပီးေကာင္းက်ဳိးလိုအင္ဆႏၵေတြ
ျပည့္၀ၾကပါေစဗ်ာ။လာေရာက္လည္ပတ္ၾကတဲ့အတြက္လည္းေက်းဇူးအထူးတင္ရွိပါတယ္။
အစဥ္ေလးစားလ်က္
မ်ဳိးခန္႔ (စကား၀ါေျမ)
 

Sunday, May 15, 2016

အညာသားလက္ရာဗူးသီးၾကက္သားပင္စိမ္းဟင္း

ဒီေန႔မနက္ေစ်းထဲသြားျဖစ္လို႔ဗမာၾကက္သား၀ယ္ျပီးဗူးသီးနဲ႔အရည္ေသာက္ဆမ္းဟင္းတစ္ခြက္ခ်က္စားျဖစ္ပါတယ္။
အသားတုိးၾကက္သားနဲ႔ဗမာၾကက္သားေစ်းကႏွစ္ေထာင္ကြာေပမဲ႔အသားတုိးၾကက္သားစားျဖစ္တာကမနီလာေနစဥ္
တစ္ေလွ်ာက္လံုးလိုလိုပါပဲ။ဒါေၾကာင့္ဗမာၾကက္သား၀ယ္ခ်က္ျဖစ္တယ္။ျမန္မာျပည္ေရာက္ျပီးမွကိုယ္တုိင္၀ယ္ခ်က္တဲ့
ၾကက္သားဟင္းလည္းျဖစ္ပါတယ္။အရင္တစ္ခါပေဒါင္ဟင္းတုန္းကရြာကထည့္ေပးလိုက္တဲ့ၾကက္သားဟင္းကိုျပန္ျပဳ
ျပင္ဖန္တီးထားတာ။

ဗူးသီးၾကက္သားပင္စိမ္းဟင္း

ဟင္းခ်က္မယ္ဆုိေတာ့လိုအပ္တဲ့အဆာပလာနည္းနည္းစီကိုျပင္ဆင္၊ၾကက္သားကိုေရစင္ေအာင္ေဆးဆားနႏြင္းမႈန္႔
အရသာမႈန္႔နဲ႔နယ္ျပီးအိုးထဲထည့္ၾကက္သြန္ျဖဴနီခရမ္းခ်ဥ္သီးတစ္လံုးပါးပါးလွီးထည့္ငံျပာရည္၊ငါးပိအနညး္ငယ္ေရာျပီး
လံုးခ်က္အရင္ခ်က္၊ၾကက္သားမာျပီးအဆာပလာေတြက်က္ေတာ့မွေရေႏြဆူျပီးသားၾကက္သားျမဳပ္ေအာင္ထည့္ျပီး
မီးေအးေအးနဲ႔တည္၊ဟင္းရည္ဆူပြက္ေတာ့အသင့္လွီးထားတဲ့ဗူးသီးထည့္ျပီးအဖံုးအုပ္ထား၊ဗူးသီးက်က္သြားေတာ့မွ
ပင္စိမ္းရြက္ေရေဆးျပီးအုပ္လိုက္၊ငရုတ္သီးစိမ္းသံုးေတာင့္ေလာက္ထက္ပိုင္းခ်ဳိးထည့္ျပီးမီးပိတ္လိုက္ေတာ့ပင္စိမ္းန႔ံ
ေမႊးျပီးငရုတ္သီးစိမ္းအရသာေလးနဲ႔ထမင္းျမိန္တဲ့ဗူးသီးၾကက္သားဟင္းတစ္ခြက္စားသံုးဖို႔အဆင္သင့္ျဖစ္ပါျပီဗ်ာ။
ဒယ္အုိးလိုက္ပံုရိုက္ျပီးတင္ထားတာ အ၀သာစားသြားေနာ္ဗ်ာ

