တယ္။အေၾကာင္းတုိက္ဆုိင္လုိ႔ေရႊညာသားေလးတုိ႔ရြာဘက္မွာၾကံဳရေလ႔ရွိတဲ႔အေၾကာင္းေလးေတြဗဟုသုတ
အျဖစ္မွ်ေ၀ေပးအံုးမယ္ဗ်။အထူးသျဖင့္ေတာ့လူေသတာမ်ဳိးနဲ႔ပတ္သက္ရင္ပိုျပီးအယူအစြဲသန္ၾကတယ္။
ေတာထဲေတာင္ထဲမွာသစ္ပင္ေပၚကက်တာမ်ဳိး၊ေျမြကိုက္တာမ်ဳိး၊ဆြဲၾကိဳးခ်ေသတာမ်ဳိးစတဲ႔အနာေရာဂါ
တခုခုနဲ႔ေသဆံုးတာမဟုတ္ရင္အစိမ္းေသလို႔ေခၚၾကပါတယ္။အသုဘကိုရြာထဲျပန္မသြင္းၾကဘူး။ရြာအျပင္
ကသစ္ပင္အရိပ္မွာထားျပီးသျဂိဳလ္ၾကတယ္။ေရာဂါနဲ႔ေဆးရံုးသြားရင္းေဆးရံုမေရာက္ဘဲလမ္းမွာဆံုးပါးသြား
တာမ်ဳိးဆုိရင္လည္းရြာအျပင္မွာပဲထားျပီးသျဂိဳလ္ၾကပါတယ္။ဒါကေတာ့ရြာရဲ႕ထံုးစံမို႔ဘယ္သူမွလည္းမလြန္
ဆန္ႏိုင္ၾကပါဘူး။
ေနာက္တခုကလကူးလကြယ္ရက္မွာေသတယ္ဆုိရင္ဆြမ္းသြတ္မလုပ္ေကာင္းဘူးဆုိျပီးေတာ့လည္းအစြဲ
အလန္းထားၾကတယ္။သစ္ပင္ေပၚကလိမ့္က်လို႔ေသတာမ်ဳိးဆုိလည္းဆြမ္းသြတ္ရက္လည္မလုပ္ေကာင္းဘူး
တဲ႔။သူတုိ႔ေခၚတဲ႔အတုိင္းအစိမ္းေသဆုိရင္ရက္လည္ဆြမ္းသြတ္တာမ်ဳိးမလုပ္ေကာင္းဘူးေပါ့။ဒါကေတာ့
ပူပူေႏြးေႏြဒီရက္ပိုင္းမွသိလိုက္ရတာပါ။ရြာကဦးေလးတစ္ေယာက္ထန္းပင္ေပၚကျပဳတ္က်ျပီးေဆးရံုအသြား
လမ္းမွာတင္ဆံုးသြားတယ္ဆုိတာၾကားရလို႔ဖုန္းဆက္ျပီးသတင္းေမးရင္းသိရတာ။အရင္တုန္းကေတာ့မၾကံဳဖူး
ေတာ့မသိပါဘူး။လကူးလကြယ္မွာေသတာကိုေတာ့ပႏၷက္ရိုက္ျပီးထားရင္ထားေကာင္းတယ္ဆုိလို႔ေလးေလး
တစ္ေယာက္ေသတုန္းကၾကံဳဖူးတယ္။အဘကရြာရဲ႕ရပ္မိရပ္ဖလိုျဖစ္ေနတာရယ္၊ေလးေလးကလည္းဆံုးတာ
ေတာထဲကတဲမွာဆိုေတာ့အားလံုးကဘယ္သူမွအတြန္႔မတက္ၾကပါဘူး။လျပည့္ေက်ာ္ဆယ့္ေလးရက္ေန႔မွာ
ဆံုးတာကိုအဲ႔ဒီေန႔မွာပဲသျဂိဳလ္တဲ႔အေနနဲ႔သခ်ဳိၤင္းမွာတြင္းတူးဖုိ႔ပႏၷက္ရိုက္ထားလုိက္တာပါ။အသုဘကိုေတာ့
ေနာက္သံုးရက္ေျမာက္ေန႔မွသျဂိဳလ္ပါတယ္။
ေခ်ာင္းကူးျမစ္ျခားျပီးလည္းမသျဂိဳလ္ေကာင္းပါဘူးတဲ႔။ဆုိလိုတာကတခုခုေၾကာင့္ေခ်ာင္းတဖက္ကမ္းမွာေသ
တယ္ဆုိပါစို႔၊သခ်ဳိၤင္းကတဖက္ကမ္းမွာျဖစ္ေနရင္ေခ်ာင္းကိုျဖတ္ကူးျပီးမသျဂိဳလ္ေကာင္းဘူးေျပာၾကတယ္။
ဒါေပမဲ႔ေလးေလးေသတုန္းကေတာ့အဘတုိ႔ေနတဲ႔တဲကေခ်ာင္းတဖက္ကမ္းမွာ၊သခ်ဳိၤင္းကရြာဘက္မွာျဖစ္ေပ
