Pages

Tuesday, May 28, 2013

ဒီေန႔ခ်က္စားျဖစ္တဲ႔အညာဟင္းတစ္ခြက္...



 ထမင္းျမိန္ေစတဲ႔...ဆီးျဖဴသီးေျခာက္ဟင္း

ဒီေန႔ေတာ့အလာတုန္းကအေမထည့္ေပးလိုက္တဲ႔အထုပ္ေလးေတြကိုျပန္ၾကည့္ရင္းနဲ႔ဆီးျဖဴသီးေျခာက္ထုပ္
ေလးေတြ႔ပါတယ္။ေရႊညာသားေလးကႏွာေခါင္းေသြးအျမဲယိုတတ္လို႔အေမကေဆးအျဖစ္နဲ႔ထည့္ေပးလိုက္
တာပါ။ကံေကာင္းစြာပဲဒီကုိေရာက္ကတည္းကႏွာေခါင္းေသြးကတစ္ခါမွကိုမထြက္ေတာ့ဘူး။အစာလည္းေဆး
ေဆးလည္းအစာဆုိသလိုပဲအခုရက္ပိုင္းထမင္းစားရတာသိပ္မေကာင္းလို႔ဒီေန႔ေတာ့အေမထည့္ေပးလိုက္တဲ႔
ဆီးျဖဴသီးေျခာက္ကိုခရမ္းခ်ဥ္သီးရယ္ငါးေျခာက္ေလးရယ္ေရာျပီးအရည္စပ္စပ္ေလးခ်က္စားပါတယ္။
ဆီးျဖဴသီးကဖန္တဲ႔အရသာရွိတာမုိ႔ခံတြင္းလိုက္ပါတယ္။ဆီးျဖဴသီးအစိမ္းစားျပီးေရေသာက္ရင္ခ်ဳိတဲ႔အရသာ
ခံစားဖူးၾကမွာေပါ့။အဲ႔လိုပါပဲဆီးျဖဴသီးေျခာက္ဟင္းနဲ႔ထမင္းစားျပီးရင္ေရေသာက္လို႔အေတာ္ေကာင္းပါတယ္။

ထမင္းျမိန္ေစမည့္...ဆီးျဖဴသီးေျခာက္ဟင္းတစ္ခြက္ပါ... 

ရြာမွာဆုိရင္ေတာ့ဆီးျဖဴသီးေျခာက္ကိုငါး၊၀က္သားဟင္းခ်က္ရာမွာထည့္ျပီးခ်က္ေလ့ရွိပါတယ္။အရင္ကအညာ
ဟင္းေလးေတြအေၾကာင္းေရးတုန္းကေရးဖူးတယ္ထင္ပါတယ္။ဒီေန႔ခ်က္တဲ႔ဟင္းကေတာ့မခက္ပါဘူးေတာမွာ
ခ်က္တဲ႔ပံုစံေလးခ်က္လိုက္တာပါပဲ။ဆီးျဖဴသီးေျခာက္ကိုေရေဆးျပီးေတာ့အိုးထဲမွာထည့္ခရမ္းခ်ဥ္သီးသံုးလံုး
ပါးပါးလွီး၊ၾကက္သြန္နီတစ္လံုးရယ္က်န္တဲ႔ဟင္းခတ္အဆာပလာေလးေတြထည့္ျပီးေတာ့ေရနည္းနည္းနဲ႔အရင္လံုး
လိုက္ပါတယ္။ခရမ္းခ်ဥ္သီးအႏွစ္ရေတာ့မွငါးေျခာက္ပိုင္းေလးသံုးေလးပိုင္းထည့္ျပီးငါးမိနစ္ခန္႔ေမႊေပးပါတယ္။
ျပီးရင္ေရလိုသေလာက္ထပ္ထည့္ျပီးဟင္းအိုးပြက္သည္အထိမီးေအးေအးနဲ႔တည္ပါတယ္။ငါးေျခာက္က်က္တဲ႔
အခ်ိန္မွာငရုတ္သီးစိမ္းေတာင့္သံုးေလးေတာင့္ခ်ဳိးျပီးထည့္လိုက္ပါ။နယ္စားလုိ႔ရေအာင္အရည္စပ္စပ္ေလးနဲ႔
မီးဖိုေပၚကခ်လိုက္ပါ။နံနံပင္အုပ္ရင္လည္းေမႊးေမႊးေလးနဲ႔စားလို႔ေကာင္းပါတယ္။ေရႊညာသားေလးကေတာ့နံနံပင္
မရွိလုိ႔မထည့္ထားပါဘူး။အားလံုးျပီးရင္ေတာ့ထမင္းျမိန္ေစတဲ႔ဆီးျဖဴသီးေျခာက္ဟင္းတစ္ခြက္အဆင္သင့္သံုး
ေဆာင္ႏိုင္ပါျပီ။သူနဲ႔တြဲဖက္စားသံုးဖို႔ကေတာ့အရြက္တစ္မ်ဳိးမ်ဳိးကိုဟင္းခ်ဳိေလးခ်က္ျပီးငရုတ္သီးနဲ႔ၾကက္သြန္ျဖဴ
ဆားေထာင္းေလးကလိုက္ဖက္ပါတယ္။ေရႊညာသားေလးကေတာ့အရည္ေသာက္မခ်က္ေတာ့ပါဘူး။
ဗိုက္အရမ္းဆာလို႔ဆီးျဖဴသီးေျခာက္ဟင္းနဲ႔ငရုတ္သီးေထာင္းရယ္၊ေရေႏြးၾကမ္းရယ္တြဲဖက္ျပီးေနလည့္စာကို
ေျဖရွင္းလုိက္ပါတယ္။မစားရတာၾကာလုိ႔လားမသိဘူးဗ်ာထမင္းေတာ္ေတာ္ကုန္သြားတယ္...။

အားလံုးေသာညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ားကုိယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာက်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ...။လာေရာက္လည္ပတ္တဲ႔
အတြက္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ။
ေလးစားမႈျဖင့္
မ်ဳိးခန္႔ (စကား၀ါေျမ)

Friday, May 24, 2013

ခရမ္းကေဆာ့ပင္နဲ႔ဟင္းအသံုး...


အပင္ေပၚကခရမ္းကေဆာ့သီး...
ထံုစံအတုိင္းဂူဂယ္မွာလည္ရင္းဟိုအပင္ၾကည့္ဒီအပင္ၾကည့္နဲ႔ခရမ္းကေဆာ့ပင္ကိုသတိရလို႔စာရိုက္ရွာေတာ့
ျမန္မာလိုေရးထားတဲ႔ခရမ္းကေဆာ့ပါတဲ႔စာသားအကုန္က်လာပါတယ္...။ဒါနဲ႔အပင္ပံုကိုလုိခ်င္တာဘယ္လိုရွာ
ရမွန္းမသိဘူး။အဂၤလိပ္လိုေခၚတာလည္းမသိေတာ့ပြဲျပတ္ေရာပဲ...။အဲ႔ဒါနဲ႔လူျပိန္းနည္းသံုးျပီးေတာ့ small eggplant ဆိုျပီးရိုက္ၾကည့္ေတာ့ခရမ္းသီးပံုေတြနဲ႔အတူခရမ္းကေဆာ့ပင္ပံုေလးပါက်လာတာေတြ႔လို႔
၀မ္းသားသြားပါတယ္။