ကိုယ့္စတုိင္နဲ႔ကိုယ္ခ်က္တာမို႔တျခားသူေတြခ်က္တာနဲ႔တူခ်င္မွတူပါလိမ့္မယ္၊အဓိကကေတာ့စားသံုးသူခံတြင္းေတြ႔ဖို႔
က်န္းမာေရးနဲ႔ညီညြတ္ဖုိ႔၊စားခ်င္စဖြယ္ျဖစ္ဖုိ႔ပါပဲ။ဒါေၾကာင့္တျခားစားဖိုမွဴးေတြခ်က္ျပဳတ္တဲ့နည္းေတြနဲ႔ႏိႈင္းယွဥ္ျပီး
မၾကည့္ေစလိုပါဘူး၊ဒီေနရာေလးမွာက်ေနာ္တင္ေပးေနတာက်ေနာ္ကိုယ္တုိင္ခ်က္ျပဳတ္စားျဖစ္တာေလးေတြထဲကမွ
ကိုယ့္ခံတြင္းမွာစားျမိန္လို႔အခ်က္အျပဳတ္စိတ္၀င္စားတဲ့ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြခ်က္ျပဳတ္စားေသာက္ႏိုင္ေအာင္
မွ်ေ၀ေပးျခင္းသက္သက္သာျဖစ္ပါတယ္ဗ်ာ။
ျမင္ယံုနဲ႔စားခ်င္စရာမို႔ စားေကာင္းတယ္မေျပာေတာ့ဘူးဗ်ာ :)

အျမဲလာေရာက္လည္ပတ္ၾကတဲ့အတြက္လည္းအထူးေက်းဇူးတင္ပါတယ္။အားလံုးကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာက်န္းမာခ်မ္းသာ
ၾကပါေစ။
အားေပးမႈ႕ကိုအစဥ္ေလးစားလ်က္
ေရႊညာသား

Thursday, May 12, 2016

ကုလားပဲေလွာ္သုပ္

ရြာကျပန္လာေတာ့ေဒြးေလးေတြထည့္ေပးလိုက္တဲ့အစားအစာေတြထဲမွာက်ေနာ္အၾကိဳက္ဆံုးအညာပဲေလွာ္ႏို႔ဆီႏွစ္ဗူး
ေလာက္ပါလာေသးတယ္။ရြာမွာရွိေနခိုက္ေရေႏြးေသာက္တိုင္းကုလားပဲေလွာ္သုပ္အျမည္းခြက္ကိုမနားတမ္းစားတာ။
ေက်ာင္းကိုျပန္ေတာ့ကုလားပဲေလွာ္ပါဆယ္ထုပ္ေပးလိုက္ၾကတယ္။ျမိဳ႕ေရာက္ရင္အကုန္၀ယ္စားရမွာရြာမွာရွိတာသယ္
သြားဆုိျပီးအစံုအလင္ထည့္ေပးလိုက္ၾကတာမ်ားေတာ္ပါအံုးတားယူရတယ္။အဖြားကေတာ့နႏြင္းမႈန္႔ကအစၾကက္သြန္
ျဖဴနီအဆံုးအထုပ္ၾကီးငယ္အသြယ္သြယ္နဲ႔ျပန္မည့္ေန႔က်ေတာ့ထုပ္ေပးရွာတယ္။ခရမ္းခ်ဥ္သီးေတြထည့္ေပးလိုက္မယ္
တကဲကဲလုပ္ေနလို႔ေရာက္ေရာက္ခ်င္းခ်က္မစားျဖစ္ေသးလို႔မယူေတာ့ဘူးေနာက္တစ္ေခါက္လာမွယူမယ္ေျပာျပီး
ေခာ့်ထားခဲ့ရတယ္။

