ၾကက္ေတာင္ပံခ်ဥ္စပ္ေသာက္ဆမ္း

ၾကက္ေတာင္ပံခ်ဥ္စပ္ေသာက္ဆမ္း

ေက်ာင္းကအျပန္အျမန္ခ်က္စားျဖစ္တဲ႔ဟင္းတစ္ခြက္ပါ။စိတ္ကူးတည့္ရာေတြထည့္ရင္းနဲ႔စားလို႔ေကာင္း
အဆင္ေျပတာေၾကာင့္ခ်က္နည္းေလးမွ်ေ၀ေပးခ်င္လို႔တင္ေပးလိုက္ပါတယ္ဗ်ာ။

ပါ၀င္တာေတြကေတာ့ၾကက္ေတာင္ပံအလယ္ပိုင္း(၆)ခု၊အာလူးအေသးႏွစ္လံုး၊မုံညွင္းတစ္ပင္၊ၾကက္သြန္နီ
တစ္လံုး၊ခ်င္းနဲ႔ၾကက္သြန္ျဖဴအနည္းငယ္စီ၊ငရုတ္သီးစိမ္းသံုးေတာင့္၊ခေနာကထုတ္တဲ႔မန္က်ည္းသီးမႈန္႔နဲ႔
ပဲပုတ္အနည္းငယ္ထည့္ျပီးခ်က္ထားပါတယ္။

အရင္ဆံုးၾကက္သားကိုေရးေဆးျပီးခ်က္မည့္အိုးထဲမွာထည့္ပါ။ၾကက္သြန္ျဖဴနဲ႔ခ်င္းကိုဓားျပားရိုက္ျပီးထည့္
ငါးပိ၊ဆား၊နႏြင္း၊အရသာမႈန္႔နဲ႔ဆီသင့္ေတာ္ယံုထည့္ျပီးၾကက္သားေတြမာသြားေအာင္လံုးလိုက္ပါတယ္။
လံုးတဲ႔ေရခမ္းျပီးၾကက္သားေတြမာလာေတာ့ဆူျပီးသားေရေႏြးကိုအိုးတစ္၀က္ေလာက္အထိထည့္ပါတယ္။
ေရေႏြးသံုးတာကျမန္ေစခ်င္လို႔ပါ။ပြက္ေနတဲ႔ဟင္းအုိးထဲကိုၾကက္သြန္နီတစ္လံုးေလးစိတ္ထိုးျပီးထည့္ပါ။
အားလူးအခြံႏႊာျပီးထက္ျခမ္းခြဲထည့္ပါ။ပဲပုတ္မီးကင္ျပီးသားႏွစ္ျပားကိုေခ်ျပီးထည့္ပါတယ္။အခ်ဥ္အရသာ
အနည္းငယ္လိုခ်င္လို႔ခေနာကထုတ္တဲ႔မန္က်ည္းသီးမႈန္႔အနည္းငယ္ထည့္ျပီးမီးေအးေအးနဲ႔ပြက္ပြက္ဆူ
ေအာင္တည္ပါတယ္။ဟင္းအုိးခ်ခါနီးမွာငရုတ္သီးစိမ္းကိုပါးပါးလွီးျပီးထည့္ပါတယ္။ေနာက္ဆံုးမွာမုံညွင္း
တစ္ပင္ကိုအေနေတာ္ခုတ္ျဖတ္ထည့္ျပီးဟင္းအုိးကိုမီးဖိုေပၚကခ်ပါ။

အားလံုးေပါင္းမိနစ္သံုးဆယ္ခန္႔အတြင္းအျမန္ခ်က္စားလို႔ရတဲ႔ဟင္းတစ္ခြက္ပါ။မုန္႔ညွင္းစိမ္းအစားစြံတန္
ေျခာက္ရွိရင္ထည့္ႏိုင္ပါတယ္။ထမင္းပူပူနဲ႔ၾကက္ေတာင္ပံဟင္းရည္ေသာက္ခ်ဥ္စပ္ပူပူကိုငါးပိေထာင္းေလး
ပါေရာျပီးေလြးလိုက္ေတာ့ဘာေျပာေကာင္းမလဲ...ေခၽြးေတြ၊ႏွပ္ေတြပါထြက္ျပီးအခိုးေတြပြင့္သြားတာေပါ့။
ျမန္မာျပည္မွာဆုိရင္ေတာ့ပင္စိမ္းနံ႔ေလးပါအုပ္လိုက္ရရင္အနံ႔ကပိုျပည့္စံုသြားမွာေပါ့..ဒီမွာေတာ့ပင္စိမ္း
မရွိလို႔သတိရေပမဲ႔မထည့္လိုက္ရဘူး။ဒါေပမဲ႔အရသာကေတာ့ေဆြမ်ဳိးေမ႔ေလာက္ေအာင္ေကာင္းပါတယ္။

အလယ္ကပဲပုတ္မီးကင္ဖတ္ေလးကၾကည့္ရတာတစ္မ်ဳိးေလးျဖစ္ေနတယ္ဗ်...:)

အဆင္ေျပရင္ခ်က္စားၾကည့္ဖို႔တုိက္တြန္းပါတယ္ဗ်ာ...တခါတေလအေျပာင္းအလဲျဖစ္တာေပါ့...:)
ေရႊညာသားေလးကေတာ့ေက်ာင္းအျပန္ဆုိျမန္ျမန္ဆန္ဆန္နဲ႔ပူပူေလာင္ေလာင္ေလးခ်က္ျပီးအခုလိုပဲ
စားျဖစ္တယ္။တစ္ေန႔လံုးေက်ာင္းမွာပင္ပန္းလာသမွ်အစာနဲ႔ကုသလိုက္ေတာ့အခုိးေတြပြင့္ျပီးလန္းဆန္း
သြားတာပဲ။

အားလံုးကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာက်န္းမာခ်မ္းသာျပီးလိုအင္ဆႏၵေတြျပည့္၀ၾကပါေစလို႔ေရႊညာသားေလးမွဆုေတာင္း
ေမတၱာပို႔သပါတယ္ဗ်ာ။လာလည္ၾကတဲ႔အတြက္ေက်းဇူးအထူးတင္ပါတယ္။

ေလးစားမႈျဖင့္

ေရႊညာသားေလး

ထိုင္း Green curry နဲ႔ ျမန္မာငါးပိရည္က်ဳိ

အညာသားလက္ရာ ထိုင္း Green curry

ေရႊညာသားေလးပထမဆံုးခ်က္စားျဖစ္တဲ႔ထိုင္းဟင္းတစ္မ်ဳိးပါ။Labမွာထိုင္းသူငယ္ခ်င္းမတစ္ေယာက္
ခ်က္ေကၽြးတုန္းကမွတ္ထားတဲ႔နည္းပါ။နည္းဆုိတာထက္ ready made ဟင္းအႏွစ္ထုပ္ကိုသံုးျပီးခ်က္
တာဆုိေတာ့သိပ္မခက္ခဲပါဘူး။ျဖည့္စြက္အေနနဲ႔ၾကက္သား၊ခရမ္းသီးနဲ႔မွ်စ္ကိုေရာထည့္လိုက္တာပါပဲ။
က်ေနာ္ကေတာ့မွ်စ္အစားမိႈကိုထည့္ခ်က္ထားပါတယ္။ဟင္းအႏွစ္ထုပ္တစ္ထုပ္၀ယ္ျပီးျဖည့္စြက္ခ်က္ျပဳတ္
လိုက္ေတာ့ခ်ဳိဆိမ့္ဆိမ့္အရသာနဲ႔ထိုင္းဟင္းတစ္ခြက္ျပီးသြားပါတယ္။

ေနာက္တစ္ခုကေတာ့မစားျဖစ္တာၾကာတဲ႔ျမန္မာငါးပိရည္က်ဳိပါ။ဒီတစ္ခါေတာ့စိတ္ရွည္လက္ရွည္နဲ႔အစံု
ထည့္ျပီးေဖ်ာ္ထားလို႔စားရတာအေတာ္ေလးကိုေကာင္းပါတယ္။တစ္ေယာက္ထဲဆုိေတာ့တစ္ခါက်ဳိသံုးေလး
ရက္မကစားရပါတယ္။မိတၳီလာမွာေက်ာင္းတက္တုန္းကခဏခဏစားရတဲ႔ငါးပိရည္က်ဳိေဖ်ာ္နည္းအတိုင္း
အတတ္ႏိုင္ဆံုးတူေအာင္ၾကိဳးစားေဖ်ာ္ထားပါတယ္။အရင္ဆံုးငါးပိရည္ကိုနႏြင္းမႈန္႔ထည့္ျပီးက်ဳိထားပါတယ္။
အဆာပလာအတြက္ခရမ္းခ်ဥ္သီးတစ္လံုး၊ၾကက္သြန္ျဖဴသံုးမႊာ၊ငရုတ္သီးစိမ္း(၇)ေတာင့္၊ၾကက္သြန္နီအရြယ္
ေတာ္တစ္လံုးနဲ႔သံပုရာႏွစ္စိတ္လိုပါတယ္။

အညာသားလက္ရာ ငါးပိရည္က်ဳိ

ခရမ္းခ်ဥ္သီး၊ၾကက္သြန္ျဖဴ၊ငရုတ္သီးစိမ္းနဲ႔အခြံခြာထားတဲ႔ၾကက္သြန္နီအရြယ္ေတာ္တစ္လံုးကိုပန္းကန္ျပား
အေသးထဲမွာထည့္ျပီးမီးဖိုကေပါင္းေခ်ာင္ထဲမွာခုနစ္မိနစ္ခန္႔ေပါင္းပါတယ္။အထက္မီးေအာက္မီးနဲ႔မို႔မီးဖုတ္
ထားသလိုပါပဲ။အားလံုးအဆင္သင့္ျဖစ္ျပီဆုိရင္မီးဖုတ္ထားတဲ႔အဆာပလာေတြထဲကခရမ္းခ်ဥ္သီးကိုငါးပိရည္
ေဖ်ာ္မည့္ပန္းကန္ထဲမွာထည့္ျပီးဇြန္းနဲ႔ေခ်၊ၾကက္သြန္ျဖဴနဲ႔ငရုတ္သီးစိမ္းကိုေတာ့ဓားျပားရိုက္ျပီးထည့္ပါတယ္။
ၾကက္သြန္နီကိုေတာ့ဓားနဲ႔ႏုတ္ႏုတ္စင္းထည့္ပါတယ္။ငရုတ္ဆံုရွိရင္အားလံုးေရာေထာင္းလိုက္ယံုပါပဲ။

ခံတက္ခ်ဥ္၊ဂ်ဴးျမစ္၊ဘရိုကိုလီနဲ႔ေဖာက္ခ်ည္ပိုးရြက္တုိ႔စရာ

အဆာပလာအားလံုးျပင္ဆင္ျပီးရင္အရည္က်ဳိးထားတဲ႔ငါးပိရည္ကိုအေပၚကအဖတ္ေတြမပါေအာင္ငွဲ႔ထည့္
ျပီးသံပုရာသီးစိတ္ကိုညွစ္ထည့္လိုက္ပါ။သံပုရာရည္ကအငံကိုထိန္းလိုက္တာမို႔ငါးပိရည္က်ဳိကသိပ္မငန္ပဲ
စားရတာတစ္မ်ဳိးေကာင္းပါတယ္။အတုိ႔ကေတာ့လက္တည္ခ်ဥ္၊အသီးအရြက္ျပဳတ္၊အစိမ္းစားလို႔ရတဲ႔အသီး
အႏွံနဲ႔တြဲဖက္ျပီးသံုးေဆာင္ႏိုင္ပါတယ္။