ရြာမွာဆုိရင္ေတာ့အပင္ေတြေပါတယ္ေလ...။ေတာထဲမွာလည္းရွိတာပဲ...အိမ္ျခံစည္းရိုးမွာလည္းခူးလို႔ရတာမို႔
ေအးေဆးပဲေပါ့ဗ်ာ။စားခ်င္မွလိုသေလာက္ခူးလိုက္ယံုပဲ။ခရမ္းကေဆာ႔ပင္ကဆူးပါတယ္။အရြက္ကေတာ့ခရမ္း
ပင္နဲ႔တူပါတယ္...။အပင္အရြယ္အစားကလူတစ္ရပ္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ရွိတတ္ပါတယ္။တစ္ခါတေလလည္း
လက္ခုပ္တစ္ေပါင္ေပါ့ဗ်ာ...။အပြင့္ေလးေတြကလည္းခရမ္းေရာင္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေလးပါပဲ။ခရမ္းပြင့္ေလာက္မၾကီး
ေပမဲ႔ခရမ္းပြင့္လိုပါပဲ...။ခရမ္းသီးနဲ႔မတူတာကေတာ့ခရမ္းကေဆာ့ကအပင္ျမင့္တာရယ္၊အပင္ကုိယ္ထည္နဲ႔
အကိုင္းေတြမွာဆူးေလးေတြပါတာရယ္၊ခရမ္းကေဆာ့သီးကအခိုင္လိုက္သီးျပီးအရြယ္အစားအားျဖင့္အလံုး
ေလးေတြပါ။ရုကၡေဗဒသမားေတြကေတာ့ပိုျပီးတိတိက်က်သိမွာေပါ့ဗ်ာ...။က်ဳပ္ကေတာ့မ်က္စိနဲ႔ျမင္ဖူးတာကို
ပဲမွတ္ထားတာမို႔သိသေလာက္ေလးေတြေျပာျပတာပါ..။

ေစ်းထဲကခရမ္းကေဆာ့သီး... :)
ေရႊညာသားတုိ႔ဆီမွာေတာ့ခရမ္းကေဆာ့သီးကိုအမ်ဳိးမ်ဳိးအဖံုဖံုခ်က္စားၾကတယ္။ဟင္းခ်က္နည္းေလးေတြကို
သိသေလာက္ေလးေျပာျပမယ္ေနာ္...။ဗဟုသုတေပါ့...။
ကေဆာ့သီးအိုးကင္းတုိက္...“ကြန္းခုိရာ”မွ ယူခဲ႔တာပါ... :)

ကေဆာ့သီးေထာင္း
ခရမ္းကေဆာ့သီးကိုေထာင္းစားမယ္ဆုိရင္အရင္ဆံုးခရမ္းကေဆာ့သီးေလးေတြကိုအညွာေျခြျပီးေတာ့မီးဖုတ္
ပါ။အသီးေလးေတြကေသးေတာ့မီးဖုတ္ရတာအဆင္မေျပရင္အိုးကင္းထဲထည့္ျပီးေလွာ္လိုက္ေပါ့ဗ်ာ။
က်ဳပ္ကေတာ့ခရမ္းကေဆာ့သီးေထာင္းမယ္ဆုိရင္အလံုးၾကီးတာေလးေတြကိုေရြးျပီးခူးပါတယ္။ျပီးရင္
မီးဖုိထဲမွမီးခဲကိုဖယ္ျပီးျပာပူေလးကိုက်င္းေလးလုပ္ျပီးခရမ္းကေဆာ့သီးေတြထည့္ပါတယ္။ျပီးရင္အေပၚကေန
ျပာပူနဲ႔ျပန္ဖံုးေပးပါတယ္။အေပၚမွာမီးခဲေတြပါတင္ေပးထားျပီးဆယ္မိနစ္ေလာက္ၾကာေတာ့မီးခဲေတြျပန္ဖယ္
ထုတ္၊ျပာပူေတြကိုဖယ္ျပီးခရမ္းကေဆာ့သီးေလးေတြကိုမီးဖိုအျပင္ဖက္ယက္ထုတ္ပါတယ္။ငါးပိဆီးျဖဴသီး
တစ္လံုးစာေလာက္ကိုလည္းမီးခဲေပၚမွာတင္ျပီးဖုတ္ပါတယ္။ခရမ္းကေဆာ့သီးကိုအိုးကင္းနဲ႔ေလွာ္
တာကေတာ့အလြယ္ဆံုးေပါ့...။မီးအံုးတာကေတာ့ပိုျပီးအနံ႔ေမႊးတယ္လို႔ခံစားရလို႔ဒုကၡခံျပီးလုပ္တာပါ။
မီးအံုးျပီးသားခရမ္းကေဆာ့သီးေတြကိုပန္းကန္ျပားထဲမွာထည့္ျပီးျပာေတြကုန္ေအာင္လက္နဲ႔ဖြဖြေလးပြတ္ျပီး
ဖယ္ထားေပးပါ။ၾကက္သြန္ျဖဴတစ္ဥ၊ငရုတ္သီးစိမ္း၊ငါးပိမီးဖုတ္ရယ္ကိုငရုတ္ဆံုမွာေရာေထာင္းျပီးညက္ရင္
မီးအံုးထားတဲ႔ခရမ္းကေဆာ့သီးေလးေတြထည့္ေထာင္းလိုက္ပါ။ဒါဆုိရင္ေတာ့ငပိန႔ံေလးသင္းေနတဲ႔
ခရမ္းကေဆာ့သီးေထာင္းေမႊးေမႊးေလးရပါျပီ။တတ္ႏိုင္ရင္ေတာ့ပုစြန္ေျခာက္ေလးထည့္ေထာင္းႏိုင္ပါတယ္။
က်ဳပ္တုိ႔ရြာမွာပုစြန္ေျခာက္ကလူခ်မ္းသာေတြစားတဲ႔အစားအစာလို႔ပဲမွတ္တာေလ။ေစ်းေပါတဲ႔ပုစြန္အပြေျခာက္
ေလးေတြေတာ့စားဖူးပါတယ္။ရြာမွာေခၚတဲ႔ဒံုးေျခာက္ကိုေတာ့မိတၳီလာေက်ာင္းတက္ေတာ့မွာအေဒၚေကၽြးလို႔
စားဖူးတာပဲ။
“ခ”စာရင္း၀င္အသီးေလးမ်ား... :)