မဲ႔အဘကသူ႔ယာေတာမွာပဲသူ႔သမီးကိုသျဂိဳလ္ခ်င္တယ္ဆုိတာေၾကာင့္အားလံုးအဘတုိ႔ေနတဲ႔ေတာထဲတဲ
ကေနရြာကသခ်ဳၤီင္းအထိအသုဘကိုေခါင္းန႔ဲေသခ်ာျပင္ဆင္၊ထမ္းစင္ေတြနဲ႔က်က်နနျပန္သယ္ျပီးသျဂိဳလ္ပါ
တယ္။
ေနာက္ျပီးရြာထဲမွာအသုဘရွိတယ္ဆုိရင္၊ေခါင္းေလွ်ာ္တာမ်ဳိးလည္းမလုပ္ၾကပါဘူး။အသုဘခ်သြားရာလမ္း
တစ္ေလွ်ာက္မွာရွိတဲ႔အိမ္၀ိုင္းေပါက္ေတြမွာမီးဖိုကျပာေတြနဲ႔စည္းတားထားၾကတာလည္းရွိပါတယ္။
တခ်ဳိ႕အရမ္းအစြဲၾကီးတဲ႔သူေတြက်ေတာ့အသုဘအိမ္ကထမင္းကိုေတာင္မစားၾကပါဘူး။သူတုိ႔ကိုယ္သူတုိ႔
မေသေတာ့မည္လူေတြလို႔ထင္မွတ္ထားပံုရပါတယ္။
ကေလးသူငယ္ေတြေသျပန္ရင္လည္းၾကမ္းေႏြးသည္အထိမထားေကာင္းပါဘူးတဲ႔။ေသျပီဆုိတာနဲ႔ခ်က္ခ်င္း
သျဂိဳလ္တာပါ။သတိထားမိသေလာက္ေတာ့လူၾကီးလည္းၾကမ္းေႏြးေအာင္ထားတာခပ္ရွားရွားပါပဲ။ေသျပီ
ဆုိတာနဲ႔အခ်ိန္ရလို႔ကေတာ့ခ်က္ခ်င္းဆြဲခ်တာမ်ားတယ္။အဲ႔ဒါေၾကာင့္ရြာမွာတုန္းကေလးေလးေတြညီမေတြနဲ႔
စကား၀ိုင္းဖြဲ႔လို႔စပ္မိရင္ဒီရြာမွာမ်ားေသမွာေၾကာက္တယ္လုိ႔။ဘာလို႔လဲဆုိေတာ့မလႈပ္ေတာ့တာနဲ႔ခ်က္ခ်င္း
ေျမၾကီးထဲေရာက္တာအသက္မထြက္ဘဲေမ့ေျမာေနတာဆုိရင္ဘယ္လုိလုပ္မလဲလို႔ေမးေတာ့သူတုိ႔က၀ိုင္းျပီး
ရယ္ၾကတယ္။ဟုတ္တယ္ေလဗ်ာ..ေသရြာျပန္ေတြဘာေတြေတာင္ရွိေသးတာအသက္မထြက္ဘဲေမ့ေျမာ
ေနတာဆုိမခက္ေပဘူးလား။
အထူးဆန္းဆံုးကေတာ့မီးတြင္းထဲမွာေမြးကင္းစကေလးဆံုးရင္ကေလးအေသကိုထရံေပါက္ကေနယူၾကပါ
တယ္။ေနာက္ျပီးကေလးအထုပ္ထဲကိုပဲေစ့ႏွစ္ေစ့သံုးေစ့ကိုေလွာ္ျပီးအ၀တ္စနဲ႔ထုပ္ျပီးထည့္
ေပးလိုက္ပါေသးတယ္။ကေလးကိုမွာလုိက္တာကလည္းဒီပဲေစ့ေလးေတြအေညွာင့္ေပါက္မွလူျပည္ကိုျပန္
လာခဲ႔တဲ႔ဗ်ာ။သူတုိ႔ထင္တာကေတာ့လူျပည္ကိုလာတာရက္အင္မတန္တုိေတာင္းလို႔ေနာက္ျမန္ျမန္လာရင္
လည္းဒီလုိပဲေမြးျပီးေသမွာစိုးလို႔ထင္ပါရဲ႕ေလ။တကယ္တမ္းစဥ္းစားၾကည့္ေတာ့အဲ့လိုမလုပ္သင့္ဘူးထင္တာ
ပဲေနာ္။သူ႔ဘာသာအရင္ဘ၀ကကုသိုလ္ကံနည္းလုိ႔ခဏတာလူလာျဖစ္ေပမဲ႔ကုသိုလ္ကံအဟုန္ေကာင္းလာ
ရင္လူ႔ျပည္ျပန္ေရာက္ခြင့္ရွိေသးတာပဲမဟုတ္လား။သူနဲ႔ထည့္လိုက္တဲ႔ပဲေလွာ္ေစ့ကဘယ္ေတာ့မွအပင္