ေရႊညာသားေလးကေတာ့ခံတက္ခ်ဥ္၊ဂ်ဴးျမစ္၊ဘရိုကိုလီနဲ႔ေဖာက္ခ်ည္ပိုး(ျပင္ဦးလြင္မွာေခၚတဲ႔နာမည္)
အရြက္နဲ႔တြဲဖက္ျပီးစားပါတယ္။ခံတက္ခ်ဥ္နဲ႔ဂ်ဴးျမစ္ကျမန္မာဆုိင္မွာေတြ႔လို႔၀ယ္ခဲ႔တာပါ။ထမင္းပူပူရယ္၊
ထိုင္းဟင္းဆိမ့္ဆိမ့္ေလးရယ္ငါးပိရည္က်ဳိနဲ႔တြဲဖက္ျပီးစားရတာအရသာတစ္မ်ဳိးပါပဲ။

အဆင္ေျပရင္လုပ္စားၾကည့္ပါလို႔တုိက္တြန္းပါရေစဗ်ာ။အသားဟင္းေတြအျမဲတမ္းစားရလို႔ျငီးေငြ႔တဲ႔အခါ
လြယ္ကူျမန္ဆန္တဲ႔အခုလိုဟင္းစပ္ေလးေတြကထမင္းျမိန္ေစပါတယ္။

အားလံုးကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာက်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစလို႔ေရႊညာသားေလမွေမတၱာပို႔သပါတယ္ဗ်ာ။လာလည္
ၾကတဲ႔အတြက္အထူးေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

အားေပးမႈကိုေလးစားလ်က္

ေရႊညာသားေလး

အညာေဒသလယ္ယာေတာအေခၚအေ၀ၚ

Photo credit google images

ဒီရက္ေတြအတြင္းစိတ္ကရြာကိုခဏခဏျပန္ေရာက္ေနတယ္။ရာသီဥတုကလြမ္းေအာင္ဖန္တယ္
ဆုိရေအာင္လည္းဒီမွာကအေအးမကုန္ေသးဘူး၊ျမန္မာျပည္မွာကသစ္ရြက္ေၾကြလို႔ေႏြဦးေတာင္
ေရာက္ေနျပီေလ။အညာကေႏြရာသီရႈ႕ခင္းေတြကိုျမင္ေယာင္ရင္းေ၀မွ်စရာအညာကအေခၚအေ၀ၚ
အသံုးအႏႈန္းေလးေတြေခါင္းထဲေရာက္လာရင္သိသမွ်ဗဟုသုတအျဖစ္ဒီပို႔စ္ကိုအလြမ္းေျပေရးလိုက္
ပါတယ္။

လူနာမည္ေတြကိုေတာ့မေျပာျပေတာ့ပါဘူးဗ်ာ။လယ္ေတာယာေတာကိုေတာဓေလ့ေခၚေ၀ၚၾကတာ
ကိုပဲေျပာျပမယ္။အရင္ဆံုးက်ဳပ္အဖိုးအဖြားေတြပိုင္တဲ႔လယ္ေတာေတြရဲ႕အေခၚအေ၀ၚေလးေတြနဲ႔စ
ၾကည့္ရေအာင္ဗ်ာ။က်ဳပ္အဖုိးအဖြားကယာေတာမွာတဲနဲ႔ေနလာတာဆုိေတာ့အဘတုိ႔တဲ႔ကိုသြားမယ္
ဆုိေခ်ာင္းတစ္ေခ်ာင္းကူးရတယ္။အဲ႔ဒီေခ်ာင္းကရြာအေရွ႕ဘက္မွာရွိျပီးအဘတုိ႔တဲကေခ်ာင္းတဘက္
ကမ္းမွာဆုိေတာ့ေခ်ာင္းအေရွ႕လို႔ေခၚၾကတယ္။ေနာက္တစ္ခုကေဂြးကုန္း(အညာေဂြးသီးပင္ေပါလို႔)
လို႔လည္းေခၚၾကျပန္တယ္။အဘတုိ႔ပိုင္တဲ႔လယ္ေတြကရိုးတန္းတစ္ေလွ်ာက္အထက္ကေနရိုးေအာက္
ဆံုးအထိရွိတာဆုိေတာ့တစ္ကြက္ခ်င္းအလုိက္နာမည္ေတြေပးထားတာကစိတ္၀င္စားစရာေကာင္း
ပါတယ္။

Photo credit google images

ရိုးရဲ႕အထက္ပိုင္းကလယ္ကိုေတာ့အထက္ဆံုးပိုင္းမွာရွိေတာ့"အထက္လယ္"တဲ႔ဗ်။ပ်ဳိးအျမဲေထာင္တဲ႔
လယ္ကြက္ကို"ပ်ဳိးခင္းကန္႔"လို႔ေခၚတယ္။လယ္ကန္သင္းမွာေထာက္ရွာပင္ၾကီးရွိခဲ႔တာကိုအစြဲျပဳျပီး
"ေထာက္ရွာပင္ကန္႔"တဲ႔။ရိုးအလယ္ပိုင္းမွာရွိျပီးမိုးရြာလို႔ရိုးေရေပါက္ရင္အဲ႔ဒီအလယ္ပိုင္းကိုေကြ႔ျပီး
မွေအာက္ကိုဆက္ဆင္းလို႔"ေရလယ္ေကြ႕"ဆိုျပီးနာမည္ေပးထားတယ္။အဲ႔ဒီကတဆင့္ရိုးေအာက္ဆံုး
အပိုင္းကိုေရာက္လာတဲ႔လယ္ကြက္ကိုေတာ့"ေအာက္ပိုင္းၾကီး"ဆုိျပီးေခၚတယ္။