ကေဆာ့သီးငါးပိေၾကာ္
ေနာက္တစ္မ်ဳိးကေတာ့ခရမ္းကေဆာ့သီးကိုငါးပိနဲ႔ေၾကာ္စားၾကပါတယ္။ေထာင္းတာေလာက္ေတာ့လက္မ၀င္
ဘူးေပါ့ဗ်ာ။ေၾကာ္မယ္ဆုိရင္ၾကက္သြန္နီႏွစ္လံုးေလာက္ကိုအရင္ေၾကာ္၊ၾကက္သြန္ႏြမ္းေတာ့ငါးပိအေနေတာ္ထည့္
ငါးပိက်ရင္ခရမ္းကေဆာ့သီးကိုအလံုးကြဲယံုေလးေထာင္းျပီးထည့္၊စိတ္ရွည္တယ္ဆုိရင္ေတာ့ဓားနဲ႔ထက္ျခမ္းေလး
ေတြခြဲျပီးထည့္လို႔လည္းရပါတယ္။က်ဳပ္ကေတာ့အစားအေသာက္ဆုိစိတ္ရွည္တယ္။ဓားနဲ႔ေသခ်ာေလးတစ္လံုးခ်င္း
ခြဲျပီးထည့္တယ္။ခရမ္းကေဆာ့သီးက်က္ျပီဆုိရင္ငရုတ္သီးအစိုျဖစ္ျဖစ္အေျခာက္ျဖစ္ျဖစ္ကိုၾကက္သြန္ျဖဴေလးနဲ႔
ေရာေထာင္းျပီးအုပ္လိုက္ေပါ့ဗ်ာ။အဲ႔ဒါဆုိရင္ေတာ့ထမင္းျမိန္ေစတဲ႔ခရမ္းကေဆာ့သီးေၾကာ္ေမႊးေမႊးေလးရပါျပီ...။
ဒီေနရာမွာလည္းပုစြန္ေျခာက္ရွိရင္ထည့္ေၾကာ္ႏိုင္ပါတယ္။

ဒါေလးကေတာ့ “ကြန္းခုိရာ“ဘေလာ့ကမလာတာပါ...ကေဆာ့သီးငါးပိခ်က္
ကေဆာ့သီးမန္က်ည္းသီးစိမ္းခ်က္
ခရမ္းကေဆာ့သီးမန္က်ည္းသီးစိမ္းခ်က္ကေတာ့က်ဳပ္အသည္းစြဲဟင္းတစ္ခြက္ပါပဲ။ဟင္းခ်က္တာကေတာ့မခက္
ပါဘူး။မန္းက်ည္းသီးကအျမဲတမ္းမရတာကခက္တာ။ခရမ္းကေဆာ့သီးကိုမန္က်ည္းသီးစိမ္းနဲ႔ခ်က္မယ္ဆုိရင္
အရင္ဆံုးမန္းက်ည္းသီးကိုညက္ေအာင္ေထာင္းပါ။ဆားေလးနည္းနည္းထည့္ေထာင္းရင္မန္က်ည္းသီးေထာင္းက
အေရာင္မေျပာင္းပါဘူး။မဟုတ္ရင္ေတာ့ေထာင္းျပီးခဏၾကာရင္ေထာင္းျပီးသားမန္က်ည္းသီးကအနီေရာင္ေျပာင္း
သြားတတ္ပါတယ္။မန္က်ည္းသီးေထာင္းျပီးရင္ေတာ့ဟင္းစခ်က္လို႔ရပါျပီ။ဒယ္အိုးထဲမွာခရမ္းခ်ဥ္သီးသံုးေလးလံုး၊
ၾကက္သြန္နီ၊ဆားငါးပိစတဲ႔ဟင္းခတ္ေလးေတြထည့္ျပီးဆီနည္းနည္းထည့္လက္ေဆးေရေလးနဲ႔အရင္လံုးလုိက္ပါ။
ခရမ္းခ်ဥ္သီးနဲ႔အဆာပလာေတြက်က္ရင္ေထာင္းထားတဲ႔မန္းက်ည္းသီးထည့္ျပီးက်ေအာင္ခ်က္ပါ။မန္က်ည္းသီး
နဲ႔ခ်က္တာမုိ႔ငါးပိကိုအနည္းငယ္ပိုထည့္မွအဆင္ေျပပါမယ္။မန္က်ည္းသီးက်က္ျပီးဆုိရင္ခရမ္းကေဆာ့သီးကို
အထက္မွာေျပာသလိုပဲဓားနဲ႔ထက္ျခမ္းခြဲလို႔ျဖစ္ေစ၊ငရုတ္ဆုံမွာအလံုးကြဲေလးေထာင္းလို႔ျဖစ္ေစအဆင္ေျပသလို
လုပ္ျပီးထည့္ပါ။ျပီးရင္ဆယ္မိနစ္ခန္႔မီးေအးေအးေလးနဲ႔ဟင္းအိုးကိုအဖံုးအုပ္ျပီးခ်က္ပါေရေလးစပ္စပ္နဲ႔နယ္စားလို႔
ရမည့္ဟင္းတစ္ခြက္ေပါ့ဗ်ာ။ျပီးရင္ေတာ့ငရုတ္သီးစိမ္းကိုသံုးပိုင္းခ်ဳိးျပီးလိုသေလာက္ထည့္ပါ။
ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ပင္စိမ္းရြက္ေလးအုပ္ျပီးေတာ့ဟင္းအုိးကိုမီးဖိုေပၚမွခ်ပါ။ဒီဟင္းနဲ႔တြဲစားဖို႔အတြက္ကေတာ့
ဒန္႔သလြန္ရြက္ဟင္းခ်ဳိျဖစ္ျဖစ္၊ဖရံုရြက္ဟင္းခ်ဳိျဖစ္ျဖစ္၊ရြက္စိမ္းဟင္းခ်ဳိေလးကအလိုက္ဖက္ဆံုးပါပဲ။
ဘာအသားဟင္းမွမပါဘဲထမင္းျမိန္ေစမည့္ဟင္းတစ္ခြက္ျဖစ္ပါတယ္။စာေရးရင္းသြာရည္ေတြျမိဳခ်ရတာလည္း
အခါခါပဲ။ဖတ္တဲ႔သူေတြေတာ့ဘယ္လိုေနမလဲမသိဘူးဗ်...။

ခရမ္းကေဆာ့သီးငါးပိခ်က္ဆိုရင္လည္းဒီအတုိင္းပါပဲ...။မန္က်ည္းသီးမထည့္တာပဲကြာပါတယ္။က်န္တာကေတာ့
အတူတူပါပဲ။ခရမ္းကေဆာ့သီးငါးပိခ်က္ဆုိရင္ေတာ့ပုစြန္ေျခာက္ေလးထည့္ရင္ေကာင္းပါတယ္။က်ဳပ္ခ်က္ဖူးတာ
ကေတာ့ပုစြန္ေျခာက္မပါပါဘူး။ဒါေပမဲ႔ပါရင္ပိုေကာင္းမယ္ဆုိတာသိလို႔ပါ...။
တို႔စားရန္အသင့္... “ကြန္းခိုရာ” မွယူလာတာပါ... :)

ကေဆာ့သီးတုိ႔စရာ
ခရမ္းကေဆာ့သီးကိုငါးပိရည္နဲ႔တုိ႔စရာအျဖစ္လည္းစားသံုးလို႔ရပါေသးတယ္။တခ်ဳိ႕ကေတာ့ျပဳတ္ျပီးေတာ့တို႔စား
ပါတယ္။က်ဳပ္ကေတာ့အစိမ္းလိုက္တို႔စားရတာကိုပိုျပီးႏွစ္သက္ပါတယ္။တကၽြတ္ကၽြတ္နဲ႔၀ါးစားရတာကိုသေဘာ
က်လို႔ပါ။အစိမ္းလုိက္စားတာကအရသာလည္းပိုရွိပါတယ္။အၾကိဳက္ခ်င္းမတူႏိုင္ေတာ့ၾကိဳက္ႏွစ္သက္သလိုစီမံ
ပါေနာ္..။ငါးပိရည္မဟုတ္ဘဲခရမ္းခ်ဥ္သီးငါးပိခ်က္၊ငံျပာရည္ခ်က္စတာေလးေတြနဲ႔တြဲဖက္ျပီးအတုိ႔အျဖစ္စားသံုး
ႏိုင္ပါတယ္။အိမ္၀ိုင္းထဲမွာခရမ္ကေဆာ့ပင္တစ္ပင္ေလာက္ရွိရင္ဟင္းအတြက္အေတာ္ေလးကိုအဆင္ေျပပါတယ္။
မစားရတာလည္းအေတာ္ေလးကိုၾကာပါျပီ...။ရြာကိုျပန္မေရာက္တာလည္းၾကာေတာ့ရြာခ်က္
ဟင္းေလးေတြကိုသတိရမိတယ္။

