လူေလး... မ်ဴိးေနာင္ မင္းညီေလးေတြကိုဂရုစိုက္ေနာ္... ေခ်ာင္းထဲကိုေရခ်ဳိးသြားရင္ မင္းမပါဘဲသူတုိ႔ ခ်ည္းမသြားခုိင္းနဲ႔... ညက်ရင္လည္း ေစာင္ကိုလံုေအာင္ျခံဳျပီးသိပ္ေနာ္ ထမင္းကိုလည္း ေစာေစာစီးစီး ခ်က္ေကၽြး... အရင္ေစ်းပတ္က အေမ၀ယ္ထားတဲ႔ ငါးေျခာက္က်န္ေသးတယ္... အဲ့ဒါေလးကို ခရမ္းခ်ဥ္ သီးေလးနဲ႔ခ်က္ျပီးေတာ့ ညီေလးေတြနဲ႔မွ်မွ်တတစားေနာ္... မီးေတြကုိလည္းဂရုစိုက္... အဲ့ဒီစကားေလး ေတြက ေစ်းေရာင္းထြက္မယ့္ ေဒၚေအးရင္တစ္ေယာက္သားၾကီးျဖစ္သူ မ်ဳိးေနာင္ကိုမွာၾကားေနတဲ႔ စကားေလးေတြ ျဖစ္ပါတယ္။
ထန္းတပင္ရြာက ဦးလူေမာင္နဲ႔ေဒၚေအးရင္တုိ႔မွာ သားေယာက်ာ္းေလး ေလးေယာက္ထြန္းကားခဲ့ပါ တယ္။ဦးလူေမာင္တစ္ေယာက္ကေတာ့ မိသားစုစား၀တ္ေနေရး အတြက္နဲ႔တစ္နယ္တစ္ေက်းထြက္ျပီး ေတာ့အလုပ္လုပ္ေနရတယ္။ အိမ္မွာဇနီးသည္ေဒၚေအးရင္နဲ႔ သားေလးေယာက္ပဲ က်န္ခဲ့တယ္။သားေတြ ေလးေယာက္ဆုိေတာ့ သူတုိ႔မိသားစု စားအိုးကလည္း သိပ္ျပီးမေသးလွဘူး။ေနာက္ျပီး ကေလးေတြကလည္း လူလားမေျမာက္ၾကေသးေတာ့ မိဘႏွစ္ပါးရွာေဖြလို႔ရတာေလးနဲ႔ပဲ မိသားစု စား၀တ္ေနေရးကိုေျဖရွင္းရ တယ္။ဦးလူေမာင္က အေ၀းမွာအလုပ္လုပ္ရင္း ရတဲ့လုပ္အားခေလးကို ဇနီးနဲ႔သားသမီးေတြဆီ ျပန္ပို႔ ေပးတယ္။ဇနီးျဖစ္သူ ေဒၚေအးရင္ ကလည္းခင္ပြန္းပို႔ေပးတဲ့ေငြေလးကို ဒီအတုိင္းမသံုးဘဲ အရင္းအႏွီးေလး လုပ္ျပီးေတာ့ ေစ်းျပန္ေရာင္းျပီး ေငြပိုရွာပါတယ္။
ေစ်းေရာင္းတယ္ ဆုိတာကလည္း သိပ္ျပီးေတာ့မ်ားမ်ားစားစား မဟုတ္ပါဘူး။သူတစ္ႏိုင္ေစ်းထမ္းေတာင္း ေလးနဲ႔ ထမ္းျပီးေတာ့ ေရာင္းတာပါ။ငါးရက္တပတ္ ခင္းတဲ့ေစ်းကေန ခရမ္းခ်ဥ္သီး၊မုံလာရြက္၊နံနံပင္၊မံုလာ ထုပ္စတဲ႔ ဟင္းခ်က္စရာေလးေတြကို တဆင့္ျပန္၀ယ္ျပီး ရြာနီးခ်ဳပ္စပ္က ရြာေတြဆီကို ျပန္ျပီးေတာ့ေရာင္းခ် တာပါ။အဲ့ဒီလို ဟင္းခ်က္စရာေလးေတြ အျပင္ ငါးေျခာက္၊ၾကံသကာ၊မေရြး၊ေပါက္ေပါက္ဆုပ္ စတဲ့ပစၥည္း ေလးေတြကိုလည္း