အဘတုိ႔တဲရွိတဲ႔ေနရာကိုရြာကလူေတြအမ်ားစုက"ေခ်ာင္းအေရွ႕"လို႔ပဲေခၚၾကတယ္။လမ္းမွာေတြ႔လို႔
ဘယ္ကျပန္ခဲ႔လဲေမးရင္"ေခ်ာင္းအေရွ႕"ကလို႔ေျဖလိုက္တာနဲ႔အဘတုိ႔တဲကျပန္လာမွန္းသိတယ္။

ရြာဘက္ကလယ္ေတြကိုနာမည္ေပးထားတာကလည္းစိတ္၀င္စားဖုိ႔ေကာင္းတယ္ဗ်။အုတ္ဖုတ္တဲ႔
ေနရာကိုအစြဲျပဳျပီး"အုတ္ဖုတ္လယ္"လို႔ေခၚသလို၊အဲ႔ဒီလယ္နားမွာရွိတ့ဲမန္က်ည္းပင္ကိုက်ေတာ့
"အုတ္ဖုတ္လယ္မန္က်ည္းပင္"လို႔ေခၚတယ္။ကန္ရဲ႕အထက္ဖ်ားပိုင္းမွာရွိေတာ့"ကန္ဖ်ား"တဲ႔၊
ကန္အထက္ပိုင္းမေရာက္ဘဲေဘးမွာစြယ္ေနတဲ႔လယ္ကိုက်ျပန္ေတာ့"ကန္စြယ္လယ္"ဆိုျပီး
ေခၚၾကတယ္။ကန္ေအာက္မွာရွိေတာ႔"ကန္႔ေအာက္လယ္"၊ပံုးမက်ည္တင္ျပီးစိုက္ရတဲ႔လယ္က်ျပန္
ေတာ့"ပံုးမက်ည္လယ္"လို႔ေခၚတယ္။

Photo credit google images

ေျမၾကီးအေရာင္ကိုစြဲျပီးေတာ့"ေျမနက္ျပင္"၊"ေျမနီခင္ကုန္း"ဆိုျပီးနာမည္ေတြေပးထားၾကေသး
တယ္ဗ်။လယ္နီအနားမွာရွိတဲ႔မန္က်ည္းပင္ၾကီးကိုက်ေတာ့"လယ္နီမန္က်ည္းပင္"ျဖစ္သြားျပန္ေရာ။
တကယ္ေတာ့လယ္နီလို႔သာေျပာတာေျမၾကီးကအနက္ေရာင္ရွိတာပါ။လယ္နီမန္က်ည္းပင္ၾကီးက
အရိပ္ေကာင္းေတာ့ငါးေျခာက္ေၾကာ္ေကၽြးတဲ႔အလွဴဆုိရင္အဲ႔ဒီမန္က်ည္းပင္ေအာက္မွာၾကက္သြန္လွီး
ငါးေျခာက္ေၾကာ္ၾကသလိုၾကက္သြန္ျမိတ္ျဖတ္၊မန္က်ည္းေစ့ေလွာ္စတဲ႔အလုပ္ေတြဆုိလယ္နီမန္က်ည္း
ပင္ေအာက္မွာပဲလုပ္ၾကတယ္။တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္အခ်ိန္းအခ်က္လုပ္ရင္လည္း
လယ္နီမန္က်ည္းပင္ၾကီးကမလြတ္ပါဘူး။

သရက္ပင္သံုးပင္တန္းနားမွာရွိတဲ႔လယ္ကိုေတာ့"သံုးပင္တန္း"တဲ႔။ထန္းပင္မရွိေပမဲ႔"ထန္းပင္ကုန္း"
လို႔ေခၚတဲ႔လယ္ရွိသလို၊နဘဲပင္မရွိတဲ႔ယာကို"နဘဲပင္ကြက္"လို႔ေခၚၾကျပန္ေသးတယ္ဗ်။တကယ္ေတာ့
နဘဲပင္ကြက္ေခၚတဲ႔ယာခင္းထဲမွာထန္းပင္သံုးပင္ရွိတာကိုမွတ္မိတယ္။ရြာေျမာက္ဘက္မွာရွိေတာ့
"ေျမာက္ပါး"လို႔ေခၚသလို၊ဟင္းငုတ္ပင္ရွိရာအစြဲျပဳ ျပီး"ဟင္းငုတ္ပင္"လယ္ဆုိတာလည္းရွိေသးတယ္။
ရြာအေရွ႕ဘက္မွာရွိတဲ႔ယာေတာကုိေတာ့"အေရွ႕ပါး"လို႔နာမည္ေပးထားျပန္တယ္။