ေရႊညာသားေလးဆီကိုလာလည္ရင္းနဲ႔တင္သမွ်ပုိ႔စ္ေလးေတြဖတ္ျပီးအနည္းငယ္ေသာဗဟုသုတေလးေတြရသြား
တယ္ဆုိရင္ေရးရက်ဳိးနပ္ပါတယ္ဗ်ာ...။အားလံုးကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာက်န္းမာခ်မ္းသာျပီးေကာင္းက်ဳိးလိုအင္ဆႏၵေတြ
ျပည့္၀ၾကပါေစ...။
 ေလးစားလ်က္
မ်ဳိးခန္႔(စကား၀ါေျမ)

Wednesday, May 22, 2013

စံပယ္ပန္းကေလးတစ္ပြင့္ဆီမွ...ရလိုက္ေသာသံေ၀ဂ


ဒီေန႔မနက္ေက်ာင္းကအျပန္လမ္းေဘးျခံစည္းရိုးေပၚမွာစံပယ္ပန္းေလးႏွစ္ပြင့္ဖူးပြင့္ေနတာကိုေတြ႔ခဲ႔တယ္။
လမ္းေပၚဘက္ျခမ္းမွာက်ေနတဲ႔အကိုင္းေလးကပန္းေလးႏွစ္ပြင့္ကိုခူးျပီးေတာ့နမ္းရိႈက္လိုက္မိတယ္။
သင္းပ်ံ႕တဲ႔စံပယ္ပန္းရနံ႔ေလးကိုရႈရိႈက္လုိက္ရေတာ့ရင္ထဲမွာလန္းဆန္းသြားသလိုခံစားလိုက္ရပါတယ္။
ဒါနဲ႔လွပတဲ႔ပန္းေလးႏွစ္ပြင့္ကိုကိုင္ျပီးလမ္းဆက္ေလွ်ာက္ရင္းအေဆာင္နားကိုေရာက္လာခဲ႔ပါတယ္။
ဒီႏုိင္္ငံမွာပန္းကိုေတြ႔ရခဲတာမို႔အခန္းကိုေရာက္ေတာ့ေရခြက္ေလးထဲမွာထည့္ျပီးေတာ့အိပ္ယာေဘးက
ခံုေပၚမွာတင္ထားလိုက္ပါတယ္။ဖူးပြင့္ထားတာမၾကာေသးလို႔စံပယ္ပန္းရနံ႔ေလးကသင္းပ်ံ႕ေနဆဲပါ။
ေခၽြးစိုေနတဲ႔အက်ီၤကိုမခၽြတ္ေသးဘဲခုတင္ေပၚမွာလဲေလ်ာင္းရင္းအေမာေျဖေနမိတယ္။
စံပယ္ပန္းနံ႔ပါတဲ႔ေလကႏွာေခါင္းမွာလာလာတုိးေတာ့အေမာပိုေျပသလိုခံစားမိတယ္...။

အေမာေျပေတာ့အ၀တ္လဲျပီးတစ္ထြာမွ်ရွိတဲ႔၀မ္းကိုျဖည့္ဖုိ႔အတြက္ျပင္ဆင္လိုက္ပါတယ္။ေရမိုးခ်ဳိးစားေသာက္
ျပီးလို႔ကုတင္ဘက္ကိုျပန္လာေတာ့ခံုေပၚမွာရွိတဲ႔စံပယ္ပန္းေလးတစ္ပြင့္ကေဘးကိုေစာင္းက်ေနျပီပြင့္ညွာတံ
ေလးကေနမျပဳတ္ေသးေပမဲ႔မၾကာခင္မွာသူေၾကြေတာ့မယ္ဆုိတာေတြ႔ေနရတယ္။ကုတင္ေပၚထိုင္းရင္း
စံပယ္ပန္းေလးကိုေသခ်ာၾကည့္ျပီးအေတြးတခု၀င္လာတယ္။အပင္ကခူးလာတဲ႔အခ်ိန္နဲ႔အခုေၾကြတဲ႔အခ်ိန္
အလြန္ဆံုးရွိမွသံုးနာရီေပါ့...။ဒီအေတာအတြင္းမွာေျပာင္းလဲမႈကျမန္ဆန္လြန္းလိုက္တာလို႔ထင္ေနမိတယ္။
တကယ္လို႔ငါမ်ားအခုေနဒီစံပယ္ပန္းပြင့္ေလးလိုမ်က္စိေရွ႕မွာတင္ေၾကြသြားခဲ႔မယ္ဆုိရင္တစ္ေယာက္ထဲေန
တဲ႔ဒီအခန္းထဲဘယ္သူမွသိလိုက္မွာမဟုတ္ဘူးလို႔ ကိုယ္နဲ႔ယွဥ္ျပီးေတြးမိလိုက္ပါတယ္။

က်ဳပ္တုိ႔ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားလည္းေသျခင္းတရားနဲ႔ပတ္သက္ျပီးေဟာထားခဲ႔တာပဲ။“မနက္ျဖန္ဆိုတာအေ၀းၾကီး
ေသျခင္းတရားဆိုတာကအနီးေလး၊ ေကြးေသာလက္မဆန္႔ခင္၊ ဆန္႔ေသာလက္မေကြးခင္၊ လက္ဖ်စ္တစ္တီး၊မ်က္စိတစ္မွိတ္အခ်ိန္ေလးအတြင္းမွာပင္ေသသြားႏိုင္တယ္”စတ႔ဲဥပမာေလးေတြလည္း
တရားေတာ္မ်ားမွတဆင့္မွတ္သားဖူးပါတယ္။ဒါေပမဲ႔ေလာကီလူသားမ်ားပီပီေလာဘ၊ေဒါသ၊ေမာဟေတြနဲ႔
လႈပ္ရွားရုန္းကန္ေနၾကေတာ့အခ်ိန္တိုင္းမေတြးမိမစဥ္းစားမိပါဘူး။