အဆင္ေျပသလို ျပန္၀ယ္ျပီးေတာ့ ေရာင္းခ်တယ္။သူေစ်းေရာင္းသြားတဲ့ ရြာေတြကလည္း ငွက္ေပ်ာေတာင္သူေတြ ျဖစ္ၾကေတာ့ ကုန္ပစၥည္းခ်င္း ဖလွယ္ျပီး ေရာင္းရတာမ်ားတယ္။ေစ်းေရာင္းရာကရ လာတဲ့ ငွက္ေပ်ာသီးေတြကို အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ မွည့္ေအာင္ျပန္အုပ္ျပီး ေစ်းမွာတစ္ခါ ျပန္ေရာင္း၊ေစ်းက ေန ကုန္ပစၥည္းေတြ တစ္ခါျပန္၀ယ္ အဲ့ဒီလုိနဲ႔ ေဒၚေအးရင္တစ္ေယာက္ ေစ်းပတ္လိုက္ျပီးေတာ့ သားေတြ ကို ရွာေဖြေကၽြးေမြးခဲ့ပါတယ္။
ေစ်းေရာင္း နားတဲ့ေန႔ေတြမွာေတာ့ သားေတြနဲ႔အတူ အိမ္မွာေနရင္း အိမ္မႈ႔ကိစၥေတြ လုပ္ရတယ္။သားေတြက လည္း လိမၼာေရးျခားရိွလို႔ ေတာ္ေသးတာေပါ့။အေမ့အလုပ္ေတြကို တတ္ႏိုင္သေလာက္ ၀ိုင္းကူေပးၾကတယ္။ အေမေစ်းကျပန္ေရာက္ရင္ ေစ်းျခင္းေတာင္း ကူသယ္သူကသယ္ ေရခပ္ေပးတဲ့သူကခပ္ ဆုိေတာ့လုပ္ရ ကိုင္ရတာ ဘယ္ေလာက္ပင္ပမ္း ပင္ပမ္း သားေတြရဲ႕မ်က္ႏွာကို ျမင္ရေတာ့ အေမာေတြေျပလို႔ေပါ့။အၾကီး ေကာင္ မ်ဳိးေနာင္ ကေတာ့အိမ္မွာ စိတ္အခ်ရဆံုးပဲ။ အေမေစ်းကျပန္ေရာက္လို႔ ဟင္းခ်က္စရာေလးေတြကို ဗန္းမွာထည့္ျပီး ရြာထဲလွည့္ေရာင္းခိုင္းရင္ တစ္ရြာလံုးႏွံ႔ေအာင္ လည္ေရာင္းတတ္တယ္။ မိခင္ျဖစ္သူေစ်း ေရာင္းသြားရင္ အိမ္မွာ ညီေလးေတြကို သူက ထိန္းေက်ာင္းျပီး အစစအရာရာ လုပ္ေပးတယ္။ ေစ်းကငါးရက္ တပတ္ဆုိေတာ့ ေစ်းေန႔မွာသြားရင္ ေစ်းေရာင္းစရာကုန္ပစၥည္းနဲ႔ အဆင္မေျပဘူး။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ေစ်း မတိုင္ခင္ တစ္ရက္အလိုက အိမ္ကေနထြက္ ေစ်းမွာညအိပ္ျပီး ေနာက္ေန႔ေစ်းျပီးမွ အိမ္ျပန္လာ ရတယ္။ အရင္တုန္းက ကေလးေတြငယ္ေသးေတာ့ ေစ်းသြားရင္ ညမွာကေလးေတြကို ေယာကၡမ အိမ္မွာေခၚ ျပီးသိပ္ဖို႔မွာခဲ႔ရတယ္။အၾကီးေကာင္ မ်ဳိးေနာင္နဲ႔ စိတ္ခ်ရေတာ့ ေနာက္ပိုင္းေစ်းသြားရင္ အိမ္မွာပဲ ညီအစ္ကို တစ္ေတြ ညအိပ္ဖို႔ ေျပာခဲ့တယ္။ အိမ္မွာကေလးေတြကို ထမင္းဟင္းကအစ ညေရးညတာ အဆံုး သူနဲ႔ပဲလႊဲထား လို႔ရေတာ့ ေဒၚေအးရင္တစ္ေယာက္လည္း စိတ္ခ်လက္ခ်နဲ႔ ေစ်းကိုသြားႏိုင္တယ္။