ၾကက္သြန္နီနဲ႔စားရတာသေဘာက်လုိ႔..လဘက္၊ဂ်င္းေပါက္တုိ႔နဲ႔သုပ္စားလို႔လည္းေကာင္းတယ္
ဒီကုလားပဲေလွာ္အေၾကာင္းအရင္ကေရးဖူးတယ္ထင္ပါတယ္။ကိုယ့္ယာထြက္ကုလားပဲေစ့ကိုေရအိုးကြဲအိုးကင္းမွာ
ထည့္ေလွာ္ပဲေစ့ေလးေတြအခြံအက္လာျပီဆုိရင္အုိးကင္းကိုမီးဖိုေပၚကခ်ျပီးလျခမ္းပံုေက်ာက္ခဲနဲ႔အေပၚကေနဖိျပီး
အိုးကင္းထဲမွာတင္အျခမ္းခြဲရတာ။မီးဖိုေဘးမွာေခၽြးတျပိဳက္ျပိဳက္နဲ႔ေလွာ္ေပးလိုက္တဲ့ေဒြးေလးေတြကိုေက်းဇူးတင္ရ
တယ္။တအိုးကင္းႏွစ္အုိးကင္းဆုိမေျပာသာေပမဲ႔ပဲျခမ္းႏို႔ဆီႏွစ္ဗူးစာေလာက္ရေအာင္ဆိုအနည္းဆံုးဆယ္အုိးကင္း
ဆယ့္ငါးအုိးကင္းေလာက္ေလွာ္ရမွာေလ။တစ္ခါေလွာ္မွနည္းနည္းခ်င္းစီထည့္ျပီးေလွာ္လိုက္ေက်ာက္ခဲနဲ႔ဖိျပီးပဲျခမ္း
ခြဲလုိက္၊ခြဲျပီးသားကိုဆန္ေကာထဲသြန္ထည့္အိုးကင္းကိုမီးဖိုေပၚျပန္တင္ပဲေစ့ထည့္ျပန္ေလွာ္နဲ႔မီးဖိုေဘးမွာထိုင္ျပီး
ေလွာ္ရတာမသက္သာသလိုစားလို႔ကလည္းအင္မတန္ဆိမ့္တယ္ဗ်။

ထမင္းနဲ႔စားစား၊ေရေႏြးၾကမ္းနဲ႔ျမည္းျမည္း ၾကာၾကာဇိမ္ခံျပီး၀ါးေလဆိမ့္ေလပါပဲဗ်ာ
ကုလားပဲစစ္စစ္ကိုေလွာ္ထားတာမို႔ပဲမႈန္႔အၾကက္မႈန္႔နံ႔ေမႊးေမႊးေလးနဲ႔စားလို႔အင္မတန္အရသာရွိတယ္။ဆီေလးဆမ္း
ျပီးေရေႏြးပြဲမွာအျမည္းအျဖစ္နဲ႔အေတာ္ေလးလိုက္ဖက္တယ္။ေလွာ္ျပီးသားကိုငရုတ္ဆုံထဲထည့္ေထာင္းျပီးအသုပ္
အနယ္ေတြအတြက္ပဲမႈန္႔အျဖစ္နဲ႔သံုးႏိုင္ေသးတယ္။အဖြားကေတာ့၀ါးစရာသြားမရွိေတာ့လို႔ကုလားပဲေလွာ္ကိုညက္
ေအာင္ေထာင္းျပီးဆီရႊဲရြဲဆမ္းႏွပ္ထားတတ္တယ္။ကေလးတုန္းကေတာ့အဖြားမရွိရင္သူ႔လဘက္အုပ္ခုိးခိုးစားတာ
မွတ္မိေသးတယ္။

ကိုယ္တုိင္ေလွာ္စားဖို႔မလြယ္ကူလွေပမဲ့အညာစာေလးေတြလုပ္စားခ်င္တဲ့အစ္ကိုအစ္မေတြစားႏိုင္ေအာင္ေလွာ္နည္း
ကိုအထက္မွာေရးေပးတာပါ။လိုအပ္တဲ့ပစၥည္းအဆင္ေျပရင္ေလွာ္စားၾကည့္ဖို႔တုိက္တြန္းပါတယ္။လိုအပ္တာကလည္း
ကုလားပဲအနီ၊ေရအိုးသို႔မဟုတ္ျမဴအိုးကြဲနဲ႔ပဲျခမ္းခြဲဖုိ႔လံုး၀န္းတဲ့ေက်ာက္ခဲဒါမွမဟုတ္လျခမ္းပံုေက်ာက္ခဲလိုအပ္ပါတယ္။
ထင္းမီးဖိုမွာေလွာ္ရင္ေတာ့ပိုလို႔အဆင္ေျပတာေပါ့ဗ်ာ။

