ငယ္ငယ္တုန္းကရြာမွာလူၾကီးေတြေျပာၾကတာၾကားဖူးတယ္။စကားဝါပန္းကပုပၸားေတာင္ကိုျမင္ေနရတဲ့ေဒသ
မွာစိုက္မွရွင္သန္ျပီးပန္းပြင့္တယ္။မဟုတ္ရင္ပုပၸားေတာင္ကိုလြမ္းျပီးပန္းမပြင့္ခင္ေသတယ္ဆုိျပီးေျပာေလ့ရွိၾက
တယ္။ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့လူၾကီးေတြေျပာသမွ်အဟုတ္ထင္ျပီးပုပၸားေရာက္လို႔စကားဝါပင္ေတြဝယ္ခ်င္တာ
ကိုေတာင္အဲ့ဒီစကားေၾကာင့္မဝယ္ျဖစ္ဘူး။တကယ္ဆုိက်ေနာ္တုိ႔ရြာမွာစိုက္ပ်ဳိးရင္ျဖစ္ႏိုင္တယ္။ဘာလို႔လဲဆုိေတာ့ ပုပၸားေတာင္မၾကီးကိုက်ေနာ္တုိ႔အိမ္ေပၚကေနလွမ္းျမင္ေနရတာဆုိေတာ့စကားဝါပင္လည္းျမင္ရမွာေသခ်ာတယ္။ အရြယ္ေရာက္လို႔စဥ္းစားဆင္ျခင္တတ္လာေတာ့အဲ့ဒီစကားေတြမမွန္ဘူးဆုိတာေတြ႔လာရတယ္။ဖိလစ္ပိုင္မွာ
ေက်ာင္းတက္တုန္းကေက်ာင္းထဲမွာစကားျဖဴပန္းေတြပြင့္တာေတြ႔ခဲ့တယ္။စကားဝါမဟုတ္ေပမဲ့ စကားျဖဴပန္း အေရာင္ျဖဴတာကလြဲျပီးအနံ႔ကတထပ္တည္းတူတယ္။အပင္နဲ႔အရြက္လည္းအတူတူပါပဲ။
ေနာက္တခါကပုပၸားေတာင္နဲ႔ေဝးလွတဲ့မႏၱေလးရန္ကင္းေတာင္ေျခနားကတရားရိပ္သာတခုမွာေတြ႔ခဲ့တာပါ။
အဲ့ဒီမွာလည္းစကားျဖဴပန္းပါပဲ။ပုပၸားေတာင္ကိုမျမင္ရေပမဲ့စကားျဖဴပန္းေတြေဝေနေအာင္ပြင့္ေနတာျမင္ခဲ့တယ္
အခုေနာက္ဆံုးတစ္ၾကိမ္ကေတာ့လက္ရွိက်ေနာ္ပညာသင္ေနတဲ့ထိုင္းႏိုင္ငံေတာင္ပိုင္းကေဆာင္ခလာတကၠသိုလ္
ဝန္းထဲမွာပါ။ဒီမွာကေတာ့စကားျဖဴေရာ၊စကားဝါေရာႏွစ္မ်ဳိးစလံုးပြင့္တာေတြ႔ရတယ္။အေဆာင္ေနာက္ကေရကန္
ေဘးလမ္းတစ္ေလွ်ာက္မွာဆုိစကားျဖဴပင္ေတြခ်ည္းသံုးဆယ္ေလာက္ရွိတယ္။စကားျဖဴပန္းေတြပြင့္ခ်ိန္ဆုိကန္ကို ပတ္ျပီးလမ္းေလွ်ာက္ရင္းေလေကာင္းေလသန္႔ရႈရတာရင္ထဲမွာလန္းဆန္းေနတာပါပဲ။
စကားဝါပန္းေတြကေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ဌာနကိုသြားရာလမ္းတစ္ေလွ်ာက္မွာပြင့္တယ္။စကားဝါပန္းေတြပြင့္တဲ့ အခ်ိန္ကဆိုအဲ့ဒီနားေရာက္ရင္လမ္းကိုေျဖးေျဖးေလွ်ာက္ျပီးစကားဝါပင္ေမာ့ၾကည့္ပန္းရနံ႔ကိုရႈရိႈက္ရတာ
အေမာကိုေျပေနတာပဲ။ဌာနကိုအသြားအျပန္စကားပန္းရနံ႔ရႈရိႈက္ရတာစိတ္ထဲၾကည္ႏူးမိတယ္။ပုပၸားေတာင္ကို
တက္စဥ္တုန္းကစကားဝါပင္ေတြေတြ႔ရင္အပင္ေပၚတက္စကားပန္းေတြသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔လုျပီးခူး၊ေတာင္ေပၚ
ဆက္တက္နဲ႔ေမာရမွန္းမသိခဲ့ပါဘူး။အညာသားပီပီစကားဝါပန္းေတြျမင္ရပန္းရနံ႔ကိုရႈရိႈက္ရေတာ့ေမြးရပ္ေျမကို
လြမ္းမိတယ္။
ဘာပဲျဖစျ္ဖစ္ေလ ေပ်ာ္ရာမွာမေနရ ေတာ္ရာမွာေနရ ဆုိတဲ့စကားလို ကိုယ့္ဘဝအတြက္ေတာ္ရာမွာခဏတာ ေနရတယ္လုိပဲစိတ္ထဲမွာမွတ္ယူျပီးအညာအလြမ္းေျပပုပၸားအလြမ္းေျပကိုယ့္အနားမွာရွိတဲ့စကားဝါပန္းေတြပြင့္
တာကိုေငးရင္းစကားပင္ေတြေအာက္အသြားအျပန္လမ္းေလွ်ာက္ရင္းနဲ႔တေန႔ပညာေတြစံုလို႔ပုပၸားေတာင္ေျခက
အေမ့အိမ္ရွိရာရြာေလးဆီျပန္ေရာက္တဲ့အခါမွစကားဝါပင္ေတြအမ်ားၾကီးစိုက္အံုးမယ္ဆုိျပီးစိတ္ကူးနဲ႔အလြမ္းေျဖ
ေနပါတယ္။အညာေျမမဟုတ္ေပမဲ့အညာေျမရဲ႕သေကၤတပုပၸားရဲ႕အထင္ကရစကားဝါပန္းေတြပြင့္တဲ့ေနရာေလး မွာခဏတာခိုလံႈရင္းကိုယ့္ရပ္ကိုယ့္ရြာအက်ဳိးသယ္ပိုးႏိုင္ဖို႔ပညာေတြသင္ရင္း...ေအာင္ျမင္မႈပန္းတိုင္းကိုေရာက္ဖို႔ ဆက္လက္ေလွ်ာက္လွမ္းေနဆဲပါ။
အားလံုးကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာက်နး္မာခ်မ္းသာၾကပါေစ။လာေရာက္လည္ပတ္တဲ့အတြက္ေက်းဇူးအထူးတင္ပါတယ္။
အားေပးမႈကိုအစဥ္ေလးစားလ်က္
ေရႊညာသား
0 comments:
Post a Comment