သူလည္း မတတ္သာလို႔သာ သြားေနရေပမယ့္ သားသမီး ေတြကို ေတာ့ ကိုယ့္မ်က္စိ ေရွ႕မွာေလာက္ ဘယ္စိတ္ခ်ပါ့မလဲ။မိုးရာသီဆုိရင္ ရြာအေနာက္ဘက္ ေခ်ာင္းက ေရေတြလာတယ္။ပံုမွန္အခ်ိန္မွာေခ်ာင္းထဲ သြားခ်ဳိးရင္ သိပ္ျပီးအႏၱရာယ္ မရိွလွေပမဲ့ ေရလာတဲ့အခ်ိန္မွာ ဆုိရင္အႏၱရာယ္က မ်ားတယ္ေလ။ အခုလည္း ေစ်းေရာင္းထြက္ခါနီးလို႔ သားေတြကို စိတ္မခ်စြာနဲ႔ အၾကီးေကာင္ကို တဖြဖြ မွာၾကားေနတာပါ။မိဘဆုိေတာ့ လည္းသားသမီးအေပၚ စိတ္ပူတတ္တာက သဘာ၀ပဲမဟုတ္ပါလား။
ညီေလး မိုးေအး အကို႔ကို ထင္း ကူသယ္ေပးအံုးကြာ အကို ထမင္းခ်က္ေတာ့မယ္။ အငယ္ေကာင္ထြန္း၀င္း က ညီေလးကို ေသခ်ာထိန္းေနာ္ လမ္းေပၚကိုမထြက္ေစနဲ႔ ညေနပိုင္း ႏြားအုပ္သြင္းခ်ိန္ဆုိ လမ္းေပၚမွာႏြား ေတြကရႈပ္တယ္။ ဒါေတြကေတာ့ ေဒၚေအးရင္ရဲ႕သား မ်ဳိးေနာင္တစ္ေယာက္ ညီငယ္ေတြနဲ႔ အိမ္မွာစီမံခန္႔ခြဲ ေနတာပါ။ညေနစာခ်က္ျပဳတ္ရင္းက ညီေလးေတြကို လမ္းေပၚထြက္မေဆာ့ဖို႔ မွာေနျခင္းပါ။ ခ်က္ျပဳတ္ျပီး ေတာ့လည္း ညီငယ္ေတြကို ခူးခပ္ေကၽြးေမြးလုိ႔ တကယ္ကို မိဘတစ္ေယာက္လိုပါပဲ။ အကိုၾကီးေတာ့ အဖအရာ ဆုိသလို မ်ဴိးေနာင္ကေတာ့ အဖေရာ အမိအရာပါ တာ၀န္ယူ ေနရပါတယ္။ ညအိပ္ေတာ့လည္း ညီေလးေတြကို ေစာင္ေတြေသခ်ာျခံဳေပးလို႔ ညီအငယ္ဆံုးေလးကိုေတာ့ သူ႕အနားမွာ ကပ္ျပီးသိပ္လို႔ေပါ့။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့အဲ့ဒီ ညမွာပဲ အလတ္ေကာင္ မိုးေအးက ကိုယ္ေတြျခစ္ျခစ္ေတာက္ ပူျပီး ဖ်ားပါေလေရာ။ ငိုကလည္းငိုေသးတယ္။ ကေလးေတြခ်ည္း ဆုိေတာ့လည္း သိတဲ့အတိုင္း က်န္းမာေရးနဲ႔ ပတ္သက္လာေတာ့ ဘာမွမလုပ္တတ္ဘူး။ ဖ်ားတာကလည္း ညၾကီးအခ်ိန္မေတာ္ ဆုိေတာ့ ဘယ္သူ႕ကို သြားေခၚရမွန္း လည္းမသိ။ အဖြားျဖစ္သူကလည္း အသက္ၾကီးျပီဆုိေတာ့ ညၾကီးမိုးခ်ဳပ္ လာလို႔လြယ္မွာ မဟုတ္ဘူး။ မိုးကလည္း ဒီညမွ သည္းသည္း မည္းမည္း ရြာေနေသးတယ္။ မနက္ပိုင္းတုန္းက ေရခ်ဳိးလို႔မ်ား အေအးမိ တာလားမသိဘူး။ စတဲ့အေတြးေတြ ေတြးရင္း မ်ဳိးေနာင္ တစ္ေယာက္ ဘာလုပ္လို႔ ဘာကိုင္ရမွန္း မသိတဲ့အဆံုး မီးဖိုရိွရာကိုသြားျပီး မီးေမႊးလို႔ ေရေႏြအိုး တည္ပါတယ္။ အေမက ေစ်းျပန္ရင္ အဖိုးအတြက္ ကြမ္းရြက္နဲ႔ ကြမ္းသီးကို ၀ယ္လာေနက်ဆုိေတာ့ အဲ့ဒီအထဲက လုိရမယ္ရ သံုးေလးရြက္ ခ်န္ထားတာေလးကို ေသာက္ေရအိုးဖံုးထဲက ယူျပီး လဘက္ရည္ၾကမ္း ပန္းကန္မွာ ဆားေလးနဲ႔ ေရာျပီး ေခ်ထားလိုက္တယ္။ ေရေႏြးအိုးပြက္ေတာ့ ေရခြက္ေလးနဲ႔ခပ္ျပီး အေအးခံတယ္။ ေရေႏြး ေအးေတာ့ ကြမ္းရြက္ေခ်ထားတဲ႔ အထဲကိုထည့္ အရည္ကိုစစ္ယူျပီး မိုးေအးကို တုိက္ပါတယ္။ အေမလုပ္တာကို ျမင္ထားလို႔သာ လုပ္ျပီးတုိက္လိုက္တာ ဘာအတြက္ ေကာင္းမွန္းလဲ ေသခ်ာမသိဘူး။ ေရေႏြးခ်ည္းပဲ တုိက္တာနဲ႔စာရင္ ေတာ္ပါေသးတယ္ ဆုိျပီးေတာ့ တုိက္လိုက္တာေပါ့။ ေနာက္ထပ္ သူ႕ကို ေရေႏြးတစ္ခြက္ ထပ္တုိက္ျပီး ေစာင္ျခံဳလို႔ ျပန္အိပ္ေစပါတယ္။ ကိုယ္ေတြ အရမ္းမပူေတာ့ေပမယ့္ ဖ်ားတာကေတာ့ ေသခ်ာတယ္။ ညီျဖစ္သူ နဖူးေလးကို လက္နဲ႔စမ္းၾကည့္ရင္း စိတ္ထဲမွာလည္း အားငယ္စိတ္ေတြက ၀င္လာတယ္။
ေန႔ခင္းဘက္မွာ ျဖစ္တယ္ဆုိရင္ ဦးေလး အေဒၚေတြကို ေခၚလို႔ အဆင္ေျပေပမယ့္ အခုက ညအခ်ိန္မွာ ျပီးေတာ့ တစ္အိမ္လံုးမွာလည္း အၾကီးဆုိလို႔ သူတစ္ေယာက္သာ ရိွတယ္။ ပိုဆုိးတာက မိုးေတြကလည္း ရြာေန ေသးတယ္။ အငယ္ႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ ဘာမွ သိဟန္မတူဘူး။ ႏွစ္ႏွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္ အိပ္ေပ်ာ္ ေနရွာတယ္။ မိုးေအးလည္း ကြမ္းရြက္ျပဳတ္ရည္ေလး ေသာက္ျပီး အိပ္ေပ်ာ္သြားေပမယ့္ အိပ္မေပ်ာ္ႏိုင္သူက အကိုျဖစ္သူ မ်ဳိးေနာင္ပါ။ အိမ္မွာ အၾကီးကလည္း မရိွေတာ့ တခုခုမ်ားျဖစ္ရင္ ဆုိတဲ့အေတြးနဲ႔ စိတ္ေတြ ပူျပီးေတာ့ ညီျဖစ္သူ နဖူးေလးကို