အခုရက္ပိုင္းဆရာေတာ္ဦးဇ၀နရဲ႕၀ိပႆနာတရားေတာ္ေလးေတြနာျဖစ္ရင္းကတရားထဲမွာပါတဲ႔အေၾကာင္း
အရာေလးေတြနဲ႔အျပင္မွာျမင္ေတြ႔ေနရတဲ႔အျဖစ္အပ်က္ေလးေတြကိုဆင္ျခင္စဥ္းစားၾကည့္ျဖစ္တယ္။
တကယ္တမ္းတရားသေဘာနဲ႔ၾကည့္ရင္တစ္ေန႔တစ္ေန႔ဒုကၡေပါင္းမ်ားစြာကိုနည္းမ်ဳိးစံုနဲ႔ရင္ဆုိင္ေနၾကရတာ
ပါလားဆုိတာဆင္ျခင္စဥ္းစားမိလာတယ္။ဒီစံပယ္ပန္းေလးေတြေၾကြသြားတာကေတာ့ကိုယ္နဲ႔အနီးဆံုး
မ်က္စိေရွ႕မွာတင္ျဖစ္သြားတာမုိ႔ကိုယ္တုိင္ျမင္ရျပီးသံေ၀ဂယူမိတာပါ။“ဆရာေတာ္ေဟာတာေလးမွတ္မိ
ေနေသးတယ္..ေယာဂီတုိ႔ဒုကၡဆိုတာဘယ္ေတာ့မွမကုန္ဘူးတဲ႔...ေသမွပဲဒုကၡဆုိတာကုန္မွာတဲ႔...”
ဒီခႏၶာကိုယ္ၾကီးရခဲ႔တဲ႔အခ်ိန္ကတည္းကေယာဂီတုိ႔ဘ၀ဟာဒုကၡဆင္းရဲကိုရခဲ႔တာပဲတဲ႔...အမိ၀မ္းတြင္းမွာေနစဥ္
တုန္းကလည္းဘယ္လိုဒုကၡၾကီးတယ္ဆုိတာရယ္...ေမြးဖြားျပီးလို႔အျပင္ေလာကကိုလည္းေရာက္ေရာဘယ္လို
ဒုကၡေတြစျပီးခံစားရတယ္ဆုိတာကိုဆရာေတာ္ကေသခ်ာရွင္းျပျပီးေဟာထားလို႔တကယ္မွတ္မိေနပါတယ္။


Sunday, May 19, 2013

အညာသားေၾကာ္တဲ႔ပဲကပ္ေၾကာ္...

 အခုတစ္ေလာေဖ့စ္ဘြတ္မွာအေၾကာ္ေရာင္းတယ္ဆုိလား၊ဘာလားေျပာသံၾကားေနရတယ္ဗ်။သူမ်ားကိုအားက်
လို႔မဟုတ္ပါဘူး။ကိုယ္တိုင္ေၾကာ္စားျဖစ္တာေလးမို႔တင္လိုက္တာပါ။ဒါေပမဲ႔ရြာဘုရားထီးတင္ပြဲတုန္းကေတာ့
အေမနဲ႔အေၾကာ္ေရာင္းဖူးတယ္ဗ်။လာကတဲ႔ဇာတ္ထဲကမီးစက္ပ်က္ေနလို႔ပြဲထြက္ေနာက္က်တာနဲ႔အေၾကာ္
ေတြေရာင္းေကာင္းတာကိုေတာ့မွတ္မိေသးတယ္။ဒါေလးကေတာ့ေက်ာင္းပိတ္ရက္မွာကိုယ္တုိင္ေၾကာ္စားျဖစ္
တာေလးပါ။


အေဆာင္မွာေနတဲ႔အစ္မတစ္ေယာက္ကေက်ာင္းပိတ္ရက္မွာအာပူလွ်ာပူခ်က္ေကၽြးမယ္ေျပာလို႔စမ္းျပီးေၾကာ္
ၾကည့္တာပါ။ျမန္မာျပည္တုန္းကဆိုင္မွာစားရင္ပဲကပ္ေၾကာ္လည္းပါတာေတြ႔ဖူးလို႔ကုလားပဲျခမ္းလက္တစ္ဆုပ္
ခန္႔နဲ႔ဆန္မႈန္႔ကိုအရည္က်ဲက်ဲေဖ်ာ္ျပီးလက္တည့္စမ္းၾကည့္တာအခုပံုထဲကလိုပဲကပ္ေၾကာ္ေလးေတြရပါတယ္။
တစ္ခါတစ္ေလမွာဘာျဖစ္လာမလဲဆုိျပီးလက္တည့္စမ္းတာကေနအဆင္ေျပသြားတဲ႔အခါအေတာ္ေလးေပ်ာ္ဖုိ႔
ေကာင္းပါတယ္။ 

အစ္မခ်က္တဲ႔အာပူလွ်ာပူကိုပဲကပ္ေၾကာ္နဲ႔တြဲစားပါတယ္။အာပူလွ်ာပူဆုိတဲ႔အတုိင္းပူလိုက္စပ္လိုက္တာစား
ေနရင္းနဲ႔ေခၽြးျဖိဳင္ျဖိဳင္က်ပါတယ္။စားျပီးေတာ့ေရေႏြးေလးကေသာက္လိုက္ေသးတယ္။ေတာ္ယံုတန္ယံုအေအး
မိႏွာေစးဖ်ားတာေလာက္ေတာ့အာပူလွ်ာပူေသာက္တာနဲ႔ေပ်ာက္မွာေသခ်ာတယ္။ပံုေလးေတြအမွတ္တရတင္
ေပးလုိက္ပါတယ္ဗ်ာ။မိတၳီလာကမုန္႔ဟင္းခါးဆုိင္မွာဆုိရင္ေတာ့ပဲျခမ္းကဒီေလာက္မမ်ားပါဘူး။ကံေကာင္းရင္
အေၾကာ္တစ္ခ်ပ္ကိုပဲျခမ္းငါးျခမ္းေလာက္ေတြ႔ရတတ္ပါတယ္...။

 
မုန္႔ဟင္းခါး၊အာပူလွ်ာပူနဲ႔မဟုတ္ဘဲေရေႏြးၾကမ္းေလးနဲ႔ျမည္းရင္လည္းအဆင္ေျပပါတယ္။ၾကြပ္ၾကြပ္ေလးမုိ႔၀ါး
လို႔ေကာင္းပါတယ္။မံုလာထုပ္ကိုပါးပါးလွီး၊ၾကက္သြန္နီတစ္လံုး၊အာလူးျပဳတ္၊ဆီခ်က္စတာေလးေတြနဲ႔
သံပုရာရည္ေလးညွစ္ျပီးသုပ္စားရင္လည္းဟင္းတစ္ခြက္ျဖစ္ပါတယ္။ ကဲေရာက္တုန္းေရာက္ခိုက္ပဲကပ္ေၾကာ္ေလးေတြအ၀သာစားသြားဗ်ာ၊ကုန္သြားရင္ေနာက္ထပ္ေၾကာ္ေပးမယ္။

အားလံုးကိုေလးစားလ်က္
မ်ဳိးခန္႔(စကား၀ါေျမ)

Friday, May 17, 2013

လက္ေဆာင္ရတဲ႔စၾကာမုနိဗုဒၶရုပ္ပြားေတာ္...