ေရေလွာင္ဆည္ရွိရာကိုအစြဲျပဳျပီး"ဆည္ရိုး"လို႔ေခၚတယ္။ရိုးႏွစ္ဆံုရာမွာရွိတဲ႔လယ္က်ေတာ့"ရိုးခြ"တဲ႔ဗ်။
ေက်ာက္ဖ်ာေတြေပါတဲ႔နားကယာေတာကိုက်ေတာ့"ေက်ာက္ဖ်ာခင္း"၊ထေနာင္းပင္ၾကီးအနားမွာရွိေတာ့
"ထေနာင္းပင္လယ္"အရီးမယ္ညိဳလွည္းေမွာက္ျပီးေသလို႔၊သူ႕ကိုျမွဳပ္တဲ႔ေနရာကိုအစြဲျပဳျပီး
"မယ္ညိဳ႕သခ်ၤိဳင္း"ဆိုတာလည္းရွိေသးပါတယ္။ရိုးနက္ၾကီးနားမွာရွိတဲ႔ယာေတာကို"ရိုးနက္ၾကီး"
လို႔နာမည္ေပးထားသလို၊လက္ပံပင္ရွိတဲ႔အိုင့္ကယာခင္းေတြကိုေတာ့"လက္ပံအိုင့္"တဲ႔ဗ်။ဒီေနရာမွာ "အိုင့္"ဆိုတဲ႔အသံုးပါတဲ႔ယာေတာနာမည္ေတြေတာ္ေတာ္မ်ားတယ္။"ေခ်ာင္းအုိင့္" "ေဂြးပင္အိုင့္"၊ "ေညာင္ပင္အုိင့္"၊ "သနပ္ပင္အိုင့္"၊ "ဥသွ်စ္ပင္အိုင့္"၊ "နပူးအိုင့္"(နဘူးပင္)စသျဖင့္ေခၚၾကတယ္။
က်ဳပ္နားလည္သေလာက္အဲ႔ဒီလိုအိုင့္ထည့္ျပီးေခၚတဲ႔ယာေတာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာေခ်ာင္းေဘးေတြ
မွာရွိၾကပါတယ္။တခ်ဳိ႕ကေခ်ာင္းနားနီးနီးရွိသလို၊တခ်ဳိ႕ကေခ်ာင္းထဲဘက္ကိုေတာ္ေတာ္၀င္ေနျပီး
ေခ်ာင္းေရကေကြ႕၀ိုက္စီးဆင္းသြားပါတယ္။လူနာမည္ကိုအစြဲျပဳျပီးဦးသန္းေဖပိုင္တဲ႔ယာခင္းအိုင့္ဆုိ
"သန္းေဖအိုင့္"ဆိုျပီးေခၚၾကေသးတယ္။ၾကီးစိန္ေက်ာ္လယ္ေတာကအစျပဳစီးဆင္းလာတဲ႔ရိုးကိုက်ေတာ့
"ရွင္စိန္ေက်ာ့္ရိုး"ဆုိျပီးနာမည္ေပးတယ္။

အလ်ားရွည္တဲ႔လယ္ကို"လယ္ယား"၊သဲဆပ္ျပာေပါက္တဲ႔ေနရာနဲ႔နီးတဲ႔လယ္ကို"ဆပ္ျပာက်င္း"(ဆပ္ပရွင္း)ဆိုျပီးေခၚၾကတယ္။ဒါ့အျပင္ဗြက္လယ္၊မိုးညိဳေပါက္၊လယ္တိမ္၊ေရငန္ရိုး၊ထြန္းလြန္းေပါက္၊
ၾကတ္လယ္ဆုိျပီးသူ႔နာမည္နဲ႔သူအေခၚအေ၀ၚေတြရွိေတာ့ပ်ဳိးႏႈတ္ေကာက္စိုက္ေခၚတယ္ဆုိရင္လယ္နာ
မည္ေျပာလိုက္တာနဲ႔အေဖာ္မလိုဘဲသြားတတ္တယ္။ေရသြင္းေျမာင္း၀မွာရွိလို႔"ေျမာင္း၀လယ္"လို႔ေခၚ
တာလည္းရွိပါေသးတယ္။ေက်ာက္ခဲေတြေပါတဲ့ရြာေျမာက္ဘက္ကုန္းေပၚကယာေတာကိုေတာ့
"ေက်ာက္တန္း"ဆိုျပီးေခၚၾကပါတယ္။အသံထြက္တတ္ေပမဲ႔စာလံုးအမွန္ေပါင္းဖို႔ခက္တဲ႔တျခားနာမည္
ေတြလည္းရွိပါေသးတယ္။ဒီေလာက္ဆုိရင္အညာကအေခၚအေ၀ၚေတြကိုဗဟုသုတအနည္းငယ္ရသြား
မယ္ထင္ပါတယ္။ေနာက္မွေတာင္ရိုးေတြရဲ႕နာမည္ေတြကိုသိသေလာက္မွ်ေ၀ပါအံုးမယ္ဗ်ာ။

အားလံုးကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာက်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။

အားေပးမႈကိုေလးစားလ်က္

ေရႊညာသားေလး

ဟင္းႏုႏြယ္ရြက္သုပ္နဲ႔ခရမ္းခ်ဥ္သီးေထာင္း

spinach

ဒီေန႔သက္သတ္လြတ္အျဖစ္ဟင္းႏုႏြယ္ရြက္သုပ္နဲ႔ခရမ္းခ်ဥ္သီးတစ္လံုးေထာင္းစားျဖစ္ပါတယ္။

Spinachလို႔ေရးထားတာdictionaryမွာရွာၾကည့္ေတာ့ဟင္းႏုႏြယ္လို႔ေတြ႔တာေၾကာင့္ဟင္းႏုႏြယ္

လို႔ပဲေခၚလိုက္တာပါ။အညာကဟင္းႏုႏြယ္ေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။

လြယ္လြယ္ေလးနဲ႔အရသာရွိတဲ႔ဟင္းတစ္ခြက္ျဖစ္တာရယ္က်န္းမာေရးနဲ႔လည္းညီညြတ္တာရယ္

ေၾကာင့္မၾကာမၾကာစားျဖစ္ပါတယ္။မ်က္ေစ့ေတြကမ်က္မွန္မပါရင္အေ၀းကိုမသည္းကြဲေတာ့လို႔

အရြက္ေတြမ်ားမ်ားစားျဖစ္တာလည္းပါတယ္။ခရမ္းခ်ဥ္သီးကေတာ့မီးဖိုကေပါင္းေခ်ာင္ထဲမွာ

ပထမဆံုးထည့္ေပါင္းဖူးတာပါပဲ။ခါတိုင္းေတာ့မိုက္ခရိုေ၀့ဖ္ကိုပဲလြယ္လြယ္သံုးျပီးလုပ္စားျဖစ္တာ။

