Pages

Saturday, August 29, 2015

ရိုးရိုးရွင္းရွင္းပီေလာေရႊဖရံုဟင္း

က်ေနာ္သတိထားမိသေလာက္ဖိလစ္ပိုင္မွာပီေလာရြက္ကိုဆယ့္ႏွစ္ရာသီေစ်းထဲမွာေရာင္းတယ္။က်ေနာ္တုိ႔ဆီမွာကမုိးတြင္းမွာပဲပီေလာပင္ကိုအမ်ားဆံုးေတြ႔ရတာ။ေျပာင္းဖူးေပါင္းႏႈတ္ခ်ိန္ဆုိဖရံုညႊန္႔နဲ႔ပီေလာရြက္ႏုႏုကိုေရာျပီးဟင္းခ်ဳိခ်က္စားရတာအလြန္ေကာင္းပါတယ္။တခါတေလေျပာင္းဖူးဟင္းခ်ဳိထဲမွာပီေလာနဲ႔ဖရံုညႊန္႔
မွ်စ္ဆတ္ေလးေရာျပီးဟင္းခ်ဳိခ်က္စားၾကတယ္။


ပီေလာရြက္ဟင္းကပ်စ္ခၽြဲခၽြဲနဲ႔ဆုိတာ့ထမင္းစားရတာအလြန္အဆင္ေျပပါတယ္။ေျပာင္းထမင္းေျပာင္းဖူး
ထမင္းနဲ႔မ်ားလည္ေခ်ာင္းကျမိဳခ်ရတာအဆင္မေျပရင္ပီေလာဟင္းနဲ႔သာေမွ်ာလိုက္အလြယ္တကူဗိုက္ထဲ
ေရာက္သြားတာပဲ။အရင္ကေတာ့ပီေလာရြက္ကိုျမန္မာျပည္မွာပဲစားတယ္ထင္ထားတာ။ျမန္မာျပည္ေတာင္မွက်ေနာ္တုိ႔အညာဘက္မွာပဲဟင္းရြက္အျဖစ္စားတတ္ၾကတယ္ထင္တာ။ဂ်ပန္ေရာက္ေတာ့လည္းပီေလာကို
ေတြ႔တယ္။ဖိလစ္ပိုင္မွာကေတာ့အခ်ိန္တုိင္းကိုရတယ္။က်ေနာ္ထင္တာေတာ့ေသခ်ာစိုက္ပ်ဳိးျပီးေရာင္းခ်ဟန္
တူပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ပီေလာၾကိဳက္တဲ့အညာသားဂ်ပန္ျပည္မွာပီေလာဟင္းခ်က္စားျဖစ္ပါတယ္။ခ်က္ရတာအလြယ္ကူဆံုးဟင္းတစ္ခြက္လည္းျဖစ္ပါတယ္။ညစာကိုထမင္းမစားဘဲပီေလာရြက္ကိုေရႊဖရံုသီးနဲ႔ေရာျပီးဟင္းခ်ဳိခ်က္ ေသာက္ပါတယ္။ပ်စ္ခၽြဲခၽြဲေလးနဲ႔ေသာက္ရတာတစ္မ်ဳိးအရသာရွိတာမို႔က်ေနာ္အငယ္ေလးကတည္းက
အလြန္သေဘာက်တဲ့ဟင္းတစ္ခြက္ပါ။အဖြားကပီေလာရြက္ဟင္းခ်က္ရင္ၾကက္သြန္ျဖဴေလးထုထည့္ျပီးခ်က္ တတ္တယ္။

ဟင္းခ်က္နည္းကလည္းအေတာ္ေလးလြယ္ပါတယ္။ငါးပိလက္တဆစ္ေလာက္ကိုေရသင့္ေတာ္ယံုထည့္ျပီး ၾကက္သြန္နီဥေသးတစ္လံုးေလာက္နဲ႔ပြက္ပြက္ဆူေအာင္တည္။ဟင္းအိုဆူေတာ့ေရႊဖရံုသီးထည့္ျပီးက်က္ ေအာင္ထားေနာက္ဆံုးေရလည္းက်ေရႊဖရံုသီးလည္းက်က္ေတာ့မွေရေဆးထားတဲ့ပီေလာရြက္ကိုထည့္ျပီး
ၾကက္သြန္ျဖဴႏွစ္မႊာကိုဓားျပားရိုက္ျပီးအုပ္လိုက္ရင္ပီေလာဟင္းခ်ဳိပူပူေလးတစ္ခြက္ရပါျပီဗ်ာ။က်ေနာ္က
ဟင္းခ်ဳိခ်ည္းပဲေသာက္တာမို႔တျခားအမယ္ေတြမပါေတာ့ဘူး။

အားလံုးကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာက်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစဗ်ာ။လာေရာက္လည္ပတ္ၾကတဲ့အတြက္လည္းေက်းဇူး
အထူးတင္ရွိပါတယ္။
အစဥ္ေလးစားလ်က္
ေရႊညာသားေလး