စမ္းၾကည့္လိုက္ မ်က္ႏွာကိုၾကည့္လိုက္နဲ႔ တစ္ညလံုး ဆက္အိပ္လို႔ မရေတာ့ဘဲ အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ႔ ညီေလး ေတြေဘးမွာ ထိုင္ရင္းနဲ႔ မုိးလင္းခဲ႔ပါတယ္။ မိုးလင္းျပန္ေတာ့ ညကက်န္တဲ့ ထမင္းကို ေႏႊးလို႔ ညီေလးေတြစားဖို႔ အတြက္ ျပင္ဆင္ ေပးရျပန္တယ္။ ဖ်ားေနတဲ႔ မိုးေအး အတြက္ကိုေတာ့ ထမင္းခ်က္တဲ႔ အထဲက ထမင္းရည္ကို ပန္းကန္နဲ႔ သီးသန္႔ခံျပီး ဆားေလးခတ္လို႔ တုိက္ပါတယ္။ နဖူးျပင္ကို လက္နဲ႔စမ္းၾကည့္ေတာ့ ညတုန္းကေလာက္ အပူေတြ မမ်ားေတာ့လုိ႔ စိတ္နဲနဲ ေအးသြားတယ္။ အဖ်ားကေတာ့ က်န္ေနေသးတယ္။ အေဒၚျဖစ္သူဆီက ေဆးေတာင္းျပီး တုိက္လိုက္ေတာ့ မွသက္သာသြားပါတယ္။ ညကအေၾကာင္းကို ျပန္ေျပာျပေတာ့ အေဒၚေတြက သူတုိ႔ကို လာမေခၚလို႔ ေျပာေနၾကတယ္။ မ်ဳိးေနာင္လည္း စိတ္ေတြပူျပီးေတာ့ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိဘဲ ျဖစ္ေနတဲ႔အေၾကာင္း၊ ေနာက္မွ ကြမ္းရြက္ျပဳတ္ရည္ တုိက္တဲ႔အေၾကာင္းေတြကို ရွင္းျပရတယ္။ မင္းက ေတာ္ေတာ္ လည္းေဆးကု ေတာ္ပါလား မ်ဳိးေနာင္။ အဲ့ဒါက ေခ်ာင္းဆုိးရင္ တုိက္တဲ႔ေဆးေလ။ မသိဘူးေလ အေမက ေနမေကာင္း ဘူးဆုိရင္ အဲ့ဒါကိုပဲတုိက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း အေမလုပ္သလို လုပ္ျပီး တုိက္လုိက္တာေပါ့လို႔ သူ႕အေဒၚ ေတြကိုေျပာျပတယ္။ ေအးေပါ့ မင္းအဲ့ဒီေလာက္ ညီေလး ေတြအေပၚမွာ ျပဳစုတတ္တာကိုပဲ ၀မ္းသာပါတယ္။ ေနာက္ဆုိရင္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ လူၾကီးေတြကို ေျပာေနာ္။ ဟုတ္ကဲ႔ပါ ေျပာပါ့မယ္ ဆုိျပီး ျပန္လာခဲ႔တယ္။ ညေနပိုင္း ေရာက္ေတာ့ ေဒၚေအးရင္ တစ္ေယာက္ ေစ်းထမ္းေတာင္းနဲ႔ အိမ္ကိုျပန္ေရာက္ လာတယ္။ အခါတုိင္းလိုပဲ သားေတြက ဆီးၾကိဳေတာ့ အေမာေတြေျပလို႔ေပါ့။ ဒါေပမဲ႔ အလတ္ေကာင္ မိုးေအး မ်က္ႏွာ သိပ္မလန္းတာ ကိုေတာ့ ေဒၚေအးရင္ သတိထားမိတယ္။ မိုးေအး အေမ့ဆီလာစမ္းပါအံုး မင္းၾကည့္ရတာ ေနမေကာင္းတဲ႔ပံုစံနဲ႔ လာစမ္းလူေလး အေမ့ေပၚထိုင္ဆိုျပီး မိုးေအးကို သူ႕ရင္ခြင္ထဲ ထည့္လို႔ နဖူးျပင္ကို လက္နဲ႔ စမ္းၾကည့္ပါတယ္။