ထူးထူးျခားျခားကေမၻာဒီယားသူငယ္ခ်င္းမတစ္ေယာက္ဆီကလက္ေဆာင္ရတဲ႔ဗုဒၶဆင္းတုေတာ္ေလးပါ။
ဒီလိုဆင္းတုေတာ္လက္ေဆာင္ရဖူးတာဒီတစ္ၾကိမ္ဟာဒုတိယအၾကိမ္ျဖစ္ပါတယ္။။ေရႊညာသားေလးဆီဒီ
ကိုမလာခင္ဌာနကအစ္မတစ္ေယာက္ကေက်ာက္ပန္းခ်ီနဲ႔ပူေဇာ္ထားတဲ႔ျပင္ဦးလြင္ကမဟာအ့ံထူးကံသာ
(ျပည္ခ်စ္)ဘုရားပံုေတာ္ေလးေပးလိုက္ပါတယ္။အဲ့ဒီဘုရားပန္းခ်ီကားေလးကိုေတာ့ဒီကိုမလာခင္အေဆာင္
ကဆရာတစ္ေယာက္ဘုရားအေနကဇာတင္တာနဲ႔ၾကံဳလို႔ေရာျပီးအေနကဇာတင္ခဲ႔ပါေသးတယ္။အခုရတဲ႔
ဆင္းတုေတာ္ကိုေတာ့အေနကဇာမတင္ရေသးပါဘူး။အြန္လိုင္းကေနခင္ေနတဲ႔ဦးဇင္းသူငယ္ခ်င္းေတြကို
ဗီြဒီယိုကေနတဆင့္အေနကဇာတင္ေပးဖုိ႔ေလွ်ာက္ရင္ေကာင္းမလားဆုိျပီးစဥ္းစားေနတာအခုထိေတာ့အ
ေကာင္အထည္မေပၚေသးပါဘူး။
 
ဒီဆင္းတုေတာ္ေလးလည္းရတာလည္းအခန္းအကိုအျမဲလာလည္တဲ႔ကေမၻာဒီယားသူငယ္ခ်င္းကသူ႔စီနီ
ယာကိုျပန္ေျပာျပတယ္ထင္ပါတယ္။သူအခန္းလာတဲ႔အခ်ိန္ေရႊညာသားေလးကဘုရားရွိခိုး၊ပရိတ္၊ပဌာန္း
ရြတ္ေနခ်ိန္နဲ႔တုိက္ဆိုင္တာမ်ားပါတယ္။တစ္ခါတစ္ေလဆုိရင္ေတာ့သူလည္းေဘးမွာထိုင္လုိ႔လက္အုပ္ခ်ီ
ျပီးေရႊညာသားေလးရြတ္သမွ်ကိုစိတ္ရွည္လက္ရွည္နားေထာင္ပါတယ္။သူတုိ႔လည္းဗုဒၶဘာသာကိုးကြယ္
တာမို႔အေပါင္းအသင္းလုပ္ရတာအဆင္ေျပပါတယ္။ရြတ္ဆိုသမွ်အားလံုးကိုေတာ့နားမလည္ဘူးေပါ့။ဒါေပ
မဲ႔သူနားလည္တဲ႔အသံထြက္ေလးေတြေတာ့မွတ္မိတယ္တဲ႔။ဘာသာစကားခ်င္းကမတူေတာ့တစ္ခြန္းမွ်သူ႔
နားထဲေရာက္တယ္ဆုိရင္ပဲမဆုိးလွပါဘူး။ဒါနဲ႔ေနာက္ဆုိသူ႔ကိုဘယ္လိုေျပာထားလဲဆုိေတာ့ငါရြတ္ဆုိးျပီး
လို႔ေနာက္ဆံုးအမွ်...အမွ်...အမွ်...လုိ႔အသံၾကားရင္...မင္းက..သာဓု...သာဓု...သာဓု...လို႔သံုးၾကိမ္ေခၚ
ရင္ငါလုပ္သမွ်ေကာင္းမႈကိုမင္းလည္းရတယ္လို႔။ဒါေၾကာင့္သာဓုေခၚတတ္ေအာင္သင္ေပးထားလိုက္ပါ
တယ္။

ေရႊညာသားေလးကဘာသာေရးနဲ႔ပတ္သက္ျပီးအရမ္းေတာ့နားမလည္ေသးပါဘူး။ငယ္ငယ္တုန္းကဘုန္းၾကီး
ေက်ာင္းသားလုပ္ဖူးခဲ႔တာမုိ႔ဘုရားရွိခို္းဆြမ္းေတာ္ကပ္၊ေရေတာ္ကပ္၊ပန္းေတာ္ကပ္၊ဆီမီးေတာ္ကပ္စတာေတြ
ကိုေတာ့ရထားျပီးသားေပါ့။ႏိုင္ငံရပ္ျခားေရာက္ေနခ်ိန္မွာေတာ့ဘုရားေက်ာင္းကန္ရယ္လို႔သြားစရာမရွိေတာ့
ကိုယ့္အခန္းမွာပဲဘုရားရွိခိုး၊ေသာက္ေတာ္ေရကပ္စတဲ႔ဘုရားေ၀ယ်ာ၀စၥေလးေတြျပဳလုပ္ျဖစ္ပါတယ္။အိမ္မွာ
ေနစဥ္တုန္းကေတာ့ဘုရားပန္းအိုးဆုိအေမျပန္ၾကည့္စရာမလိုပါဘူး။ေတာထဲေရာက္ရင္သေျပပန္းခ်ဳိးတယ္၊
အိမ္ေရာက္ရင္ညေနခ်မ္းမွာေခ်ာင္းထဲကေရထမ္းျပီးကိုယ္တုိင္ဘုရားပန္းအိုးလဲပါတယ္။တခ်ဳိ႕ကေယာက်ာ္း
ေလးဘုရားပန္းအိုးလဲလို႔ကဲ႔ရဲ႕ၾကေသးတယ္။ကုသုိလ္ရမည့္အလုပ္လုပ္တာပဲေလကဲ႔ရဲ႕လည္းကဲ႔ရဲ႕ပါေစေပါ့။
အေမကေတာ့ေျပာပါတယ္ေကာင္းတဲ႔အလုပ္လုပ္တာပဲဂရုစိုက္စရာမလိုပါဘူးတဲ႔။
 
အခန္းမွာဘုရားဆင္းတုေတာ္ေလးရွိေနေတာ့စိတ္ၾကည္လင္မႈပိုျဖစ္လာသလိုခံစားရတယ္။ေနရထိုင္ရတာလဲ
ပိုျပီးလုံျခံမႈရွိသလိုခံစားရတယ္။မနက္အိပ္ယာထနဲ႔ညစဥ္ညတုိင္းမဂၤလသုတ္၊ေမတၱသုတ္၊ပဌာန္းေဒသနာ
ေတာ္ကိုအက်ယ္္ရြတ္ျဖစ္တယ္။၀ိပႆနာတရားအားမထုတ္ျဖစ္ေသးေပမဲ႔တတ္ႏိုင္သေရြ႕ရသမွ်အခ်ိန္ေလး
မွာတရားနာျဖစ္ပါတယ္။ဘယ္အခ်ိန္ေသမယ္ဆုိတာေသခ်ာမသိရတဲ႔ေလာကီလူသားဘ၀မို႔ကိုယ့္ေနာက္ပါ
မည့္ကုသုိလ္အမႈေလးေတြလုပ္ျဖစ္ပါတယ္။
 