Saturday, August 22, 2015

အညာအလြမ္းေျပ

ေဖ့စ္ဘြတ္မွာရြာကငယ္သူငယ္ခ်င္းနဲ႔စကားေျပာျဖစ္ရင္းဓာတ္ပံုပို႔ေပးဖို႔ပူဆာလုိ႔သူ႔ဖုန္းနဲ႔ရိုက္ျပီးပို႔ေပးထား
တဲ့ပံုေလးေတြကိုအညာအလြမ္းေျပအျဖစ္နဲ႔တင္ေပးလိုက္ပါတယ္ဗ်ာ။ရြာကအေျခအေနေလးေတြကိုေမးရင္း
ရြာမွာအခုမုိးတြင္းပ်ဳိးႏႈတ္လယ္စိုက္ေနရတဲ့အခ်ိန္ဆိုေတာ့ပတ္၀န္းက်င္ကစိမ္းစိမ္းစိုစိုနဲ႔တကယ့္လြမ္းစရာ
ျမင္ကြင္းေတြပါပဲ။ဖုန္းကလိုင္းသိပ္မမိေတာ့ရတာေလးနဲ႔ပို႔ေပးထားတာသံုးပံုပဲရွိေသးတယ္။ေနာက္ထပ္ပုပၸား
ေတာင္ပံုေတြပို႔ေပးဖို႔ပူဆာထားေသးတယ္။ဒီသူငယ္ခ်င္းကက်ေနာ့္ထက္အသက္ငယ္ေပမဲ့ပူဆာသမွ်ရြာက
ေနျဖစ္ေအာင္လုပ္ေပးတတ္သလိုေက်ာင္းတက္တုန္းကလည္းညီအစ္ကိုေတြကိုပခုံုးဖက္ျပီးေက်ာင္းတက္ခဲ့
ၾကတာ။သူလည္းအိမ္ေထာင္က်ျပီးထိုင္းမွာအလုပ္ထြက္လုပ္အခုရြာျပန္ေရာက္ေနခ်ိန္ေဖ့စ္ဘြတ္မွာလိုင္း
တက္တဲ့ေျပာျဖစ္တယ္။သူ႔ဆီကတဆင့္ပဲရြာအေၾကာင္းေတြကိုေမးျပီးအလြမ္းေျဖေနရတာေပါ့ဗ်ာ။


ဒီပံုကေတာ့က်ေနာ္တုိ႔ရြာေျမာက္ဘက္ကလယ္ကြင္းပါ။လယ္ေတြစိုက္ျပီးခ်ိန္တခ်ဳိ႕လယ္ကစုိက္ဖို႔ျပင္ထား
တုန္းမုိ႔ၾကည့္ရတာတကယ္လြမ္းစရာေကာင္းတယ္ဗ်။ဟိုးအေနာက္ကျမင္ရတဲ႔ေတာင္စြယ္ေတာင္တန္း
ေတြေပၚမွာမိုးတြင္းမိုးအရမ္းေကာင္းရင္အင္တုိင္းမိႈေတြသြားေပါက္တဲ့ေနရာေတြေပါ့။တစ္ခ်ိန္ကက်ေနာ္တုိ႔
မိႈေကာက္သြားခဲ့တဲ့ေတာင္တန္းေတြပါ။ဘယ္ဘက္အစြန္ကထန္းပင္ေလးနဲ႔အိမ္ေလးရွိတဲ့ေနရာကအရင္ရြာ
ေဟာင္းေနရာပါ။က်ေနာ္တုိ႔ကေတာ့ရြာအုိကုန္းလို႔ေခၚၾကတယ္။အခုလက္ရွိရြာကရြာေဟာင္းေနရာရဲ႕အေရွ႕
ဘက္မွာရွိတယ္။အခုေနာက္ပိုင္းအိုးခြဲအိမ္ခြဲေတြမ်ားလာေတာ့ရြာေဟာင္းေနရာမွာလည္းတခ်ဳိ႕ျပန္ေနၾကျပီ။


ဒီပံုကေတာ့က်ေနာ္တို႔ရြာေတာင္ဘက္ကပုပၸားေတာင္ကေနစီးဆင္းလာတဲ့ေခ်ာင္းေပါ့။ေသာက္ေရသံုးေရ
ဒီေခ်ာင္းကေနေရထမ္းပံုးနဲ႔ထမ္းယူျပီးသံုးၾကတယ္။ဓာတ္ပံုရိုက္တဲ့သူငယ္ခ်င္းကဒီေခ်ာင္းထိပ္နားမွာတဲနဲ႔
ေနတာ။ရြာထဲမွာလည္းအိမ္ရွိတယ္။တဲနဲ႔ရြာနဲ႔ကလည္းနီးတယ္။သူတုိ႔တဲကေခ်ာင္းရဲ႕ကုန္းေပၚမွာဆုိေတာ့
အေပၚကေနရိုက္ထားတဲ့ပံုပါ။မိုးတြင္းအခါေခ်ာင္းေရလာရင္သဲေသာင္ေတြထြန္းျပီးေခ်ာင္းအေနအထားက
ေျပာင္းသြားတတ္တယ္။ဒါေပမဲ႔အသစ္ျဖစ္လာတဲ့သဲေသာင္ခံုေပၚမွာပဲလက္ယက္တြင္းေလးေတြလုပ္ျပီး
ေသာက္ေရခပ္ၾကတာ။တစ္ခ်ိန္တုန္းကေတာ့ဒီေခ်ာင္းေရခပ္လမ္းမွာက်ေနာ္႔ရဲ႕ေျခရာေတြရွိခဲ့တာေပါ့။
သံုးမိုင္ေ၀းတဲ့ခရီးကိုေက်ာင္းသြားတက္ျပီးအိမ္ျပန္ေရာက္အေမာေျဖျပီးတာနဲ႔ေရထမ္းပံုးဆြဲျပီးဒီေခ်ာင္းထဲ
ကိုေရခပ္ဆင္းခဲ့ရတာ။အတိတ္ကအျဖစ္ေလးေတြကိုအခုအခ်ိန္မွာျပန္ေတြးရတာပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္ကို
ၾကည့္ေနရသလိုပါပဲဗ်ာ။