အားလံုးကိုယ္စိတ္နွစ္ျဖာက်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစလို႔ေရႊညာသားကဆုေတာင္းေမတၱာပို႔သပါတယ္။အျမဲတမ္းလာေရာက္
လည္ပတ္ၾကတဲ့အတြက္ေက်းဇူးအထူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ။

အစဥ္ေလးစားလ်က္
ေရႊညာသား

Monday, May 9, 2016

ၾကက္သားကန္စြန္းပေဒါင္ဟင္း

ဒီတစ္ခါလာလည္ၾကတဲ့ေမာင္ႏွမေတြအတြက္ထီလာမွာပထမဆံုးခ်က္စားျဖစ္တဲ့ပေဒါင္ဟင္းတခြက္တင္ေပးလိုက္
ပါတယ္ဗ်ာ။အိုးသစ္အိမ္သစ္ျပန္လည္တည္ေထာင္ေနဆဲမို႔အစားအေသာက္လဲျဖစ္သလိုပဲေျဖရွင္းေနရတာတစ္လ
ေက်ာ္သြားျပီ။

မက္ကတ္သီးန႔ံေမႊးေမႊးနဲ႔ၾကက္သားကန္စြန္းအရည္ေသာက္

မေန႔တုန္းကေတာ့ေနျပည္ေတာ္ကအကိုနဲ႔ညီဆီကိုသြားလည္ျပီးျပန္လာမရီးျဖစ္သူကအေဆာင္ေရာက္ရင္အလြယ္
စားလုိ႔ရေအာင္အေၾကာ္အေလွာ္ေလးေတြေၾကာ္ထည့္ေပးလိုက္တယ္။မရီးျဖစ္သူရဲ႕ေစတနာကိုအသိအမွတ္ျပဳတဲ့
အေနနဲ႔ထည့္ေပးလာသမွ်အကုန္သယ္လာခဲ့တယ္။သူထည့္ေပးတဲ့အထဲမွာပဲပုတ္ကိုမီးကင္ျပီးငရုတ္သီးရယ္
မက္ကတ္သီး(ပေဒါင္ဟင္းခတ္အေမႊးအၾကိဳင္)နဲ႔ေရာေထာင္းေပးလုိက္တာအနံ႔ကငရုတ္ေကာင္းန႔ံလိုလိုနဲ႔ပူစပ္စပ္
အရသာမ်ဳိး။အရင္ကအေမခ်က္ေကၽြးလို႔ဟင္းထဲမွာစားဖူးေပမဲ့ပဲပုတ္နဲ႔ေထာင္းစားတာေတာ့အခုတခါပထမဆံုးပါပဲ။

ညေနအေဆာင္ေရာက္ေတာ့ထမင္းတအိုးခ်က္၊ညီအငယ္ဆံုးကိုေက်ာင္းပိတ္ရက္လာေနဖို႔ေခၚထားတာသူလည္း
ေရာက္အလာ၊ရြာကအဖိုးအဖြားနဲ႔ေလးေလးေတြထည့္ေပးလိုက္တဲ့ဟင္းခ်က္စရာအထုပ္ၾကီးအထုပ္ငယ္အသြယ္သြယ္
ကိုေမႊေႏွာက္ၾကည့္ရင္းေရာက္ေရာက္ခ်င္းစားဖုိ႔ထည့္ေပးလိုက္တဲ့ၾကက္သားဟင္းခ်က္ျပီးသားေလးငါးတံုးေတြ႔တယ္။
အဲ့ဒီၾကက္သားကိုကုိယ့္မွာရွိတာေလးနဲ႔ထပ္ေရာျပီးအရည္ေသာက္ဟင္းတခြက္ဖန္တီးလိုက္ေတာ့စုေပါငး္စပ္ေပါင္း
ပေဒါင္ဟင္းတခြက္ျဖစ္သြားပါတယ္။