ဘုရားပံုေတာ္ေလးေတြကဖုန္းကင္မရာနဲ႔ရိုက္ထားတာမို႔သိပ္ျပီးမၾကည္လင္ပါဘူး။ကင္မရာလည္းမရွိေသးတာ
မို႔ရွိတဲ႔ဖုန္းေလးနဲ႔ပဲအမွတ္တရရိုက္ထားတာပါ။တေန႔ကမနက္ပိုင္းမွာေတာ့ဘုရာရွိမခိုးခင္ဘုရားဆင္းတုေတာ္
ေလးကိုမန္က်ည္းသီးမွည့္နဲ႔တိုက္ျပီးေရသပၸာယ္ထားလို႔အနည္းငယ္ေျပာင္လက္လာပါတယ္။ဓာတ္ပံုေတာ့
ထပ္ျပီးမရိုက္ျဖစ္လို႔အရင္ရိုက္ထားတဲ႔ပံုေလးေတြပဲတင္ေပးလိုက္ပါတယ္။လာေရာက္လည္ပတ္ၾကတဲ႔ညီအစ္
ကိုေမာင္ႏွမမ်ားၾကည္ညိဳမႈျပဳႏိုင္ေအာင္ဒီပို႔စ္ေလးနဲ႔ဒါနျပဳလိုက္ပါတယ္။။
 
အားလံုးကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာက်န္းမာခ်မ္းသာျပီးလိုအင္ဆႏၵေတြျပည့္၀ၾကပါေစလို႔ေရႊညာသားေလးဆုေတာင္း
ေမတၱာပို႔သပါတယ္။
 အားေပးမႈကိုအထူးေက်းဇူးတင္ပါတယ္
မ်ဳိးခန္႔(စကား၀ါေျမ)

Tuesday, May 14, 2013

အလြမ္းမိုးရာသီ...


အေဆာင္တံစက္ျမိတ္ဆီမွတေဖ်ာက္ေဖ်ာက္က်ေနတဲ႔မိုးစက္သံကိုအဆက္မျပတ္ၾကားေနရသည္။
လွ်ပ္စီးလက္ျခင္းနဲ႔အတူမိုးျခိမ္းသံတုိ႔ကေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာေကာင္းလွသည္။အခန္းျပတင္းမွအျပင္
ဘက္ကိုလွမ္းေမွ်ာ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့၀န္းက်င္တစ္ခုလံုးအံု႔မိႈင္းေနသည္။မိုးရာသီကိုေရာက္လာျပီဆုိ
ေတာ့ကိုေရႊမိုးကရြာဖုိ႔ဟန္ျပင္ေနသည္။အခန္းထဲမွာကြန္ပ်ဴတာကိုအေဖာ္ျပဳရင္းတစ္ေယာက္ထဲေန
ရတာၾကာလာေတာ့လူလည္းထိုင္းမိႈင္းလာသည္။အခုလိုမ်ဳိးရာသီဥတုကအံု႔ဆုိင္းမဲေမွာင္လာေတာ့
တစ္ေယာက္ထဲေနရသည့္ဘ၀အေတာ္ေလးအထီးက်န္လွသည္။အထူးသျဖင့္ငယ္ငယ္ကအေမ့အိမ္
မွာညီအစ္ကိုတစ္ေတြစည္းစည္းလံုးလံုးနဲ႔ေနရတဲ႔အျဖစ္ေလးေတြကိုသတိရမိသည္။အခုေတာ့ညီအစ္ကို
တစ္ေတြလည္းတာ၀န္ကုိယ္စီဘ၀ကိုယ္စီနဲ႔မုိ႔အိမ္မွာအေဖအေမနဲ႔အငယ္ဆံုးႏွစ္ေယာက္သာအနားမွာ
ရွိေတာ့သည္။

ႏိုင္ငံရပ္ျခားေရာက္ေနတဲ႔က်ဳပ္အတြက္အေမကစိတ္ပူတတ္လြန္းလို႔ဖုန္းကိုမၾကာမၾကာဆက္ျဖစ္သည္။
ေတြ႔တိုင္းလည္းစိတ္မပူဖို႔ကအရင္ဆံုးေျပာရသည္။အခုလည္းမိုးေတြအံု႔ေနတာကိုၾကည့္ရင္းအေမ့နဲ႔အိမ္
ကုိသတိရမိလို႔ဖုန္းကိုေကာက္ကိုင္လိုက္ျပီးအေမ့ဆီကိုဖုန္းေခၚလိုက္သည္။ဖုန္း၀င္သြားလို႔အေမ့အသံ
ေလးကိုၾကားလိုက္ရတယ္ဆိုရင္ပဲရင္ထဲမွာအားအင္ေတြျပည့္၀သြားသလိုခံစားလိုက္ရသည္။အေမက
ေတာ့ထံုးစံအတုိင္းလူေလးေနေကာင္းလား၊စာေတြလိုက္ႏို္င္လား၊ေနရတာအဆင္ေျပရဲ႕လားစသည့္
လားေပါင္းမ်ားစြာျဖင့္ေမးခြန္းေတြတစ္သီၾကီးေမးေတာ့သည္။အေမေမးတာေတြေျဖျပီးေတာ့မွအေမ
ေနေကာင္းလားဆုိတာကိုျပန္ေမးရသည္။ေနေကာင္းပါတယ္လူေလးရယ္ဒီမွာကဟိုအသံေတြၾကား
ဒီအသံေတြၾကားနဲ႔ဆုိေတာ့လူေလးကိုစိတ္ပူတယ္ဆုိတဲ႔စကားေၾကာင္႔ဘာမွစိတ္မပူဖို႔ကိုေသခ်ာနား
လည္ေအာင္ရွင္းျပရသည္။သားသမီးအေပၚထားတဲ႔မိခင္တစ္ေယာက္ရဲ႕ေမတၱာကိုအေမ့စကားေတြ
ၾကားရေတာ့ပိုျပီးနားလည္လာသည္။

အစားအေသာက္ေတြဆင္ျခင္ဖို႔လည္းမွာသည္။သူမ်ားေကၽြးတိုင္းမစားနဲ႔ေနာ္လူေလးတဲ႔။ဒီမွာလည္း
ေတာ္ၾကာအသားထဲအဆိပ္ခပ္ျပန္ျပီ၊ေတာ္ၾကာေဆးထိုးျပန္ျပီနဲ႔ခဏခဏၾကားေနရေတာ့စိတ္ပူလို႔ပါတဲ႔။
အဲ႔ဒီအတြက္လည္းဘာမွမပူဖို႔၊အေမ့သားကအသီးအရြက္ကိုသာအားျပဳျပီးစားတဲ႔အေၾကာင္း၊အသားဆုိ
လို႔ငါး၊ပုစြန္နဲ႔ၾကက္ဥကလြဲျပီးတျခားအသားေတြမစားေၾကာင္းေျပာျပရသည္။အေမနားလည္ထားသည္
ကျမန္မာျပည္မွာကုလားနဲ႔ျမန္မာေတြျပႆနာျဖစ္တာကိုႏိုင္ငံျခားမွာရွိတဲ႔ကုလားေတြကႏိုင္ငံျခားေရာက္
ေနတဲ့ျမန္မာေတြကိုျပန္ျပီးလက္စားေခ်မွာပဲဆုိတဲ႔အသိနဲ႔ခဏခဏစိတ္ပူေနျခင္းျဖစ္သည္။အခုေရာက္
ေနတဲ့ေနရာကကုလားႏိုင္ငံမဟုတ္ဘူးဆုိတာရယ္၊ ျမန္မာျပည္ကဆုိတာကိုလူတုိင္းေတာင္မွမသိဘူးဆို
တာရယ္၊သူတုိ႔လည္းစား၀တ္ေနေရးအတြက္လံုးပန္းေနၾကရတာရယ္တုိ႔ေၾကာင့္ဘာမွျပႆနာမျဖစ္ဘူး
ဆုိတာေတြကိုနားလည္ေအာင္ရွင္းျပရသည္။ဒီေတာ့မွအနည္းငယ္စိတ္ေအးသြားဟန္တူသည္။မသိပါ
ဘူးအေမကအသံေတြဟိုကၾကားဒီကၾကားနဲ႔ဆုိေတာ့စိတ္ပူလြန္းလို႔ပါဆုိျပီးသက္ျပင္းခ်ေတာ့သည္။
အေမ့ချမာလည္းစိတ္ပူရတာအေတာ္ပင္ပန္းလိမ့္မည္။သားေတြကတစ္နယ္စီေရာက္ေနေတာ့ပိုးဆုိး
ေသးသည္။ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့အေမ့ကိုစိတ္မပူဖို႔အၾကိမ္ၾကိမ္ေျပာျပီးေတာ့ဖုန္းခ်လိုက္သည္။