 ဒါကေတာ့ေခ်ာင္းထဲကိုဆင္းျပီးရိုက္ထားတဲ့ပံုျဖစ္ဟန္တူပါတယ္။သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ယာခင္းေတြကေခ်ာင္းစပ္မွာ
ရွိတာမို႔ေႏြရာသီဆုိေခ်ာင္းထဲကေရနဲ႔ခရမ္းစိုက္၊ၾကက္သြန္စိုက္လုပ္လို႔ရတယ္။ေရကေတာ့ဆယ့္ႏွစ္ရာသီ
တသြင္သြင္စီးဆင္းေနတာပါပဲ။ေႏြရာသီမွာေတာ့ေရစီးနည္းနည္းေလ်ာ႔ေပမဲ႔တစ္ရြာလံုးကဒီေခ်ာင္းေရကိုပဲ
အားထားၾကရတယ္။ဒီေခ်ာင္းကေအာက္ကိုဆက္ျပီးစီးဆင္းသြားရင္ၾကက္ေမာက္ေတာင္ဆည္မွာလမ္းဆံုး
တယ္။ရြာ႔အေရွ႕ဘက္ကေခ်ာင္းနဲ႔ကရြာ႔အေရွ႕ဘက္မွာသြားဆံုျပီးေတာ့တစ္ေခ်ာင္းထဲျဖစ္သြားျပီးေက်ာက္ပံု
ေခ်ာင္းဆုိျဖစ္သြားတာၾကက္ေမာက္ေတာင္ဆည္ကိုေရာက္သည္အထိပါပဲ။


 ဒီပံုကေတာ့သူငယ္ခ်င္းတဲအေနာက္ဘက္ယာခင္းေတြထဲကရိုက္ထားတဲ့ပံုတင္ပါတယ္။ဟိုးေနာက္ဘက္မွာ
တိမ္ေတြခေမာက္ေဆာင္းေနတဲ႔ပုပၸားေတာင္မၾကီးကိုျမင္ရတယ္။မုိးတြင္းမွာေတာ့အခုလိုစိမ္းစိုေနေပမဲ႔ေႏြ
ရာသီမွာေတာ့အလြန္ပူျပင္းပါတယ္။ဒါေပမဲ႔ယခုလိုမ်ဳိးသစ္ပင္ေတြျမင္ေတြ႔ေနရေသးတာကိုပဲေက်းဇူးတင္ရ
ပါမယ္။အေနာက္ဘက္ေတာင္တန္းေတြဆီမွာလည္းပံုထဲမွာျမင္ရသေလာက္ေတာ့သစ္ပင္ေတြရွိေနေသး
တယ္။အရင္ကဆုိက်ေနာ္တုိ႔ရြာဘက္မွာသာမန္အိမ္တစ္လံုးေဆာက္ခ်င္ရင္ေတာင္ရိုးေပၚတက္တာနဲ႔အဆင္
ေျပတယ္။အခုေနာက္ပိုင္းယာေျမခ်ဲ႕တာ၊ထင္းခုတ္တာနဲ႔ေတာေတြျပဳန္းလာတာထင္းေျခာက္လိုရင္ေတာင္
ရြာနဲ႔အေတာ္ေ၀းေ၀းကိုသြားမွရေတာ့တယ္။ရာသီဥတုကမမွန္ေတာ့လူေတြလည္းၾကံရာမရ၀မ္းစာရွာရင္းနဲ႔
ထင္းခုတ္၊သစ္၀ါးရွာေရာင္းဆုိေတာ့သစ္ေတာေတြျပဳန္းတီးကုန္တာ။ရြာေျမာက္ဘက္ကေတာင္တန္းေတြဆုိ
ေျမာက္ဘက္ရြာေတြကငွက္ေပ်ာခင္းေတြတိုးခ်ဲ႕စိုက္ေတာ့သစ္ေတာေတြခုတ္တာက်ေနာ္ဒီတစ္ေခါက္ထြက္
မလာခင္ရြာကိုအလည္ျပန္ေတာ့ရြာ့ေျမာက္ဘက္ကေတာင္တန္းေပၚမွာငွက္ေပ်ာခင္းေတြကိုလွမ္းျမင္ေနရ
ျပီ။အခုဆုိရင္ေတာင္တန္းတစ္ခုလံုးငွက္ေပ်ာခင္းေတြျဖစ္ေနမွာေသခ်ာတယ္။