လူေလး ကိုယ္ေတြက နဲနဲ ပူေနတယ္။ မ်ဳိးေနာင္ မင္းညီမိုးေအး ေရေတြမ်ားခ်ဳိးေသးလား။ သူ႔ကိုယ္ေတြ နဲနဲပူ ေနတယ္။ဟုတ္တယ္အေမ အခုက နဲနဲပဲပူေတာ့တာ ညတုန္းကမ်ား ပူလိုက္တာ ျခစ္ေနတာပဲ။ သားျဖင့္ ဘာလုပ္ရမွန္း ေတာင္မသိဘူး။ မုိးေတြကလည္း ညကမွသည္းလိုက္တာ အေမရာ။ သားျဖင့္ ေၾကာက္မ်ား ေတာင္ေၾကာက္တယ္။ အဖြားကို သြားေခၚမယ္ ဆုိေတာ့လည္း မုိးေတြကရြာေနေတာ့ မေခၚေတာ့ဘဲ အေမလုပ္သလို ကြမ္းရြက္ျပဳတ္ေရေတြ တိုက္ျပီးေတာ့ ျပန္အိပ္ခိုင္းရတယ္။ ညကျဖင့္ တညလံုး အိပ္လို႔ကို မေပ်ာ္ေတာ့ဘူး အေမရာ။ ဒီအတိုင္း သူ႔နားထိုင္ရင္း မုိးလင္းသြားတာပဲ။ မနက္ကမွ အေဒၚဆီက ေဆး သြားေတာင္းျပီး တိုက္ထားလို႔ အေမ့သား အခုေလာက္ပဲ ပူေတာ့တာ။ ေတာ္ေသးတာေပါ့ လူေလးရယ္။ မင္းက အဲ့ဒီလိုသိတတ္လို႔။ အေမလည္း ေစ်းမွာ အိပ္သာအိပ္ရတယ္ အိမ္ကို စိတ္မခ်ဘူး။ ငါ့သားက အၾကီးဆံုးျဖစ္သလို အေမ့အတြက္လည္း အားကုိးရလို႔ ေတာ္ေသးတယ္။ မင္းညီကို ဘာေကၽြး ထားေသးလဲ။ မနက္ကေတာ့ ထမင္းရည္ တိုက္ထားတယ္အေမ။ ေန႔လည္နဲ႔ ညစာ အတြက္ ကိုေတာ့ ဆန္ျပဳတ္ေလး ျပဳတ္ထားတယ္အေမ။ေအးေအး...ေကာင္းပါတယ္။ အဖ်ား နဲနဲရိွေသးေတာ့ အမာေတြ မေကၽြးနဲ႔အံုး။ အေမေရာ ေစ်းေရာင္းရတာ အဆင္ေျပရဲ႕လား။ ေအး ေျပပါတယ္ လူေလးရယ္။ ဒီတစ္ခါ ဟင္းခ်က္စရာ ေတြက ေစ်းခ်ဳိလို႔ အေမ မ်ားမ်ား၀ယ္လာတယ္။ ရြာထဲကိုလည္း တခ်ဳိ႕တ၀က္ ေရာင္းရ ေအာင္လို႔။ ဟုတ္ကဲ႔အေမ ရြာထဲကို ေရာင္းရမယ့္ ဟာေလးေတြ အေမ ျပင္ထားလိုက္ေလ ခဏေနေတာ့ သား လည္ေရာင္း လုိက္မယ္။ ညေနပိုင္း ဟင္းခ်က္ခ်ိန္ေလး အုပ္မိေအာင္ သြားေရာင္းေတာ့ ပိုေကာင္း တာေပါ့။ အခုေတာ့ ေခ်ာင္းထဲကို ေရ တစ္ထမ္းေလာက္ ေျပးထမ္း လိုက္အံုးမယ္။ ေအးကြယ္..အေမျပင္ထား လိုက္မယ္...