အရင္ဆံုးဟင္းႏုႏြယ္ရြက္ေတြကိုအျမစ္ဖယ္၊ေရစင္ေအာင္ေဆးျပီးအေနေတာ္ျဖတ္ပါတယ္။

ေရေႏြးပြက္ပြက္ဆူမွာထည့္ျပီးႏြမ္းသြားတာနဲ႔ခ်က္ခ်င္းဆယ္ျပီးေရေအးနဲ႔ေဆး၍ေရစစ္ထားပါ။

အရြက္ေတြကႏူးညံ့တာေၾကာင့္အၾကာၾကီးျပဳတ္ဖုိ႔မလိုပါဘူး။

ျပဳတ္ထားတဲ႔ဟင္းႏုႏြယ္ကိုေရကုန္ေအာင္အနည္းငယ္ညွစ္ျပီးသုပ္မည့္ပန္းကန္ထဲမွာထည့္ပါ။

ေထာင္းထားတဲ့ေျမပဲ(သို႔မဟုတ္)ႏွမ္းတခုခုကိုထည့္ပါ။ဆီအနည္းငယ္နဲ႔ဆားလိုအပ္သလိုထည့္

ျပီးနယ္လိုက္ရင္အဆင္သင့္ျဖစ္ပါျပီ။ေရႊညာသားေလးကေတာ့ႏွမ္းေရာေျမပဲေရာႏွစ္ခုလံုးအဆင္သင့္

ရွိေနတာေၾကာင့္ႏွစ္မ်ဳိးစလံုးထည့္လိုက္ပါတယ္။

ခရမ္းခ်ဥ္သီးေထာင္းအတြက္၊ခရမ္းခ်ဥ္သီးတစ္လံုးကိုေရေဆးထက္ျခမ္းခြဲျပီးပန္းကန္ျပားအေသးထဲ

မွာထည့္၍ငါးမိနစ္ခန္႔ဂက္စ္မီးဖိုမွာပါတဲ႔ေပါင္းေခ်ာင္ထဲမွာထည့္ျပီးေပါင္းလိုက္ပါ။ၾကက္သြန္ျဖဴတစ္

အၾကီးတစ္မႊာကိုဓားျပားရိုက္ျပီးႏုတ္ႏုတ္စင္းပါ။ပန္းကန္ထဲမွာၾကက္သြန္ျဖဴရယ္ငရုတ္သီးေလွာ္မႈန္႔

ရယ္ေပါင္းထားတဲ႔ခရမ္းခ်ဥ္သီးကိုဆားသင့္ေတာ္ယံုထည့္ျပီးဇြန္းနဲ႔ေခ်လိုက္ရင္ရပါျပီ။

အသားဟင္းေတြဆီေတြပါတဲ႔ဟင္းေတြစားရလို႔ျငီးေငြ႔တဲ႔အခါအခုလိုမ်ဳိးအသုပ္နဲ႔အေထာင္ေလးေျပာင္း

ျပီးစားရတာထမင္းျမိန္သလိုအခ်ိန္ကုန္လည္းသက္သာလို႔အဆင္ေျပလွပါတယ္။

အားလံုးစိတ္ခ်မ္းသာကိုယ္က်န္းမာျပီးလိုအင္ဆႏၵေတြျပည့္၀ၾကပါေစ။လာေရာက္လည္ပတ္တဲ႔အတြက္

ေရႊညာသားေလးကေက်းဇူးအထူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ။

ေလးစားမႈျဖင့္

ေရႊညာသားေလး

လြမ္းစရာမ်ားနဲ႔လတေပါင္း

 တေပါင္းလရဲ႕ သေကၤတ ေပါက္ပြင့္

တေပါင္းလထဲေရာက္လာျပီဆုိေတာ့မၾကာေတာ့တဲ႔အခ်ိန္အတြင္းမွာသၾကၤန္ဒိုးသံေတြလည္းၾကားရ
ေတာ့မည္။ မည္သုိ႔ပင္ေမ့ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္ေနေစကာမူရာသီစက္၀န္းရဲ႕အေငြ႔အသက္ကိုျမင္ရၾကားရ
ခံစားရသည္ႏွင့္စိတ္အစဥ္ကအတိတ္ဆီကိုျပန္ျပန္ေရာက္သြားတတ္သည္။ကိုယ့္ရပ္ရြာေဒသနဲ႔ေ၀းရာ
မွာေနရေသာေၾကာင့္ပဲသံေယာဇဥ္ပုိေလသလားမေျပာတတ္။မျမင္ရမေတြ႔ရတာၾကာတဲ႔ဒီရြာေဒသ
ပတ္၀န္းက်င္ေတြကိုစိတ္ကူးနဲ႔မွန္းျပီးလြမ္းရသည္ကလည္းစိတ္ၾကည္ႏူးစရာေကာင္းလွသည္။

ေန႔ပူညခ်မ္းတေပါင္းလဆန္းဆိုတဲ႔စကားလိုေန႔မွာက်စ္က်စ္ေတာက္ပူေပမဲ႔ညပိုင္းေရာက္ရင္ေစာင္ျခံဳရ
မလြတ္ခ်င္ေသးတဲ႔ရာသီဥတုနဲ႔အတူေတာင္သူလုပ္ငန္းခြင္ေတြသိမ္းျပီးေဗ်ာသံစည္သံေတြညံညံေနတဲ႔
အခ်ိန္လည္းျဖစ္သည္။ရြာထဲမွာအလွဴ မ်ားရွိျပီဆုိမွျဖင့္အလွဴ မတုိင္ခင္ကတည္းကေမွ်ာ္ရေမာရသည္က
အလုပ္တစ္ခု။ဆိုင္းေတြမင္းသမီးေတြဘိသိတ္ေတြနဲ႔စည္စည္ကားကားလွဴ ၾကသည့္အလွဴ မို႔ပြဲၾကည့္ဖို႔
အတြက္တာစူရသည္ကလည္းအေမာ။