ဒီတစ္ပံုကေတာ့ရြာကတျခားသူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ေဖ့စ္ဘြတ္မွာတင္ထားတာေတြ႔လို႔မလာတာ။အထက္
ဆံုးကပံုထဲမွာျမင္ရတဲ့ထန္းပင္နဲ႔အိမ္နားကေနရိုက္ထားတာျဖစ္မယ္ထင္တယ္။က်ေနာ္တုိ႔ရြာအုိကုန္းလုိ႔ေခၚ
တဲ့ေနရာေပါ့။ႏြားစာစဥ္းဖတ္ပံုနဲ႔မန္က်ည္းပင္ကိုၾကည့္ရတာမုိးဦးမက်ခင္သၾကၤန္အျပီးေလာက္ျဖစ္မယ္ထင္
တယ္ဗ်။ဒီေနရာကေနလည္းပုပၸားေတာင္မၾကီးလွမ္းျမင္ရတယ္။က်ေနာ္တုိ႔ရြာကပုပၸားနဲ႔သိပ္ျပီးမနီးေပမဲ႔
ရြာကေနျမင္ရတဲ႔ပုပၸားေတာင္ရဲ႕ရႈ႕ခင္းဟာအလွဆံုးပါပဲ။လက္ခတ္ပံုသ႑န္နဲ႔မို႔ေတာ္သံုးလံုးတစ္တန္းတည္း
တည္ေနပံုလိုျမင္ရတယ္။ေက်ာက္ပန္းေတာင္းဘက္ကၾကည့္ရင္ဒီလိုမလွပါဘူး။ပံုေလးေတြမွ်ေ၀ရင္းနဲ႔
စာေတြလည္းေတာ္ေတာ္ရွည္သြားျပီမုိ႔ဒီေလာက္နဲ႔ပဲရပ္လိုက္မယ္ဗ်ာ။ေနာက္ထပ္ပံုေလးေတြရရင္ဆက္ျပီး
တင္ေပးပါအံုးမယ္။မေရာက္ဖူးေပမဲ႔ဗဟုသုတအျဖစ္နဲ႔ၾကည့္ျပီးအညာရႈ႕ခင္းေလးေတြခံစားရတာေပါ့။

**ပံုေလးေတြကို XL ဆိုဒ္နဲ႔တင္တာဘေလာ့စာကိုယ္နဲ႔မဆန္႔ျဖစ္ေနလို႔ L size နဲ႔ပဲတင္လိုက္ပါတယ္။

အားလံုးကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာက်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစလို႔ေရႊညာသားေလးကဆုေတာင္းေမတၱာပုိ႔သပါတယ္။
လာေရာက္လည္ပတ္ၾကတဲ့အတြက္လည္းေက်းဇူးအထူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ...။

အစဥ္ေလးစားလ်က္
ေရႊညာသားေလး

Sunday, August 16, 2015

ေမြးေန႔ကုသိုလ္

ဘာလုိလိုနဲ႔လူ႔ေလာကထဲေရာက္တာဒီေန႔ဆုိႏွစ္ေပါင္းသံုးဆယ့္တစ္ႏွစ္ျပည့္သြားျပီ။သံုးဆယ့္တစ္ႏွစ္အတြင္း
ဘာေတြလုပ္ခဲ့သလဲျပန္ၾကည့္ေတာ့ျပစရာဆုိလို႔အသက္ငါးႏွစ္သားအရြယ္ကစျပီးေက်ာင္းသားျဖစ္ခဲ့တာ
ယခုထိတုိင္ပဲဆုိပါေတာ့။လူ႔ေလာကမွာအသက္(၆၀)ေနရမယ္ဆုိရင္တ၀က္တိတိကပညာသင္တာနဲ႔အခ်ိန္
ေတြကုန္သြားခဲ့ျပီ။သင္ယူစရာေတြကလည္းမကုန္ႏိုင္ေတာ့ေနာက္ထပ္ဆက္လက္သင္ယူေနမယ္ဆုိရင္ဒီလိုနဲ႔ပဲအသက္(၆၀)ျပည့္သြားမလားမေျပာတတ္ပါဘူး။ဒါေၾကာင့္အေမ႔စကားနဲ႔ေျပာရရင္လူေလးဒီတစ္ေခါက္
ျပန္လာရင္ထပ္မသြားရေတာ့ဘူး။ဒီေလာက္နဲ႔ပဲလုပ္စားေတာ့မယ္ေပါ့။တကယ္ေတာ့ငယ္ငယ္ကဆင္းရဲခဲ့လို႔
ပညာေနာက္ကိုတေကာက္ေကာက္လုိက္ရင္းဒီလိုမ်ဳိးျဖစ္လာတာမုိ႔မတင္းတိမ္ႏိုင္ေသးဘူး။ဒါေပမဲ့သင္ယူသူ
ဘ၀ကိုေက်နပ္ျပီးသင္ၾကားသူဘ၀ကိုတတ္စြမ္းသေရြ႕စျပီးလုပ္ဖို႔အခ်ိန္ေရာက္ျပီလို႔လည္းထင္မိတယ္။

ဘုရားကိုႏွင္းဆီပြင့္သံုးပြင့္လွဴျဖစ္ပါတယ္။ ေဘးကဓာတ္ပံုကေတာ့အညာသားရဲ႕အေဖနဲ႔အေမပံုပါ
က်ေနာ္သြားေလရာတိုင္းအျမဲယူေဆာင္သြားေနက်မုိ႔အေဖအေမနဲ႔ေ၀းေနေပမဲ့
အနားမွာအျမဲတမ္းရွိတယ္လို႔ခံစားရတယ္။