ေပါက္မွာတဲ႔လဲ။တကယ္ေတာ့ယုတၱိမရွိတဲ႔အစြဲအလန္းေတြပါဗ်ာ။
အဲ႔ဒီကေလးအသုဘအျဖစ္ကိုေတာ့ေရႊညာသားေလးကိုယ္တုိင္လုိက္ကူညီေပးဖူးလို႔ေသေသခ်ာခ်ာသိရ
တာပါ။အဲ႔ဒီတုန္းကရြာထဲမွာေယာက်ာ္းသားကလည္းသိပ္မရွိၾကဘူး။နံနက္ပိုင္းဆုိေတာ့ေတာထဲထြက္သူက
မ်ားေနတာအိမ္ေဘးကအကိုၾကီးတစ္ေယာက္ကလာေျပာတာနဲ႔ရြာလူၾကီးရယ္ေပါင္းမွေလးေယာက္ထဲ
သြားျပီးသျဂိဳလ္ေပးလိုက္တာ။ကေလးအေဖကလည္းခရီးလြန္ေနေတာ့မရွိဘူးေလ။အဲ႔ဒီအစ္မဆုိကေလး
အဖတ္မတင္တာလားမသိဘူး။လသားအရြယ္ေလးေတြနဲ႔ဆံုးဆံုးသြားတာ။ျပီးေတာ့ေမြးတုိင္းလည္း
ေယာက်ာ္းေလးေတြခ်ည္းပဲ။
က်န္တဲ႔အစ္မတစ္ေယာက္ကေတာ့သူကိုယ္တုိင္ကကိုအစြဲအလန္းျဖစ္ေနတာလားမသိဘူးကေလးငယ္
ဆံုးဖူးထားေတာ့ေနာက္ထပ္ကေလးရလို႔အဲ႔ဒီအရြယ္ေရာက္လာရင္သူ႔စိတ္ကကိုသူသိေနသလိုပဲတဲ႔။
တိုက္ဆုိင္တာပဲလားမသိဘူးအဲ့ဒီအစ္မလည္းကေလးႏွစ္ေယာက္အဲ႔လိုဆံုးဖူးတယ္လို႔ေျပာတယ္။ကေလးမီး
ထြက္ျပီးလို႔လသားအရြယ္ေရာက္လာရင္သူကလည္းအရင္ျဖစ္ဖူးတဲ႔စိုးရိမ္စိတ္ကရွိလို႔လား၊သူ႕ဆီေရာက္တဲ႔
ကေလးကပဲကုသုိလ္ကံနည္းလုိ႔လားမသိဘူးဆံုးပါးသြားတယ္လုိ႔ေျပာျပပါတယ္။
ဘယ္လိုပဲျဖစ္ေနပါေစအခုေျပာခဲ႔တဲ႔အယူအဆအစြဲအလန္းေတြကေတာ့ယေန႔တုိင္ရွိေနဆဲျဖစ္ပါတယ္ဗ်ာ။
ကၽြန္ေတာ္စဥ္းစားမိတာကေတာ့ဘုရားေဟာတရားဓမၼေတြနဲ႔ယွဥ္ျပီးေတာ့သူတုိ႔အစြဲေလးေတြကိုျဖဳတ္ေပး
ႏိုင္မယ္ဆုိရင္အနည္းနဲ႔အမ်ားေသာေလ်ာ့ပါးသြားမယ္ထင္မိတာပါပဲ။ဒါေပမဲ႔လြယ္ေတာ့မလြယ္လွပါဘူး
ဒီလိုအစြဲေတြကသူတုိ႔ေတြအတြက္အျမစ္တြယ္ေနပါျပီ။တကယ္ၾသဇာေညာင္းတဲ႔ပုဂၢိဳလ္မ်ဳိးဆုိရင္ေတာ့
မေျပာတတ္ဘူးေပါ့။ေရႊညာသားေလးလည္းရြာမွာတုန္းကေတာ့လူၾကီးေတြေျပာရင္အမွန္ထင္ျပီးေတာ့
ယုံခဲ႔တာပါပဲ။အခုေနာက္ပိုင္းတရားေတြနာပါမ်ားေတာ့မွအမွားအမွန္ခြဲျခားဆင္ျခင္စဥ္းစားတတ္လာတာ။
ေနာက္လည္းတျခားစိတ္၀င္စားစရာေကာင္းတာေလးေတြကိုသိထားသမွ်အခ်ိန္ရရင္မွ်ေ၀ပါအံုးမည္။
အားလံုးကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာက်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစဗ်ာ။
အစဥ္ေလးစားလ်က္
ေရႊညာသားေလး