ပတ္၀န္းက်င္တစ္ခြင္ၾကည့္လိုက္ျပန္ေတာ့လည္းသစ္ရြက္ေၾကြေတြေလမွာလြင့္လို႔၊ျမက္ေျခာက္ေတာ
ေတြ၊ေရခမ္းေျခာက္စျပဳတဲ႔ေခ်ာင္းေျမာင္းေတြနဲ႔၊လယ္ရိုးေဘးကဇလုတ္ထဲမွာသစ္ရြက္ေၾကြက်ျပီး
နီက်င့္က်င့္အေရာင္ထေနတဲ႔ေရေတြ၊ထန္းပင္ေပၚကထန္းသမားတုိ႔ေလခၽြန္သံနဲ႔အတူေက်းငွက္သာရကာ
တုိ႔ရဲ႕က်ီက်ီၾကာၾကာေတးဆုိသံေတြကတေပါင္းလရဲ႕အလွကိုပီျပင္ေအာင္သရုပ္ေဖာ္ေနခ်ိန္ေပါ့။

ေပါက္ပင္လက္ပံပင္တုိ႔ရဲရဲနီေအာင္ပြင့္တဲ႔ဒီအခ်ိန္ဆိတ္ေက်ာင္းႏြားေက်ာင္းရင္းရိုးတံၾကဲၾကဲမွာတြဲလြဲခို
ေနတတ္တဲ႔ေဂြးသီးဒင္းက်န္ေလးေတြကိုေလးခြနဲ႔အလုအယက္ပစ္ခ်ၾကတာေတြ၊ဆီးပင္ေတြေအာက္မွာ
ေနာက္ဆံုးက်န္တဲ႔ဆီးသီးဒင္းက်န္ေလးေတြေကာက္၀ါးရတာကလည္းဘာနဲ႔မွမလဲႏိုင္တဲ႔အရသာမ်ဳိး
ေပါ့။ေႏြရာသီမွာေပၚလာတတ္တဲ႔တမာရြက္ႏုႏု၊သမုန္းဖူးေတြ၊ဖလံဖူးေတြခူးျပီးပါလာတဲ႔လြယ္အိတ္နဲ႔
နင္းသိပ္ထည့္၊ဆီတ္ေက်ာင္းႏြားေက်ာင္းသားဆုိေပမဲ႔မီးဖိုေခ်ာင္အတြက္ပါတတ္စြမ္းသမွ်ရွာေဖြရတဲ႔
ေတာသူေတာင္သားဘ၀ကိုေ၀းရေလလြမ္းေလပါပဲဗ်ာ။

တေပါင္းလရဲ႕အေဖာ္လက္ပံပြင့္

တေပါင္းလရဲ႕မနက္ေစာေစာထန္းရည္ခ်ဳိေသာက္ရတာလည္းတစ္မ်ဳိးေကာင္းတဲ႔အရသာေပါ့။
သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ေရခမ္းေျခာက္စေခ်ာင္းရိုးေျမာင္းရိုးေလွ်ာက္ျပီးငါးပက္ရတာလည္းေပ်ာ္စရာေကာင္း
တာပဲ။ပဲစင္းငံုရိုးကိုတစ္ေပြ႕စာေလွ်ာ္နဲ႔တင္းတင္းပါေအာင္စည္းလို႔ေရမ်ားမ်ားရွိတဲ႔အုိင္ထဲ၊ဇလုတ္ထဲမွာ
ႏွစ္ျပီးငါးဖမ္းရတဲ႔နည္းကိုလည္းသတိရမိတယ္။ပထမေန႔မွာေရႏွစ္ထားခဲ႔ႏွစ္ညသံုးညေလာက္ထားျပီး
ပဲစင္းငံုရိုးစည္းကိုအသာျပန္ဆယ္၊ေရစပ္ေရာက္ေတာ့ကုန္းေပၚကိုမတင္လိုက္ရင္အထဲ၀င္ေအာင္းေန
တဲ႔ငါးေျမြထိုးေတြထြက္ထြက္လာလာတာမ်ားႏွစ္စည္းေလာက္ဆုိဟင္းတစ္ခါစားေတာ့အသာေလးေပါ့။

ရြာမွာတုန္းကေတာ့ရြာဓေလ့ရြာ့သဘာ၀ေတြနဲ႔ငရဲဆုိလည္းသတိမထား၀မ္းစာေရးအဆင္ေျပဖုိ႔သာေတြး
ျပီးလုပ္ခဲ႔ရတာေတြလည္းအခုသတိတရားထားတတ္လာတဲ႔အခါျပဳျပဳသမွ်ကုသိုလ္မ်ားနဲ႔သင္ပုန္းေက်တန္
ေကာင္းပါရဲ႕။တကယ္ပါေျပာရမယ္ဆုိအညာမွာကေႏြဆုိလည္းေႏြမုိ႔၊ေဆာင္းဆုိုလည္းေဆာင္းမုိ႔၊မိုးေရာက္
ျပန္ေတာ့မိုးရာသီမုိ႔သူ႔အခ်ိန္နဲ႔အခါလိုက္ေလ်ာညီစြာေပ်ာ္ရႊင္စရာေကာင္းပါတယ္။

ညညဆိုရြာအေနာက္ဘက္ကေတာင္ရိုးေတြဆီမွာေတာမီးေတြမ်ားေလာင္ျပီဆုိအေ၀းကၾကည့္ရင္
သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ရြာလယ္လမ္းမၾကီးကေနဘုန္းၾကီးေက်ာင္းကိုမီးၾကာသြင္းသည့္အလားၾကည့္
လို႔ေကာင္းလိုက္တာ။ၾကက္ဦးတြန္မွထန္းလ်က္က်ဳိအိုးဆီကထန္းလ်က္က်ခါနီးထြက္ထြက္လာတဲ႔
ထန္းလ်က္နံ႔ေမႊးေမႊးကိုလည္းလြမ္းမိတယ္။