ဒီႏွစ္ေမြးေန႔ကေတာ့မေမွ်ာ္လင့္ပဲဂ်ပန္ျပည္မွာလုပ္ျဖစ္သြားတယ္။အစီအစဥ္အရပထမတစ္ေခါက္ထဲလာ
ခြင့္ရွိတာ။ဆရာမရဲ႕ေက်းဇူးေၾကာင့္ေနာက္တစ္ၾကိမ္ျပန္သြားခြင့္ရလို႔ေမြးေန႔ကိုဂ်ပန္မွာရွိေနရတယ္။
ဖိလစ္ပိုင္မွာဆုိရင္ေတာ့မ်ားမ်ားစားစားခ်က္ျပဳတ္ျပီးနီးစပ္ရာသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးဆင္ႏႊဲျဖစ္
ေပမဲ့ဒီႏွစ္ေတာ့ဗီယက္နမ္တစ္ေယာက္၊ဖိလစ္ပိုင္တစ္ေယာက္နဲ႔ျမန္မာသူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္အားလံုး
(၄)ေယာက္သာပါတဲ့ေမြးေန႔ပါတီေလးအခန္းမွာပဲအက်ဥ္းခ်ဳံးျပီးလုပ္ျဖစ္ပါတယ္။

အညာသားလက္ရာ ဖက္ထုပ္ေၾကာ္ :)

ဘာလုပ္ေကၽြးရမွန္းမသိလို႔လြယ္လြယ္နဲ႔အဆင္ေျပတဲ့ဂ်ပန္ Udon ေခါက္ဆြဲကိုနန္းၾကီးသုပ္အေနနဲ႔
ဖန္တီးျပီးသုပ္ေကၽြးလိုက္တယ္။ေနာက္တစ္မ်ဳိးကေတာ့ဖက္ထုပ္ေၾကာ္လိုက္ပါတယ္။ဂ်ပန္ဆုိင္မွာစားဖူး
ေနတဲ့ဒီဖက္ထုပ္ကိုကိုယ္တုိင္အဆာပလာဖန္တီးျပီးေၾကာ္ေကၽြးလိုက္တယ္။ဆုိင္ကအေနအထားအတုိင္း
ျဖစ္ခ်င္ေပမဲ့လိုခ်င္တဲ့အတုိင္းအတာကိုမေရာက္လို႔မေက်နပ္ေသာ္လည္း႔စားတဲ့သူေတြရဲ႕ေပးတဲ့အမွတ္နဲ႔ပဲ
ႏွစ္သိမ့္လိုက္ရတယ္။စားခါနီးမွေရာက္လာတဲ့ဖိလစ္ပိုင္သူငယ္ခ်င္းကေတာ့ကိုယ္တုိင္လုပ္ထားတယ္ေျပာ
တာကိုမယံုႏိုင္ဘူုးျဖစ္ေနလို႔ယံုေအာင္မနည္းေျပာရေသးတယ္။အသင့္လုပ္ျပီးသားကို၀ယ္ျပီးေၾကာ္တာပါ
တဲ့ေလ။မဟုတ္ပါဘူးငါကိုယ္တုိင္လုပ္ထားတာအထဲထည့္ဖုိ႔အတြက္လုပ္တုန္းကက်န္တဲ့ကုန္ၾကမ္းေတြကို
ျပေတာ့မွယံုတယ္။ငါမင္းကိုဒီလုိလုပ္တတ္မယ္လို႔ထင္မထားဘူးတဲ့မင္းသိပ္ေတာ္တာပဲလို႔စားရင္းနဲ႔အခါခါ
ေျပာေနေလရဲ႕။အညာသားရဲ႕အစားအေသာက္ကိုစူးစမ္းတတ္တဲ့အက်င့္ကိုသူေကာင္းေကာင္းမသိရွာဘူး။


ဂ်ပန္ျမန္မာနန္းၾကီးသုပ္ :)


ေမြးေန႔ေရာက္တုိင္းအေမ့ကို ကိုယ္စားဆြမ္းလွဴေပးဖုိ႔ပူဆာရတာလည္းေမြးေန႔တုိင္းပါပဲ။အရင္ကေတာ့
ဘာသိဘာသာေနခဲ့ေပမဲ့အခုေနာက္ပိုင္းအျပင္ေရာက္ေတာ့ေမြးေန႔ဆုိတာေလးကိုသတိထားတတ္လာ
တယ္။ေမြးေန႔ေရာက္တုိင္းလည္းအမွတ္တရအေနနဲ႔သူငယ္ခ်င္းေတြကိုတခုခုလုပ္ေကၽြးျဖစ္တယ္။အေဖနဲ႔
အေမကေတာ့က်ေနာ့္ေမြးေန႔အမွတ္တရလုပ္ေကၽြးတဲ့က်ေနာ္လက္ရာကိုတစ္ခါမွျမည္းစမ္းခြင့္မရၾကေသး
ဘူး။အေ၀းကေနပဲအေမေရဒီမွာေတာ့ေမြးေန႔အမွတ္တရအေနနဲ႔သူငယ္ခ်င္းေတြကိုဘာေလးခ်က္ေကၽြး
လုိက္တယ္ဆုိရင္သူတုိ႔ချမာအသံနဲ႔ပဲဗိုက္ျပည့္ျပီး၀မ္းသာေနရရွာတာ။