ဖုန္းသာခ်လိုက္ရသည္ေျပာစရာမွာစရာေတြကေတာ့အေမ့ဆီမွာက်န္ေနလိမ့္အံုးမည္။ဖုန္းဆက္ျပီးျပန္
ေတာ့လဲေနရတာစိတ္ထဲမွာတစ္မ်ဳိးၾကီးျဖစ္က်န္ရစ္သည္။မိုးကလည္းတစ္ေဖ်ာက္ေဖ်ာက္နဲ႔က်ေနဆဲ။
ျပတင္းေပါက္ကုိုျဖတ္သန္းတုိ္က္ခတ္လာတဲ႔ေလႏုေအးေအးမွာမိုးန႔ံေလးပါလာေတာ့ရႈရိႈက္ရတာအရသာ
ရွိလွသည္။ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့အခုလိုမိုးေတြအံု႔ျပီးမိုးသည္ျပီဆုိတာနဲ႔အက်ၤီစုတ္၊ပုဆုိးစုတ္ေလး၀တ္
ျပီးေရထမ္းပံုကိုပခံုးမွာတင္လုိ႔သြပ္မိုးအိမ္ေတြရွိရာကိုမိုးေရသြားခံရသည္။ကိုယ့္အိမ္ကသြပ္မမိုးႏိုင္ေတာ့
မိုးရြာရင္သူမ်ားအိမ္မွာမိုးေရသြားခံရတာလည္းမ်က္ႏွာငယ္ရသည္။ေရတစ္ထမ္းရဖို႔အေရးအိမ္ရွင္
မ်က္ႏွာၾကည့္ရေသးသည္။ဒီမိုးေရေတြအုတ္ကန္ျပည့္ေတာ့လည္လွ်ံက်သြားေတာ့အလကားျဖစ္သြား
တာကိုဘာေၾကာင့္ႏွေျမာတြန္႔တုိၾကလဲဆုိတာကိုနားမလည္ႏိုင္ေအာင္ျဖစ္ရသည္။

ဒါေၾကာင့္လည္းအေမ့ကိုအိမ္သြပ္မိုးဖို႔အျမဲတမ္းပူဆာသည္။အေမကေတာ့တစ္ေန႔ေတာ့အေမတို႔
အိမ္လည္းသြပ္မိုးႏိုင္ေပါ့လူေလးရာဆုိျပီးႏွစ္သိမ့္တတ္သည္။ထမင္းနပ္မွန္ေအာင္မနည္းၾကိဳးစားေနရတဲ႔
ဘ၀ေတြမို႔သြပ္မုိးအိမ္နဲ႔ေနဖို႔ဆုိတာစိတ္ကူးမွ်သာျဖစ္ခဲ႔သည္။ေႏြမိုးေဆာင္းရာသီေတြသာေျပာင္းခဲ့ေပမဲ႔
မိုးရြာရင္ေတာ့သူမ်ားအိမ္မွာမိုးေရခံျမဲခံခဲ့ရသည္။မွတ္မွတ္ရရက်ဳပ္တုိ႔ညီအစ္ကိုတစ္ေတြအရြယ္ေရာက္မွ
က်ဳပ္တုိ႔အိမ္ေလးသြပ္မိုးႏိုင္ခဲ႔ၾကသည္။အိမ္ေလးသြပ္မုိးျပီးေတာ့လည္းမိုးရြာပါေစဟုသာဆုေတာင္းေနမိ
သည္။ေက်ာက္စည္ႏွစ္လံုးရာ၀င္စဥ့္အိုးတစ္လံုးနဲ႔မိုးေရေတြကိုကိုယ့္အိမ္မွာပဲခံထားႏိုင္ေတာ့သည္။
သူမ်ားေတြမိုးေရလာခံရင္လည္းဒီေက်ာက္စည္ထဲပဲခပ္သြားခိုင္းသည္။မိုးတိတ္မွေရာက္လာတဲ႔သူကို
လည္းေရတစ္ထမ္းေတာ့ခပ္သြားခိုင္းလိုက္သည္။ကိုယ္ေတြမိုးေရခံဘ၀တုန္းကေတာ့အဲ႔ဒီလိုမ်ဳိးၾကံဳရ
သည္ကခပ္ရွားရွားေပါ့။ဒါေပမဲ႔ကိုယ့္အလွည့္မွာေတာ့အဲ႔ဒီလိုမဟုတ္ပါဘူး။

မုိးရာသီေတြလည္းေျပာင္းခဲ႔တာအခါေပါင္းမ်ားစြာရွိခဲ႔ျပီ။သူမ်ားအိမ္မွာမိုးေရခံခဲ႔ရတဲ႔က်ဳပ္လည္းအသက္
အရြယ္အားျဖင့္သံုးဆယ္နားကိုနီးလာခဲ႔ျပီ။ခါးသီးစြာၾကံဳခဲ႔ရတဲ႔အခက္အခဲေတြလည္းမေရမတြက္ႏိုုင္
ေအာင္မ်ားျပားခဲ႔သည္။ယခုတိုင္လည္းၾကံဳေနရဆဲေနာင္လည္းၾကံဳေနရအံုးမည္မွာမလြဲဧကန္အမွန္
ပင္ျဖစ္သည္။ေႏြမိုးေဆာင္းဆိုတဲ႔ရာသီစက္၀န္းကလည္းလည္ပတ္ေနအံုးမည္မွာေသခ်ာသလိုပဲမိုးရာသီ
ေပါင္းမ်ားစြာလည္းဆက္လက္ျပီးတည္ရွိေနအံုးမည္။က်ဴပ္အတြက္ေတာ့ေနာက္လာမည့္မိုးရာသီတုိင္း
ဟာအလြမ္းမိုးရာသီေတြမျဖစ္ပါေစနဲ႔လို႔ပဲဆုေတာင္းေနမိေတာ့သည္။

အားလံုးကိုေလးစားခင္မင္လ်က္

မ်ဳိးခန္႔(စကား၀ါေျမ)