မန္းက်ည္းသီးမွည့္ေတြဆြတ္ျပီးခ်ိန္မန္က်ည္းသီးတစ္ပိသာတစ္က်ပ္ခြဲႏွစ္က်ပ္နဲ႔တစ္ေန႔ကိုအခ်ိန္
တစ္ဆယ္ဆယ့္ငါးပိသာျပီးေအာင္ထုျပီးမုန္႔ဖိုးစုခဲ႔တာလည္းလြမ္းမိရဲ႕။မန္က်ည္းရြက္ေတြျပန္
ေတာ့မန္က်ည္းရြက္ဟင္းေနတုိင္းစားခဲ႔ရတာကိုလည္းမေမ့ပါဘူး။ထန္းသီးနဲ႔မန္က်ည္းရြက္ႏုကို
ဆီမပါေရလည္ခ်က္ေလးနဲ႔ငရုတ္ေနာက္က်သီးေလးေတြကိုၾကက္သြန္ျဖဴ ဆားေရာေထာင္းစားရတဲ႔
အရသာကိုေတာ့အလြမ္းတကာ့အလြမ္းဆံုးေပါ့။

တေပါင္းလညေနခ်မ္းဆုိရြာေခ်ာင္းမွာေရထမ္းရတာလည္းေပ်ာ္ဖို႔တစ္မ်ဳိးေကာင္းတာပါပဲ။ေခၽြးတခၽြဲခၽြဲ
နဲ႔ေရထမ္းရင္းသူငယ္ခ်င္းတစ္ေတြစကားေတြေဖာင္ဖြဲ႔ခဲ့ၾကတာကိုလည္းမေမ့ေသးပါဘူး။
ရြာေခ်ာင္းထိပ္ကအေစာဆံုးႏုတဲ႔တမာပင္ၾကီးေပၚေရပုံးထမ္းခ်ျပီးတမာရြက္ႏုေတြတက္ခူးရတာကို
လည္းမ်က္ေစ့ထဲမွာျမင္ေယာင္မိတယ္။

ထိုင္းမွာအလုပ္လုပ္တဲ႔ငယ္သူငယ္ခ်င္းနဲ႔အင္တာနက္ေပၚမွာျပန္ေတြ႔လိုဒီအေၾကာင္းေတြကိုသူနဲ႔
ျပန္ေျပာျဖစ္ၾကတယ္။သူကလည္းမၾကာခင္မွာရြာကိုျပန္ေတာ့မည့္အေၾကာင္းမင္းျပန္လာရင္
ရြာကိုလာလည္ရင္းအရင္ကလိုေတာလည္ငါးဖမ္းလုပ္ၾကေသးတာေပါ့ကြာဆုိျပီးအေဖာ္ညိွသြား
ေသးတယ္။သူနဲ႔ျပန္အဆက္အသြယ္ရတာကပဲအလြမ္းေျဖစရာတစ္ခုမို႔၀မ္းသာမိတယ္။ဖုန္းနဲ႔
လိုင္းေပၚတက္လာရင္စကားေတြေျပာလို႔မျပီးႏိုင္ဘူး။သူကလည္းရြာမွာျဖစ္ေနတဲ႔အေၾကာင္း
ေတြကိုအားတက္သေရာေျပာေျပာျပ၊ဓာတ္ပံုေတြရိုက္ပို႔၊ဒီကမရိုးမရြနဲ႔ခ်က္ခ်င္းထျပန္ခ်င္စိတ္ကို
မနည္းထိန္းေနရတယ္။တေန႔ကပဲဇာတ္ပြဲေၾကာ္ျငာပိုစတာပံုကိုေဖ့စ္ဘြတ္ကေနပို႔လိုက္ေသးတယ္။
ရြာေက်ာင္းမုဒ္ဦးအလွဴ ေအာင္ပြဲမွာဇာတ္ပြဲပါတယ္ကြတဲ႔။ေအးကြာငါကေတာ့ဇာတ္ပြဲထက္ပြဲေစ်း
တန္းမွာအေၾကာ္စားရတာကိုပိုသတိရတယ္လို႔၊ပြဲေစ်းမွာေရာင္းတဲ႔ဘယာေၾကာ္တုိ႔၊ဗူးသီးေၾကာ္တုိ႔
ဆုိတာတကယ့္စားလို႔ေကာင္းတာဗ်။ကုိယ့္လယ္ထြက္ကုလားပဲစစ္စစ္ကိုအျခမ္းခြဲေရစိမ္ၾကိတ္ျပီး
ဘယာေၾကာ္ေၾကာ္ေရာင္းတာ၊ပဲမႈန္႔စစ္စစ္နဲ႔လုပ္တဲ႔တုိ႔ဟူးသုပ္နဲ႔အသုပ္စံုေတြကပြဲေစ်းမွာဆုိ
လက္မလည္ေအာင္ေရာင္းရတဲ႔ဆုိင္ေတြေပါ့ဗ်ာ။

က်ဳပ္ကစာတစ္ေစာင္ေပတစ္ဖြဲ႔နဲ႔လြမ္းခ်င္းေတြေရးေကာင္းေနခ်ိန္မွာရြာကသူငယ္ခ်င္းေတြကေတာ့
ဇာတ္ပြဲမွာေပ်ာ္ဖုိ႔ျပင္လို႔ဆင္လို႔ေနၾကမွာျမင္ေယာင္မိေသးတယ္ဗ်ာ။ျပန္ေရာက္ရင္ေတာ့တစ္လ
ေလာက္ရြာမွာေအးေအးေဆးေဆးသြားျပီးအနားယူရင္းငယ္ငယ္ကသြားခဲ႔တဲ့ေနရာေတြကို
အေရာက္သြားျပီးအညာသားဘ၀ရဲ႕အရသာကိုတ၀ၾကီးခံစားခ်င္ေသးတယ္။

အားလံုးက်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစဗ်ာ။စာမေရးတာၾကာလို႔အလြမ္းေတြတသီၾကီးနဲ႔တေပါင္းလရဲ႕
အညာကလြမ္းစရာေတြကိုျပန္ျမင္ေယာင္ရင္းေရးလိုက္တာပါ။

အစဥ္ေလးစားမႈျဖင့္

ေရႊညာသားေလး