က်ေနာ့္အိမ္ေလးဆီကိုအျမဲလာလည္ၾကတဲ့အြန္လိုင္းမိတ္ေဆြညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ားလည္းဓာတ္ပံုေလး
ေတြၾကည့္ရင္းနဲ႔ပဲတကယ္စားရသလိုစိတ္ထဲမွာမွတ္ျပီးအညာသားရဲ႕ေမြးေန႔ကုသိုလ္ေလးကိုသာဓုေခၚ
သြားၾကပါအံုးဗ်ာ။ျမန္မာျပည္ျပန္ေရာက္လုိ႔ထမင္းဆုိင္ဖြင့္ျဖစ္ရင္အြန္လိုင္းမိတ္ေဆြေတြကိုအထူးေလွ်ာ့ေစ်း
နဲ႔ေရာင္းေပးမယ္ဗ်ာ။အခုေတာ့ပံုေလးေတြၾကည့္ျပီးေတာ့ပဲအရင္ဆံုးစိတ္ကူးနဲ႔ျမည္းစမ္းသြားအံုးေနာ္...။

လာလည္ၾကတဲ့အတြက္အားလံုးကိုေက်းဇူးအထူးတင္ပါတယ္ဗ်။ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာက်န္းမာခ်မ္းသာျပီးလိုရာ
ဆႏၵေတြျပည့္၀ၾကပါေစလို႔ေရႊညာသားေလးကဆုေတာင္းေမတၱာပို႔သပါတယ္။

အစဥ္ေလးစားမႈျဖင့္-
ေရႊညာသားေလး

Saturday, August 1, 2015

အေျပာင္းအလဲ

Photo credit to Google images

ပတ္၀န္းက်င္တစ္ခုကေနတျခားပတ္၀န္းက်င္တစ္ခုကိုခဏတာေျပာင္းလဲေနထိုင္ရတဲ့အခါအရင္ေနသားက်
ခဲ့တဲ့ပတ္၀န္းက်င္ကအျပဳအမူေလးေတြကေတာ္ေတာ္ေလးလႊမ္းမိုးတာကိုကုိယ္တိုင္ၾကံဳေတြ႔ရမွသတိထားမိ
တယ္။ျပီးခဲ့တဲ့တစ္ၾကိမ္ဂ်ပန္ကိုေရာက္စတုန္းကလည္းအလြဲေလးေတြနဲ႔ၾကံဳခဲ႔ရတာကိုပို႔စ္တစ္ခုေရးျပီးတင္ခဲ့
ပါေသးတယ္။ေမလထဲမွာဖိလစ္ပိုင္ကိုျပန္ေရာက္သြားေတာ့မ်က္စိထဲမွာျမင္ရတာေတြကအနည္းငယ္ထူး
ဆန္းေနသလိုခံစားရတယ္။အထူးသျဖင့္ပတ္၀န္းက်င္သန္႔ရွင္းမႈ႕ကိုအထူးဂရုစိုက္အေလးထားတဲ့ဂ်ပန္ေတြ
ရဲ႕ျပဳမူေနထိုင္ပံုနဲ႔ပတ္၀န္းက်င္သန္႔ရွင္းေရးထက္စား၀တ္ေနေရးကိုအဓိကလံုးပမ္းေနၾကတဲ့လူမႈပတ္၀န္း
က်င္ႏွစ္ခုကိုႏိႈင္းယွဥ္ၾကည့္မိတယ္။

ျပန္ေရာက္ခါစတပတ္ေလာက္ေတာ့ရာသီဥတုအေျပာင္းအလဲ၊ပတ္၀န္းက်င္အေျပာင္းအလဲစတာေတြနဲ႔
ေတာ္ေတာ္ေလးအဆင္မေျပျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ဒါေပမဲ႔တပတ္ၾကာျပီးေနာက္မွာေတာ့မူလကအတုိင္းပဲေနသား
က်သြားတယ္။မူလပတ္၀န္းက်င္မွာေနသားက်ျပီးအျပဳအမူအေလ့အက်င့္ေလးေတြအသားက်သြားေတာ့
ဒုတိယအၾကိမ္၀န္းက်င္သစ္ကိုခဏတာျပန္ေရာက္လာခဲ့ျပန္တယ္။ဒီတစ္ေခါက္ေရာက္ေတာ့ပထမတစ္
ေခါက္တုန္းကေလာက္စိတ္လႈပ္ရွားတာမ်ဳိးမရွိေပမဲ့ေလဆိပ္ထဲကိုေျခခ်လိုက္တယ္ဆုိရင္ပဲအမ်ဳိးအမည္
မေပးတတ္တဲ့ခံစားမႈကိုခံစားလိုက္ရတယ္။

ေနထိုင္ရာအခန္းကလည္းအရင္တစ္ေခါက္ကအေဆာင္မွာပဲဆရာကစီစဥ္ေပးထားလို႔ေနရထိုင္ရတာ
အဆင္ေျပပါတယ္။မူလပတ္၀န္းက်င္မွာေနသားျပန္က်ခါစပတ္၀န္းက်င္အသစ္ကိုတစ္ေခါက္ျပန္ေရာက္
လာေတာ့အေျပာင္းအလဲနဲ႔အလြဲေလးေတြကေတာ့ရွိေသးတာေပါ့။ဖိလစ္ပိုင္မွာတစ္ေယာက္စာက်ယ္က်ယ္
၀န္း၀န္းေနလို႔ရတဲ့အခန္းေလးထဲမွာေလပန္ကာေလးဖြင့္၊၀ါးနဲ႔လုပ္ထားတဲ့ကုတင္ေလးေပၚမွာလဲေလ်ာင္း
ခဲ့ရတဲ့အေျခအေနကလူတစ္ေယာက္အတြက္အသံုးအေဆာင္အျပည့္အစံုနဲ႔က်ေနာ့္အတြက္ၾကီးက်ယ္
ခမ္းနားတဲ့ေနရာတစ္ခုလို႔ဆုိႏိုင္တဲ့အခန္းတစ္ခုကိုေရာက္လာေတာ့အျမင္ေတြကထူးဆန္းေနသလိုခံစား
ရျပန္တယ္။