ၾကက္သားကန္စြန္းပေဒါင္ဟင္း
ၾကက္သားဟင္းကိုေနသင့္ေတာ္ယံုထည့္ျပီးပြက္ေအာင္တည္ကားဂိတ္ကအျပန္ထီလာေစ်းၾကီးထဲလွည့္၀င္ျပီး၀ယ္
လာတဲ့အသီးအရြက္ထဲကပဲသီးသံုးေလးေတာင့္ခ်ဳိးထည့္၊ၾကက္သြန္ျဖဴသံုးမႊာဓားျပားရိုက္ထည့္၊ဆားအရသာမႈန္႔နဲ႔
ျပဳျပင္ျပီးမရီးကထည့္ေပးလိုက္တဲ့ပဲပုတ္နဲ႔မက္ကတ္သီးေထာင္းတစ္ဇြန္းထည့္လိုက္ေတာ့အနံ႔ေမႊးေမႊးနဲ႔ၾကက္ကန္စြန္း
အရည္ေသာက္ပေဒါင္ဟင္းတခြက္ျဖစ္သြားတယ္။
ပဲပုတ္မက္ကတ္သီးေထာင္း

ရြာကေပးလိုက္တဲ့မန္က်ည္းရြက္ေၾကာ္ရယ္၊မရီးေၾကာ္ထည့္ေပးလိုက္တဲ႔ၾကက္သားမႊေၾကာ္၊ပဲပုတ္ေျမပဲဆံေၾကာ္ရယ္
ေပါငး္ျပီးညီအစ္ကိုႏွစ္ေယာက္စားလိုက္တာထမင္းတအိုးတက္တက္ကိုေျပာင္တာပဲ။

အညာကရႈ႕ခင္းေတြပဲအမ်ားၾကီးတင္ထားေတာ့ဓာတ္ပံုေတြၾကည့္ရတာျငီးေငြ႔ေနမွာစိုးလို႔အစားအေသာက္နဲ႔တစ္လွည့္
ဧည့္ခံလိုက္ပါတယ္ဗ်ာ။ကုန္ၾကမ္းေတြလည္းရွိအင္တာနက္လိုင္းေလးကလည္းအေဆာင္မွာေကာင္းေနေတာ့ေျဖးေျဖး
ခ်င္းမွ်ေ၀တာေပါ့။လာလည္ၾကတဲ့အတြက္ေက်းဇူးအထူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ။

အားလံုးကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာက်န္းမာခ်မ္းသာျပီးေကာင္းက်ဳိးလုိရာဆႏၵေတြျပည့္၀ၾကပါေစလို႔ေရႊညာသားကဆုေတာင္း
ေမတၱာပို႔သပါတယ္ဗ်။
အစဥ္ေလးစားလ်က္
ေရႊညာသား


Saturday, April 30, 2016

အညာေႏြရႈ႕ခင္း ဓာတ္ပံု (၃)

ထန္းေတာနဲ႔လယ္ကြင္းကိုျဖတ္ျပီးေတာ့အိမ္ကယာေတာကိုေရာက္သြားတယ္။ယာေတာကျမင္ကြင္းေလးေတြကိုလည္း
မွတ္တမ္းတင္ခဲ့တယ္။သနပ္ခါးပင္တစ္ပင္ခုတ္ျပီးအေနာက္ဘက္ကိုဆင္းသြားေတာ့ကုကၠိဳရြက္ႏုေတြ ေတြ႔လို႔တက္ခူးခဲ့
ေသးတယ္။ အားလံုးျပီးေတာ့မွေခ်ာင္းထဲမွာေရခ်ဳိးျပီးအိမ္ျပန္ခဲ့တယ္။မေရာက္တာၾကာေတာ့ျမင္သမွ်ျမင္ကြင္းေတြဟာ
အသစ္အဆန္းေတြလိုျဖစ္ေနတာရယ္အရင္တုန္းကျမင္ကြင္းေတြနဲ႔ျပန္ႏိႈင္းယွဥ္ေတာ့လြမ္းစရာၾကီးဗ်ာ။
တယ္ပင္