ေရခ်ဳိးခန္းအိမ္သာတြဲလ်က္အခန္းခ်င္းအတူတူေတာက္ေျပာင္သန္႔ရွင္းေနတဲ့ပစၥည္းေတြနဲ႔ေရခ်ဳိးခန္းကို
၀င္ၾကည့္ေတာ့ေနရာေဟာင္းကေရခ်ဳိးခန္းကိုလွမ္းျမင္မိတယ္။တ၀ီ၀ီျမည္ေနတဲ့ကုတင္ေဘးကေလပန္
ကာေနရာမွာအပူအေအးႏွစ္မ်ဳိးလံုးရတဲ႔ေလေအးေပးစက္ကေနရာယူလို႔။၀ါးၾကမ္းခင္းနဲ႔ျပဳလုပ္ထားတဲ့
၀ါးကုတင္ေလးေနရာမွာစပရင္ေမြ႔ယာနဲ႔ျဖဴလႊလႊေစာင္ေတြကေနရာယူလုိ႔ေနတယ္။ေသာက္ေရအတြက္
(၅)လီတာဆန္႔ေရဗူးအျပာေရာင္ေလးေနရာမွာေတာ့ Good to drink စာတမ္းေလးေရးထားတဲ့ေရပိုက္
ေခါင္းေလးကေနရာယူလို႔။ေသာက္ေရခြက္ကိုင္ျပီးေရဗူးလုိက္ရွာမိတဲ့အျဖစ္ကေတာ့ဒုတိယတစ္ေခါက္
အတြက္အမွတ္တရေလးပါပဲ။အတြန္႔အေခါက္ေတြနဲ႔မညီမညာျဖစ္ေနတဲ့ဖေယာင္းပုဆုိးအခင္းေလးေန
ရာမွာေတာ့ေမြးပြေကာေဇာအခင္းကႏူးညံ့စြာေလွ်ာက္လွမ္းဖုိ႔ဖိတ္ေခၚေနတယ္။

နာရီပိုင္းအတြင္းမွာ၀န္းက်င္တစ္ခုကေနတစ္ခုကိုခဏတာေျပာင္းလဲေနထိုင္ခြင့္ရတဲ့ကိုယ့္အျဖစ္ကိုေတြး
ရင္းျပံဳးမိတယ္။ရြာမွာတုန္းကဆုိႏိုင္ငံျခားတုိင္းျပည္မေျပာနဲ႔ရန္ကုန္ျမိဳ႕ဆုိတာကိုေတာင္ကိုယ့္တသက္
ေရာက္မွေရာက္ပါ့မလားလို႔ေတြးခဲ့ဖူးတယ္။သူမ်ားေတြႏိုင္ငံျခားထြက္အလုပ္လုပ္ေနခ်ိန္ဆယ္တန္းေအာင္
ထားတဲ့က်ေနာ့္ကိုႏိုင္ငံျခားမွာအလုပ္လုပ္ခ်င္သူေတြကိုခ်ိတ္ဆက္ေပးတဲ့ပြဲစားကႏိုင္ငံျခားမထြက္ခ်င္ဘူး
လားေမးေတာ့မသြားခ်င္ပါဘူးလို႔တြင္တြင္ျငင္းခဲ့တဲ့သူကအခုႏိုင္ငံျခားဆုိတာမွာေရာက္ေနတယ္။တကယ္
လိုလိုလားလားသြားခ်င္လို႔ပတ္စ္ပို႔လုပ္ျပီးေလယာဥ္တက္ဖုိ႔ေစာင့္ေနတဲ့ညီကသြားခါနီးမွဘီပိုးေတြ႔လို႔
မေလးရွားကိုမသြားလိုက္ရဘူး။

ေနာက္ျပီးေတာ့တုိက္ဆုိင္တာတခုကက်ေနာ္ဒုတိယႏွစ္ေလာက္တုန္းကတျခားရြာကေနက်ေနာ္တုိ႔ရြာမွာ
အၾကားအျမင္ရသူလားနတ္ကေတာ္လားမသိတဲ့အစ္မတစ္ေယာက္ကေျပာဖူးတာေလးပါ။သူကစာကိုေရး
တတ္ဖတ္တတ္ပဲရွိတယ္။ေဗဒင္ေဟာတဲ့အခါမဟာဘုတ္တိုင္ထူရင္ဂဏန္းေပါင္းတာေတြဘာေတြသူမသိ
ေပမဲ့ေမြးေန႔ေမြးရက္ေျပာျပီးသူ႔ဘာသာစိတ္နဲ႔တြက္ျပီးေဟာတာကမွန္တယ္လို႔ရြာကလူေတြနဲ႔အနီးအနား
ရြာကလူေတြလက္ခံၾကတယ္။အဲ့ဒီအစ္မကက်ေနာ္မေမးရပါဘဲနဲ႔ငါ့ေမာင္လက္၀ါးခဏၾကည့္ပါရေစဆုိျပီး
ေတာင္းဆိုလာလို႔လက္၀ါးျဖန္႔ျပေတာ့က်ေနာ့္လက္၀ါးကိုၾကည့္ျပီးငါ့ေမာင္ကပညာနဲ႔ပတ္သက္ျပီးကမၻာ
ပတ္ရမည့္ကိန္းပါလာတယ္တဲ့။အဲ့ဒီတုန္းကကိုယ့္အေျခအေနနဲ႔သူေဟာတာနဲ႔ကမိုးနဲ႔ေျမလိုျဖစ္ေနခ်ိန္မုိ႔
သာမန္မွ်သာပဲထင္ခဲ့မိတယ္။ဒုတိယအၾကိမ္ႏိုင္ငံျခားထြက္ဖုိ႔ျဖစ္လာေတာ့အေမကေတာင္သတိေပးရွာ
တယ္။ငါ့သားကိုေဗဒင္ဆရာမေျပာတာမ်ားမွန္ေနျပီလားမသိဘူးတဲ့...:) ဒီလုိပါပဲအေမရယ္အေၾကာင္း တုိက္ဆုိင္တာပါလုိ႔ပဲေျဖလိုက္တယ္။အခုေနာက္ပိုင္းအေမ့ဆီဖုန္းဆက္ရင္လူေလးဒီတစ္ေခါက္ျမန္ျမန္
ျပီးေအာင္လုပ္ခဲ့ျပီးျပန္လာခဲ့ေတာ့တဲ့။ေနာက္တစ္ေခါက္ဘယ္မွမထြက္ရေတာ့ဘူးလို႔ခဏခဏေျပာတယ္။
က်ေနာ္ကအေမ့ကိုစခ်င္ေတာ့ဟိုအစ္မေျပာတဲ့အတုိင္းဆုိအေမ့သားကကမၻာပတ္ရမွာေလ..
ကမၻာမွမပတ္ရေသးတာဆုိေတာ့...ဒီေလာက္ဆုိေတာ္ပါျပီ...ျမန္မာျပည္မွာပဲလုပ္စားေတာ့တဲ့ေလ။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ပါေလေရွးေရွးကျပဳခဲ့တဲ့ကုသိုလ္ကံအက်ဳိးေပးေၾကာင့္ဒီလိုအေျခအေနကိုေရာက္လာခဲ့ရ
တာ..ေနာက္ဘာေတြဆက္ျဖစ္မယ္ဆုိတာဘယ္သူမွၾကိဳျပီးမသိႏိုင္ေတာ့ကမၻာပတ္ဖုိ႔ဆုိတာလည္းျဖစ္ခ်င္
ျဖစ္လာမွာေပါ့ေလ...။ကမၻာမပတ္ရေပမဲ့ေရာက္တဲ့ေနရာတုိင္းမွာေတာ့မတူညီတဲ့ပတ္၀န္းက်င္မွာလိုက္
ေလ်ာညီေထြျဖစ္ေအာင္ေလ့က်င့္ေနထိုင္ရင္းဘာျဖစ္လာမည္ေသခ်ာမသိႏိုင္ေသးတဲ့အနာဂတ္အတြက္
ၾကိဳတင္ျပင္ဆင္ရင္းကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္နဲ႔ကိုယ့္ပတ္၀န္းက်င္အတြက္တတ္ႏိုင္သေလာက္အက်ဳိးျပဳႏိုင္ဖုိ႔
ၾကိဳးစားသင္ယူေနရတာလည္းေက်နပ္စရာတစ္ခုပါပဲေလ။

ပတ္၀န္းက်င္တခုကေနတခု၊စနစ္တစ္ခုကေနတစ္ခုကိုေျပာင္းလဲတဲ့အခါမူလကရွိေနတဲ့အျပဳအမူအေန
အထိုင္အေလ့အက်င့္ေတြကိုတျဖည္းျဖည္းခ်င္းေျပာင္းလဲယူရတာမခက္ခဲေပမဲ့၀န္းက်င္တစ္ခုစနစ္တစ္ခု
မွာႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာက်င္လည္လာခဲ့ျပီးစနစ္တစ္ခုပတ္၀န္းက်င္တခုကိုေျပာင္းမယ္ဆုိရင္ေတာ့အခ်ိန္တခု
ေပးရမွာေတာ့ေသခ်ာပါတယ္။အေျပာင္းအလဲကိုလက္ခံႏိုင္တဲ့သူမ်ဳိးေတြေတာ့ျဖစ္ဖို႔လိုတာေပါ့ေလ...။

အားလံုးကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ...အစားအေသာက္ကေတာ့ျဖစ္သလိုပဲခ်က္ျပဳတ္စားေသာက္ေနတာ
မို႔ဟင္းခြက္ပံုေတြ (၂) လနီးပါးေပ်ာက္ေနပါလိမ့္မယ္...။ေနာက္ပတ္၀န္းက်င္တစ္ခုကိုေရာက္မွပဲဆက္
လက္ရႈ႕စားၾကပါလုိ႔....:)

အားေပးမႈကိုအစဥ္ေလးစားလ်က္
ေရႊညာသာေလး