ဒီေတာင္တန္းက အရင္တုန္းကဆုိသစ္ေတာေတြ..အခုေတာ့ ငွက္ေပ်ာေတာျဖစ္သြားျပီ


ယာေစာင့္တဲ၊ဇီးပင္၊ရွားပင္၊ထန္းပင္
ဒီဘက္အစြန္ဆံုးက တေရာ္ကင္ပြန္းေခါင္းေလွ်ာ္ရည္မွာသံုးတဲ့ တေရာ္ပင္

ယာခင္းေဘးမို႔ ဒီအရြယ္ထိေနရတာ က်န္တဲ့ေနရာဆုိ လံုးပတ္လက္မအရြယ္ဆို ခုတ္ျပီးျပီ :)

သဘာ၀အေလ့က်ေပါက္ေနတဲ့သနပ္ခါးပင္ေလးမ်ား

ဒီသနပ္ခါးပင္စုေလးရဲ႕အေနာက္ဘက္နားက သနပ္ခါးပင္တစ္ပင္လက္ေဆာင္ေပးဖုိ႔ခုတ္ယူခဲ့တယ္ :)
ဒီကုကၠိဳပင္ေပၚတက္ခူးတာဗ်ာ

သစ္ပင္မတက္တာၾကာေတာ့တက္တာတက္ရတယ္ဒူးကတုန္တုန္နဲ႔ :)

သမုန္းပင္ (တခ်ဳိ႕ကသမားမုန္းလို႔လည္းေခၚ)

လက္နဲ႔မမွီတာကို ဓားနဲ႔ခ်ဳိင္ခ်ပစ္တယ္ :)


အားလံုးခူးျပီးေသာအခါ အခုလိုပုဆိုးေဟာင္းနဲ႔ထုပ္လိုက္တယ္

ဒီဘက္ေဘးက ယာထဲကခုတ္လာတဲ့သနပ္ခါးပင္

အေဖစိုက္ထားတဲ့ထန္းပင္ေလးေတြေတာ္ေတာ္ၾကီးေနၾကျပီ


ဒါကေတာ့ ဥသွ်စ္ပင္ပါ အရြက္ေတြႏုေနတာအမ်ားၾကီးပဲ မတက္ႏိုင္လို႔မခူးခဲ့ရဘူး

ေႏြေရာက္ေတာ့ေခ်ာင္းေရစီးလည္းမသန္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး



ပန္းရံလုပ္တဲ့အခါတုိင္း ဒီေခ်ာင္းသဲခံုက သဲကိုလွည္းနဲ႔တိုက္ျပီးသံုးၾကတယ္


မိုးတြင္းဆုိရင္ေတာ့ေခ်ာင္းေဘးကစိမ္းစိမ္းစိုစိုနဲ႔ေရကေတာ့ေနာက္က်ိက်ိေပါ့

ဒဟတ္ပင္နဲ႔ ဒဟတ္ပန္းပြင့္


ဒီအိုင္ထဲေရဆင္းခ်ဳိး၊ကုကၠိဳရြက္ထုပ္ထမ္းျပီး အိမ္ျပန္ခဲ့တယ္ :)

ေႏြဆုိေတာ့ေခ်ာင္းလည္းေရခမ္းေနျပီ၊ဒါေပမဲ့ေရစီးေၾကာင္းကေတာ့အျမဲစီးဆင္းေနတယ္။သူမ်ားအရပ္ေတြေရရွားပါး
ေနခ်ိန္က်ဳပ္တုိ႔ရြာမွာဒီေခ်ာင္းေလးရွိေတာ့သက္သာရာရေသးတယ္။အခုရြာဘုန္းၾကီးေက်ာင္းအထိေရသြယ္ျပီးသြားျပီ
ေနာက္မွအဲ့ဒီေရထြက္အေၾကာင္းသပ္သပ္ေရးျပီးတင္ေပးပါအံုးမယ္ဗ်ာ...။

အားလံုးကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာက်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။အျမဲလာလည္ၾကတဲ့အတြက္လည္းေက်းဇူးအထူးတင္ရွိပါတယ္။
အစဥ္ေလးစားလ်က္
ေရႊညာသား